" هوشنگ ابتهاج "

بی مرغ، آشیانه چه خالی‌ست! خالی‌تر آشیانۀ مرغی کز جفت خود جداست! آه، ای کبوتران سپید شکسته‌بال! اینک به آشیانۀ دیرین خوش آمدید. اما، دلم به غارت رفته‌ست با آن کبوتران که پریدند، با آن کبوتران که دریغا هرگز به خانه بازنگشتند! . . . #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

«گنج گم شده» شعر و صدای استاد #هوشنگ_ابتهاج مرا که مست توام این خمار خواهد کشت نگاه کن که به دست که می‌سپارندم ... @hoshang_ebtehhaj

دلداده ی غریبم و گمنام این دیار زان یار دلنشین که نشان می دهد به من جانا مراد بخت و جوانی وصال توست کو جاودانه بخت جوان می دهد به من می آمدم که حال دل زار گویمت اما مگر سرشک امان می دهد به من #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

من نمی‌دانستم معنی هرگز را تو چرا بازنگشتی دیگر؟ #هوشنگ_ابتهاج #روح‌الله_چهره @hoshang_ebtehhaj

نمیدانم چه میخواهم بگویم زبانم در دهان باز بسته است در تنگ قفس باز است وافسوس که بال مرغ آوازم شکسته است نمیدانم چه میخواهم بگویم غمی در استخوانم می گدازد خیال ناشناسی آشنا رنگ گهی می سوزدم گه می نوازد پریشان سایه ای آشفته آهنگ ز مغزم می تراود گیج وگمراه چو روح خوابگردی مات و مدهوش که بی سامان به ره افتد شبانگاه درون سینه ام دردیست خونبار که همچون گریه میگیرد گلویم غمی آشفته دردی گریه آلود نمیدانم چه می خواهم بگویم #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

عاشقان چون زندگی زاينده‌اند عاشقان در عاشقان پاینده‌اند عشق از جانی به جانی می‌رود داستان از جاودانی می‌رود جاودان است آن نو ديرينه سال رفته از جامی به جامی اين زلال مردن عاشق نمی ميراندش در چراغی تازه می‌گيراندش #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

عشق شادیست عشق آزادیست عشق ، آغاز آدمیزادیست .... #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

در استقبال از این غزل سایه: ﴿امشب به قصّه‌ی دل من گـوش می‌کنی فردا مـرا چو قصـّه فرامـوش می‌کنـی ﴾ ... چون سنگها صدای مرا گوش میکنی سنگی و ناشنیده فراموش میکنی رگبار نوبهاری و خواب دریچه را از ضربه‌های وسوسه مغشوش میکنی دست مرا که ساقهٔ سبز نوازش است با برگ‌های مرده همآغوش میکنی گمراه‌تر ز روح شرابی و دیده را در شعله می‌نشانی و مدهوش میکنی ای ماهی طلائی مرداب خون من خوش باد مستیت، که مرا نوش میکنی تو درهٔ بنفش غروبی که روز را بر سینه میفشاری و خاموش میکنی در سایه‌ها، فروغ تو بنشست و رنگ باخت او را به "سایه" از چه سیه‌پوش میکنی؟ #فروغ_فرخزاد @hoshang_ebtehhaj

در آستانه ی فصلی سرد در محفل عزای آینه‌ها و اجتماع سوگوار تجربه‌های پریده رنگ و این غروب بارور شده از دانش سکوت چگونه می‌شود به آن کسی که می‌رود این سان صبور سنگین سرگردان فرمان ایست داد ... #سال‌روز_درگذشت_فروغ_فرخزاد یادش گرامی🌹 @hoshang_ebtehhaj

✅ بی نظیرترین کانال عرفانی در تلگرام👌

. عرفان و خودشناسی 👈 @Khodshenasivo .

از تن زنده روان است روان تو، که گفت بی تن زنده روان است روان تو؟ که نیست! #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

دانی که آرزوی تو تنهاست در دلم... #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

تشنهٔ خون زمین است فلک وین مه نو کهنه داسی است که بس کشته درود ای ساقی #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

‌‌ بر سنگ گوری تازه نامی هست...‌ دارنده این نام را هرگز ندیدم من اینجا میان سوگواران آشنایانند و خویشانند و مردمانی هم که چون من دارنده‌ٔ این نام را هرگز ندیدند و نمی‌دانند اما هر کس که اینجا هست با خشم و فریادی گره در مشت می‌داند که او را کشت…‌ بر گرد گور تازه جمع سوگواران است دیگر کسی اینجا نمی‌پرسد این خفته در خاک از کجا و از کدامان است!؟… می‌دانند او «فرزند ایران» است... ‌‌ #‌هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

رفتی و بد بیراه رفتی .... #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

شعر: #نگاه_آشنا دفتر: #سراب ز چشمی که چون چشمه آرزو پر آشوب و افسونگر و دل رباست به سوی من آید نگاهی ز دور نگاهی که با جان من آشناست تو گویی که بر پشت برق نگاه نشانیده امواج شوق و امید که باز این دل مرده جانی گرفت سرآسیمه گردید و در خون تپید نگاهی سبک بال تر از نسیم روان بخش و جان پرور و دل فروز برآرد ز خاکستر عشق من شراری که گرم است و روشن هنوز یکی نغمه جوشد هماغوش ناز در آن پرفسون چشم راز آشیان تو گویی نهفته ست در آن دو چشم نواهای خاموش سرگشتگان ز چشمی که نتوانم آن را شناخت به سویم فرستاده آید نگاه تو گویی که آن نغمه موسیقی ست که خاموش مانده ست از دیرگاه از آن دور این یار بیگانه کیست؟ که دزدیده در روی من بنگرد چو مهتاب پاییز غمگین و سرد که بر روی زرد چمن بنگرد به سوی من آید نگاهی ز دور ز چشمی که چون چشمه آرزوست قدم می نهم پیش اندیشناک خدایا چه می‌بینم؟... این چشم اوست! #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

تنم افتاده خونین زیر این آوار شب ، اما دری زین دخمه سوی خانهٔ خورشید بگشادم الا ای صبح آزادی به یاد آور در آن شادی کزین شب‌های ناباور منت آواز می‌دادم #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

. ارغوان می‌بینی؟ به تماشاگه ویرانی ما آمده‌اند مانده‌ایم تا ببینیم نبودن را آخر قصه شنودن را پشت این پنجره‌ی بسته هنوز عطر آواز بنان مانده است شهریار اینجا شعر نقاشش را خوانده است آن شب افشاری با کسایی و قوامی و ادیب تا قرایی و فرود وان درآمد از اوج شجریان، لطفی چه شبی بود، دریغ زندگی روی از این غمکده گردانیده است ارغوان در و دیوار غریب افتاده چه تماشا دارد؟ @hoshang_ebtehhaj

چنین نشسته به خاکم مبین که در طلبت سمند همت ما چابک است و چست هنوز #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj