Khabgard | خوابگرد

آقاخان چهارم، که از ٢١ سالگی به امامت شیعیان اسماعیلی رسیده بود، شانزدهم بهمن در ۸۸ سالگی در پرتغال درگذشت. . اگر می‌خواهید درباره‌ی او بدانید، این گزارش رادیوفردا مروری خلاصه بر زندگی و فعالیت‌های او است. داریوش محمدپور، دانشیار مؤسسه‌ی مطالعات اسلامی، هم در یادداشت زیر درباره‌ی افکار و منش او نوشته است. 👇

🔸 مرجان ساتراپی،‌ فیلمساز و کاریکاتوریست ایرانی-فرانسوی، نشان «لژیون دونور» را به دلیل «سیاست ریاکارانه فرانسه در قبال ایران»، به‌ویژه در زمینه صدور ویزا، رد کرد. 🔸 او در نامه‌ای به رشیده داتی، وزیر فرهنگ فرانسه،اعلام کرد که این تصمیم به دلیل «اصول شخصی» و «دلبستگی به میهن زادگاهش» گرفته شده است. 🔸 او در بخشی از این نامه نوشت است : «نمی‌توانم آنچه را که به عنوان موضع ریاکارانه فرانسه در قبال ایران می‌بینم، نادیده بگیرم.» 🔸 او در ادامه می‌افزاید «مدتی است که واقعاً نمی‌توانم سیاست فرانسه در قبال ایران را درک کنم»، و ابراز تأسف کرد که «جوانان ایرانی که عاشق آزادی هستند، مخالفان و هنرمندان حتی ویزای توریستی هم به آنها داده نمی‌شود»، در حالی که «فرزندان اولیگارش‌های ایرانی» بدون هیچ مشکلی «در پاریس و سن‌تروپه گشت و گذار می‌کنند.» 🔸مرجان ساتراپی، در ویدئوی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد، این تصمیم را «نشانه‌ای از همبستگی با مردم ایران، به‌ویژه زنان و جوانان ایرانی، و همچنین با هم‌وطنان فرانسوی که در ایران گروگان هستند» توصیف کرد. @RadioFarda

#حسین_علیزاده: کاش شهبازیان الان بود و می‌گفت که چه رنجی کشیده است. این رنج رنج شخصی نیست، رنج من و فریدون و استاد گنجه‌ای و آقای کامکار نیست؛ رنج ملت ایران است. حدود نیم قرن گذشت و ما هنوز باید این‌جا درباره‌ی خوب بودن هنر و موسیقی برای مسئولان حرف بزنیم. امثال شهبازیان که می‌روند، هر بار زخمی بر پیکر هنر ایران است. ما هیچ وقت در تاریخ ندیدیم که هنرمندان متعلق به حکومت‌ها باشند؛ هنرمندان متعلق به مردم‌اند. آیا یک مسئول می‌تواند بیاید دو تا جمله درباره‌ی شهبازیان بگوید؟ نگوید آدم خوبی بود یا آدم خوش‌تیپی بود، بیاید بگوید چه نقشی در هنر موسیقی داشت؟ ما از شرایط بعد از انقلاب با هنرمندانی روبه‌رو بودیم که رگ و ریشه‌ی فرهنگ و هنر دست‌شان بود ولی حتا رویشان نمی‌شود اسم‌شان را در صداوسیما بیاورند. آن چیزی که هنرمندان را واقعاً هنرمند کرده و ارتباط‌‌شان را با دنیای هنر نگه داشته، همیشه مردم‌اند و من از طرف #فریدون_شهبازیان از ملت ایران تشکر می‌کنم. درود می‌فرستم به تمام هنرمندانی که در این سال‌ها از دست رفتند و ما فهمیدیم چه کسانی را از دست دادیم، ملت فهمیدند؛ بقیه اما نفهمیدند. @KhabGard

