دغدغه ایران

محسن جلال‌پور، فعال اقتصادی #صنعت_پسته، از اثرگذاری #تحریم بر صنعت پسته ایران می‌گوید. ویدیوی کامل در یوتیوب https://youtu.be/Mej3aQEDy64 @fazeli_mohammad

✍️ظریف رفت ولی این قانون بنیان ایران را برخواهد کند محمدرضا اسلامی مسئله کاوه مدنی نیست. مسئله محمدجواد ظریف نیست. بلکه صورت «ماجرا» را باید اینگونه خواند: 🔵 در دنیای جدید «مشکلات جوامع انسانی» به غایت چندوجهی و پیچیده شده و «حل مشکلات جوامع بشری» به‌وسیله یک یا چند شخص محدود، میسر نیست. حل مسئله تنها در صورت بکارگیری «طیف متنوعی» از «ذهن»هایی میسر است که در کوره کار آبدیده شده باشند و بتوانند در قالب خردجمعی/کارگروهی در حل بحران مشارکت کنند. نیسان در ژاپن یکی از نمونه‌های این ماجراست. شرکت معظم خودروسازی با هزاران مرکز اختراعات و کارخانه‌های مدرن به مرز ورشکستگی رسید. «ژاپنی‌های خودروساز» به این نتیجه رسیدند که برای حل مشکل نیسان باید مدیر از خارج از ژاپن وارد کنند. آقای کارلوس‌گون با سابقه رنو فرانسه وارد معرکه گروه صنعتی نیسان شد و توانست طی سلسله اقداماتی نیسان را از مرز ورشکستگی به «سود دهی» برساند. او سپس ائتلاف میتسوبیشی، رنو و نیسان را درست کرد تا یک مجموعه ابَرتوانمند صنعتی/خودروسازی شکل بدهد. اما در جریان مباحث پیچیده «سهام» گروه صنعتی جدید، با هیات مدیره به اختلاف خورد و برکنار شد. ژاپنی ها کارلوس‌گون را کناری نهادند و علاوه بر آن کوشیدند که از رنو فرانسه هم فاصله بگیرند (اینجا + و + را ملاحظه کنید). اما گروه معظم نیسان دوباره از مسیر صعود و تولید به سمت سراشیبی سقوط ورافتاد. بحثی به غایت پیچیده. «ژاپنی‌های خودروساز» مجدد تلاش کردند که از زمین خوردن این غول صنعت جلوگیری کنند و بحث ادغام نیسان با هوندا مطرح شد (و حتی رسانه‌ای هم شد. اینجا + را ببینید) اما پیچیدگیِ بحث سهام نیسان و هوندا باعث شد تا این بحث هم مجددا ابتر و عقیم بماند. «نیسان» صرفا یک مثال از «مساله‌های حل‌نشده» در جوامع به غایت پیچیده دنیای امروز است. ژاپن، که پیر و کارکشته صنعتِ خودرو در دنیاست نتوانست به راه‌حلی برای نیسان برسد. کشوری که در آن دانشگاههایی مثل دانشگاه کیئو (Keiō Gijuku Daigaku) حدود ۱۷۰ سال است که در مباحث اقتصاد صنعتی مغزهای برتر کشور را تربیت می کند، نمی تواند برای مسئله سهام و سوددهی نیسان به راهکاری روشن برسد. چرا؟ چون «مسئله» اگر جواب روشنی داشت که «مسئله» خطاب نمی شد. 🔵از ژاپن صنعتی بازگردیم به سرزمین خودمان. کشور کهن ایران درگیر سلسله «مشکلاتی حل نشده» و پیچیده مانند آلودگی هوا، ضرردهی بنگاههای صنعتی مشابه ایران خودرو، خشکی تالابها/دریاچه ها، کنترل تورم، ناترازی برق/گاز، صندوقهای بازنشستگی و... است. هیچ یک از اینها از جنس «مسئله»هایی نیستند که توسط یک تیمِ محدود قابل حل باشند. همچنان که گفته شد دلیل این امر پیچیدگی بسیار و چندوجهی موضوعات مذکور است. قانون منع بکارگیری ایرانیان دارای تابعیت مضاعف در مشاغل حساس یعنی قراردادن یک فیلتر در «بکارگیری» ذهن‌های ایرانی که در کوره کار و صنعت در کشورهای دیگر کارآزموده شده اند اما به دلیل واژه «حساس» نهاد مدیریتی کشور امکان بکارگیری آنها را ندارد. به بیان دیگر، در کشور ایران نه تنها امکان بکارگیری مدیرخارجی (مانند آقای هووارد استرینگر در سونی، یا کارلوس‌گون در نیسان یا سوندار پیچای در گوگل، یا ایلان ماسک در DOGE) وجود ندارد بلکه امکان بکارگیری خودِ ایرانیان هم وجود ندارد صرفا به دلیل تعریف غلط از واژه مشاغل حساس. فرض کنید یک ایرانی همانند دکتر احمد قادری که در رقابتی‌ترین شرایط در بهترین دانشگاههای داخل و خارج از کشور تحصیل کرده، در مرکز تحقیقات موتور تویوتا کار مهندسی کرده، سپس در جنرال موتورز مدیر شده، ولی امروز اگر قرار باشد وزیر صنایع یا حتی معاون وزیر صنایع باشد مشمول «ممنوعیت» در کشور خودش است! فردی که تمام عمرش در مشاغلی کار کرده که مشمولِ حساسیت بوده، در کوره دشواری‌ها آبدیده شده، در کشور خودش حتی بخشدار هم نمی‌تواند بشود. 🔵 رئیس بانک مرکزی یک شغل حساس! است ولی اردوغان یک شهروند ترکیه‌ای که در مراکز اقتصادی آمریکا کار کرده را برای این سمت انتخاب کرد چون درک اردوغان از شغل حساس با مقوله امنیت ملی تداخل ندارد. ما در ایران به دلیل درک غلط از مساله منابع انسانی و امنیت ملی، خودمان یک خودتحریمی در بکارگیری «ایرانیانِ مرتبط با خارج از کشور» ایجاد کرده ایم. مرحبا به ما! 🔵امثال محمدجواد ظریف و کاوه مدنی و... می روند پی کار خودشان و در محیطی دانشگاهی به ادامه کار پژوهش، نوشتن و خواندن مشغول می شوند ولی نهاد قانون‌گذار در ایران در برابر این پرسش قرار دارد که امروز ظریف را کناری نهادیم از حضور در «شغل حساس!» ولی این خودتحریمی ما باعث خواهد شد تا هزاران فرزند این کشور که در برترین مراکز صنعتی-دانشگاهی دنیا مشغول به‌کار هستند مشمولِ منع حضور در حل مسائل ایران باقی بمانند. برای فردای ایران فکری باید کرد. «کوزۀ ادراک ها تنگ از این تنگناست» #مولوی t.me/solseghalam

سه نکته درباره آب یوسف پزشکیان اخیرا آقای دکتر فاضلی نکات مهم و به نظرم درستی را درباره #آب منتشر کردند [اینجا]. ضمن تایید مباحث ایشان، خواستم ملاحظاتی را اضافه کنم. اول - پذیرش و فهم مسئله = بخشی از راه حل مسئله پیش‌شرط مواجهه با مسائل قبول وجود آن‌هاست. باید بدانیم مسئله یا بحرانی به نام آب داریم و بدانیم که خیلی جدی است و باید در اسرع وقت چاره اندیشی شود. به گمانم تا اینجا توافق حاصل است. دوم اولویت‌بندی می‌دانیم ۱- آب تنها مسئله کشور نیست و ۲- مسائل کشور مستقل نیستند و بعضی به بعضی دیگر اثر می‌گذارند و اثر می‌پذیرند. بنابراین راه حل ساده نداریم. مثل شخصی که چند بیماری همزمان دارد و انجام چند تا جراحی همزمان ممکن نیست. باید بتوانیم اولویت‌بندی کنیم و تشخیص بدهیم که کدامیک مهم‌تر و حیاتی‌تر است یا اینکه کدام‌یک نقش اهرمی یا تسهیل‌گری برای حل مسائل دیگر دارد. در اینجا اختلاف نظر بین کارشناسان و سیاستمداران و دانشگاهیان بالاست و رسیدن به اجماع در خصوص اولویت‌بندی، ممکن ولی سخت است. سوم انتخاب روش مسائل معمولا با راه‌حل‌های مختلف قابل حل هستند و استراتژی‌های مواجهه با یک مسئله می‌تواند یکسان نباشد. در مورد آب آیا با قیمت‌گزاری باید به سراغ مسئله برویم؟ آیا از بخش کشاورزی شروع کنیم؟ آیا باید اول تکلیف صنایع آب‌بر را مشخص کنیم؟ آیا لوله‌های شبکه انتقال باید عوض شوند؟ یا ترکیبی از همه این کارها لازم است صورت گیرد؟ توقف توسعه در شهرهای مرکزی و انتقال آن به سواحل دریا چقدر منطقی و عملی است؟ تفکیک آب شرب از غیر شرب چقدر معنی‌دار است؟ این کار یک مطالعه مفصل و پشتوانه علمی و سپس یک برنامه منسجم و زمان‌بندی شده نیاز دارد. من پیگیر کارهای انجام شده در حوزه آب نبودم و با اطلاعات پراکنده‌ای که دارم فکر می‌کنم بخش اول کار توسط افراد صاحب‌نظری مثل آقای دکتر فاضلی کم و بیش انجام شده و بخش برنامه حدس می‌زنم ناقص باشد. https://t.me/ypezeshkian/1489

محسن جلال‌پور، فعال اقتصادی #صنعت_پسته، از وضعیت کشاورزی و صنعت پسته ایران می‌گوید. ویدیوی کامل در یوتیوب https://youtu.be/Mej3aQEDy64 @fazeli_mohammad

کدام سوراخ‌ها را پر می‌کنید؟ برسد به دست رئیس‌جمهور پزشکیان محمد فاضلی جناب آقای رئیس‌جمهور، ظرفیت زیست‌پذیری سرزمین ایران به‌واسطه تشدید مسائل محیط‌زیستی کم شده، و مسأله آب (در ابعاد مختلف) یکی از مهم‌ترین‌هاست. مدت‌ها دنبال شاهدی می‌گشتم که وجه مهمی از این مسأله را به سیاست‌گذار نشان دهم، و مردم را به تفکر جمعی درباره آن فرابخوانم. این فرصت اکنون فراهم شده است و تقاضا می‌کنم چند دقیقه‌ای را به خواندن این متن اختصاص دهید. خواهش می‌کنم. این نامه را از آن جهت برای شما می‌نویسم که به «سیاست‌گذاری مبتنی بر شواهد» باور دارید و یک بار گفته‌اید «با عدد که نمی‌شود دعوا کرد.» من شما را به ملاحظه چند شاهد و عدد دعوت می‌کنم. آقای رئیس‌جمهور! اغلب شهرهای کشور در سطوح مختلف تنش آبی قرار دارند، و برای نمونه وضعیت سدهای شهر تهران در وضعیت هشدارآمیزی است. در میان این هشدار و بحران، این چند عدد را نگاه کنید: یک. سال ۱۴۰۲ به اندازه ۹ میلیارد متر مکعب آب شرب در کشور تولید شده است. طبق برنامه هفتم این عدد باید به ۹.۲ میلیارد متر مکعب برسد. دو. به گفته مقامات شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور، ۳۲ درصد آب تولیدشده در شبکه هدر می‌رود. سه. هدررفت فیزیکی (مثلاً نشت از لوله‌ها) ۱۵ درصد، و هدررفت ظاهری (آبی که وارد شبکه می‌شود اما به علل مختلف از جمله استفاده غیرمجاز و ... درآمدی نصیب تولیدکننده آب نمی‌کند) ۱۵.۵ درصد است که اصلی‌ترین صورت‌های هدررفت هستند. چهار. ۱۵ درصد هدررفت فیزیکی آب شرب در کشور معادل ۱.۳۵ میلیارد مترمکعب آب است. این میزان از کل مصرف آب شهر تهران در یک سال (۱.۲ میلیارد متر مکعب) بیشتر است. پنج. ۱۵.۵ درصد هدررفت ظاهری (یا آب بدون درآمد) معادل ۱.۴ میلیارد متر مکعب آب است. شش. قیمت تمام شده هر متر مکعب آب شرب ۸۵۰۰ تومان و متوسط قیمت فروش آن حدود ۳۰۰۰ تومان است. هفت. هزینه تمام شده ۱.۳۵ میلیارد مترمکعب هدررفت فیزیکی آب برای کشور (فیزیکی و ظاهری) برای کشور، ۱۱۵۰۰ میلیارد تومان در سال است. هشت. هزینه ۱.۴ میلیارد متر مکعب آب بدون درآمد (هدررفت ظاهری) ۱۱۹۰۰ میلیارد تومان در سال است. نُه. هر ۱ درصد آب شرب کل کشور که هدر می‌رود معادل ۹۰ میلیون مترمکعب است. ده. جلوگیری از فقط ۵ درصد هدررفت فیزیکی آب، معادل ۴۵۰ میلیون مترمکعب (معادل تقریباً ۵۰ درصد آورد سالیانه زاینده‌رود؛ و ۳۷.۵ درصد کل آب شرب تهران) است. یازده. هزینه هر ۱ درصد کاهش هدررفت آب در کل کشور، ۲۱ هزار میلیارد تومان؛ پس هزینه ۵ درصد کاهش هدررفت (از ۳۲ درصد هدررفت فعلی، که می‌تواند به حدود ۸ تا ۱۰ درصد کاهش یابد) برابر ۱۰۵ هزار میلیارد تومان، معادل ۱.۲ میلیارد دلار (با دلار ۹۰ هزار تومان) است. آقای رئیس‌جمهور! با هزینه ۱.۲ میلیارد دلار، می‌توان ظرف چند سال، ۴۵۰ میلیون مترمکعب آب شرب کشور را از هدررفت نجات داد. این کار ظرفیت زیست‌پذیری سرزمین را بالا می‌برد، می‌توان هزاران شغل بر محور این اقدام ایجاد کرد، و به شدت با توسعه پایدار تطابق دارد. اما آقای رئیس‌جمهور، در این کشور: 🔴 شرکت مهندسی آب و فاضلاب می‌گوید هزینه کردن ۲۱ هزار میلیارد تومان برای کاهش ۱ درصد هدررفت آب در شبکه شرب کشور، توجیه اقتصادی ندارد. 🔴 شرکت‌های سدسازی دنبال تأمین مالی از منابع داخلی و خارجی برای ساخت سدی با هزینه ۳ میلیارد دلار در همین شرایط هستند. 🔴 شرکت‌های لوله‌کش! دنبال شیرین‌سازی و انتقال ۲۵۰ میلیون مترمکعب (در مرحله اول ۱۱۰ میلیون مترمکعب) آب از خلیج فارس و دریای عمان به نوار شرقی کشور با هزینه اعلامی ۶.۵ میلیارد یورو (رقم واقعی دو برابر این است) هستند. بله آقای رئیس‌جمهور! در این کشور هزینه کردن برای کاهش هدررفت آب که سبب پایداری سرزمین، کاهش هزینه‌های ملی، و افزایش ظرفیت زیست‌پذیری سرزمین می‌شود، توجیه اقتصادی ندارد؛ اما شیرین‌سازی و انتقال آب از دریا به نوار شرقی کشور (با هزینه تمام‌شده اعلامی ۴ تا ۶ یورو برای هر متر مکعب) توجیه دارد! بله آقای رئیس‌جمهور! دنبال اهمیت دادن به محیط‌زیست و حفظ زیست‌پذیری ایران هستید؟ این گوی و این میدان. پرچم اصلاحات پایدار در سیاست آبی این سرزمین را دست بگیرید. مشک آب این سرزمین سوراخ است، و فقط ۳۲ درصد آب شربش هدر می‌رود! منابع را صرف گرفتن سوراخ‌های این مشک کنید. جیب لوله‌کش‌ها و عاشقان سینه‌چاک سازه‌های عظیم آبی هم سوراخ‌های بزرگ بی‌انتهایی دارد و پر نمی‌شود. باید تصمیم سخت بگیرید و بین پر کردن سوراخ‌های مشک آب کشور (کار درست) و سوراخ‌های جیب آن‌ها، یکی را انتخاب کنید. بله آقای رئیس‌جمهور! در شورای عالی آب، و در جلسه هیئت دولت از این محاسبات برای شما نمی‌گویند. رونوشت: 🔵هر کسی که نگران ظرفیت زیست‌پذیری ایران است. 🔵وزیر نیرو 🔵رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست @FAZELI_MOHAMMAD

❌ جشنواره نوروزی ۱۴۰۴ تمدید شد برای بهره‌مندی از 25 درصد تخفیف نوروزی روی تمامی آثار انتشارات روزنه فقط تا شنبه ۲۵ اسفند ساعت ۱۲ ظهر فرصت دارید. لینک ورود به سایت و ثبت سفارش: http://www.rowzanehnashr.com

ممنوعیت یک روزه، خسارت ده‌ساله محمد فاضلی دولت‌ها اغلب بدون توجه به آثار بلندمدت اقدامات خود، تصمیم‌هایی می‌گیرند که خسارات بلندمدت بر جا می‌گذارد. هزینه این تصمیم‌ها را مردم، اقتصاد ایران و آیندگان می‌پردازند. نسخه کامل گفت‌وگو در یوتیوب https://youtu.be/Mej3aQEDy64 @mohammad_fazeli

#نه_به_تصادف محمد فاضلی «بیایید همه با هم در یک تلاش مسئولانه، خیابان‌ها و جاده‌ها را امن کنیم تا به قتلگاه تبدیل نشوند. چه خوب است که همه ما با مشارکت در یک حرکت اجتماعی با پیوستن به پویش #نه_به_تصادف، سبب شویم تا دیگر کسی غم از دست‌دادن‌ را تجربه نکند و انسان‌هایی با ناتوانی و نقص جسمانی روزگار نگذرانند.» عبارت فوق، آخرین بند نوشته‌ای است با عنوان «آخرین افطار» که می‌توانید در لینک زیر بخوانید. این متن شاید اثری داشته باشد بر اینکه همواره درست رانندگی کردن و #نه_به_تصادف را به یاد داشته باشیم. https://t.me/alirabiei_ir/1704 #دغدغه_ایران #محمد_فاضلی @fazeli_mohammad

خسته شدیم! تیره‌روزی فعالان اقتصادی وضعیت اقتصاد ایران به گونه‌ای است که حتی فعال‌ترین فعالان اقتصادی خستگی‌ناپذیر هم که می‌خواهند سالم و ملی کار کنند، خسته می‌شوند. محسن جلال‌پور، رئیس قبلی اتاق بازرگانی ایران، فعال عرصه صادرات پسته و محصولات کشاورزی، تاجری که تاکنون ۱.۲ میلیارد دلار #پسته_سبز صادر کرده، و سرمایه‌گذار در عرصه‌های مختلف است، در این گفت‌وگو درباره چرایی نامناسب بودن ایران برای فعالیت اقتصادی درست، مولد و با ملاحظه منافع ملی می‌گوید. ایشان توضیح می‌دهد که حکومت در ایران چه نگاهی به اقتصاد و فعالیت بخش خصوصی دارد و این نگاه را با رویکرد سایر کشورهایی مقایسه می‌کند که توانسته‌اند گام‌هایی در مسیر توسعه بردارند. او درباره صنعت پسته ایران می‌گوید، و هم‌چنین تهدیدها و خساراتی که به علت کم‌آبی، فقدان سیاست کشاورزی درست، و عقب‌ماندگی در برابر صنعت پسته آمریکا عارض آن شده است. او درباره راه‌های برون‌رفت از وضعیت فعلی توضیح می‌دهد، هرچند معتقد است گوش شنوایی وجود ندارد. نسخه کامل در یوتیوب https://youtu.be/Mej3aQEDy64 #اقتصاد_ایران #صنعت_پسته #مسأله_آب #تحریم #محسن_جلالپور @fazeli_mohammad

راه‌های خرید ویژه‌نامه نوروزی تجارت‌فردا هفته‌نامه تجارت‌فردا 12 سال متوالی است که سالنامه جامع اقتصاد ایران را منتشر می‌کند. امسال این سالنامه در 660 صفحه منتشر شده و در کنار گزارش‌ها و تحلیل‌ها و میزگردهایی درباره حال و آینده اقتصاد ایران، سه هدیه ویژه‌ نیز برای خوانندگان کنار گذاشته است: 🔹 کتاب‌«ندای قبیله» نوشته ماریو بارگاس یوسا با مقدمه موسی‌ غنی‌نژاد 🔹 «چهل قرن کنترل قیمت و دستمزد» نوشته رابرت شوتینگر و ایمون باتلر با مقدمه سیدمحمد طبیبیان 🔹 کتاب «اقتصاد سیاسی به زبان ساده» که توسط «سعید ابوالقاسمی» گردآوری شده و مسعود نیلی شرحی بر مفاهیم آن ارائه کرده است. این ویژه‌نامه در دکه‌های مطبوعاتی عرضه شده اما اگر امکان مراجعه به بازار مطبوعات را ندارید، می‌توانید مبلغ 250 هزار تومان به شماره حساب 5892107044098229- بانک‌سپه به نام دنیای اقتصاد تابان واریز و فیش آن را برای شماره 09031239791 واتس‌اپ کنید. ما مجله را رایگان به دست خوانندگان تهرانی می‌رسانیم. در نهایت اگر موفق به تهیه ویژه‌نامه نشدید، با شماره تلفن 52189177 تماس بگیرید تا همکاران ما مشکل شما را حل کنند. #تجارت_فردا @tejaratefarda

تعداد دفعات شنیده شدن #پادکست_دغدغه_ایران از ۳ میلیون بار (فقط روی کستباکس) گذشت. تشکر از آن‌ها که شنیدند و حمایت کردند تا به این‌جا رسیدیم. لینک آخرین قسمت آیا برق می‌آید؟ https://castbox.fm/app/castbox/player/id6325129/id746759841?v=8.22.11&autoplay=0 @dirancast_official

سه‌گانه‌ای درباره برق محمد فاضلی صنعت برق ایران چه وضعیتی دارد؟ چرا برق رفت؟ آیا برق می‌آید؟ در قالب سه قسمت از پادکست #دغدغه_ایران پاسخ‌هایی به این سه سؤال ارائه شده است.   قسمت اول کیفیت مداخله دولت و توسعه: مورد صنعت برق قسمت دوم چرا برق رفت؟   قسمت سوم آیا برق می‌آید؟   این سه قسمت، مسائل بسیاری را درباره #صنعت_برق ایران، چرایی فرورفتن آن در چاله بحران، و آینده آن پاسخ می‌دهند؛ و البته فرضیه‌هایی برای اندیشیدن به توسعه.   @fazeli_mohammad

۲۲۰ سال تکاپوی امنیت 🔵 محمدجواد ظریف، معاون راهبردی پیشین ریاست جمهوری ایران، در بهمن‌ماه ۱۴۰۳ متنی را با عنوان «راهبرد وفاق برای تأمین امنیت ملی: مبتنی بر رویکردی تاریخی به مسائل امنیت ملی ایران» منتشر کرد. 🔵 استدلال اصلی این متن آن است که ایران به‌مثابه موجودیتی ژئوپلتیک به مدت یک‌ونیم قرن از ۱۸۰۴ تا ۱۹۴۶ در معرض اشغال، از دست رفتن قطعاتی از سرزمین و تهدید امنیتی بوده است. ایران، صرف‌نظر از نوع حکومت و ایدئولوژی هر حکومت، پس از یک‌ونیم شکست و تحقیر، از میانه قرن بیستم، تلاش برای رسیدن به استقلال در تأمین امنیت خود را آغاز کرد و امروز در دهه سوم قرن بیست‌ویکم به موقعیت تأمین امنیت درون‌زا دست یافته است. 🔵 سخن مهم این متن که پیام ایران برای جهان خوانده شده، اعلام شروع دوران جدیدی است که در آن ایران تلاش می‌کند این دست‌آورد را به توسعه اقتصادی و بازی‌های برد-برد با سایر کشورها تبدیل کند. 🔵 محمدجواد ظریف در این گفت‌وگو، اصول و دیدگاه‌های مندرج در این متن راهبردی را تشریح می‌کند. نسخه کامل گفت‌وگو در یوتیوب https://youtu.be/h86f_b8Q55o #محمدجواد_ظریف #امنیت_ایران #امنیت_و_توسعه #ظریف @fazeli_mohammad

احمد میدری امروز در مجلس حرف‌های مهمی درباره کارکردش در شش ماه گذشته گفت. نکات او درباره ضرورت استقلال بوروکراسی از سیاست، بیان درد صد ساله است. لطفا در اینجا نگاه کنید.

◽️آنچه میدری در صحن مجلس و در پاسخ به سوال نمایندگان گفت ▪️هر گونه سیاست زدگی در انتصابات پیامدهایی مخربی برای کل نظام اداری و خدمات دولتی به جا می گذارد ▪️سیاست‌زدگی در نظام اداری اجازه نمی‌دهد که دولت کارآمد داشته باشیم ▪️به هیچ وجه نباید اجازه مداخلات سیاسی در شرکت ها را داد https://www.mcls.gov.ir/fa/news/36316 @midarimedia

ویدئوی دکمه‌های بی‌لباس حکایت ایده‌ها و راه‌حل‌هایی است که معلوم نیست به درد کدام مسأله می‌خورند. چاه‌هایی هستند که برای ایران و مردمش آب ندارند اما برای صاحبان این ایده‌ها و راه‌حل‌های بی‌مسأله نان دارند. https://youtu.be/NMRWcsq0aN4 صاحبان این ایده‌ها و راه‌حل‌های بی‌مسأله، موفق می‌شوند آن‌ها را به سیاست‌گذاران و حکمرانان بفروشند؛ ایده‌ها و راه‌حل‌هایی #پوچ_و_مهمل. @fazeli_mohammad

#عدد دبش در تاریخ ریاضیات، ریاضیات حکمرانی، به یادگار می‌ماند. @fazeli_mohammad

قسمت ۲ ویدیوکست دغدغه ایران دولت نفتی: دون‌کیشوت در لی‌لی‌پوت آیا نفت باعث بدبختی و تیره‌روزی اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشورهای نفتی است؟ آیا ونزوئلایی شدن سرنوشت حتمی همه کشورهایی است که به نفت فراوان دسترسی دارند؟ تری لین کارل در کتاب «معمای فراوانی: دولت‌های نفتی و رونق‌های نفتی» شرحی تاریخی از چگونگی اثرگذاری نفت یا هر منبع درآمدی مشابه نظیر طلا و نقره بر ساختارهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشورها ارائه می‌کند. کارل نشان می‌دهد که چگونه نفت در غیاب ظرفیت دولت، این گونه کشورها را از دولت‌سازی دور کرده و به تدریج در تیره‌روزی اقتصادی و خشونت سیاسی فرو می‌برد. مورد اصلی بررسی کتاب، کشور ونزوئلاست اما نوع برخورد کشورهای ایران، نیجریه، اندونزی و نروژ با نفت را نیز بررسی می‌کند. کتاب خانم کارل، توضیحی دقیق برای چرایی بروز فساد، ناکارآمدی اقتصادی، بهره‌وری پایین، بی‌ثباتی سیاسی و ناکامی توسعه در کشورهای نفتی فاقد ظرفیت دولت است. نسخه کامل ویدیو در یوتیوب https://youtu.be/JjTmGkYSKGA #دولت_نفتی #بیماری_هلندی #نفرین_منابع #ظرفیت_دولت @fazeli_mohammad

پای ایران در میان است! لی سونگ نمایندۀ چین در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی: "تأکید می‌کنیم آمریکا به عنوان عامل اصلی تخریب برجام، باید هرچه سریعتر گام‌های عملی برداشته، به تلاش‌های دیپلماتیک بین‌المللی بازگردد و با ایران وارد گفتگو شود." پیش از این دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا آمادگی خود را برای گفتگو با جمهوری اسلامی اعلام کرده است. بنابراین، روی سخن مقام چینی به طور غیرمستقیم به سمت تهران است تا با آمریکا وارد گفتگو شود. روس‌ها هم به صراحت گفته‌اند که اختلافات ایران و آمریکا باید از طریق گفتگو و مذاکره حل شود. سیاست "نفی مذاکره و گفتگو" بین دو کشور معمولاً در سطح جهان طرفداری ندارد و ظاهراً به همین دلیل، دولت ترامپ برای مذاکره با جمهوری اسلامی پیشقدم شده است تا از این جهت ایران را طرفِ "لجباز" در ماجرای تنش بین دو کشور نشان دهد و به انزوا بکشاند. این نکته‌ای است که رهبر جمهوری اسلامی نیز در سخنان روز شنبۀ خود به آن اشاره کرد. احتمالاً به همین علت، وی به جای نفی صریح مذاکره بر عدم تسلیم در برابر خواست آمریکا تأکید کرد. به هر حال، حفظ سنگر "عدم مذاکره" در دنیای امروز بسیار سخت‌تر و پرهزینه‌تر از ورود به مذاکره است. به نظرم به زودی اجماعی جهانی در بارۀ ضرورت مذاکرۀ ایران و آمریکا شکل خواهد گرفت. همانطور که بارها تأکید کرده ام، مذاکره در دنیای سیاست صرفاً یک ابزار برای حل تخاصم است و به خودی خود معجزه‌ای نیست که کور کند یا شفا دهد. اصلِ موضوع، چیزی است که دو طرف مذاکره روی میز می‌گذارند و تا مذاکره آغاز نشود، نمی‌توان به دقایق آن پی برد. تا این لحظه، هنوز آنچه آمریکا و ایران برای حل اختلافات بین خود از یکدیگر طلب می‌کنند، در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. بنابراین، تمام آنچه این روزها در رسانه‌ها و یا از زبان برخی افراد مطرح می‌شود، از دقت لازم برخوردار نیست. واقعیت این است که خواست‌های طرف ایرانی از آمریکا ابهام بیشتری دارد. دولت و نظام جمهوری اسلامی هنوز مشخص نکرده‌اند که در چه شرایطی حاضرند از دایرۀ خصومت با ایالات متحده خارج شوند و در برابر رفع تحریم‌های اقتصادی کشور، چه امتیازات مشخصی ارائه دهند. طرف آمریکایی نیز گرچه کمی صریح‌تر بوده اما هنوز چارچوب مشخصی را مطرح نکرده است. از فحوای کلام مقام‌های آمریکایی چنین برمی آید که آنان خواهان قطع کمک جمهوری اسلامی به گروه‌های متحدش در خاورمیانه، ایجاد حد و مرزی برای برد موشک‌های بالستیک و برچیدن چرخۀ غنی‌سازی اورانیوم در ایران هستند. در مقابل، آنان ظاهراً حاضرند که تحریم‌های اقتصادی ایران را رفع کنند و راه سرمایه‌گذاری خارجی و تجارت آزاد ایران با دنیا را بگشایند. جزئیاتِ هر کدام از این موارد اما روشن نیست. با این حال، ترامپ چنین معامله‌ای را برای هر دو طرف بسیار سودمند می‌داند و آن را بخصوص سبب جلوگیری از بروز جنگ و برخورد نظامی قلمداد می‌کند، حال آنکه برخی محافل داخلی ایران، آن را "خلع سلاح" و یا "تسلیم" ایران در برابر آمریکا توصیف می‌کنند. ارزش سلاح چه از نوع متعارف و چه غیرمتعارف آن برای هر کشور، قدرت بازدارندگی آن از بروز جنگ و یا غلبۀ آن در صورت بروز جنگ است وگرنه کارکرد لازم را ندارد. برای من تا این لحظه مشخص نیست که آیا مقام‌های جمهوری اسلامی قدرت تسلیحاتی کشور را برای بازدارندگی در مقابل بروز جنگ، کافی و وافی می‌دانند و اطمینان دارند که در هر صورت جنگی در انتظار کشور نیست؟ یا اینکه جنگ را محتمل می‌دانند اما خود را طرف پیروز آن به شمار می‌آورند؟ یا اینکه شانس پیروزی را بالا نمی‌دانند و در عوض روی وارد کردن ضربه و آسیب متقابل شرط‌بندی می‌کنند؟ اینها پرسش‌هایی است که باید با بی‌طرفی علمی و دقت فراوان مورد بررسی قرار گیرند. داستان را نباید ساده فرض کرد. پای ایران در میان است. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

قسمت صد‌وسی‌ودو پادکست دغدغه ایران آیا برق می‌آید؟ صنعت برق ایران چرا به روز بد افتاد؟ آیا سپردن صنعت برق به سازوکارهای بازار آزاد و قیمت‌های آزاد برق می‌تواند مشکل را حل کند؟ #علیرضا_اسدی در این قسمت توضیح می‌دهد که چرا سپردن برق در اقتصادی به اندازه اقتصاد ایران و با سازوکارهای حاکم بر آن، به بخش خصوصی، علت پیدایش مشکل فعلی است. او روایتی از ضرورت مداخله باکیفیت دولت ارائه می‌کند. میهمان: علیرضا اسدی میزبان: محمد فاضلی دانلود مستقیم فایل صوتی شنیدن از کستباکس || اسپاتیفای || اپل پادکست گزارش «بررسی ناترازی برق از منظر اقتصاد سیاسی امور زیرساختی» (نوشته علیرضا اسدی) حامیان مالی صنایع چسب سینا وبسایت چسب سینا اینستاگرام چسب سینا صرافی پول نو وبسایت پول نو ورود و ثبت نام در پول نو صفحه یوتیوب محمد فاضلی حمایت از پادکست دغدغه ایران شماره تماس برای حمایت مالی 09965691194 شناسه پیپال Mfpaypal97@gmail.com موسیقی آغازین قطعه سلام، اثر استاد حسن کسائی Email: dirancast@gmail.com امور فنی و صوت: مرتضی مشیری‌خواه گرافیک: استودیو آنسو تاریخ انتشار اسفند هزار و چهارصدوسه @dirancast_official