🕊فرازتد🕯روشنگری‌علمی⚡️

هنر نمایشی پانتومیم آرینا شیلو نوجوان ۱۶ ساله اوکراینی-بلغاری، پناهنده‌ای که در بورگاس زندگی می‌کند و دانش‌آموز مدرسه هنرهای نمایشی است. در این نمایش نشون می‌دهد که باورها، چگونه دست های ما را برای آزادی بسته اند. با داشتن وسیله آزادی به علت باورها، نمی‌توانیم خود را رها کنیم و بعد از بدست آوردن راه حل همچنان باور های غلط دست و پایش رو بسته بودند. بدترین نوع اسارت وقتی است که اسیر تفکرات غلط و خرافی خودت باشی. عمری را صرف جمع کردن باورهایمان می کنیم و زمان زیادی را صرف ذخیره سازی و حفظ باورهایی که بعضی غلط هستند به هدر می دهیم. آزادی از زندان واقعی آسانتر از زندان خیال هائی است که درآن گرفتاریم چه می‌شود که رها می‌کنیم و نمی‌بینم و می‌گذریم؟ بندهایی که می‌توانیم با راه حلی که دردستان خودمان است آزاد کنیم. در بند اعتقادات بیهوده و خرافات @FarazTed

#آمار در باره بودجه سال ۱۴۰۶

#معما باظاهر غیرقابل حل ۵۲ کارت پاسور به پشت روی میز قرار دارد. (یعنی ۲۶ کارت قرمز ۲۶ کارت سیاه) بدون برگرداندن حتی یک کارت، چگونه می‌توان آنرا به دو دسته کرد که تعداد سیاه‌های دسته اول، دقیقا پنج تا بیشتر از تعداد قرمزهای دسته دوم باشد؟ با توضیحات: محمدرضا رحیمی youtube.com/@riaziateshirin @FarazTed

https://t.me/saharghizam ترانه‌سرا: سحرقیز

https://t.me/saharghizam ترانه‌سرا: سحرقیز

https://t.me/saharghizam ترانه‌سرا: سحرقیز

*کرگدن* با صدای هوش مصنوعی 😉

#نگاه وقتی «اقلیت سالم» قربانی «اکثریت فاسد» می‌شوند. نشر: گاهنامه مدیر ایرج پزشکزاد روزنامه نگار و نویسنده معروف سالها قبل نوشته است: من در کلاس سوم دبستان که درس میخواندم شاگرد بسیار درسخوان و ترو تمیز و منظمی بودم... یک روز مدیر مدرسه، من و سه - چهار دانش آموز دیگر که مثل من شیک و ترو تمیز بودند را صدا کرد پرونده مان را زیر بغلمان گذاشت و از مدرسه اخراجمان کرد.! شب گریه کنان جریان را به پدرم گفتم، فردا صبح پدرم دستم را گرفت و به مدرسه برد و با عصبانیت از مدیر مدرسه علت اخراج مرا پرسید! مدیر گفت؛ چون بچه های این مدرسه همه به بیماری کچلی مبتلا هستند از مرکز دستور داده اند برای اینکه بچه های سالم، مبتلا به کچلی نشوند هر بچه کچلی که در مدرسه هست اخراج کنید! پدرم گفت؛ اما پسر من که کچل نیست! مدیر مدرسه گفت؛ بله منم میدانم پسر شما کچل نیست اما اگر قرار بود کچل ها را از مدرسه اخراج کنیم باید درِ مدرسه را می بستیم! این بود که چهار- پنج بچه ای که کچل نبودند را اخراج کردیم تا مدرسه تعطیل نشود! ➖ داستان طنزآمیز و در عین حال تلخ ایرج پزشکزاد، فراتر از یک خاطره، یک مدل تحلیلی برای درک وضعیت‌های بحرانی در ساختارهای مدیریتی و سیاسی است. وقتی «اقلیت سالم» قربانی «اکثریت فاسد» می‌شوند.داستان «اخراج غیرکچل‌ها» از مدرسه، نمادی است از آنچه در علم سیاست و مدیریت "وارونگی ساختاری" نامیده می‌شود. بقای سازمان به قیمت حذف کیفیت. در مدیریت استاندارد، هدف حذف "عنصر فاسد" برای نجات "کل سیستم" است. اما وقتی فساد یا ناکارآمدی از حد آستانه بگذرد و فراگیر شود، مدیران ضعیف برای حفظ ظاهرِ سازمان (باز نگه داشتن درِ مدرسه)، صورت‌مسئله را پاک می‌کنند. در این حالت، سیستم به جای اصلاح خود، به «پاکسازی معکوس» دست می‌زند. یعنی هر چه که با بدنه فاسد ناهمگون باشد (شفافیت، صداقت، تخصص) را اخراج می‌کند تا تنش داخلی از بین برود. از منظر هزینه-فایده، وقتی فساد سیستمی (Systemic Corruption) رخ می‌دهد، هزینه اخراج مفسدان برابر است با فروپاشی کامل آن ساختار. مدیر در اینجا به یک «بن‌بست اخلاقی» می‌رسد: اگر فاسدها بروند، کسی برای کار کردن نمی‌ماند. پس بهتر است «سالم‌ها» بروند تا تضاد و رسوایی به حداقل برسد. این دقیقاً همان نقطه‌ای است که در آن «فساد» به یک «هنجار» تبدیل شده و «سلامت» به یک «آنومالی» یا ناهنجاری تغییر ماهیت می‌دهد. در عرصه سیاست، استراتژی «خالص‌سازی» یا «یکدست‌سازی» که پزشکزاد با ظرافت به آن اشاره می‌کند، منجر به فرار مغزها و سرمایه‌ها می‌شود. وقتی معیارِ ماندن، نه «کارآمدی» بلکه «همرنگی با وضع موجود» باشد، افراد سالم خودبه‌خود حذف یا مجبور به ترک صحنه می‌شوند.

جامعه‌ای که برای تعطیل نشدن، فرزندان سالم خود را اخراج می‌کند، شاید درِ مدرسه‌اش باز بماند، اما دیگر در آن «آموزشی» رخ نمی‌دهد؛ فقط کچلی تکثیر می‌شود! حکایت پزشکزاد هشدار می‌دهد که فساد لزوماً با "دزدی" شروع نمی‌شود؛ بلکه از جایی آغاز می‌شود که مصلحتِ حفظِ صندلی بر حقیقتِ اصلاح پیشی می‌گیرد. وقتی برای جلوگیری از تعطیلی یک ساختار بیمار، افراد سالم را قربانی می‌کنیم، در واقع آن ساختار را از درون تهی کرده‌ایم. مدرسه باز است، اما همه کچل‌اند!

@gahname_modir منبع @FarazTed بازنشر

🎈 عنوان ویدیو : جادوی ریاضیات در حل معمای غیرممکن! 😲 🔅 کیفیت ویدیو : 426x240 🇮🇷 [ لینک دانلود نیم بهای این ویدیو ] • لینک در 6 ساعت آینده منقضی میشود ✨ Received by © @YproloaderBot

❌ مصرف خوراکی سداب و تباشیر، کیست کلیه را درمان نمی‌کند 🔹خسرو زارعی، مروج طب سنتی، می‌گوید مصرف خوراکی سداب و تباشیر، کیست کلیه را درمان می‌کند. 🔹این ادعا نادرست و در برخی موارد خطرناک است. 🔹کیست‌های ساده کلیه اغلب نیاز به درمان ندارند و فقط تحت نظر قرار می‌گیرند. در صورت لزوم، درمان‌هایی مانند اسکلروتراپی یا جراحی لاپاراسکوپی وجود دارد. 🔹برای بیماری کلیه پلی‌کیستیک (PKD) که یک بیماری ژنتیکی است، در حال حاضر درمان قطعی (Cure) وجود ندارد؛ اما روش‌های درمانی (Treatment) برای کند کردن رشد کیست‌ها و حفظ عملکرد کلیه موجود است. 🔹سداب یک گیاه دارویی قدیمی است اما بخاطر سم بالا و خطرات جدی (بویژه برای زنان باردار) نباید به صورت خوراکی خانگی مصرف شود. 🔹در پزشکی، ماده موثره آن یعنی روتین، برای مواردی مانند تقویت عروق استفاده می‌شود، اما هیچ شواهد مستقیمی برای درمان کیست کلیه وجود ندارد. 🔹تباشیر یک ماده بلوری حاوی عمدتاً سیلیس است که از گیاه بامبو به دست می‌آید. در پزشکی استاندارد پروتکلی برای درمان کیست کلیه با سیلیس وجود ندارد. 🔹مصرف بیش از حد سیلیس می‌تواند بار روی کلیه‌ها را افزایش دهد و خطرناک باشد. 🔹خسرو زارعی در لیست ۵۲ نفری قرار دارد که سازمان نظام پزشکی ایران در مورد فعالیت‌های غیرقانونی و فاقد مجوز آن‌ها هشدار داده است. 🔹با این توضیحات فکت‌نامه به این ادعا نشان «شاخ‌دار» می‌دهد. 👈 در فکت‌نامه بخوانید 🌐 @Factnameh

نگاهی نقادانه به خبرهای علمی جدید کانال مرحله آماده سازی ... ➖ تارنما مرحله آماده سازی... #خلاصه‌با‌لینک