یکی دو ماه پیش #آرمان_ریاحی یادداشتی مبسوط و به‌دل منتشر کرد در وب‌سایت «ماجرا» درباره‌ی سینمای داریوش مهرجویی با این عنوان: «ضیافت در خانه‌های ویران؛ سفره‌هایی که داریوش مهرجویی برای ما پهن کرد» پاره‌ای از مقدمه‌اش این است: سینمای #داریوش_مهرجویی نموداری از سیر تحول اندیشه‌ی روشنفکران ایرانی در دهه‌های معاصر است؛ همان دگردیسی‌هایی که در عناصر تصویری او جا خوش کرده‌اند. یکی از این اجزاء بی‌تردید خانه و رسم خوراک است. زیبایی‌شناسی خوردن یکی از مؤلفه‌های فیلم‌های داریوش مهرجویی بود و حتی غوطه‌ور شدن در زیبایی‌شناسیِ تهوع. در واقع در طول بیش از نیم قرن فیلمسازی، هیچ کارگردانی به قدر مهرجویی سفره پهن نکرد؛ از سفره‌های رنگین و سنگین تا بساط‌های شام و‌ نهار محقر عده‌ای معتاد تا غذایی درویشانه در کلبه‌ای جنگلی... @KhabGard خواندن این مقاله‌ی مفصل اما شیرین و پرنکته را از دست ندهید: 👇🏻 https://maajara.com/Blog/169 .

امروز فرصتی شد تا این دو یادداشت آریامن احمدی در ایران‌وایر را بخوانم؛ شاید شما هم مایل باشید بخوانید: 📍داستانی تمثیلی از انقلاب ۵۷؛ چرا «مزرعهٔ حیوانات» با ۱۶۴ ترجمه پرترجمه‌ترین و پرفروش‌ترین و پرخواننده‌ترین رمان خارجی در ایران است؟ 👇🏻 iranwire.com/fa/blogs/137526 📍داستانی واقعی از انقلاب ۵۷Y چرا «1984» شاهکار جُرج اُروِل با ۸۰ ترجمه یکی از پرترجمه‌ترین و پرفروش‌ترین و پرخواننده‌ترین رمان‌های خارجی در ایران است؟ 👇🏻 iranwire.com/fa/blogs/137632 @KhabGard

از آهنگ ترانه‌ها تا تم معروف قطعه‌ی دوم آلبوم "میعاد" (قسمت اول) که در تلویزیون دهه‌ی ۱۳۶۰ بیش از هر موزیک دیگری به گوش می‌رسید، خاطراتی که از فریدون شهبازیان - حالا زنده‌یاد- در دل و ذهن داریم و زیر لب نجوا می‌کنیم یا سوت می‌زنیم، یکی دوتا نیست‌. اما برای من این قطعه که شهبازیان برای پایان فیلم کوتاه "اسب" (مسعود کیمیایی، ۱۳۵۵، محصول کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان) ساخته و اجرا کرده بود، قامتی به بلندای محبوب‌ترین قطعاتم از موسیقی متن فیلم‌ها در ابعاد سینمای دنیا دارد. از نظر غنای تم، به آداجیوی جاودانه‌ی خانوم النی کارایندرو برای فیلم "چشم‌اندازی در مه" (تئو آنگلوپولوس، ۱۹۸۸) که ۱۲ سال بعد ساخته شد، پهلو می‌زند و از نظر شکوه ارکستراسیون، بعید است در این سالهای نحیف و تباه، هیچ فیلم بلند یا حتی سریال ایرانی را با این عظمت در اجرای موزیک متن به یاد بیاوریم. سازندگان نوا و آهنگ وقتی از این دنیا می‌روند، شاید بیشتر از باقی خالقان هنر به حیات خود در جان و گوش ما ادامه می‌دهند؛ یا دست‌کم ملموس‌تر. چون نواهاشان در لحظه‌هامان همچنان جریان دارند... @amiropouria

برای دوستان ساکن لندن: کتاب‌فروشی پل: «کتاب‌فروشی «فعلا» آنلاین پُل حاصل ایده‌ پگاه آهنگرانی و سمیه میرشمسی است: یک پُل فرهنگی از خیابان کریمخان تهران تا لندن. شاید یکی از دلتنگی‌های ایرانیان مقیم بریتانیا پرسه‌زدن در کتاب‌فروشی‌های کریمخان و انقلاب و دسترسی به تازه‌های نشر داخل ایران است. کتاب‌فروشی متحرک پُل می‌خواهد راهی برای دریافت تازه‌ترین و بهترین کتاب‌های چاپ شده در ایران برای جامعه مهاجر بریتانیا باشد. ما کتاب‌های منتشر شده در ایران را با قیمتی منصفانه در لندن به شما عرضه می‌کنیم. شما می‌توانید علاوه بر ویترین کتاب‌هایی که ما از میان بهترین و جدیدترین آثار عرضه شده در بازار کتاب ایران انتخاب کرده‌ایم، در اکانت تلگرام ما، سایر کتاب‌هایی که دوست دارید را به ما سفارش بدهید. فهرست کتاب‌های عرضه شده در کانال تلگرام به‌روز می‌شود.» .

🔸مستند شش‌قسمتی «نصرت کریمی؛ هنرمند بودن در ایران» به‌تازگی به‌صورت رایگان در یوتیوب منتشر شده و در اختیار همگان قرار گرفته است. 🔸بابک کریمی، سینماگر، به رادیوفردا می‌گوید خودش در طول ساخت این فیلم پدرش را از نو کشف کرده است. این مستند روایت زندگی پرقِصه و حیرت‌انگیز نصرت کریمی از زبان خودش با تکیه بر اسناد و فیلم‌ها و عکس‌های نادیدهٔ بی‌شمار است. 🔸انقلاب ۵۷ در میان اهل سینما قربانی کم نداشت، اما نصرت کریمی در این میان وضعیت ویژه‌ای داشت؛ هنرمندی که پس از انقلاب، به‌خاطر فیلمی که هفت سال پیش از آن ساخته بود، نه تنها زندانی شد که «به قطع دست راست و اعدام هم محکوم شد»، اما سرانجام جان به در برد. 🔸نصرت کریمی دیگر هیچ‌گاه به‌عنوان بازیگر و کارگردان سینما اجازهٔ کار نیافت و تصویرش هم ممنوع شد، اما نه ازپا نشست و نه از آفرینش. 🔸مستند «نصرت کریمی؛ هنرمند بودن در ایران» حاصل تلاش مشترک پسرش بابک کریمی و دامادش مهرداد اسکویی با همکاری روح‌الله انصاری است که ساخت آن ۱۹ سال طول کشیده است. @KhabGard 🔸گفت‌وگو با بابک کریمی دربارۀ پشت‌صحنه و روند ساخت این مستند را در وب‌سایت رادیوفردا بخوانید. @RadioFarda

مستند کودک‌سرباز که پخش شد، از در و دیوار برایم پبام و نامه رسید، هنوز هم گاه‌به‌گاه ‌نامه‌ای می‌رسد. پیام‌ها و نامه‌ها اغلب حامل درد و رنج‌اند ولی زیباترین لحظات زندگی‌ام را هم در چند ماه اخیر ساخته‌اند. یکی از تازه‌هاشان را این‌جا می‌آورم، شاید برای برخی شما هم زیبا بنماید. اگر مستند #پگاه_آهنگرانی را هنوز تماشا نکرده‌اید، در یوتیوب در دسترس است؛ بعید است از دیدنش پشیمان شوید. و اما نامه‌ای از شکیبا: آقای شکراللهی عزیز سلام من شکیبا هستم از ایران. این نامه رو از تهران سرد و خاکستری و غمگین براتون می‌نویسم... سال ۱۳۶۷، کلاس دوم دبستان و هشت‌ساله بودم. به‌دلیل شغل پدرم، در شهر قم ساکن بودیم. در اون روزهای خاکستری‌ِ جنگ، قلک‌هایی در مدارس توزیع شده بود برای این‌که بچه‌ها و خانواده‌ها پول جمع کنند و برای کمک به جبهه‌ها بفرستند. سهم من قلک سبز کوچکی بود که به‌شکل خانه‌ و از پلاستیک بازیافتی ساخته شده بود. قلک خانه‌ایِ من دودکش کوچکی داشت با شیاری در بالای آن که پول‌های هفتگیم رو توش می‌نداختم به این هدف که برای رزمندگان حرکتی مثبت انجام داده باشم. کودکی و اشتیاق شما رو برای شرکت در جبهه درک می‌کنم، چراکه خودم هم مشتاق بودم شرکت کنم و قاعدتاً به‌دلیل دختر بودنم و طبیعتاً در اون سن‌وسال نمی‌تونستم همراه باشم. اما کودکی دخترانهٔ من نه با عروسک که با تفنگ و تانک اسباب‌بازی گذشت، با سنگرهایی که می‌ساختم و با دشمن فرضی دلاورانه می‌جنگیدم. بماند… اون روزها بخشی از حیاط مدرسه مملو بود از هدایا و اقلام خوراکی و پتو و کمک‌های اولیهٔ اهدایی خانواده‌ها برای ارسال به جبهه. من هم به اشتیاق اون حال‌وهوا دو کمپوت سیب و گیلاس با بخشی از پول‌های قلکم تهیه کرده بودم و نامه‌ای دور کمپوت چسبانده بودم و برای پیروزی رزمندگان میهن دعا کرده بودم. خاطرم نیست محتوای نامه چه بود و با چه ادبیاتی نوشته بودم، اما آدرس مدرسه و منزل رو پایین نامه یادداشت کرده بودم. کمپوت‌ها به همراه سایر اقلام ارسال شد و من در عالم کودکی و حمله‌های گاه‌وبیگاه دشمن به شهرها روزگار سپری می‌کردم. مدتی بعد از ارسال کمپوت‌ها، صبحی زمستانی که به مدرسه رفته بودم، دیدم سکوی مدرسه که معمولاً جلوش صف می‌بستیم و شعارهای صبحگاهی و قرآن و ورزش اجرا می‌شد، با زلم‌زیمبوهای اون دوران تزئین شده بود. مدیر و ناظم و معلم‌های مدرسه بالای سکو ایستاده بودند و بعد از قرائت قرآن و اجرای ترانهٔ کاروان شهرام ناظری توسط یکی از دختران مدرسه، مدیر اسم من رو صدا زد و از من خواست که روی سکو برم. متعجب و ترسیده با قدم‌های کند به بالای سکو رفتم و از همه‌جا بی‌خبر منتظر بودم ببینم چه اتفاقی داره می‌افته. مدیر مدرسه نامه‌ای داد دست من و گفت این نامه از جبهه برای تو رسیده. ازت می‌خواهیم نامه رو باز کنی و برای ما بخونی. راستش رو بخواهید، من هرگز نامه‌ای تا به اون روز دریافت نکرده بودم و حس غریبی بود. پاکت نامه کاغذ آچهاری بود که یک طرفش نامه نوشته شده بود و سمت دیگرش جای فرستنده و گیرنده و تمبر و دورتادورش خطوط مورب قرمز و آبی داشت. درواقع کاغذ تا می‌شد و تبدیل می‌شد به پاکت نامه. نامه با یک آیهٔ قرآن شروع شده بود و نویسندهٔ نامه من رو خطاب قرار داده بود: خواهر عزیزم شکیبا… محتوای نامه به‌کلی از خاطرم رفته اما مضمونش این بود که درسم رو خوب بخونم و برای رزمندگان اسلام دعا کنم. و در پایان اون شعر معروف ای زن به تو از فاطمه این‌گونه خطاب است… نامه با دست‌خط نه‌چندان بزرگانه‌ای نوشته شده بود و نویسنده از من به‌عنوان خواهر کوچک‌ترش یاد کرده بود. در همون عوالم و با توجه به فیلم‌هایی که از تلویزیون سیاه‌وسفید خانه‌مان از جبهه می‌دیدم و امروز با دیدن مستند «کودک‌سرباز» حدس می‌زنم نامه رو سرباز رزمنده‌ای در سن‌وسال اون دوران شما برای من نوشته. نامه تا مدت‌ها همیشه و همه‌جا همراه من بود و یادمه که انقدر تاخورده و چروکیده شده بود که لبه‌های کاغذ آسیب دیده بود. متأسفانه سال‌ها است که نامه رو گم کرده‌ام و خیلی گشتم دنبالش تا بر اساس اسم اون رزمنده بگردم و ببینم الان کجاست. امروز با دیدن اون مستند و دیدن بغض و اشک شما به پهنای صورتم گریستم و به دوران کودکی دردناک‌مون پرتاب شدم. گرچه که شما دلیرانه در خط مقدم و با هیولای ایدئولوژی و قدرت می‌جنگیدین، اما خواستم بگم که ما هم در پشت جبهه‌ها زندگی متأثر از جنگ رو تجربه می‌کردیم. اجازه بدید در پایان شما رو برادرانه رضا جان خطاب کنم و تصور کنم شما همون رزمنده‌ای بودین که در جبهه‌های خاکی و دود‌آلود مرزهای وطن، به‌دور از خانواده و آغوش گرم‌شون، برای لحظاتی یک کمپوت مهمان من بوده‌اید. نوش جانتان به امید آزادی وطن از چنگ دشمن خواهر کوچک شما شکیبا @KhabGard

یادت به‌خیر رضا؛ نیستی ببینی تهِ «هلال شیعیِ» خامنه‌ای و قاسم سلیمانی شد بازی شطرنجی که فیل و اسبش را در غزه و لبنان زدند، قلعه‌اش را در یمن منکوب کردند و وزیرش را در سوریه انداختند و حالا فقط علی مانده و سربازان حزب‌اللهش در عراق که آن‌ها هم تازه فهمیده‌اند باید ساز ملی‌گرایی بزنند. @KhabGard

. وعد الخطیب، مستندساز سوری، در این گفت‌وگو احساس بسیاری از مردم سوریه به وقایع اخیر را بیان می‌کند. اول حرفش این است: «دست‌کم الان امید داریم که بتوانیم کشورمان را پس بگیریم. تا وقتی اسد بود، چنین امکانی وجود نداشت.» وعد در زمان شروع انقلاب مردم سوریه در سال ۲۰۱۱ ساکن حلب بود و از همان موقع شروع به گزارش اوضاع در رسانه‌های خارجی کرد. او تا سال ۲۰۱۶ هم در حلب ماند و بعد به بریتانیا رفت. او مستندی از اوضاع حلب ساخت به نام «برای سما» که جوایز زیادی برد. .

#ایرانشهر #تمدن_ایران #تورج_دریایی کتاب "ایرانشهر" انتشارات ققنوس معرفی کتاب با فرشید قربانپور @sorenbooks

🔪جنایی‌خوانی با لاله زارع✏️ لاله زارع، که هم نویسنده‌ی سرشناس رمان‌های جنایی است و هم سال‌های مدید سابقه‌ی روزنامه‌نگاری در زمینه‌ی پرونده‌های جنایی داره، مدتیه یک کانال یوتیوبی راه انداخته با عنوان «جنایی‌خوانی با لاله زارع»‌ در این لینک: youtube.com/@jenaeikhani کانال یوتیوبی با موضوع جنایی کم نیست؛ اونایی که به زبان فارسی‌اند ولی موضوع پرونده‌هاشون غیرایرانیه و اونایی که موضوعات‌شون هم ایرانیه ولی بیشتر به‌شکل گزارش ساخته می‌شن. لاله زارع اما در کانالش پرونده‌های ایرانی رو، با استفاده از بایگانی مفصل خودش و اغلب هم با موضوع قاتلان زنجیره‌ای، به‌شکل تحلیلی روایت می‌کنه. اگه علاقه‌مند این موضوع هستین، خصوصاً اهل ادبیات و سینمای این ژانر، بعید می‌دونم مشتری کانالش نشین. @KhabGard خودش کانالش رو این‌جوری معرفی کرده: «این‌جا قراره از داستان‌های جناییِ واقعی بگم؛ داستان‌هایی درباره‌ی آدم‌هایی که هیچ‌وقت فکرش رو هم نمی‌کردن جنایت کنن. فکر می‌کنم با هر داستان بیشتر از قبل خودت رو می‌شناسی و کمتر از قبل آدم‌ها رو قضاوت می‌کنی.» youtube.com/@jenaeikhani

بخشی از سخنرانی بهرام بیضایی در شب‌های شعر گوته - درست موقعی ‌که به ما حمله شد اولین پادشاه یا اولین امیر اونو برداشت و در رفت! کانال موسیقی سنتی "کرن موزیک" @koronmusic 🎶

. نسخه‌ی کامل مستند «کودک‌سرباز؛ روایتی ناشنیده از کودک‌سربازان ایرانی جنگ ایران و عراق» ساخته‌ی #پگاه_آهنگرانی: 👇🏻 https://youtu.be/iGjXHp5zIBQ این هم لینک «گفت‌وگوی ویژه»ی فرناز قاضی‌زاده از بی‌بی‌سی فارسی با من درباره‌ی موضوع این مستند: 👇🏻 https://youtu.be/ej64WXN7Q8c @KhabGard

. لینک «گفت‌وگوی ویژه»ی فرناز قاضی‌زاده از بی‌بی‌سی فارسی با من در حاشیه‌ی موضوع مستند «کودک‌سرباز»: https://youtu.be/ej64WXN7Q8c این هم نسخه‌ی کامل مستند «کودک‌سرباز؛ روایتی ناشنیده از کودک‌سربازان ایرانی جنگ ایران و عراق» ساخته‌ی #پگاه_آهنگرانی: https://youtu.be/iGjXHp5zIBQ @KhabGard

. نسخه‌ی کامل فیلم مستند «کودک‌سرباز؛ روایتی ناشنیده از کودک‌سربازان ایرانی جنگ ایران و عراق» ساخته‌ی #پگاه_آهنگرانی را می‌توانید در لینک زیر در یوتیوب هم تماشا کنید: https://www.youtube.com/watch?v=iGjXHp5zIBQ این هم لینک «گفت‌وگوی ویژه»ی فرناز قاضی‌زاده از بی‌بی‌سی فارسی با من در حاشیه‌ی موضوع این مستند: https://youtu.be/ej64WXN7Q8c?si=S3lx4NII-QfEc3FK @KhabGard

برای نخستین بار داستان کودک‌‌سربازان ایرانی جنگ ایران و عراق با استفاده از تصاویر دیده‌نشده و گفت‌وگو با چند کودک‌سرباز فیلم مستند «کودک‌‌سرباز؛ روایتی ناشنیده از کودک‌سربازان جنگ ایران و عراق» را #پگاه_آهنگرانی، برای بی‌بی‌سی فارسی ساخته و من هم خرده‌حرف‌هایی از خروار زخم‌هایی در آن گفته‌ام که شاید نشنیده باشید. موضوع این مستند بسیار آزاردهنده است. بسیاری از کودکانی که در این فیلم دیده می‌شوند، در جریان جنگ کشته شده‌اند. این مستند همچنین حاوی تصاویری از جراحات شدید، اعضای قطع‌شده‌ی بدن، تصاویر جنگ، افرادی که جان خود را از دست داده‌اند و دیگر صحنه‌های دلخراش است. همین‌طور، داستان‌های شخصی افرادی که در این فیلم با آن‌ها مصاحبه شده، ازجمله خودم، ممکن است بسیار متأثرکننده باشد. این مستند شنبه ۳۱ شهریور ساعت ۲۱ به وقت تهران از بی‌بی‌سی پخش می‌شود و در وبسایت و یوتیوب بی‌بی‌سی فارسی هم در دسترس خواهد بود. تکرار فیلم به وقت تهران: یکشنبه اول مهر ۲۳:۳۰ پنج مهر ۲ صبح و ۹ شب شش مهر ۶ صبح و ۲۳:۳۰ @KhabGard

«بیرق گیسوان» گروه ژوان موسیقی و شعر از رهام سبحانی خواننده: آرزو بنی‌پور ساناز ستّارزاده: تار، بهناز بهنام‌نیا: عود، پویا لقایی: رباب، یاسمن کوزه‌گر: ویلنسل، همایون پشتدار: کمانچه، کمانچه‌آلتو، سهیل حُسنوی: سنتور و رهام سبحانی: تار، تارباس #هنر_اعتراضی #زن_زندگی_آزادی @KhabGard