شعر و شعور

من شکوفایی گلهای امیدم را در رویاها می‌بینم و ندایی که به من میگوید گرچه شب تاریک است دل قوی دار، سحر نزدیک است.. @Poem_sense #حمید_مصدق

جمعه‌ی ساکت جمعه‌ی متروک جمعه‌ی چون کوچه‌های کهنه، غم انگیز جمعه‌ی اندیشه‌های تنبل بیمار جمعه‌ی خمیازه‌های موذی کشدار جمعه‌ی بی انتظار آه، چه آرام و پر غرور گذر داشت زندگی من چو جویبار غریبی در دل این جمعه‌های ساکت متروک @Poem_sense #فروغ_فرخزاد

صیاد بدین نیازمندی آزادی صید چون پسندی؟! @Poem_sense #نظامی

زاهد بودم ترانه‌ گویم کردی سر فتنه بزم و باده‌ جویم کردی سجاده‌ نشین با وقاری بودم بازیچه کودکان کویم کردی.. @Poem_sense #مولانا

بگفت تو ز چه سیری؟ بگفتم از جز تو ! @Poem_sense #مولانا

╭─┅═ঈ🍀ঈ═┅─╮ @Poem_sense ╰─┅═ঈ🌸ঈ═┅─╯ روزی می رسد که نسبت به همه چیز بی تفاوت می شوی. نه از بدگویی های دیگران می رنجی و نه دلخوش به حرف های عاشقانه ی اطرافت. به آن روز می گویند: "پیری" آن روز، ممکن است برای برخی پس از سی سال از اولین روزی که پا به این دنیا گذاشته اند؛ فرا برسد و برای برخی پس از هشتاد سال هم هرگز اتفاق نیفتد. این دیگر به چگونه تاکردن زندگی با انسان ها دارد! 📖سفر به خیر، آقای رئیس جمهور #گابریل_گارسیا_مارکز

خوش باد مستی‌ات که مرا نوش می‌کنی !... @Poem_sense #فروغ_فرخزاد

╭─┅═ঈ🌱ঈ═┅─╮ @Poem_sense ╰─┅═ঈ🥀ঈ═┅─╯ چو گل، ز دست تو جیب دریده ای دارم چو لاله، دامن در خون کشیده ای دارم به حفظ جانِ بلادیده، سعی من بیجاست که پاس خرمن آفت رسیده ای دارم ز سرد مهری آن گل چو برگهای خزان رخ شکسته و رنگ پریده ای دارم نسیم عشق کجا بشکفد بهار مرا ؟ که همچو لاله دل داغدیده ای دارم مرا ز مردم نا اهل چشم مردمی است امید میوه ز شاخ بریده ای دارم ! کجاست عشقِ جگرسوزِ اضطراب انگیز؟ که من به سینه، دلِ آرمیده ای دارم صفا و گرمی جانم از آن بود که چو شمع شرار آهی و خوناب دیده ای دارم مرا چگونه بود تاب آشنایی خلق ؟ که چون "رهی" دلِ از خود رمیده ای دارم #رهی_معیری

💠🔷🔷💠🔹🔹 🔷@Poem_sense 🔹 #پند ز روز گذر کردن اندیشه کن پرستیدن دادگر پیشه کن به نیکی گرای و میازار کس ره رستگاری همین است و بس #فردوسی

. بیا که بی تو به بازار عشق، نقدی نیست @Poem_sense #مولانا

💠🔷🔷💠🔹🔹 🔷 @Poem_sense 🔹 #حکایت پارسایی را دیدم به محبت شخصی گرفتار نه طاقت صبر و نه یارای گفتار. چندانکه ملامت دیدی و غرامت کشیدی ترک تصابی نگفتی و گفتی: کوتـــه نکنم ز دامـــنت دست ور خـــود بزنی به تیـــغ تیزم بعد از تو ملاذ و ملجائی نیست هـم در تــــو گریزم ار گریزم باری ملامتش کردم و گفتم : عقل نفیست را چه شد تا نفس خسیس غالب آمد؟ زمانی بفکرت فرو رفت و گفت: هر کجا سلطان عشق آمد نماند قــوّت بازوی تقـــوی را محل پاکـدامن چــون زیَد بیچاره ای اوفتـــاده تا گریبــان در وحل #سعدی #گلستان

حالا که چمدانم را این همه سنگین و بی‌کلید بسته‌ام تازه می‌پرسی کجا، چرا، از چه سبب...!؟ یعنی تو داستانِ دلبستگی‌های مرا به همین چیزهای معمولی ندانسته‌ای، نمی دانی؟ @Poem_sense #سیدعلی_صالحی

💠🔷🔷💠🔹🔹 🔷@Poem_sense 🔹 #حکایت اَستر طلحک بدزدیدند یکی گفت: گناه توست که از پاس آن اهمال ورزیدی. دیگری گفت: گناه مهتر است که درِ طویله باز گذاشته است. گفت: پس در این صورت دزد را گناه نباشد! @Poem_sense #رساله_دلگشا #عبید_زاکانی

🖤💔

مقدار یار همنفس چون من نداند هیچ کس ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را سعدی چو جورش می‌بری نزدیک او دیگر مرو ای بی‌بصر من می‌روم؟ او می‌کشد قلاب را.. #سعدی @Poem_Sense

💠🔷🔷💠🔷🔹 🔷@Poem_sense 🔹 #حکایت در يكى از جنگ‌ها، عده‌اى را اسير كردند و نزد شاه آوردند. شاه فرمان داد تا يكى از اسيران را اعدام كنند. اسير كه از زندگى نااميد شده بود، خشمگين شد و شاه را مورد سرزنش و دشنام خود قرار داد ملَک پرسيد: اين اسير چه مى‌گويد؟ يكى از وزيرانِ نيک محضر گفت: می گويد: "والكاظمين الغيظ و العافين عن الناس" ملَک را رحمت آمد و از سر خون او درگذشت. وزير ديگر که ضد او بود گفت: ابنای جنس ما را نشايد در حضرت پادشاهان جز راستی سخن گفتن. اين ملک را دشنام داد و ناسزا گفت. ملک روی ازين سخن درهم آمد و گفت: آن دروغ پسنديده‌تر آمد مرا زين راست که تو گفتی که روی آن در مصلحتی بود و بنای اين بر خبثی. چنان‌كه خردمندان گفته‌اند: "دروغ مصلحت آميز به ز راست فتنه انگيز" #سعدی #گلستان

من آن نیَم که دل از مهر دوست بردارم ... 🎧👌 🎤با صدای: #محمدرضا_شجریان 🖊شعر: #سعدی @Poem_sense

نه حسنت آخری دارد نه سعدی را سخن پایان بمیرد تشنه مستسقی و دریا همچنان باقی #روز_بزرگداشت_سعدی‌شیرین‌سخن_گرامی @Poem_sense

. من مسلمانم قبله‌ام یک گل سرخ جانمازم چشمه مهرم نور دشت سجاده من من وضو با تپش پنجره ها می‌گیرم در نمازم جریان دارد ماه جریان دارد طیف سنگ از پشت نمازم پیداست همه ذرات نمازم متبلور شده است من نمازم را وقتی می‌خوانم که اذانش را باد، گفته باشد سر گلدسته سرو من نمازم را پی تکبیره الاحرام علف می‌خوانم پی قد قامت موج کعبه‌ام بر لب آب کعبه‌ام زیر اقاقی‌هاست کعبه‌ام مثل نسیم می‌رود باغ به باغ می‌رود شهر به شهر حجرالاسود من روشنیِ باغچه است ... #سال‌روز_درگذشت_سهراب_سپهری یادش گرامی 🌹 @Poem_sense