tiwall / تیوال

🖤سارینا رزاق مرندی، بازیگر جوان تئاتر، درگذشت. تیوال، این کاستی را به خانواده محترم ایشان و جامعه هنری تسلیت می‌گوید. @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «داستان چوانگ تسو» نمایش «داستان چوانگ تسو» نوشته‌ی داریوش رعیت و کارگردانی حامد عقیلی روایت یک مرد نویسنده است که فکر می‌کند یک زن چهار سال در کمد خانه‌اش زندگی می‌کند. این اثر با تکیه بر دیدگاه چوانگ تسو فیلسوف قرن چهارم پیش از میلاد چین و بسیار تأثیرگذار در مکتب تائوئیسم می باشد. «داستان چوانگ تسو» مرز بین واقعیت، خیال و توهم روایت می‌شود. این نمایش که در فضای ابزورد و کمدی شکل گرفته است در تئاترشهر بر روی صحنه است. 🔹 نویسنده: داریوش ‌رعیت طراح و کارگردان: حامد عقیلی 🗓 تاریخ: ۲۵ آبان تا ۲۱ آذر 📍مکان: تئاترشهر - سالن ۳ ⏰ ساعت: ۲۰:۱۵  |  ۱ ساعت و ۱۰ دقیقه عکاس تیوال: رضا جاویدی @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «داستان چوانگ تسو» نمایش «داستان چوانگ تسو» نوشته‌ی داریوش رعیت و کارگردانی حامد عقیلی روایت یک مرد نویسنده است که فکر می‌کند یک زن چهار سال در کمد خانه‌اش زندگی می‌کند. این اثر با تکیه بر دیدگاه چوانگ تسو فیلسوف قرن چهارم پیش از میلاد چین و بسیار تأثیرگذار در مکتب تائوئیسم می باشد. «داستان چوانگ تسو» مرز بین واقعیت، خیال و توهم روایت می‌شود. این نمایش که در فضای ابزورد و کمدی شکل گرفته است در تئاترشهر بر روی صحنه است. 🔹 نویسنده: داریوش ‌رعیت طراح و کارگردان: حامد عقیلی 🗓 تاریخ: ۲۵ آبان تا ۲۱ آذر 📍مکان: تئاترشهر - سالن ۳ ⏰ ساعت: ۲۰:۱۵  |  ۱ ساعت و ۱۰ دقیقه عکاس تیوال: رضا جاویدی @tiwall

‍ . 🎭 برای خلق نقش ها وقتی دربارهٔ یک بازیگر تئاتر فکر یا صحبت می‌کنیم، چه ویژگی‌هایی را در نظر داریم؟ درواقع مجموعه‌ای از خصوصیات فنی، ذهنی، بیانی و احساسی است که یک بازیگر توانمند تئاتر را از سایر همکارانش متمایز می‌کند. یک بازیگر حرفه‌ای و مسلط، توان آن را دارد که حتی بدون گفتن دیالوگ، نگاه‌ها را روی صحنه به خود جذب کند. این همان آمادگی و نقش‌پذیری ذهنی اوست که در بدنش متجلی می‌شود و در نهایت از طریق زبان بدن ویژه‌اش به تماشاگر منتقل می‌گردد. به‌طور کلی، آکتور تئاتر کسی است که تکنیک حرفه‌ای، احساس مهار‌شده، حضور صحنه و درک عمیق نقش را در کنار هم قرار دهد و بتواند هر شب تجربه‌ای زنده، صادقانه و تازه برای تماشاگرانش خلق کند. «مصطفی ساسانی» نزدیک به سه دهه تجربهٔ حضور بر صحنه را در کارنامه دارد. این فارغ‌التحصیل گرایش بازیگری رشتهٔ نمایش، فعالیت حرفه‌ای خود را از اواسط دههٔ هفتاد آغاز کرد و در نمایش‌های بسیاری در تئاتر دانشگاهی و گروه‌های حرفه‌ای کوچک به ایفای نقش پرداخت. تنها همین بس که او در آثار برجسته‌ای همچون «خاطرات و کابوس‌های یک جامه‌دار از زندگی و قتل میرزا تقی‌خان فراهانی» و «خانهٔ برنارد آلبا» به کارگردانی دکتر علی رفیعی روی صحنه رفته است. «آن روز که خواهد آمد»، «رام کردن اسب چوبی»، «ای آرشِ زمانه»، «اسارت»، «شبِ شقایق»، «دعوت به مراسم خاکسپاری»، «مخمصه»، «سمنو»، «تعبیر یک رویا» و «پلاس پلاس به توان ۲» تنها بخش کوچکی از کارنامهٔ پربار اوست. او همچنین در فیلم‌هایی چون «قندون جهیزیه»، «تونل» و «قلب رقه» ایفای نقش کرده و در سریال‌هایی مانند «کتونی زرنگی»، «شرایط خاص» و «نجلا» نیز حضور داشته است. این آکتور باتجربه این روزها با نمایش «باکارا» به نویسندگی و کارگردانی علی‌اصغری روی صحنهٔ تماشاخانهٔ نوفل‌لوشاتو حضور دارد. این کمدی‌درام با بازی هنرمندانی چون حسین میرزاییان، سپیده جعفری، مرجان مومنی، امیرحسین قلیچ، بهزاد عبدی و مهران اسمی اجرا می‌شود و تا نهم دی‌ماه نیز به روی صحنه خواهد بود. @tiwall

‍ . 🎭 آنهایی که نمی بینیم تئاتر امروزی به‌مراتب گسترده‌تر، پویاتر و حجیم‌تر از گذشته است و زیرشاخه‌های متعددی در آن شکل گرفته و رشد کرده‌اند. مسلماً قسمتی از هزینه‌های گزاف یک ایونت هنری باید از طریق فروش بلیت و البته اسپانسرینگ تأمین شود؛ موضوعی که نیازمند بازوی بازاریابی و تبلیغاتی‌ست تا بتواند این گروه بزرگ را که برای موفقیت یک اثر هنری تلاش می‌کنند، پشتیبانی کند؛ و این، تفاوتی اساسی با یک نمایش کلاسیک دارد که در دهه‌های گذشته روی صحنه می‌رفت. تیم تبلیغات یک ایونت هنری، همچون تئاتر، از ابزارهای متنوعی استفاده می‌کند؛ از سوشال‌مدیا گرفته تا تبلیغات محیطی و جغرافیایی. اما تولید محتوای لازم برای این مدیوم‌ها برعهدهٔ چه کسی‌ست؟ اینجاست که نقش یک طراح، گرافیست و متخصص تبلیغات پررنگ می‌شود! «پوریا احمدیان» طراح پوستر، بروشور، موشن‌گرافیست و کارشناس تبلیغات است که از سال ۹۶ به شکل حرفه‌ای و تخصصی در عرصهٔ تئاتر فعالیت می‌کند. او به‌عنوان طراح پوستر و بروشور در نمایش‌های بسیاری فعالیت داشته است؛ از جمله: «استندآپ تراژدی»، «حاج اسمال (شیرین فروش سبزواری)»، «لاموزیکا سوم و چهارم»، «فصل شکار بادبادک‌ها»، «درد خفیف»، «جشن تولد»، «خاکستر به خاکستر», «خونین‌زار»، «ترس از مکان‌های شلوغ»، «سه اپیزود از یک اتود»، «مرگ هیتلر به روایت تلفنچی»، «اژدهاک»، «نقره‌ای»، «سقف کلیسای جامع»، «تک‌سلولی‌ها»، «اولانزاپین» و «کارنامهٔ بندار بیدخش». این آرتیست در تازه‌ترین فعالیت خود، این بار در بخش تبلیغات نمایش «سیندرلا» اثر آرش فلاحت‌پیشه حضور دارد. «سیندرلا» نوشتهٔ جلال تهرانی و به کارگردانی احسان فلاحت‌پیشه تا اواخر دی‌ماه درسالن چهارسوی مجموعهٔ تئاتر شهر روی صحنه خواهد بود. آرش فلاحت‌پیشه، محمدصادق ملک، مهدی نصرتی، بهناز توسلی و مصطفی احمدی نیز بازیگران این نمایش را تشکیل می‌دهند. @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «تاسیان» نمایش «تاسیان» به نویسندگی و کارگردانی رضا صفری روایتی تلخ از فاصله‌ها و دیوارهای ناپیدا میان انسان‌هاست، تصویر شیشه‌ای که تنها از یک طرف شفاف است، این اثر به ناتوانی در گفت‌وگو و فقدان زبانی مشترک در بستر خانوادها می‌پردازد. «تاسیان» تجربه‌ای است که انسان را به تأمل درباره مرزهای دیده‌شدن و نادیده‌ماندن، عشق و انزوا، و سکوتی که میان ما جریان دارد دعوت می‌کند. این اثر در تالار مولوی بر روی صحنه است. 🔹 نویسنده و کارگردان: رضا ‌صفری 🗓 تاریخ: ۲۸ آبان تا ۲۰ آذر 📍مکان: تالار ‌مولوی - سالن کوچک ⏰ ساعت: ۱۹:۰۰  |  ۴۰ دقیقه عکاس تیوال: پرتو جغتایی @tiwall

‍ . 🎭 از نسل جوان این روزها در تئاتر پایتخت بیش از ۱۰۰ بانوی بازیگر در حال اجرای نمایش هستند. این حضور فعال نشان می‌دهد تا چه اندازه انگیزه و اراده برای کسب جایگاهی قابل‌توجه و شایسته در هنر تئاتر برای این هنرمندان وجود دارد؛ جایگاهی که به‌راستی نشانه رشد و ارتقای هنر یک سرزمین است. از دختران جوان بازیگری که تاکنون توانسته در آثار متعددی ایفای نقش کند، به‌خوبی از پس آن برآید و خود را به‌عنوان بازیگری نوظهور و کاربلد معرفی نماید، «فاطمه رادمرد» است. این بازیگر متولد ۱۳۸۰، این شب‌ها در دو اثر دانشجویی و دانشگاهی در تالار مولوی بر صحنه است. «انتظارات» و «کاوالو» آثاری هستند که «فاطمه رادمرد» در آن‌ها حضور داشته و به اجرای نقش می‌پردازد. این هنرمند جوان مسیر هنری خود را با منشی‌صحنه نمایش «تلفات» در سال ۱۴۰۱ آغاز کرد و سپس در نمایش‌های «برف شادی»، «فرش ایرانی»، «نقش هیتلر در آلبوم خانوادگی»، «مد/MAD» و «حسنک وزیر» تا سال ۱۴۰۳ به ایفای نقش پرداخت. اما این هنرمند بااستعداد توانست در سال ۱۴۰۴، پرکارترین دوره حرفه‌ای خود را رقم بزند و در چند نمایش به‌طور هم‌زمان به فعالیت بپردازد. نمایش‌های «جریده» از حسین خدایاری، «با رضایت اولیاء» از حسین بابایی و اینک دو اثر «انتظارات» به کارگردانی پدرام آزموده و «کاوالو» کاری از امیرحسین توکلی در تالار مولوی، از جمله فعالیت‌های این جوان هنرمند در عرصه تئاتر است. «فاطمه رادمرد» در نمایش «انتظارات» در کنار «کسری فرحناک، محمود محمدی، محمدپوریا هلالی، سمیرا زائری، سید حمیدرضا حسینی، علی واحدیان، سیامک پسران و هدی قنواتی» به نویسندگی و کارگردانی پدرام آزموده به ایفای نقش می‌پردازد. و در نمایش «کاوالو» به همراه «پویان حاجی‌حسنی» و با هدایت و قلم امیرحسین توکلی ـ نمایشی که افتخاراتی چون «برگزیده بهترین کارگردانی، بهترین نمایش‌نامه، بهترین بازیگری زن و تقدیر بازیگری مرد در هفتمین جشنواره سراسری نمایش‌نامه‌خوانی مرکز تئاتر مولوی» را در کارنامه دارد روی صحنه بوده و میزبان علاقه‌مندان و هنرجویان تئاتر است. @tiwall

‍ . 🎭 از نسل جوان او در نمایش «قضیه تفنگ چخوف» یکی از کاراکترهای جذاب اما چالش‌برانگیز این نمایش را بر صحنه اجرا کرد. چارلی چاپلین، یکی از معیارهای اصلی عرصه بازیگری در سراسر دنیاست و طبیعتاً بازی در نقش این ستاره و کمدین متفاوت، به نوعی راه رفتن بر لبه تیغ است؛ همانند بندبازی که یک قدم اشتباه، او را از سعادت به تیره‌روزی می‌کشاند. اما این بازیگر جوان و کوشا توانست با تحقیق، تمرین و تلاش، به اجرایی دقیق از این نقش در نمایش مذکور برسد و در کنار دیگر بازیگران این اثر، به‌خوبی بدرخشد. سخن از «حسام زرنوشه»، بازیگر جوان عرصه هنرهای نمایشی است. او از ده‌سالگی با تردستی و شعبده آشنا شد و رموز آن را فراگرفت و در جشن‌ها و مناسبات مختلف اجرا کرد؛ سپس اجرای آکروبات در «سیرک خلاق» را ادامه داد و همین مسیر او را در نوجوانی به هنر نمایش رساند. آشنایی با جادوی صحنه، همان نیرویی بود که زرنوشه را به درون خود کشید؛ تا جایی که در جشنواره حافظ، جایزه «استعداد تازه تئاتر ایران» را دریافت کرد. نمایش «گربه نَره و روباه مکار» اثر اوشان محمودی نیز از دیگر آثار شناخته‌شده و محبوب اوست که در سه نوبت مختلف، به روی صحنه رفته است. او اکنون بازیگری سخت‌کوش، بااستعداد و جوان برای مارکت تئاتر است. «بازی‌های کشتار همگانی»، «بانو آئویی»، «دموکراسی با طعم همبرگر» و «بازیگر سایه‌ها» از دیگر آثار او در عرصه تئاتر هستند. این آکتور جویای نام، این روزها با نمایش «زندگی در تئاتر» به صحنه بازگشته و در کنار بازیگرانی چون امیر قنبری، محمود سالاریه و عمادالدین دانش، در اجرای این اثر مشارکت دارد. «زندگی در تئاتر» اثر شناخته‌شده دیوید ممت، با ترجمه داریوش مودبیان و کارگردانی حبیب‌الله دانش، در سالن سایه مجموعه تئاتر شهر اجراهای عمومی خود را آغاز کرده است. @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «متروتینک» نمایش «متروتینک» به نویسندگی و کارگردانی آرمان آسایش روایتی امروزی با نگاهی طنزآمیز و انتقادی به روزمرگی‌های شهری، فضای مترو را به بستری برای بازتاب ذهنیت‌های پراکنده و گاه خسته‌ی انسان معاصر بدل می‌سازد. «متروتینک» نه‌تنها قصه‌ای از توقف و تأمل در جریان زندگی پرشتاب امروز است، بلکه فرصتی برای مواجهه با پرسش‌های ساده و در عین حال عمیق درباره عادت‌ها، فکرها و سکوت‌های ما در ازدحام شهر به شمار می‌آید. این اثر در خانه نمایش دا بر روی صحنه است. 🔹 نویسنده و کارگردان: آرمان ‌آسایش 🗓 تاریخ: ۰۴ تا ۱۴ آذر 📍مکان: خانه نمایش دا - سالن شماره ۱ ⏰ ساعت: ۱۷:۳۰  |  ۵۰ دقیقه عکاس تیوال: رضا جاویدی @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «دستور پخت قرمه‌سبزی به خَطِ بِرِیل» نمایش «دستور پخت قرمه‌سبزی به خط بریل» به نویسندگی و کارگردانی رزیتا میرانی روایت دختری نابینا که در آشپزخانه مشغول پخت قورمه‌سبزی است و در این میان فضای درونی و ذهنی خود را بیان می‌کند. این اثر تک پرسوناژ تنها وابسته به مونولوگ‌ها نمی باشد و از حرکت‌ها و فرم‌های مختلفی استفاده شده است تا شخصیت در حالتی بینابین میان فرم و مونولوگ قصه را تعریف کند. این اثر در مجموعه تئاتر لبخند بر روی صحنه است. 🔹 نویسنده و کارگردان: رزیتا میرانی تهیه‌کننده:  پژمان تیمورتاش، گلاره ‌عباسی 🗓 تاریخ: آبان و آذر ۱۴۰۴ 📍مکان: مجموعه تئاتر لبخند - سالن ۲ ⏰ ساعت: ۱۸:۰۰  |  ۴۵ دقیقه عکاس تیوال: رضا جاویدی @tiwall

‍ . 🎭 از نسل جوان جایگاه و شیوه بازی یک آکتور تئاتر با سینما و شاخه‌های دیگر کاملاً متمایز و متفاوت است. شاید این فرآیند را بتوان به‌صورت کلی «بازیگری» نامید، اما بازی برای این دو مدیوم، در کلیات و جزئیات، تفاوت‌های فراوانی دارد. برای تماشاگر تئاتر، یک آکتور کاملاً به‌صورت آبجکتیو تعریف می‌شود و هیچ دریافت از پیش‌تعیین‌شده‌ای درباره او ندارد. با پیش رفتن کاراکتر در متن، تماشاگر وارد عمق شخصیت و جهان سابجکتیو آن شده و می‌تواند او را در پارامترهای مختلف نمایش‌نامه تحلیل کند و با شخصیتش سمپات شود. همچنین در فراز و فرودهای درام نمایشی، با جزئیات رفتاری، دیداری و شنیداری، بازیگر را تحلیل کرده و مجذوب او شود، به‌رغم آن‌که کاراکتر چه نوع کاراکتری باشد: سیاه، سفید یا خاکستری. «علی تاریمی» بازیگری جوان برای تئاتر است؛ آکتوری که می‌توان با کاراکتر نمایشی‌اش سمپات شد. او تئاتر را از دل تمرین، پلاتو و دانشگاه آموخته است. تاریمی از اوایل دهه بیست زندگی‌اش انتخاب کرد که باید پای در مسیر چالش‌برانگیز و پرممارستی چون تئاتر بگذارد و توانست تگ «بازیگر عرصه هنرهای نمایشی» را بر نام خود بنشاند. این بازیگر، اکنون در آستانه سی‌سالگی، تجربیات گران‌سنگی از صحنه اندوخته و در آثار نمایشی مختلفی حضور داشته و کاراکترهای گوناگونی را بر صحنه خلق کرده است. این فعال هنری در سه‌گانه «اوشان محمودی» به بازیگری پرداخته است. او توانسته در شکل‌گیری این آثار پرتماشاگر که هر کدام از آن‌ها شامل «پینوکیو»، «ژپتو» و «گربه‌ نره و روباه‌ مکار» بوده و که در تماشاخانه‌های مختلف اجرا شده‌اند سهم مؤثری داشته باشد. «گوریل پشمالو»، «یرماغ» و «زنبورهای کارگر» نیز برخی دیگر از آثار نمایشی این آکتور جوان هستند. علی تاریمی در تازه‌ترین فعالیت صحنه‌ای خود، بار دیگر همکاری مشترکی با اوشان محمودی داشته و در نمایش جدید این کارگردان با نام «شهر گناه» روی صحنه رفته است. «شهر گناه» به نویسندگی و کارگردانی اوشان محمودی و با بازی داریوش رشادت، شیرین جروقی، شکوفه حیدریان، مریم بصیری‌فر و علی تاریمی، نمایشی گروتسک است که تا بیست‌وهشتم آذرماه در مجموعه نمایشی ایرانشهر روی صحنه خواهد بود. @tiwall

‍ . 🎭 از نسل جوان تئاتر به‌عنوان یک کالای فرهنگی و هنری در بسیاری از ممالک مترقی شناخته می‌شود؛ البته که رویکرد تجاری نیز جزئی از آن بوده است. عصر ماشینیسم و تنهایی انسان معاصر از یک‌سو و افزایش هزینه‌های زندگی در این قرن در نقاط مختلف دنیا از سوی دیگر، طبیعتاً حیات هنر را نیز به مخاطره انداخته است. اما فارغ از همه این‌ها، تئاتر و ادبیات نمایشی برای سرپا ماندن در این عصر، با رویکردها و سختی‌های مورد اشاره، به ابزارهای دقیق و مستعد متفاوتی نیاز دارد. یک آکتور آوانگارد، یکی از همین ابزارهای مناسب برای نمایش امروزی است و از طرفی یکی از مهم‌ترین ابزارهای یک اجرای موفق به شمار می‌آید. «سمیرا زائری» بازیگری جوان برای ادبیات نمایشی و مارکت تئاترِ هنر امروز است؛ آکتوری جوان، فعال و باانگیزه که مدتی‌ست تلاشی بی‌شائبه در این مدیوم داشته است. این فعال هنری جوان، در پرونده کاری خود سوابق متفاوتی از جمله منشی صحنه، طراح صحنه و دستیار کارگردان را داراست؛ اما تخصص اصلی او بازیگری است و نگاه ویژه‌ای به این جایگاه هنری دارد. او در کسوت بازیگر، در نمایش‌هایی چون «بیشعوری»، «لنگ ظهر»، «بخوابم یا روایت شب پنجره‌ای»، «نیست» و «امان» روی صحنه رفته است. این بازیگر جوان خود را در کارگردانی نیز به چالش کشیده و در سال ۹۷ نمایش «پل یادگار» را در تماشاخانه باران کارگردانی کرده است. سمیرا زائری این روزها به‌عنوان بازیگر با پروژه نمایشی دیگری در حال همکاری است. «انتظارات» به نویسندگی و کارگردانی پدرام آزموده در سالن اصلی تالار مولوی روی صحنه است و سمیرا زائری نیز به همراه کسری فرحناک، محمود محمدی، فاطمه رادمهر و تنی چند از آکتورهای جوان دیگر، گروه بازیگران این اثر نمایشی را تشکیل می‌دهند. این نمایش از آذرماه اجراهای عمومی خود را در مجموعه مولوی پیگیری می‌کند. @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «شایعات» نمایش «شایعات» نوشته‌ی نیل سایمون با کارگردانی محمد فیض‌آبادی مخاطب را به قلب یک مهمانی پرآشوب می‌برد؛ جایی که جشن سالگرد ازدواج یک زوج ثروتمند به‌جای شادی، به صحنه‌ای از رازهای پنهان و دروغ‌های پی‌درپی بدل می‌شود. هر مهمان برای نجات خود و دیگران از نگاه پلیس، داستانی تازه می‌سازد و همین رشته‌ی دروغ‌ها، موقعیت‌هایی خنده‌دار و غیرمنتظره خلق می‌کند. این اثر کمدی در تماشاخانه طهران بر روی صحنه است. 🔹 نویسنده: نیل ‌سایمون طراح و کارگردان: محمد ‌فیض ‌آبادی تهیه‌کننده: سجاد ‌رحمت 🗓 تاریخ: ۰۴ تا ۱۷ آذر 📍مکان: تماشاخانه طهران - سالن مده آ ⏰ ساعت: ۱۹:۰۰  |  ۱ ساعت و ۱۰ دقیقه عکاس تیوال: امیر ناصری @tiwall

‍ . 🎭 تئاتر به شکلی دیگر دنیای متنوع تئاتر و ورود عناصر دیجیتالی و ویدیویی به این عرصه باعث شده تئاتر مدرن امروز رنگ و بوی دیگری بگیرد. چنان‌که با بهره‌گیری از ویژوال‌آرت، پخش تصاویر و نورهای چندبُعدیِ متحرک که حتی می‌تواند کل فضای سالن را بدون مرز دربر بگیرد، این موقعیت ایجاد شده که بتوان برای تماشاگر و مخاطب تئاتر در سالن و به‌صورت زنده، تجربه‌ای بکر، نو و چندحسی فراهم کرد. افزایش تجربه چندحسی برای تماشاگر، با نورهای دیجیتال و تصاویر متحرک چندبعدی، باعث می‌شود تماشاگر نه‌تنها روایت و داستان را بشنود، بلکه آن را ببیند و به درون آن کشیده شود؛ به‌طوری‌که خود نیز جزئی از فضاسازی و موقعیت درون داستان گردد. این تجربه چندحسی، درک عاطفی و روانی مخاطب را با محتوای داستانی که روایت می‌شود عمیق‌تر کرده و پیوندهای نزدیک‌تری را شکل می‌دهد. «علی کوزه‌گر» از جمله هنرمندان تئاتر است که توانسته در دو تجربه کارگردانی خود، در نمایش‌های «مکبث» در سال ۱۴۰۱ و به‌صورت حرفه‌ای‌تر و کامل‌تر در نمایش «یکی بود، یکی نبود» در سال ۱۴۰۲، با تخصص ویژه‌ای که در نورپردازی دارد، این بخش نوین تئاتر یعنی «ویژوال‌آرت» را به‌صورت متفاوت، چندبعدی و در تمام سالن اجرا کند. حرکت نورها و تصاویر متحرک با فناوری دیجیتال، در داستانی عاشقانه با حضور دو بازیگر، مکان‌ها و لحظاتی را بازسازی کرد که در صحنه مرسوم تئاتر امکان‌پذیر نیست و تجربه‌ای متفاوت را برای تماشاگر رقم زد. «پوریا گلستانی» نیز در نمایش «کمدی الهی»، اقتباسی از دانته، پس از دوزخ و برزخ، بهشت را با چنین تکنیک ویژوال‌آرتی مجسم کرد و توانست یکی از لذت‌بخش‌ترین و متفاوت‌ترین تجربه‌های حسی را برای تماشاگر خلق کند. نمایش «شهربازی» از نوید محمدزاده نیز پس از مدتی دوری او از صحنه، بازگشتی پرتلالؤ رقم زد. در «شهربازی» نیز از رقص نورها، پخش گوی‌های نوری چندبعدی و متحرک در تمام صحنه بهره گرفته شد و فضایی شکل گرفت که ضرورت متن در لامکانی و لازمانی را تکمیل می‌کرد. «شهربازی» با همین تکنیک توانست ارتباط نزدیک‌تری با نسل نو، که فناوری، تنوع و تکنولوژی را در عرصه هنر می‌پسندد، برقرار کند. این روزها نمایش دیگری نیز بر صحنه آمده که مملو از تصاویر نوری، ویدئو مپینگ و موشن‌گرافی است. نمایش «مثل یک ترافل ساده» به نویسندگی، طراحی و کارگردانی «محمود احدی‌نیا» تجربه‌ای متفاوت را تدارک دیده است تا مخاطب را در سالن ایت‌باکس آواپلت به نوعی فضا و روایتی نو دعوت کند. «رامتین هوشمند»، تک‌اجراگر نمایش، با مجری‌طرح امیرسپهر تقی‌لو و گروه کارگردانی «ستایش پیله‌ور»، «ساغر سالمی» و «محمدمهدی بیات»، با تلاش گروه متخصص فناوری، پروجکشن مپینگ و تولید محتوای ویدیویی توسط بِل استودیو و هنرمندان ویژوال «مجید کیامهر» و «آرمان مقدم»، از ۱۱ آذر بر صحنه می‌آید و بی‌شک می‌تواند فضایی شگفت‌انگیز و تجربه‌ای به‌یادماندنی را برای تماشاگران رقم بزند. @tiwall

‍ . 🎭 از نسل جوان هنر «بازیگری» می‌تواند آن‌قدر عشق و علاقه‌مندی داشته باشد که بسیاری از افراد را به سمت و سوی خود بکشاند. این حوزه با وجود تناسبات نزدیکش با زندگی واقعی نیز، لبریز از کاراکترها و شخصیت‌های متنوع و متعددی‌ست که حضور آنان را لازم و ضروری می‌کند؛ کاراکترهایی که هرکدام وزن و اتمسفر خاص خود را در فضای نمایش بر عهده دارند و موجب خلاقیت و نشانه‌های مورد نظر صاحب اثر هستند. «علیرضا حق‌پرست» از جمله بازیگران تئاتر و هنرمندانی‌ست که با وجود تفاوت در ویژگی‌های بدنی و جسمی، توانسته در آثار نمایشی زیادی حضور داشته و به ایفای نقش بپردازد. این هنرمند کوتاه‌قامت می‌تواند کاراکترهایی را خلق و به نمایش بگذارد که از نظر زیباشناسی و شکستن قراردادهای رایج، تأثیرگذاری موثری در روند اجرا و نقش مورد نظر داشته باشد. «علیرضا حق‌پرست» جوانی متولد ۱۳۷۱ است که در نمایش‌هایی چون «این یک پیپ نیست» از محمد مساوات، «مشق شب» از امیر نجفی، «معجون السلاطین» به کارگردانی سعید زارعی و نمایش «NO2» از نیلوفر نقیب‌ساداتی به‌عنوان بازیگری کاربلد حضور داشته و با اهالی برجسته تئاتر همکاری کرده است. او همچنین در سریال «جنگل آسفالت» نیز تجربه‌ای متفاوت داشته و بازیگری در این عرصه را نیز آزموده است. «علیرضا حق‌پرست» نمونه‌ای ارزنده از اراده، پشتکار و علاقه به هنر بازیگری‌ست که در این سال‌ها مسیر حرفه‌ای خود را ادامه داده و توانسته به‌خوبی در عرصه آثار نمایشی بدرخشد و فعالیت نماید. با همین تلاش‌ها او اکنون نمایش «شاخ بی‌سر» را روی صحنه دارد که با کارگردانی «محمد برهمنی» و نویسندگی محمود خسروپرست، با حضور بازیگرانی حرفه‌ای چون «فرزین محدث»، «مهشید خدادی»، «مهدی یگانه» و «علیرضا حق‌پرست» موضوعی چالش‌برانگیز را به اجرا گذاشته‌اند. نمایش «شاخ بی‌سر» در کاخ هنر از ۶ آذرماه روی صحنه آمده و میزبان علاقه‌مندان به تئاتر است. @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «کوچه» نمایش «کوچه» به نویسندگی و کارگردانی رامین معصومیان اثری در قالب کنسرت‌نمایش که بر تلفیق موسیقی زنده و اجرای صحنه‌ای تکیه دارد. این نمایش به صورت پرفورمنس در پردیس تئاتر شهرزاد بر روی صحنه است. 🔹نویسنده و کارگردان: رامین ‌معصومیان تهیه‌کننده: پوریا ‌رستمی، صدیقه ‌صحت 🗓 تاریخ: ۲۶ آبان تا ۱۲ آذر 📍مکان: پردیس تئاتر موسیقی شهرزاد ⏰ ساعت: ۲۱:۰۰ و ۲۲:۰۰  |  ۱ ساعت عکاس تیوال: رضا جاویدی @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «دوستان با محبت» نمایش «دوستان با محبت» نوشتهٔ حمید جبلی و به کارگردانی اسماعیل خلج فضایی صمیمی و انسانی می‌سازد که در آن، تئاتر بهانه‌ای برای کنار هم قرار گرفتن نسل‌ها و زنده شدن دوستی‌های فراموش‌شده است. خط اصلی نمایش با حضور دختری جوان شکل می‌گیرد که با شوق و سماجت می‌کوشد آخرین متن پدرش را دوباره جان ببخشد و برای این کار سراغ دو بازیگر پیشکسوت می‌رود؛ دو چهره‌ای که سال‌ها صحنه را با او تقسیم کرده بودند و حالا بازگشتشان، ترکیبی از نوستالژی، شوخی‌های شیرین را به همراه می‌آورد. «دوستان با محبت» در فضایی گرم و واقعی، شکاف میان گذشته و اکنون را پر می‌کند. این اثر در بوتیک هنر ایران بر روی صحنه است. 🔹نویسنده: حمید ‌جبلی کارگردان: اسماعیل ‌خلج تهیه‌کننده: علیرضا ‌گیلوری، میلاد ‌اسکندری 🗓 تاریخ: ۲۱ آبان تا ۱۱ آذر 📍مکان: بوتیک هنر ایران - سالن ۷ ⏰ ساعت: ۱۸:۴۵  |  ۱ ساعت و ۱۵ دقیقه عکاس تیوال: پرتو جغتایی @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «کلسیم» نمایش «کلسیم» در ۶ اپیزود و دو پرسوناژ، نمایشنامه های تک پرده ای کوتاه و مستقلی ست که با طنزی ظریف به طرح موقعیتهای می پردازد که اگرچه می تواند سورئال و یا غیر واقعی باشند اما در دنیای واقعی مشابهات زیادی دارند. نمایش برگرفته از نمایشنامه های کوتاه "تمام نخ نوشته‌ی شل سیلوراستاین " است که توسط بازیگران بازنویسی شده و مهدی ضیاچمنی کارگردانی آنرا بر عهده دارد. طراحی صحنه ثابت و محور تمام اپیزودها چمدانی ست که در موقعیتهای متفاوتی مورد بهره است. استفاده از مولتی مدیا و موسیقی کلاسیک و نورپردازی از دیگر ویژگی های اثر است. 🔹نویسنده: ستاره ‌فرسا، مهدی ‌ضیاچمنی کارگردان: مهدی ‌ضیاچمنی تهیه‌کننده: محمدرضا حسینی 🗓 تاریخ: ۲۰ آبان تا ۲۰ آذر 📍مکان: پردیس تئاتر موسیقی شهرزاد _ سالن ۳ ⏰ ساعت: ۲۰:۳۰  |  ۱ ساعت و ۱۵ دقیقه عکاس تیوال: امیر ناصری @tiwall

‍ . 🎭 بعد از او یکی از عمیق‌ترین و تأثیرگذارترین احساسات و عواطف انسانی، «سوگ» و ضایعه «از دست دادن» عزیز است. این مقوله فقدان و سوگ جایگاه ویژه‌ای در هنر و البته بطن جامعه دارد. تراژدی‌ها و درام‌های با محور سوگ و مرگ، از مهم‌ترین موضوعاتی بوده‌اند که در نمایش‌ها و تئاترها به آن‌ها پرداخته شده و بازتاب یافته‌اند. «فقدان و سوگ» از جمله احساساتی هستند که افراد به‌راحتی نمی‌توانند درباره آن صحبت کنند؛ بنابراین قرار گرفتن در برابر تأثیرگذاری هنر و نمایش می‌تواند تا حد زیادی نوعی همدردی و آگاهی نسبت به این درد مشترک ایجاد کند. نمایش «عزادار» در بهار ۱۴۰۴ توسط امیر نجفی بر روی صحنه آمد که تصویری از مادر و فرزندانی را ترسیم می‌نمود که هنوز با فقدان و درگذشت پدر خانواده کنار نیامده‌اند و تلاش می‌کنند تا با این سوگ به زندگی ادامه دهند. «مجلس ناهید» از شهاب مهربان نیز با مقوله مرگ و سوگ به خانواده و اطرافیان زنی به نام ناهید می‌پرداخت که او را غرق در خون پیدا کرده‌اند و روشن نیست چگونه درگذشته است. نمایش «ساحلی‌ها» از وجدی معود که توسط امین سعدی در تئاترشهر تا اواخر آبان بر صحنه بود، واکنش پسری را نشان می‌داد که خبر درگذشت پدر را شنیده و تلاش می‌کند با یادآوری خاطرات و دفن او، این سوگ را پشت سر بگذارد. نمایش «در مورد لیلا» نیز چندی پیش در سالن کوچک تالار مولوی، روایت سوگ و داغ مرد جوانی بود که در جنگ ۱۲ روزه، در اثر تخریب محل سکونت دختر مورد علاقه‌اش، او را از دست داده بود. «آدمبچه» از جابر رمضانی، «روزهای بی‌باران» از سعید برجعلی، «گم میان منزوی‌ترین زاویه» دانیال شیرپور، «محیط زیست» رسول کاهانی، «ساکورای کاغذی» از مجید شکری، «پروانه بر ناقوس» فارس باقری، «برداشتن» شهاب آگاهی و راهله تعبدی، «صامت» امیر بهاور اکبرپور دهکردی، «امشب به صرف بورش و خون» صابر ابر، «بالزی» رضا کرمی‌زاده و تعداد زیادی دیگر، نمایش‌هایی هستند که محور آن‌ها سوگ و از دست دادن عزیزان است. این شب‌ها اثر دیگری نیز بر روی صحنه است که الهام شعبانی آن را کارگردانی می‌کند و به مقوله سوگ و فقدان می‌پردازد. «باران اسیدی» با متنی از نیما نافع با بازیگرانی چون «سپند امیرسلیمانی، صادق برقعی، فاطیما بهارمست، مازیار سیدی، مهسا طهماسبی و مونا کرمی» درباره جمع دوستانی‌ست که سال گذشته دوست مشترک‌شان را از دست داده‌اند. آن‌ها در موقعیتی که مجبورند روزهایی را کنار هم بگذرانند، به مرور خاطرات‌شان و اتفاقاتی که منجر به فوت دوست‌شان شده است، می‌پردازند. این یادآوری باعث آشکار شدن زوایای پنهانی از این اتفاق تلخ می‌شود. «باران اسیدی» نمایشی رئال و ایرانی‌ست که در تماشاخانه ایرانشهر بر روی صحنه است و می‌تواند تجربه متفاوتی برای مخاطبان تئاتر رقم بزند. @tiwall