Business School

🔲⭕️ گاو نر و چینی فروشی گاو نری در یکی از کوچه های شهر رها بود. قوی و مست غرور و نادانی. در بین گاوهای هم طویله اش البته که گاوهای قوی و مست فراوانی بودند، ولی ماجرا جویی و جسارت او آنچنان زیاد بود که شب توانست حصار بهار بند طویله را با شاخ از جای خویش بدر کند و بیرون بیاید. بوی یونجه و جو تازه از انبار او را مست کرده بود. سری در گوشه خالی پنجره انبار برد و کمی یونجه خشک نوش جان کرد. به فشار سر که هر بار برای خوردن جلوتر میرفت، پنجره باز شد و توانست که تا کمر وارد انبار شود و هرچه می‌خواهد بخورد. سیر نمی‌شد، ولی کنجکاوی و روح سرکش گاوی او عاملی بود که بوی گاوهای ماده را جستجو کند و به همین خیال از طویله بیرون رفت و به یکباره خود را در جاده بیرون گاوداری دید. گاوداری در کنار یک شهر کوچک توریستی بود. بازارچه‌های شهر همه از مغازه های بزرگ و کوچکی تشکیل شده بودند که چینی آلات، سفال، مجسمه، وسایل تزئینی و البته خوراکی و تنقلات و سوغات می‌فروختند. گاو سرمست غرور و نادانی، در ابتدای جاده‌ای ایستاده بود که ورودی یکی از مهمترین بازارهای شهر بود. مردم شهر و گردشگران در حال گردش و بازدید و امور روزانه خود بودند که به یکباره گاو را دیدند. سیاه، بزرگ، عضلانی، با شاخهایی به مانند کمان و نوکهایی تیز. تعدادی جوان ماجرا جو با دیدن گاو به سمتش آمدند. مردم از ترس کناری را گزیدند و یا به درون مغازه ها پناه بردند. همه مغازه داران که با این مساله آشنا بودند، درب مغازه های خود را بستند. اما چینی فروشی بزرگ تازه رونق که صاحبش تازه فوت کرده بود و فرزند جوانش مدیریت مغازه را در دست گرفته بود، از حضور گاو و فعالیت‌های او در یک بازار گردشگری چیزی نمی‌دانست. این بود که درب مغازه اش را همچنان باز گذاشت. لذا تعداد زیادی از توریست‌ها به مغازه او پناه آورده بودند. گاو با تحریک جوانان نادان‌تر از خود شروع به دویدن و حمله به آنها کرد. جوانان فرار کردند. یکی از آنها که لباس قرمزی پوشیده بود بیشتر به چشم گاو آمد و او را دنبال کرد. جوان هراسان فرار می‌کرد. هیچ جایی برای پناه آوردن نبود. ناگاه درب مغازه چینی فروش را باز دید. به آنجا پناه برد و در میان جمعیت قرار گرفت. گاو به درب مغازه رسیده بود. خشمگین، سرمست از جو بسیار که خورده بود، قدرتمند و نادان. جمعیت با دیدن گاو هراسان به هر سو فرار کردند. قفسه های چینی بود که توسط جمعیت فرو می افتاد و بار چینی بود که بر زمین ریخته و خرد می‌شد. گاو از این تحرک شدید جمعیت و صدای فرو افتادن قفسه ها و خرد شدن چینی ها بیشتر هراسان شد. بی هدف به سمت جمعیت دوید. به قفسه های چسبیده به دیوار و یا ایستاده برخورد می‌کرد و تقریبا همه چیز را نابود و خرد و ناکارآمد کرد. مردم از چینی فروشی بیرون رفته و هر کدام سویی را برای فرار انتخاب کرده بودند. اما گاو نمی‌توانست راه بیرون رفتن را پیدا کند. لذا بیشترین هراسان شد و به هر چیزی و حتی دیوارها شاخ می‌زد و آنها را خراب می‌کرد. صاحب مغازه هم هیچ تجربه نداشت که چکار می‌تواند انجام دهد تا گاو را بیرون آورد. یکی از مغازه دارهای با تجربه سریع دوید و درب مغازه را که گاو در آنجا گیر کرده بود بست. حالا گاو به تنهایی در مغازه مانده و هیچ راه بیرون رفتی هم نداشت. نکات مهم یاد گرفتنی: 1. وقتی گاوی مست در شهر رها شده است، درب مغازه ات را ببند. 2. وقتی مردم را در مغازه ات به پناه میگیری، باید بپذیری که اگر هراسان شوند، قبل از گاو، این آنها هستند که عامل تخریب اموال تو خواهند شد. 3. اگر مردم هراسان شوند، ممکن است از گاو هم بیشتر خسارت ببار آورند. این خسارت ناشی از ترس است که از خسارات ناشی از نادانی بیشتر است. 4. مدیران پیر فقط درب مغازه خود را بستند که گاو وارد مغازه نشود ولی در عمل مساله خودشان را از مساله مردم جدا کردند. لذا کسی نمی‌تواند به آنها تهمت بزند که با مردم رفتار زشتی داشته اند ولی اگر مغازه دار جوان از مردم برای خسارت به اموالش شکایت کند، هم شکایت او مسموع نیست و هم به رفتار زشت و خودخواهانه محکوم خواهد شد. 5. حضور یک گاو نر قوی و خشمگین و جوان در یک چینی فروشی می‌تواند بلایی بزرگ باشد که صاحب مغازه را کامل از هستی ساقط کند. 6. هرچند مغازه بیمه دزدی و آتش سوزی داشت، ولی بیمه خرابکاری توسط گاو را نداشت و حق بیمه ای به او تعلق نگرفت. 7. سیاستمداران نادان و مست جویای نام وقتی به جایگاه سیاست می‌رسند، کم از گاو مستی که در چینی فروشی قرار گرفته‌اند نخواهند بود. 8. پیدا کردن مقصر اصلی حادثه بسیار سخت است و هرکسی به سهم خودش در حادثه و خسارات آن شریک است، ولی قاضی احتمالا صاحب گاو را مقصر اصلی و مکلف به جبران خسارات معرفی خواهد کرد. 🔜 @Business_News

امضای تفاهم‌نامه همکاری برای پیشبرد فناوری و صنعت در البرز در نمایشگاه دستاوردهای پژوهش و فناوری استان البرز، تفاهم‌نامه‌ای مهم میان پارک علم و فناوری البرز و دکتر رضا اقدم، رئیس هیئت مدیره توسعه هوشمند اقلیم البرز و نمایندگی سازمان مدیریت صنعتی ایران در این استان به امضا رسید. این تفاهم‌نامه که به عنوان گامی موثر در مسیر توسعه فناوری و نوآوری در منطقه به شمار می‌رود، یک همکاری استراتژیک را میان دو نهاد علمی و صنعتی برقرار می‌سازد. اهداف و فواید این همکاری ۱. توسعه پروژه‌های تحقیقاتی: این همکاری می‌تواند بستر مناسبی برای پیاده‌سازی پروژه‌های تحقیقاتی مشترک فراهم آورد و به افزایش کیفیت و کمیت تحقیقات کمک کند. 2. تبادل دانش و تجربیات: با همکاری میان این دو نهاد، امکان تبادل اطلاعات و تجربیات بین محققان و صنعتگران فراهم می‌شود که می‌تواند به ارتقای مهارت‌های فنی و مدیریتی در استان کمک کند. 3. ارتقای سطح فناوری: این همکاری نه تنها به پیشرفت تکنولوژی در البرز خواهد انجامید، بلکه می‌تواند موجب جذب سرمایه‌گذاران و توسعه استارتاپ‌ها در این استان شود. اهمیت نمایشگاه دستاوردها نمایشگاه دستاوردهای پژوهش و فناوری استان البرز، فرصتی مناسب برای معرفی نوآوری‌ها و دستاوردهای علمی محققان و شرکت‌های نوپا است. این رویداد، زمینه‌ساز برقراری ارتباطات موثر میان دانشگاه‌ها، پارک‌های علم و فناوری و صنایع کشور است و به عنوان پل ارتباطی میان علم و صنعت عمل می‌کند. امضای این تفاهم‌نامه نشان‌دهنده عزم و اراده مسئولان در پیشبرد علم و فناوری در استان البرز است. همکاری‌های علمی و صنعتی می‌تواند این منطقه را به یکی از قطب‌های فناوری کشور تبدیل کند و به ارتقاء استانداردهای زندگی در آن کمک نماید. برای اطلاعات بیشتر و پیگیری اخبار و رویدادها، با ما در ارتباط باشید. @Business_News

🔲⭕️ خط های سفید برای آدم های سیاه ! جعفر بخشی 🌐 پیش‌از این نمی دانستم معنای از ما بهتران چیست. یعنی چه کسانی می توانند از ما بهتر باشند. بر این باور بودم و گمان داشتم صالحین ؛ پاکان ؛ علماء ؛ دانشمندان ؛ فرهیختگان و آدم های حسابی ؛ همان از ما بهتران باشند که به اخلاق و مرام و منش زیبنده اند و چراغی به دست دارند تا چشم های کم سو و یا بی سو در مسیر زندگی با سر درون چاه نیفتند و متلاشی نشوند. می گفتم از ما بهتران به اخلاق و آیین نیک انسانی شهره اند و سری سوا از دیگران دارند. دروغ نمی گویند. بد ذات نیستند و انسان اند. سیرت نیکویی دارند حتی اگر صورت هایشان از جمال خالی باشد. تصویری داشتم خیالی اما واقعی از آدمهای از ما بهتر که وامیداشت تمام قد به احترام شان بایستم ؛ کلاه از سر بردارم و تکریم شان کنم. چون فکر می کردم جامعه را همین از ما بهتران می سازند. چون عقل دارند. چون شعورشان زیاد است و چون بیشتر از ما می فهمند. همان هایی که پشت و رو ندارند و زیر و رویشان صاف و هموار است. و این خیال با من و با ما و حتی با شما همراه بود تا این که دیدیم از ما بهتران شاید صورت های نیکو را با بزک و آرایش به نمایش گذاشته باشند اما در سیرت آلوده ترین آدمهایند. 🌐 همان هایی که در ادعا برای انسان بودن و حفظ حرمت ها و خط قرمزها اساتیدِ دغل بازی اند و واژه ها را چنان برایمان درو می کنند که گویی زبان و ادبیات فارسی از اینهاست که زاییده شده. همان هایی که خون شان خیلی خیلی رنگین تر از خون مردم است و در رانت و فساد مجوز دارند و به راحتی می توانند خون مردم را توی شیشه بریزند. حتی در توزیع اینترنت. مثل سعید جلیلی که مخالف سرسخت و جدی رفع فیلترینگ بود اما خود اینترنت بدون فیلتر دارد. یا رسایی رئیس کمیته طرح صیانت ( مخالف رفع فیلترینگ ) که او هم از اینترنت بدون فیلتر استفاده می کند. امیر حسین ثابتی مخالف قسم خورده ی رفع فیلترینگ هم گوشی آیفون دارد و اینترنت سفید. خانم سخنگوی دولت هم گفته من هم فیلتر شکن می خرم و پسرم و عروسم زحمت میکشند و آن را نصب می کنند. سخنگویی که مثل از ما بهتران خط سفید دارد. یا شهبازی مجری سوپر انقلابی صدا و سیمای ملی و حامی فیلترینگ هم از خط سفید استفاده می کند. اقلیتی پر مدعا که با سیم‌ کارت های سفید برای هشتاد میلیون ایرانیِ در بند و اسیر نسخه فیلترینگ می‌پیچند. همان هایی که خودشان در این دهکده آزاد و رها می‌چرخند و درست در همان‌ جا برای مردم به در این دهکده قفل زده اند. 🌐 البته فقط در بحثِ خط های سفید ما با چهره هایی متزور و منافق در این کشور آشنا نشده ایم. سالهاست این جماعت ما را به رخت و چوب شبانی فریفته اند و این گرگها سال‌هاست که با گله آشنا و رفیق اند. کنار سفره با ما نان می خورند و در صف اول نماز راه نمی روند که می دوند اما در خفا راهزنانِ قافله اند. در دیانت و تقوا نقش آفرینانی ماهر و توانمندند که می توانند به ساده گی ملتی را بفریبند و هشتاد میلیون ایرانی را سر کار بگذارند. از خوانِ انقلاب سهم های درشت بر دارند و خانه های خوب ؛ ماشین های لوکس ؛ موقعیت های خاص ؛ وام های بالا ؛ و کلی مزایا را برای خودشان بالا و پایین کنند و در نهایت استخوانی را به معترضین و آنهایی که سهم می خواهند بدهند. ماجرای خط های سفید یک از هزاران رسوایی از ما بهتران است که نمی گذارند پرده ها کنار بروند و رسوایی شان در کوچه و خیابان عیان شود. مگر می شود مخالفِ رفع فیلتر باشی و خود این قاعده را به شرم بشکنی و از اینترنت آزاد با خط سفید استفاده کنی. این تزویر و دورویی را چگونه باید معنا کرد و آن را پذیرفت. ظاهری ساده و شاید معمولی در استفاده و دور زدن از فیلترینگ اما دقیقا رد تمامِ ادعاهایی که دارید. حرف آخر این که خط هایتان سفید است‌. دم تان گرم. با روی سیاهتان چه می کنید ؟ 🔜 @Business_News

🔲⭕️ چه‌گوارا یا اسمیت؟ مساله این بود! دكتر عبده تبريزي، اقتصاددان و استاد برجسته دانشگاه به دهه‌ پنجاه، به آن فضای بسته‌ی سیاسی و فرهنگی کشور فکر می ‌کنم که مثل دیگر جوانان فکر و ذکرم جست‌وجوی عدالت بود که همیشه در آن دوران رنگ و بوی چپ داشت. شیفته‌ نام‌ها و کتاب‌هایی بودیم که از رنج مردم سخن می‌گفتند. رمان‌هایی می‌خواندیم مثل خوشه‌های خشمِ جان اشتاین‌بک، مادرِ ماکسیم گورکی یا بینوایانِ ویکتور هوگو؛ آثاری که در آنها فقر، ستم و نابرابری تصویر می‌شد و دل جوان را به جوش می‌آورد. کار مخفی جوانان آن بود که در حلقه‌های کوچک سلف سرویس یا نمازخانه‌ دانشکده بنشینند و ساعت‌ها از عدالت حرف بزنند. کتاب‌ها دست‌به‌دست می‌چرخید و هر متنی که ادعای عدالت‌جویی و مساوات داشت خوانده می‌شد، حتی به سراغ کتاب سبز قذافی می‌رفتیم. تصور کنید، در جست‌وجوی عدالت، به کسی پناه برده بودیم که خود نماد بی‌عدالتی و استبداد بود. ذهن ساده و آرمان‌خواه جوان دهه‌ی پنجاه، وقتی فضا برای اندیشیدن آزاد نیست، شنونده‌ هر صدای مدعی عدالت بود، حتی اگر آن صدا از طرابلس می‌آمد. آن دوران برای من و نسل من دوران شور بود و در جستجوی عدالت شریعتی را در حسینیه‌ ارشاد دنبال می‌کردیم و نوشته‌های دیوید هاروی را در New Left Review . چه‌گوارا و قهرمانان نهضت‌های آزادی‌بخش برای ما نماد عدالت بودند. به دنبال جامعه‌ی بی‌طبقه می‌گشتیم. وقتی در سال ۴۸ وارد دانشکده شدم و خواندن متون اقتصاد را دنبال کردم، با دنیایی روبه‌رو شدم که نظم و منطق خودش را داشت. مفاهیمی مانند بازار، رقابت، قیمت و انگیزه‌ی انسانی کم‌کم ذهنم را شکل دادند. آشنایی با اندیشه‌های اقتصاددان اخلاقی آدام اسمیت برایم نقطه‌ی عطف بود. وقتی نخستین بار خواندم که «ما از نانوای محل نان می‌خریم نه از سر دلسوزی‌اش، بلکه از پیِ نفع شخصی اوست که جامعه تغذیه می‌شود»، در ابتدا بسیار دلگیر شدم، چرا که در آن ایام فکر می‌کردم نفع شخصی با عدالت در تضاد است. این جمله برایم سرد و بی‌احساس بود، اما بعدها فهمیدم اسمیت از خودخواهی نمی‌گوید، از نظمی حرف می‌زند که انسان‌ها، آزاد و قانون‌مدار، با آن خیر جمعی می‌آفرینند. درباره‌ی سیستمی سخن می‌گوید که در آن آزادی و قانون دست به دست هم می‌دهند تا خیر عمومی پدید آید. بازار آزاد به معنای بی‌قانونی نیست، بلکه یعنی قانونی روشن برای همه؛ یعنی رقابت سالم، اطلاعات شفاف و فرصت برابر. با انقلاب اسلامی، نسلی که من هم در آن بودم، به میدان آمد تا جامعه‌ای عادلانه بسازد. شور انقلابی و نگاه چپ جای علم را گرفت. عدالت با شعار حمایت از مستضعفین آغاز شد و با کنترل و دخالت ادامه یافت. دولت خواست به جای مردم تصمیم بگیرد و نتیجه‌اش را هم دیدیم: قیمت‌گذاری دستوری، چند‌نرخی‌کردن ارز، دشمن‌پنداشتن بازار و سرمایه‌گذار و نادیده‌گرفتن قانون مالکیت. دولت‌ها تصور کردند اگر قیمت را پایین نگه دارند عدالت برقرار می‌شود، اما هر بار که قیمت را سرکوب کردند تورم بالاتر رفت و فقر عمیق‌تر شد. به جای آن‌که تورم را مهار کنند، گران‌فروش را مجازات کردند، گویی گناه فقر بر دوش مغازه‌دار و تولیدکننده است. به جای اعتماد به بازار، به بخشنامه پناه بردیم. وقتی برق و انرژی با قیمت غیرواقعی عرضه می‌شود، مردم و صنعت هر دو در دام کمبود گرفتار می‌شوند. امروز کشوری هستیم با بالاترین ذخایر نفت و گاز و ظرفیت نیروگاهی منطقه، اما باز هم در گرمای تابستان و سرمای زمستان با بی‌برقی مواجهیم، چون از منطق بازار و قیمت واقعی انرژی فاصله گرفته‌ایم. بازار، که باید عرصه‌ رقابت و خلاقیت باشد، به میدان رانت و تبعیض تبدیل شد. نظام چند‌نرخی ارز، چند‌قیمتی‌کردن انرژی و کالا و قیمت‌گذاری اداری همه به فساد دامن زدند. به نام دفاع از مستضعفین رانت‌خواری‌ها و خصولتی‌سازی‌ها شکل گرفت. هنوز هم بخش بزرگی از جامعه، حتی در میان دانشگاهیان، باور ندارند که بازار، اگر درست فهمیده شود، دشمن عدالت نیست. بازار ابزار عدالت است؛ عدالتی که نه با فرمان دولتی بلکه با نظم خودجوش مردم و با حاکمیت قانون به دست می‌آید. در کنار آدام اسمیت، اقتصاددانان دیگری هم بودند که صدایشان شنیدنی بود. میلتون فریدمن می‌گفت: «دولت اگر بخواهد مردم را خوشبخت کند، نخستین گامش باید این باشد که دست از کار مردم بردارد.» مصداق زنده‌ این سخنان ساده اما عمیق تجربه‌ چند دهه‌ی ما در ایران است. هر جا دولت بیش از اندازه دخالت کرد، هم عدالت آسیب دید و هم آزادی. 🔜 @Business_News

🔲⭕️ نقشه احتمالی اسرائیل از پرواز جنگنده‌ها در امتداد مرزهای ایران ‏ورود شب گذشته جنگنده های اسرائیلی به خاک #عراق و پرواز در امتداد مرزهای ایران، برای اولین بار نیست و به نظرم در دو سه هفته اخیر چند بار جنگنده های #اسرائیل دست به چنین اقدامی زده‌اند. اسرائیل با این پروازها در امتداد مرز کشورمان چند کار را هم‌زمان انجام می‌دهد و همه‌اش را باید در راستای ادامه جنگ ۱۲روزه فهمید. ‏اول، تمرین و شبیه‌سازی عملیات بعدی است؛ یعنی حفظ آسمان عراق به‌عنوان کریدور اصلی حمله، تست مسیر، زمان واکنش رادارها و دفاع هوایی ایران و جمع‌آوری داده برای هرسناریوی احتمالی. این همان فاز «شکل‌دهی میدان» قبل از هر درگیری بزرگ است. ‏دوم، بازدارندگی روانی و فشار سیاسی بر تهران است. پیام تل‌آویو این است که: «دست بالا در آسمان با ماست و فاصله بین گشت‌زنی و حمله واقعی خیلی می‌تواند کوتاه باشد.» یعنی یادآوری می‌کند که جنگ ۱۲روزه تمام نشده، فقط از فاز درگیری مستقیم به فاز تهدید دائمی منتقل شده‌ایم. ‏سوم، هماهنگی میدانی با امریکا برای فشار دیپلماتیک است؛ هم روی پرونده هسته‌ای ایران، هم روی کل معادله ایران–غرب. پیام ضمنی این است: یا در میز مذاکره امتیاز بده، یا ریسک بازگشت حملات را بپذیر! به ویژه اینکه تحرکات جدید دیپلماتیک میان تهران و واشنگتن آغاز شده است. ‏چهارم، این پروازها نمایش قدرت برای افکارعمومی داخلی اسرائیل و برای بازیگران عربی منطقه هم هست؛ تل‌آویو می‌خواهد نشان دهد بعد از جنگ ۱۲روزه هنوز ابتکار عمل را از دست نداده، می‌تواند تا کنار مرز ایران پرواز کند و در معادلات امنیتی منطقه تعیین‌کننده باقی بماند. ‏در کنار همه اینها، یک هدف مهم دیگر هم هست؛ عادی‌سازی تدریجی این حضور برای مقامات نظامی ایران. وقتی این پروازها مدام تکرار شود و به رفتار روتین تبدیل شود، سطح حساسیت و آماده‌باش به‌تدریج پایین می‌آید. در چنین شرایطی، اسرائیل می‌تواند در یک لحظه‌ی انتخاب‌شده، از دل همین الگوی به ظاهر تکراری، حمله‌ای واقعی انجام دهد و عنصر غافلگیری را حداکثر کند. ‏به طورکلی، هدف، تثبیت برتری هوایی و روانی پس از جنگ ۱۲روزه، تمرین عملی مسیر حمله، آزمون خطوط قرمز، فراهم کردن امکان یک غافلگیری حساب‌شده و افزودن وزن واقعی به تهدیدهای دیپلماتیک علیه ایران است. 🔜 @Business_News

🔲⭕️ افزایش چشمگیر تولید «#بنزین_پتروشیمی»؛ هدیه سرطان‌زا به ایرانیان ریفرمیت پتروشیمی‌ها معمولا ۴ تا ۵ برابر حد مجاز #بنزن دارد که در گروه ۱ سرطان‌زایی سازمان بهداشت جهانی است و با سرطان خون، آسیب به مغزاستخوان، اختلال ایمنی و ناباروری مستقیم ارتباط دارد #آلودگی_هوا در ده‌ها شهر ایران طی روزهای اخیر به میزان «سمی و خطرناک» برای همه افراد و گروه‌های سنی رسیده است و مردم از تهران و کرج و اراک گرفته تا مشهد، تبریز، اصفهان، اهواز، همدان یا ساری، با انتشار تصاویر و ویدیوهایی از تجربه «شدید‌ترین میزان آلودگی طی دهه‌های اخیر» سخن می‌گویند.

در برخی از این کلان‌شهرها مانند تهران یا تبریز، وب‌سایت‌های کنترل کیفیت هوا به دستور مقام‌ها، از ارائه آخرین داده‌ها یا نمایش اعداد صحیح درباره شدت آلودگی‌ها منع شده‌اند.

با این حال، وب‌سایت‌های جهانی معتبر در روز سه‌شنبه ۴ آذر، شاخص آلودگی هوای تهران را با وجود تعطیلی ادارات و مدارس، حدود عدد ۱۸۱ نشان می‌دهند که آن را در سطح خطرناک قرار می‌دهد. سوزاندن #مازوت و #گازوئیل پرگوگرد، #بنزین بی‌کیفیت، خودروهای فرسوده، استقرار صنایع سنگین در نزدیکی شهرها و همچنین نابودی جنگل‌ها و دریاچه‌ها، از اصلی‌ترین دلایل گسترش چشمگیر آلودگی هوا در سراسر ایران محسوب می‌شوند که بحران کمبود آب نیز طی سال‌های اخیر، بر شدت آن افزوده است. در این میان، به نظر می‌رسد افزایش حجم تولید «#ریفورمیت»، ملقب به بنزین #پتروشیمی، که به دلیل فرسودگی زیرساخت‌های حوزه انرژی انجام می‌شود، حالا در بستری شدن هزاران نفر در بیمارستان‌ها به دلیل تنگی نفس و بیماری قلبی و عروقی ناشی از آلودگی هوا، بیشترین نقش را ایفا می‌کند. جهت اطلاع «طی هشت ماه گذشته، ۲.۷ میلیارد لیتر بنزین پتروشیمی تولید شده است.» بنزین پتروشیمی یعنی بنزینی که ماده اصلی اکتان‌افزای آن (#ریفرمیت) نه در #پالایشگاه، بلکه در پتروشیمی‌ها تولید می‌شود؛ تفاوتی کوچک که باعث یک فاجعه بزرگ می‌شود، زیرا ریفرمیت پتروشیمی‌ها برای سوزاندن در خودرو طراحی نشده است و هیچ‌یک از استانداردهای لازم برای کیفیت بنزین را ندارد. 🔜 @Business_News

ژاپن همیشه جلوتر از زمان خودش حرکت کرده و تکنولوژی این کشور، زندگی روزمره مردم را کاملاً تغییر داده است. از ربات‌های هوشمند که در فروشگاه‌ها و هتل‌ها خدمات می‌دهند تا سیستم‌های حمل‌ونقل فوق‌سریع و دقیق، هر چیزی در ژاپن با نوآوری همراه است. قطارهای «شینکانسن» نه‌تنها سریع و راحت هستند، بلکه با دقت شگفت‌آور در زمان‌بندی شناخته می‌شوند. در شهرهای ژاپن، حتی خیابان‌ها و ساختمان‌ها هوشمند شده‌اند؛ چراغ‌های راهنمایی خودکار، سیستم‌های مدیریت انرژی و ساختمان‌های خودتنظیم دما نمونه‌ای از این نوآوری‌ها هستند. ربات‌ها و هوش مصنوعی در مراقبت از سالمندان و کودکان هم استفاده می‌شوند، به طوری که کیفیت زندگی بالا رفته و فشار کاری کاهش پیدا کرده است. ژاپن با ترکیب فرهنگ، دقت و تکنولوژی، نه‌تنها امکانات زندگی را راحت‌تر کرده، بلکه تجربه‌ای از آینده را به مردم ارائه می‌دهد. این کشور نشان داده که نوآوری می‌تواند در همه جنبه‌های زندگی روزمره نفوذ کند و حتی ساده‌ترین کارها را به تجربه‌ای لذت‌بخش تبدیل کند. ♡ | @SibeEshgh

🔲⭕️ اكبر سعیدی سیرجانی و اكبر هاشمی رفسنجانی ✍️قاسم خرمي هاشمی رفسنجانی  با پيروزي در انتخابات رياست جمهوري سال 1368 مجموعه برنامه هایی در حوزه سیاست خارجی و اقتصاد و جامعه اعلام کرد که تا آن روز، نظیر نداشت. مخاطب اصلی او  البته جامعه جهانی بود که ده سال  ایران را زیر ضرب تحریم و تهدید قرار داده بود و او می خواست بگوید که اكنون وقت تنش زدایی و پیوند با اقتصاد جهانی فرا رسيده است روشنفکران  ايراني داخل و خارج کشور، بر سبيل عادت،  در خصوص ماهیت این سیاست ها و احتمال پيگيري آن دچار تردید بودند اما از این میان، یک نفر آشکارا بي محابا به تعریف و تمجید  هاشمی و برنامه هاي او  برخاست. اکبر سعیدی سیرجانی، ادیب، پژوهشگر و لغت نامه نویس، در  روز دوشنبه 30 مرداد 1368 با انتشار مقاله ای  با عنوان «آینده، تصمیمات مهم و بالاخره آنچه باید بدانیم» در روزنامه اطلاعات به ازریابی سیاست های رئیس جمهور منتخب پرداخت و نوشت: «نطق دیروز آقای هاشمی مرا تکان داد. طنین سخن از «صفا» برخاسته این «مرد هوشمند کویری» در گوش ریازده من آن چنان تاثیری کرد که خاموشی را گناه دانستم… واقعیت تلخی است. این ملت پس از سالها تجربه های زیان خیز با این «واقعیت» آشنا شده که راه مبارزه با سلطه آمریکا «مشت گره کرده» و «شعار دادن»  نيست او  در استقبال از سیاست خارجی هاشمی، افزود  : «در جنگ با آمریکا بی‌اثر‌ترین سلاح‌ها، حرکات احساساتی و نمایش‌های عاطفی است. ملتی می‌تواند شدید‌ترین لطمه‌ها را به نظام سرمایه‌داری آمریکا وارد کند که با طرح نقشه‌ای سنجیده و برنامه‌ای بخردانه خود را از خرید محصولات و مصنوعاتش بی‌نیاز کند» سيرجاني همچنین در فقره‌ای کوتاه تصویری روشن از  نيروهاي مخالفان بازگشت سرمایه‌های علمی و مادی به کشور ارائه کرد . به زعم  او نطق های هاشمی، عده ای را امیدوار و عده ای را نا امید کرد او نوشت « و اما در راس این ناامیدان، شیادانی هستند که سال‌هاست به برکتj بازار آشفته به نوایی رسیده‌اند و  بی‌هیچ صلاحیت و فضلی بر مناصب علمی و تخصصی کشور پنجه انداخته‌اند …  سخنان هاشمی داغ ناامیدی اینها را تازه‌تر کرده است. اینها قطعا آرام نخواهند نشست… » مقاله سعیدی سیرجانی با واکنش‌های سختی مواجه شد؛ مخالفان فرصت را غنیمت دانستند و تا فحوای مقاله  او و سیاست خارجی هاشمی را معادل یکدیگر بگیرند و با توبیخ نویسنده، موضع سخت خود را به کابینة هاشمی نشان دهند. مرتضی آوینی که در جبهه مخالف سياست هاي فرهنگي دولت قرار داشت، در پاسخی به مقاله سعیدی سیرجانی  نوشت :«پندهای نویسنده مقاله، ظاهراً به قصد خیر خواهی و برای «قطع نفوذ و سلطه آمریکا» انجام می گیرد، اما در نهایت، همه استدلال ها منجر به آن می‌شود که «راه مبارزه با آمریکا در رها کردن خط امام (ره) و روی آوردن به توسعه اقتصادی به مفهوم مصطلح جهانی است» بحث مقاله سيرجاني به مجلس  کشیده شد و مهدی کروبی، رئیس مجلس، ضمن سخنانی نسبتاً ملایم اعلام کرد که «نویسنده، سخنان ارزشمند و اصولی آقای هاشمی را که من هم آن‌ها را قبول دارم، بهانه قرار داده و مسایل خودش را گفته است». باری، علی اکبر سعیدی سیرجانی که اولین چراغ روشنفکری در حمایت از رئیس جمهور مورد اقبال نظام را روشن کرده بود،  توسط وزارت اطلاع  دولت  هاشمی رفسنجانی  در۲۳ اسفند ۱۳۷۲، به اتهامات متنوع اخلاقی و امنیتی  دستگیر و زندانی شد. دستگیری او کافی نبود و تیم هویت سازان  صدا و سيما  از او « غلط کردم!»  می خواستند . بالاخره  این نویسنده پیر و پرسابقه  را مقابل تلویزیون نشاندند تا بگوید : « آنچه که باعث شد من امشب از خودم خواهش کنم که بیایند این برنامه را ضبط کنند صحبتی است که از دو روز پیش شروع شده ولی شاید ده دقیقه قبل یک تلنگر سفتی به روح من خورد. می‌خواستم این صحبت را بکنم که این چیزهایی که در طول این مدت من نوشتم، همه رگه‌هایی از لجبازی شدید دارد و شدیداً پشیمانم از این کار». 9ماه بعد خبری از دستگيري،روزنامه ها نوشتند« علی اکبر سعیدی سیرجانی به دلیل سکته قلبی در زندان در گذشت». هاشمی رفسنجانی هم در خاطرات روز 7 دی 1373 خود نوشت « آقای [محمد] یزدی، [رییس قوه قضاییه]، گزارش پزشکی قانونی در مورد مرگ آقای سعیدی سیرجانی [در زندان] را گفت که مرگ طبیعی بوده ».و به این ترتیب، در كمتر از يكسال،  پايان  روشنفکری که می خواست سياه نمايي نكند و نيمه پر ليوان را ببيند، رقم خورد. 🔜 @Business_News

تقسیم ناعادلانه و اختلاف طبقاتی به روایت تصویر: ♡ | @SibeEshgh

✅ در شهر شانگهای چین، دستگاهی با نام «خودپرداز طلا» توجه کاربران را به خود جلب کرده است. این دستگاه می‌تواند طلاهای قدیمی و دست‌دوم را ذوب، خلوص آن را اندازه‌گیری کند و در کمتر از سی دقیقه معادل نقدی آن را به حساب بانکی فرد واریز کند. تو چین از همچین دستگاهی رونمایی میکنن ، اینجا هم از دستگاه اولین دستگاه سس زن جهان😏اینه تفاوت هوش با هوش 🔜 @Business_News

۱ تیر و ۵ نشان! با پنل خورشیدی، بیابان را سبز و دامداری راه بیاندازید! این کاری است که رفقای چشم بادامی در مناطق خشک و بادی میکنند با پنلهای خورشیدی نه تنها تولید برق میکنند بلکه با سپری جلوی باد مانع فرسایش خاک و با ایجاد سایه،رطوبت خاک را حفظ میکنند علفزار در وسط بیابان را ببینید! نتیجه؟ غیر از ۱۰ گیگاوات برق،بیابانها تبدیل به مزارع شده اند و ۲۰.۰۰۰ راس گوسفند را در همین منطقه چرا میدهند اگر ما با استانهای یزد،کرمان، خراسان و سیستانمان چنین کرده بودیم تاکنون چه شده بود؟ سالانه ۱ گیگاوات برق، ۱۰۰ هزار راس گوسفند و ۲۰% بیابان زدایی! نیمی از دامداری در این ۴ استان در ۵ سال گذشته به فنا رفته است.۵۰۰.۰۰۰ راس دام در سال معادل ۲۰% کل دام کشور در این مناطق به همین دلایل تلف میشود که معادل ۲۰% از تولید سالانه گوشت کشور است و حالا مانده ایم با قیمت گوشت، مهاجرت و شغل عشایر چه کنیم! البته که این استانها از خاموشی هم نجات می یافتند! فرصتی نمانده آقای پزشکیان!جای آنکه بگویی من بیرون گود هستم شما لنگش کنید،اقدام کن! 🔜 @Business_News

🔳⭕️ تو هر کشور چند سال باید کار کنی تا صاحب خونه بشی؟ 🔜 @Business_News

🔲⭕️ همسایه جدیدمان را بهتر بشناسیم! ✍️حامد پاک طینت مردم عربستان حق دارند دستاوردهای سفر اخیر رهبر جوانشان به آمریکا را بررسی کنند تا امکان برنامه ریزی دقیق تری برای کار و زندگی خود مهیا نمایند؛ اگر واقع بین باشیم برای ما هم که بعنوان همسایه، همیشه رقیب بوده ایم یا حداقل چنین حسی داشتیم بررسی چنین سفرها و اقداماتی نه تنها مضر نیست بلکه الزامی است! 📌عربستان امن: توافق جدید بین بن سلمان و ترامپ حاکی از بزرگترین توافق همکاری دفاعی در تاریخ آمریکاست. مدرن سازی ارتش عربستان در دستور کار است. حداقل ۴۰ فروند F35 که در این منطقه فقط در اختیار اسرائیل بود به ارزش ۶۰ میلیارد دلار به عربستان فروخته شد، رخدادی که از دیدگاه بسیاری از کارشناسان نظامی و سیاسی بعید بود با تیپ شخصیتی ترامپ و روانشناسی سلمان محقق شد؛ نیروی هوایی و فضایی شامل پهپادها و ماهواره ها، دفاع هوایی و موشکی از جمله تاد، پتریوت، امنیت دریایی، ناوهای جنگی چندمنظوره، مدرن سازی نیروهای زمینی و امنیت مرزی، به علاوه ۳۹۰ تانک آبرامز به ارزش ۳۰ میلیارد دلار، ارتقای سیستم های ارتباطی و اطلاعاتی و پشتیبانی و نگهداری توسط ۱۲ شرکت دفاعی آمریکایی جمعا به ارزش ۱۴۲ میلیارد دلار امضا و البته تعهد کامل آمریکا به دفاع از عربستان در برابر هر حمله خارجی به قلمرو، حاکمیت و زیرساختها بعنوان تهدیدی برای امنیت آمریکا تلقی خواهد شد. با این تفاصیل قدری دشوار به نظر میرسد که شاهد تکرار ماجراهای حمله موشکی به آرامکو یا اصولا نگاهی چپ از سوی یاران باشیم! 📌قدرتخانه تکنولوژیک: دومین هاب هوش مصنوعی جهان! توافق نامه دیروز،عربستان را به کارخانه و صادرکننده هوش مصنوعی مبدل می کند! عربستان به آخرین و پیشرفته ترین تراشه های جهانی مورد مصرف برای هوش مصنوعی دسترسی تا برای ساخت کارخانه های هوش مصنوعی با ظرفیت ۵۰۰ مگاوات، مراکز دیتاسنتر و دوقلوهای دیجیتال استفاده نماید.انودیا، گوگل، آمازون در این پروژه مشارکت دارند و این بخش ۲۰۰ میلیارد دلار برای عربستان آب خورده است. ۲۰.۰۰۰ متخصص آمریکایی بزودی روانه این کشور خواهند شد تا عربستان را به دومین هاب هوش مصنوعی جهان پس از آمریکا و پیش از چین تبدیل کنند! 📌عربستان هسته ای: شرکت جنرال الکتریک و وستینگهاوس نسبت به طراحی و راه اندازی صنعت هسته ای عربستان شروع بکار میکنند. عربستان طبق توافق جامع پادمان با آژانس بین المللی انرژی اتمی عمل خواهد کرد و آمریکا سوخت هسته ای مورد نیاز ۴ راکتور هسته ای به ظرفیت ۸ گیگاوات را تامین خواهد کرد. این بخشی از برنامه عربستان برای ۱۶ گیگاوات برق هسته ای است که معادل یک سوم برق مصرفی مملکت است. عربستان برای بخش انرژی ۸۰ میلیارد دلار در نظر گرفته که بخش هسته ای ۲۵ میلیارد دلار آن را شامل میشود 📌عربستان معدنی: عربستان هاب معدنی خاورمیانه میشود. مس، نیکل، اورانیوم در احجام بسیار بالا و مواد معدنی حیاتی از جمله لیتیوم، کبالت و عناصر نادر خاکی در یک زنجیره کامل استخراج، پردازش و تولید نهایی خواهد شد. تصاویر ماهواره ای جدید گویای دو برابر بودن ذخایر معدنی عربستان نسبت به تخمین های قبل به ارزش ۲۵۰۰ میلیارد دلار است که با یک سرمایه گذاری ۱۰۰ میلیارد دلاری قرار است با فناوری آمریکایی و مشارکت شرکتهای آمریکایی فعال شود. ابعاد این پروژه به قدری است که معدن بعنوان ستون دوم اقتصاد عربستان این کشور را از اقتصاد نفتی خارج میکند؛از این گذشته آمریکا با این پروژه دست چینی ها را بعنوان تامین کننده اصلی مواد معدنی می بندد و عملا جایگزینی برای بخشی از تسلط چینی ها در مواد معدنی خلق میکند. عربستان با این پروژه در فهرست ۷ کشور اول معدنی جهان قرار میگیرد! 📌عربستان سهامدار: بخشی از توافق ۱۰۰۰ میلیارد دلاری در این سفر، سرمایه گذاری مستقیم عربستان در صندوقهای سرمایه گذاری مشترک با آمریکایی هاست. صندوقهای سرمایه گذاری از خودرو و قطعات گرفته تا هوافضا، ورزش، هوش مصنوعی، انرژی، زیرساخت، فناوری و حتی صنایع دفاعی! در حقیقت عربستان با این مدل مشارکت، منافع خود را به هوشمندانه ترین وجه ممکن به منافع آمریکا گره زده است. چه تضمینی بالاتر از این برای اقتصاد و سیاست یک مملکت؟ عربستان جدید با عربستان سعودی که در ذهن بیات شده بسیاری از اذهان از جمله سیاستمداران ما بعنوانی رقیبی سنتی در همسایگی مان بود، فرسنگها فاصله دارد. عربستان جدید، کشوری است مدرن، پویا، امن، های تک، ثروتمند،با اقتصادی ۱۲۰۰ میلیارد دلاری، متنوع و بدون وابستگی به نفت که تا دو سه سال آینده به ۱۵۰۰ میلیارد دلار می رسد،با در نظر گیری جمعیت کمتر از نصف ایران به معنی اقتصادی ۱۰ برابر ما، و ارتباطی حسنه از شرق تا غرب جهان. عربستان صعودی شاید حالا نام مناسب تری برایش باشد همسایه جدیدمان را بهتر بشناسیم! 🔜 @Business_News

🔲⭕️ طرح صلح ترامپ؛ پایان یک جنگ اوکراین، آغاز فصل تنهایی و شروع یک بحران تازه برای جمهوری اسلامی حمید آصفی ✍️ طرح صلح پیشنهادی دونالد ترامپ برای پایان‌دادن به جنگ اوکراین، اگر چه هنوز در واشنگتن و مسکو به‌طور رسمی باز نشده، اما به‌اندازه‌ی کافی نشانه‌گذاری شده تا بتوان فهمید: آمریکا در حال جابه‌جایی اولویت‌های ژئوپلیتیکی خود است؛ و هر جابه‌جایی اولویت در واشنگتن یعنی لرزش در تهران. ✍️ ایده روشن است: پایان‌دادن به جنگی که آمریکا حاضر نیست یک روز دیگر برایش هزینه بدهد. تهدید صریح کاخ سفید به اوکراین مبنی بر قطع کمک‌ها ظرف چند روز آینده، عملاً حکم ابلاغی بود که زلنسکی مجبور است آن را بخواند حتی اگر امضا نکند. پیام آمریکا بی‌پرده است: جنگ باید تمام شود؛ حتی اگر پایانش شبیه یک معامله‌ی سرد باشد. ✍️ در قلب این بسته صلح، یک جمله کلیدی وجود دارد: به رسمیت شناختن کنترل روسیه بر حداقل دو استان اشغالی. این همان خط قرمزی است که اروپا سه سال برایش هزینه داد، اما واشنگتن امروز با بی‌اعتنایی از رویش رد می‌شود. کریمه که از ابتدا موضوع بحث نبود؛ اما دو استان شرقی، یعنی همان مناطقی که هنوز هم صدای انفجار در آن‌ها شنیده می‌شود، قرار است برای همیشه از نقشه‌ی رؤیایی «اوکراین واحد» حذف شوند. ✍️ در کنار این، فریز سیاسی وضعیت چند منطقه دیگر، عدم عضویت اوکراین در ناتو، آزادسازی مرحله‌ای تحریم‌های روسیه، و استفاده از حدود صد میلیارد دلار اموال بلوکه‌شده روسیه برای بازسازی اوکراین قرار دارد. این طرح نه طرح صلح، بلکه طرح بازتنظیم نظم قدرت است؛ بازتنظیمی که یک پیام مستقیم به تهران دارد: روسیه معامله می‌کند، حتی اگر شما را زیر میز جا بگذارد. ✍️ روسیه اگر به این توافق تن دهد، یعنی پذیرفته با آمریکا به یک «توافق مادر» وارد شود؛ توافقی که ارزش ژئوپلیتیکی‌اش بسیار بزرگ‌تر از جنگ اوکراین است. چنین معامله‌ای یک الزام بدیهی دارد: روسیه دیگر نمی‌تواند در هیچ درگیری احتمالی ایران–اسرائیل در کنار تهران بایستد. نه از نظر سیاسی، نه از نظر نظامی، و نه از نظر مقیاس منافع. مسکو اگر امتیاز ارضی بگیرد و تحریم‌هایش باز شود، ایران را رها می‌کند بدون حتی یک لحظه تردید. ✍️ کرملین در چنین لحظه‌ای نه شریک است، نه متحد، نه حتی حامی موقت. روسیه بعد از توافق، یک کشور نرمال‌سازی‌شده خواهد بود و تهران یک کشور گرفتار. ایران در تمام سال‌های گذشته روی «روسیه تحریم‌شده» حساب باز کرد؛ اما طرح ترامپ در حال خلق «روسیه دوباره متصل‌شده» است. این یعنی معادله‌ی تهران از کف می‌رود. ✍️ اگر توافق عملی شود، دومینو ادامه خواهد داشت: بازگشت کامل نفت روسیه به بازار جهانی؛ باز شدن مسیر ونزوئلا برای فروش تمام‌عیار نفت به آمریکا و اروپا؛ و رقابت سنگین تولیدکنندگان برای کاهش قیمت. ایران اولین قربانی این معادله خواهد بود. وقتی نفت ۱۲۰ دلاری سقوط کند و به بازه‌ی کم‌سود برسد، دیگر هیچ تخفیفی برای چین جذاب نیست. چینی‌ها می‌توانند با یک «بازی تعرفه‌ای» خرید نفت ایران را کاهش بدهند و تهران هیچ ابزاری برای جلوگیری از آن نخواهد داشت. ✍️ فساد داخلی نیست که نفت ایران را زمین می‌زند. قراردادهای پنهانی هم نیست. بازگشت روسیه و ونزوئلا به بازار جهانی است که خون اقتصاد ایران را می‌مکد. ✍️ طرح صلح ترامپ برای اوکراین، برخلاف ظاهر ساده‌اش، در حال تنظیم مجدد کل نقشه قدرت اوراسیاست: آمریکا از اروپا فاصله می‌گیرد، روسیه از ایران فاصله می‌گیرد، چین زیر فشار تعرفه‌ای آمریکا قرار می‌گیرد، و ایران می‌ماند با انزوایی که خودش ساخته، اما این بار بدون روسیه. جمهوری اسلامی تا امروز تصور می‌کرد که «ائتلاف شرق» یک ستون مطمئن است. اما این طرح نشان می‌دهد که شرق نیز معامله می‌کند، امتیاز می‌دهد، و متحدان را خرج بقای خود می‌کند. ✍️ تهران اگر این پیام را نگیرد، اتفاقی خواهد افتاد که همیشه از آن می‌ترسید: تنهایی ژئوپلیتیکی در لحظه‌ای که بیشترین تهدیدها از اسرائیل، آمریکا و بازار جهانی انرژی هم‌زمان فعال می‌شوند. ