" هوشنگ ابتهاج "

هزار شکر که بی‌غم نمی‌گذراندم ... #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

دست کوتاه من و دامن آن سرو بلند؟ سایهٔ سوخته‌دل! این طمع خام مبند دولت وصل تو ای ماه نصیب که شود تا از آن چشم خورد باده و زان لب گل قند خوشتر از نقش تواَم نیست در آیینهٔ چشم چشم بد دور زهی نقش و زهی نقش‌پسند خلوت خاطر ما را به شکایت مشکـن که من از وی شدم ای‌دل به خیالی خرسند من دیوانه که صد سلسله بگسیخته‌ام تا سر زلف تو باشد نکشم سر ز کمند قصّه ی عشق من آوازه به افلک رساند همچو حسن تو که صد فتنه در آفاق افکند سایه از نازوطرب سر به فلک خواهم سود اگر افتد به سرم سایه ی آن سرو بلند #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

آه از آن رفتگان بی برگشت ! #هوشنگ_ابتهاج @hoehsang_ebtehhaj

دل چون توان بریدن ازو؟ مشکل است این آهن که نیست! جان من آخر دل است این من می شناسم این دل مجنون خویش را  پندش دگر مگوی که بی حاصل است این ... #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

💥 خبر جدید این‌ که CEX اعلام کرده ۲۴ تیر ماه امسال توی ۵ تا صرافی بزرگ لیست میشه. به ضرسِ قاطع اعلام میکنم که این ایردراپ بزرگتر و ارزشمند هست! به ۲ دلیل؛ اول اینکه خودشون صرافی بزرگ و معتبری توی دنیا هستند و دوم اینکه ساز و کار توزیع و استخراج توکن در این ایردراپ بسیار سخت گیرانه و محدوده!  الکی بهت سکه نمیده که بعدا هیچی نیارزه. هر کلیک فقط ۱ توکن. لینک ورود : https://t.me/cexio_tap_bot?start=1718104171264550

کیوان ستاره بود با نور زندگانی می کرد با نور درگذشت او در میان مردمک چشم ما نشست تا این ودیعه را روزی به صبحدم بسپاریم ... #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

روزگاری دل رمیده‌ی من از دو گلچهره بوسه‌ای میخواست آن یکی سرکشید و ناز افزود وین یکی بوسه داد و بزم آراست این یکی از شراب بوسه خویش کرد سرشار مستی طربم وان یکی در سراب وعده‌ی دور میداوند هنوز تشنه لبم بوسه هایی که این یکی داده ست گر چه شیرین‌تر از می و شکر است دل دیوانـه بـاز مـی گـویـد لذت آن نداده بیشتر است ...! #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

اما چه باید گفت از انسان‌نمایانی که ننگ نام انسانند درنده‌خویانی که هم‌دندان گرگانند #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

فاش می گویم به آوازِ بلند همچو‌ نی گر بند بندم بگسلند روزگارِ پیر را تا یاد بود پایهِ این تخت بر بیداد بود هم از آن ضحاک تا این اژدها از ستم هر گز نشد مردم رها گر نکو در کارِ شاهان بنگری هر یکی بینی بتر از دیگری پس ز هر دستی ستم افزوده شد نامهِ عالم سیه زین دوده شد نیکویی کم کم دگرگونی گرفت تا بدی این مایه افزونی گرفت داد ، دست از دادخواهی درکشید تا ستمکاری بدین غایت رسید چون بد افتد مردمِ آگاه را بانگ یابویی گزیند شاه را یابویی از بوی جفت آگاه شد داریوش آن شاهِ شاهان، شاه شد خوانده‌ای کان مار دوشِ مغز خوار پادشاهی راند بر سالی هزار ؟ آن ستمگر را نه چندان سال بود خلق را هر روز سالی می‌نمود مغزِ مردم خوارگی شد پیشه‌اش زانکه از اندیشه بود اندیشه‌اش چون به ناپاکی سر از مردم بتافت بوسهِ ابلیس را پاداش یافت بس به دستِ زور گرد آورد گنج تا به بادش داد آن بازویِ رنج هر که در خود کاوه‌ای دارد نهان ای برادر کاوه‌ات را وارهان کاوه را آزاد کن تا برجهد خیره سر را تیغ بر گردن نهد ای خوشا روزی که خلقِ دادخواه بگسلد از دست و پا زنجیرِ شاه #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

مرا ز عشق تو این بس که در وفای تو میرم ... #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

زهی شکوه قامت بلند عشق که استوار ماند در هجوم هر گزند نگاه کن هنوز آن بلنددور آن سپیده آن شکوفه زار انفجار نور کهربای آرزوست سپیده‌ای که جان آدمی هماره در هوای اوست به بوی یک نفس در آن زلال دم زدن سزد اگر هزار بار بیفتی از نشیب راه و باز رو نهی بدان فراز ... #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

خیالِ دیدنت چه دلپذیر بود ... #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

دگر نگاه مگردان در آسمان کبود کبوتران تو پر خسته آمدند فرود به هر چه می نگرم با دریغ و بدرود است شد آن زمان که جهان جمله مژده بود و درود دریغ عهد شکر خواب و روزگار شباب چنان گذشت که انگار هر چه بود نبود چه نقش ها که به خون جگر زدیم و دریغ کز آن پرند نگارین نه تار ماند و نه پود سخن به سینه ی تنگم نمی زند چنگی که گور گریه ی خاموش شد سرای سرود چه رفت بر سر آن شهسوار دشت شفق که خون همی چکد از سم این سمند کبود بود که خرمن خاکسترش به باد رود چو تنگ شد نفس آتش از تباهی دود مباد "سایه" که جانت بماند از رفتار که در روندگی دایم است هستی رود تو را که گوش دل است و زبان جان خوش باش که نازکان جهان راست با تو گفت و شنود... #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

این همه قصه فردوس و تمنای بهشت گفت و گویی و خیالی ز جهان من و توست... #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

نمیدانم چه میخواهم بگویم زبانم در دهان باز بسته است در تنگ قفس باز است وافسوس که بال مرغ آوازم شکسته است نمیدانم چه میخواهم بگویم غمی در استخوانم می گدازد خیال ناشناسی آشنا رنگ گهی می سوزدم گه می نوازد پریشان سایه ای آشفته آهنگ ز مغزم می تراود گیج وگمراه چو روح خوابگردی مات و مدهوش که بی سامان به ره افتد شبانگاه درون سینه ام دردیست خونبار که همچون گریه میگیرد گلویم غمی آشفته دردی گریه آلود نمیدانم چه می خواهم بگویم #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

چو شب به راه تو ماندم که ماه من باشی... #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

رندان نبریدند دل از دست درازی تا زلف تو را این همه کوتاه ندیدند آزادگی آموز که مردان شرف مرد در جلوه‌ی حسن و هنر و جاده ندیدند هر گوشه ز گنج ازلی یافت نصیبی جای غم او جز دل آگاه ندیدند چون سایه بپوشان دل خود کآینه داران جز گرد در این کهنه گذرگاه ندیدند #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

"سایه" خاموش! کزین جان پر آتش که مراست، آه را گر بدهم، راه جهان می‌سوزد ... #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

مایه ی درد است بیداری مرد آه ازین بیداری پر داغ و درد خفتگان را گر سبکباری خوش است شبروان را رنج بیداری خوش است گرچه بیداری همه حیف است و کاش ای دل دیدارجو بیدار باش هم به بیداری توانی پی سپرد خفته هرگز ره به مقصودی نبرد پر ز درد است اینه ، پیداست این چشم گریان می نهد بر آستین هر طرف تا چشم می بیند شب است آسمان کور شب بی کوکب است آینه می گرید از بخت سیاه گریه ی آیینه بی اشک است و آه در چنین شب های بی فریاد رس روز خوش در خواب باید دید و بس #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj