وحید یامین پور

از حماس می‌پرسند دفاع از غزه و نبرد با اسرائیل به چه قیمتی؟ آیا می‌دانید برای آزادسازی خرمشهر در عملیات الی‌بیت‌المقدس بیش از ۶ هزار نفر به شهادت رسیدند و بیش از ۱۶ هزار نفر مجروح و جانباز؟ هنوز کسانی هستند که پس از گذشت ۴۳ سال روی ویلچر نشسته‌اند یا روی تخت بی‌حرکت‌اند. اگر از شما -یک ایرانی- بپرسند "آزادسازی خرمشهر به چه قیمتی؟ آیا می‌ارزید بیش از ۲۰ هزار جوان رعنای ایرانی کشته و مجروح شوند تا یک شهر کوچک از مساحت عظیم کشور آزاد شود؟" چه پاسخی داشتید؟ مگر وطن و آزادی و تمامیت ارضی و عزت و شرف و ناموس قیمت دارد؟ قیمتش چقدر است؟ چند میلیارد؟ چقدر خون؟ چه‌اندازه رنج؟ عینک عقلِ سردِ محاسبه‌گری را که با چرتکه و سکه و آمار و ارقام خو گرفته را بردارید و عقلِ گرمِ قدسی را به میان آورید. وطن و شرف و ناموس و حقیقت فوق محاسبات است؛ از این رو گفته‌اند در نسبت با آنها "فداکاری" معنا دارد و نه معامله و محاسبه... ➕️ @Yaminpour

به اختصار در مورد پاسخ حماس به پیشنهاد صلح ترامپ: بسیاری از تحلیلگران پاسخ حماس را هوشمندانه ارزیابی کرده‌اند. جنایت‌های بی‌امان اسرائیل در غزه اقتضاء می‌کرد که حماس با پذیرش پیشنهاد صلح خود را حامی مردم نشان دهد اما با شروطی که برای تحقق آن گذاشت توپ را در زمین ترامپ انداخت. حماس خلع سلاح را نپذیرفت و ضمن پذیرش آزادی دوطرفه‌ی اسرا، آنرا به خروج صهیونیستها از غزه پیوند زد. از طرفی در پاسخ حماس حاکمیت آینده غزه به تصمیمی ملّی منوط شده ونه به دستور ترامپ. حماس حالا یک پیشنهاد دموکراتیک در عرصه سیاسی و یک پیشنهاد انسان دوستانه در عرصه نظامی و امنیتی ارائه کرده است. چنانچه شروط حماس محقق شود مهمترین هدف نتانیاهو از این جنگ خونین که همانا نابودی حماس و خلع سلاح همیشگی‌اش بوده، بی‌نتیجه خواهد ماند. نتانیاهو همواره پیروزی مطلق را در نابودی کامل موجودیت حماس عنوان کرده بود. از طرفی این یکسال و نیم، تمام تلاشهای ده‌ها ساله‌ی رژیم سیاسی-رسانه‌ای صهیونیسم برای ارائه تصویری نرمال و متمدن از اسرائیل و برساختن تصویری تروریستی از حماس( و همچنین همه مسمانان) فروریخت و رژیم خود را اکنون غرق در آتش تنفر عمومی جهانی می‌بیند. اتفاقی که بر وضعیت آینده منطقه از جمله پیمان ابراهیم سایه افکنده است. پیشتر سیاستمداران آمریکایی و ضهیونیست گفته بودند طی این جنگ، حماس بیش از عملیات طوفان الاقصی جذب نیرو داشته و همچنان در حال عملیات نظامی (هرچند محدود) علیه صهیونیست هاست. هرچند کابینه رژیم فعلا در مسیر موافقت‌ با طرح ترامپ پیش میرود ولی به گمان من بسیار بعید است نتانیاهو به یک باخت بدون دستاورد با فهرستی طولانی از جنایات و اتهام نسل کشی و جنایت علیه بشریت و به عقب‌نشینی از مواضع تکرار شونده‌اش راضی شود. این طرح یا یک فریب است یا در مقطعی از اجرا با رد شروط حماس به بخش جدیدی از جنگ بدل خواهد شد. ➕️ @Yaminpour

🔺️در عصر پساسواد، ما نویسنده‌ها بدشانس‌ترین آدمها هستیم... ➕️ @Yaminpour

"مقصود از وجود عالَم ملاقات دو دوست بود، که رویْ در هم نهند، جهت خدا، دور از هوی" 🔺️مقالات شمس تبریزی #بشنو_از_نی ➕️ @Yaminpour

تحلیل سعید لیلاز از تاثیر اسنپ‌بک و تحریم بر ایران ➕️ @Yaminpour

در راستای بحث دو فرسته‌ی قبلی این ۳دقیقه را از محسن نامجو بشنوید؛ رومی(مولوی) که غرب شناخته ربطی به مولوی حقیقی ندارد. او اصلاً نمی‌تواند شعر مولوی را بفهمد... (۳ دقیقه، ایهام داشت. هم زمانش ۳ دقیقه بود هم سه نکته‌ی دقیقه گفت) ➕️ @Yaminpour

این متن در ستایش شاعران فقط نیست. به تعبیر فیلسوف: "انسان‌، شاعرانه سکنی می‌گزیند". تفکر مراقبه‌ای راهی پیش روی همه‌ی ماست. بویژه انسان ایرانی که در زبان فارسی متولد می‌شود که از شاعرانه‌ترین زبان‌های جهان است. بسیاری از مردمان در دنیا در قیاس با ایرانیان پارسی‌زبان ادراکی خام و فروتر دارند از آن‌رو که در زبانی با ظرفیت استعاری و معنوی پایین‌تری متولد شده‌اند. سرمایه‌دار بودن ایرانیان فقط به ایرانی بودن فردوسی و سعدی و مولوی نیست، بلکه به زیستن در زبان این شاعران است که جهان را در معانی حقیقی خودش پیش ما حاضر می‌کند. چه‌بسا حتی زبردست‌ترین مترجمان زبان‌فارسی در دنیا هم امکان حضور در این جهان معنا را ندارند.

شاید بخش مهم تفکر مراقبه‌ای این باشد که بتوانیم به چیزی فکر نکنیم. و این کار بس دشواری است که ذهن را از کاوش چیزها و اندیشیدن به آنها باز بداریم. وقتی نام گل سرخ به گوش می‌خورد، لطافت برگ‌های سرخ و رایحه‌ی خوش گل پیش ما حاضر میشود، پیش از آنکه ذهن فرصت کند که درباره‌ی گونه‌ی گیاهی آن یا مواد تشکیل‌دهنده‌ی بو و رنگ چیزی را کاوش کند. ما گل سرخ را به‌یاد می‌آوریم، بی‌واسطه‌ی ذهن. و گل نزد ما حاضر است بدون حجاب ذهنی که آلوده به عادت بررسی‌های خودبنیاد علمی است. گل، شاعرانه پیش ماست. آیا مادر شما زیباست؟ این پرسش، آزار دهنده است. انسان‌ها به زیبایی و تناسب اندام و رنگ پوست مادرشان فکر نمی‌کنند. "مادر" بیرون از این مفاهیم آزاردهنده، نزد ما حاضر است. آنرا دوست می‌داریم و هیچگاه "دوباره" برای "بررسی" مادر، به او نظر نمی‌افکنیم. ما شاعرانه پیش مادر هستیم. ظهور مادر شاعرانه است و جز با این حضور شاعرانه معنای حقیقی مادر آشکار نمی‌شود. نه در بررسی زیست‌شناسانه، نه جامعه‌شناسانه، نه روانکاوانه و نه هیچ گونه‌ی دیگری از کاری که ما خودبنیاد انجام می‌دهیم. شاعر، ذهن کاوشگر ندارد. شاعر قلبی به وسعت جهان دارد که همه چیز در آن شاعرانه حاضرند، گل سرخ، مادر، درختان، کودکی که صبح زود به مدرسه می‌رود، سربازی که آخر هفته خسته به خانه برمیگردد، خودروی کهنه‌ای که ماههاست انتهای کوچه خاک می‌خورد و... #یادگاری #داستان_فراموشی #هنر ➕️ @Yaminpour

سال گذشته در هنگامه‌ی سخت پس از شهادت سید حسن نصرالله و مطالبه‌ی بی‌امان عملیات وعده صادق از طرف برخی جوانان انقلابی این متن را نوشتم. اما امروز صد بار بیش از آن‌روز به این متن فکر میکنم: 🔹️آیا برای هنگامه‌ی ابتلاء که دیر یا زود فرا میرسد، به اندازه کافی "صبور" هستیم؟ صبر دشوارترین کارهاست. صبر از حمله و انتقام سخت‌تر است. چه ساده‌لوح اند آنها که گمان می‌کنند مرحله نهایی این معرکه، پاسخ و حمله و انتقام‌جویی جمهوری اسلامی از رژیم خونخوار صهیونیستی است. آنها تشفّی خاطر و تسلای دل داغدیده خود را جستجو می‌کنند و آن را در حمله و انتقامی دفعی می‌جویند. 🔻 آن زمان که دلیرانه فریاد می‌زنیم و انتقام را می‌خواهیم، چه بسا به توان موشک‌ها و پهپادها دل‌خوش کرده‌ایم و در عمق جان با خیالی آسوده از بی‌عملی خویش گروهی دیگر را مامور جهاد کرده‌ایم تا خود به آسایش برسیم. از سرداران و مسئولان می‌خواهیم که "اقدام مقتضی" را انجام دهند تا به حیثیت انقلابی ما خدشه‌ای وارد نشود‌. این مکر منافقانه هیچ نسبتی به دعوت خداوند به صبر ندارد. تا ما "صبّار و شکور" نباشیم، ضعف و وهن و استکانت در انتظار ماست. حتی آن‌هنگام که هزاران موشک داشته باشیم. ما در هنگامه‌ی صبر که به‌زودی فراخواهد رسید چه خواهیم کرد؟ آیا از میدان به‌در نخواهیم شد؟ ▪️برای معرکه‌ی فردا خود را بیازماییم: آیا "دوست داشتن" دیگران را تمرین کرده‌ایم؟ آنچنان که در سال‌های دهه ۶۰ مردمان گویی اعضای یک پیکر در رنج هم شریک بودند و از سفره خود بر می‌داشتند و بر سفره دیگری می‌گذاشتند. آنها که انتقام از دشمن را مطالبه می‌کنند باید در صف اول مردم‌داری باشند. روزهایی فرا خواهد رسید که بسیاری از مردم ما را به خاطر مطالبه‌ی انتقام، مایه گرفتاری و رنج خود خواهند دانست. آیا برای زخم زبان شنیدن و سرکوفت خوردن و در عین حال مهربان بودن و ایثار کردن به انداره کافی صبور هستیم؟! آیا گفتار و سخنی برای همراه کردن آنها در این معرکه فراهم آورده‌ایم؟ آیا هنرمندان و شاعران و سخنوران برای آن روز مبادا چیزی آموخته‌اند و اندوخته‌اند؟ آیا برای هجرت از خانه و خانواده و شانه دادن زیر بار مشکلات کسانی دیگر صدها کیلومتر دورتر از ماوای خودمان، بار بسته‌ایم؟ انقلابی بودن به مطالبه‌گری و فریاد نیست. به آموختن صبر و مهرورزی با دیگران است. چه بسا ما در آستانه ایام‌الله دیگری باشیم: وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ ✒️ وحید یامین‌پور متن کامل: https://t.me/yaminpour/4261 ➕️ @yaminpour

خاطرات نابغه کشتی ایران از خدمات پهلوی به ورزش قهرمانی (بکوبید تو صورت احمق‌های سلطنت‌طلب) ➕️ @Yaminpour

🔻دنیای امروز، دنیای فراموشی است این بلاییه که غرب سکولار بر سرش آورده. 👈کتاب داستان فراموشی، درباره چیزهاییه که فراموش کردیم؛ ❓حقیقت چیست؟ ❓زشتی و زیبایی چیست؟ ❓هویت حقیقی ما کدام است؟ ❓راه بازگشت به منزل کدام است؟ و... 👌این کتاب رو به صورت ویژه به کسانی که علاقمند مباحث معنوی، معرفتی، عرفانی و فلسفی هستند و همینطور علاقمندان تفکر شهید آوینی، پیشنهاد می کنیم. ♨️خرید کتاب داستان فراموشی از سایت👇🏻👇🏻 🌐 https://ketabresan.net/w/sAsdf ♨️خرید کتاب ماجرای فکر آوینی از سایت👇🏻👇🏻 🌐 https://ketabresan.net/w/sAsdf 💳جهت خرید کارت به کارت به آیدی زیر پیام بدید☺️👇🏻 🆔 @sefaresh_ketab 🆔@KETABRESAN

👆 فرسته‌ی #موقت دوستان در موسسه طلوع گفتند در کانال یادآوری کنم که امروز آخرین مهلت تخفیف بسته‌های آموزشی است. اگر تا به‌حال اصلا تو باغ مطالعات غرب‌شناسی نبودید دوره "داستان تفکر و تمدن" رو گوش بدید. و اگر به هنر و سینما علاقه مند هستین دوره "آینه جادو" و "شعر و هنر مقدس". دوره "رستاخیز جان" هم شرح نیست‌انگاری است (که نمیدونم چرا بیش از سایر دوره‌ها طرفدار داشته.)

رسانه مصرف است و هنر، تولید رسانه تصرف است و هنر، دعوت رسانه گمان است و هنر، رؤیت رسانه سیلاب است و هنر، جویبار رسانه علم‌الیقین است و هنر، حق‌الیقین رسانه تکرار است و هنر، تامل رسانه عادت است و هنر، جوشش رسانه اقناع است و هنر، قنوع رسانه ایضاح است و هنر، ابهام رسانه واقعیت است و هنر، حقیقت رسانه فعلیت است و هنر، امکان رسانه ظهور است و هنر، استعاره رسانه گزارش است و هنر، خاطره رسانه هشیاری است و هنر، شیدایی رسانه موجودبینی است و هنر، وجود بینی رسانه کثرت است و هنر، وحدت رسانه تسلط است و هنر، تمنّا اما از رسانه در عصر ما، گریزی نیست. #یادگاری #سکوت_لوگوس ➕️ @Yaminpour

🔺️یادداشتی که سال گذشته پس از شهادت سید حسن نصرالله با دلی خون نوشتم: آنجا، لبنان، فرعون همه کسانی را که ممکن است موسی باشند، جستجو و قربانی می‌کند... تک تک... با موشک نقطه‌زن. پیشتر هم فرعون‌های دیگر چنین می‌کردند؛ اینجا، در ایران، ۴۵ سال پیش. بهشتی و مطهری و رجایی و ده‌ها موسای دیگر را... اما رسولی که بنا بود باقی بماند، باقی ماند و به جای امام، ردای ولایت پوشید. همانطور که فرعون دیگری، همت و باکری و خرازی و متوسلیان و صدها موسای دیگر را از ما گرفت. و آن هنگام که همگان می‌گفتند سرداران خمینی همه قربانی شدند، قاسم سلیمانی به صحنه‌ی تاریخ بازگشت و سحر ساحران را باطل کرد. آن موسی که بنیان فرعون را از ریشه می‌کَند، بر تکه چوبی در رود تاریخ، رها شده و به سوی مقصدش روان است. خدا، می‌توانست موساهای دیگر را هم از چشم فرعون پنهان کند؛ می‌توانست تیغ‌ها را بشکند و موشک‌های نقطه‌زن را به نقطه‌ی دیگری فرو نشاند... اما، خدا هست و خدایی می‌کند. فرعون سرخوش از کشتن همه‌ی آنها که در کابوسش موسی بوده‌اند، به تخت شاهی باز گشته. موسی هم به نوبه‌ی خود، تاریخ را می‌شکافد و با عصای اژدها بیرون می‌جهد. ما چه کنیم؟ ما برادران و خواهران صدهای موسای قربان شده؟ خدا در این صحنه‌ی به‌هم پیچیده‌ی طاقت‌سوز از ما چه می‌خواهد؟ "صبر و شکر" که صحنه نهایی خروج از ظلمات به سوی نور را رقم می‌زنند. صبر و شکر، حقیقت جهاد و مقاومت است. صبر بر مصیبت فقدان سرداران و صبر بر اطاعت از امر ولی در استمرار مبارزه، شاید دشوارترین صبرها باشد. ولَقَد أَرسَلْنَا مُوسَىٰ بِآياتِنَا أَنْ أَخرِجْ قَومكَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ ذَكِّرهمْ بِأَيامِ اللَّهِ إنَّ فِي ذَلِكَ لَآياتٍ لِكلِّ صَبَّار شَكُور https://t.me/yaminpour/4257 ➕️ @yaminpour

به گودال می‌رسیم. خاک‌ها سرخ است؛ سرخی‌ای که تا آن روز ندیده‌ام. به گودال زل می‌زنم. امان از گودال! ... چقدر از گودال روضه شنیده‌ام. همه‌ی روضه‌ها مال گودال است. دلم برای خنده‌های سید تنگ می‌شود. حتما آخرین لحظه هم لبخند زده به روی شهـ..ادت، که سال‌ها انتظارش را کشیده ... دلتنگی می‌آید و می‌ماند اما گریه را به تعویق می‌اندازم. این گودال سرخ همچون یک جراحت تازه بر تن ضاحیه مانده‌است و خواهد ماند. 🔺️از کتاب #عربیکا ✍🏻#وحید_یامین‌پور @ketabe_khoub

🔺|شهید نصرالله: مهم‌ترین روش تبلیغ؛ شب‌نشینی بود| آقای شاه‌آبادی در شذرات دو جا تصریح می‌فرماید که «ضیافت؛ سیاست الهیه است».(شماره سوم. معرفه۶۱-بند۱ :ص۵۵) سیاست چیست؟ افلاطون در بند پایانی رساله مرد سیاسی ، سیاست را «تألیف» یا همان «بافتن مردم به هم» معنا کرده است. گویا فارابی هم عبارت «المجتمع المؤتلفة» در سیاسة‌المدنیة را از همین عبارت برگرفته است. اینجا سید می‌فرماید کار اصلی حزب این بود که ضیافت می‌گرفت و شب‌نشینی برگزار می‌کرد. صرف نظر از فرم این تالیف، آنچه مهم است اینکه حزب‌الله و شخص سیدحسن نصرالله نظر به تألیف و بافت مردم داشت و موفق هم شد. آنجا که تالیف مردم و ذوب شدن مردم در افق جان‌های حق‌خواه یکدیگر رخ می‌دهد؛ تأسیس سیاست همانجا است. @konashmirrokni

🔺️ شب گذشته؛ مراسم سالگرد شهادت شهیدالامة سید حسن نصرالله بر عرشه‌ی ناو شهید رودکی در خلیج‌فارس

ترکیب "هنر و اندیشه" حوزه‌ی عمل درست‌تری است تا "هنر و رسانه". رسانه عرصه‌ی به‌کارگیری کلمه به‌مثابه گلوله است و هنر و اندیشه عرصه سکوت. برای ورود و اقامت در "حوزه‌ی هنر و اندیشه" باید مثل فیثاغوریان به سکوت پایبند بود تا گوش برای شنیدن موسیقی درونی چیزها باز شود. شاگردان فیثاغورس دوره‌ای از سکوت شنیداری (akousmata) را طی می‌کردند. مقرر شده بود «پنج سال سکوت اختیار کنند و سپس با فصاحت سخن بگویند». ساکنان عصر رسانه متمرکز بر محاسبه، سود، کارکرد و کنترل امورند و گشودن خود در برابر هستی و اندیشیدن نه برای نتیجه و تسلط، بلکه برای دیدن و شنیدن آنچه هست که ویژگی هنر و اندیشه است را به‌تدریج فراموش می‌کنند. در سنت‌های شرقی هم تفکر مراقبه‌ای به معنای حضورِ تمام‌عیار در لحظه و رها کردن ذهن از پراکندگی، کیفیتی سکوت‌آمیز و حضوری دارد. این خصلت‌ها دقیقا چیزهایی است که ساکنان عصر رسانه تدریجاً از آنها فراری می‌شوند و آنها را با بی‌حوصلگی، وراجی، بوالفضولی، قضاوت‌های قطعی زودهنگام و هیجان جانشین می‌کنند. رسانه، واقعیت پر سروصدا و هیجان‌انگیزی است و مانند همه‌ی شئون مدرن خاصیت جاه‌طلبانه‌ای دارد. از این رو می‌توان انتظار داشت آن‌گاه که پای رسانه به جایی باز می‌شود جای هنر و اندیشه تنگ شود؛ رسانه "توجه" را به خود معطوف می‌کند، و "توجه" همه‌ی دارایی هنر و اندیشه است که به تاراج می‌رود‌. #یادگاری #تفکر_مراقبه_ای #هنر #رسانه ➕️ @Yaminpour

✅ راستی‌آزمایی 🔴 از هر ۳ ازدواج، ۱ ازدواج به طلاق ختم می‌شود 🔴از هر ۲ ازدواج در تهران، ۱ ازدواج منجر به طلاق می‌شود 🔴از ۷ طلاق به ازای ۱۰۰ ازدواج در ابتدای انقلاب، به ۴۰ طلاق رسیده‌ایم ❌ نتیجه بررسی: نادرست و گمراه‌کننده ۱. سایت اقتصاد آنلاین در گزارشی نوشت: «بررسی آمارهای رسمی از سال ۱۳۵۸ تا ۱۴۰۳ نشان می‌دهد نسبت طلاق به ازدواج در ایران نزدیک به شش برابر شده است. - اگر در ابتدای انقلاب از هر ۱۰۰ ازدواج، ۷ ازدواج به طلاق می‌انجامید، امروز این نسبت به ۴۱ طلاق به ازای هر ۱۰۰ ازدواج رسیده است؛ تحولی که برای نهاد خانواده در ایران هشداردهنده است. - در ۷ ماه ابتدایی ۱۴۰۳ نیز از هر ۱۰۰ ازدواج حدود ۳۹ مورد به طلاق انجامیده و این نسبت در تهران به ۵۲ طلاق در هر ۱۰۰ ازدواج رسیده است.» ۲. در سال‌های گذشته نیز اخباری مبتنی بر آمار «۳ طلاق به ازای هر ۱ ازدواج» در سایت‌های خبری منتشر شده بود. ۳. نسبت ازدوج به طلاق شاخص دقیقی برای محاسبه نسبت به طلاق نیست، تقسیم دو عدد فوق، نتیجه گمراه کننده‌ای دارد، به دلیل اینکه مربوط به دو جامعه آماری کاملا مجزا است. - ازدواج‌های ثبت شده مربوط به جمعیت مجردهای کشور است و طلاق مربوط به جمعیت متأهل‌ها، منطقاً وقتی چهل سال گذشته اکثریت جمعیت ایران جوان و مجرد بودند، تعداد ازدواج‌های ثبت شده بیشتر خواهد بود و پس از چهل سال، وقتی بیشتر جمعیت ایران متأهل است، فراوانی طلاق‌های ثبت شده بیشتر از قبل می‌شود. - طلاق‌های ثبت شده لزوماً مربوط به ازدواج‌های همان سال نیست. ممکن است مربوط به ۱۰، ۲۰ یا حتی ۵۰ سال قبل باشد، بنابراین این دو آمار، قابل مقایسه با یکدیگر نیستند. - به بیان ساده‌تر: جمعیت در معرض ازدواج در حال کم شدن است و جمعیت در معرض طلاق در حال افزایش. ازدواج‌ها برای جمعیت متفاوتی است و طلاق‌ها برای جمعیتی دیگر. نسبت‌گیری میان این دو خطا است. ۴. وحید یامین‌پور، معاون سابق جوانان: «از سال ۱۳۸۶ تا ۱۴۰۱ تمام ازدواج‌های ثبت شده و طلاق‌های ثبت شده‌ی همان ازدواج ها در ثبت و احوال موجود است، متوسط طلاق‌ها در این بازه زمانی ۱۹ درصد است و این یعنی ۱۹ درصد ازدواج ها در ایران در این بازه زمانی منجر به طلاق شده است.» 🔵 نتیجه‌گیری: بر اساس بررسی‌های انجام شده، «مقایسه و نسبت‌گیری آمار طلاق و ازدواج در یک سال مشخص»، نادرست و گمراه‌کننده ارزیابی می‌شود.

فکت‌پرس را دنبال کنید :

◻@factpress_ir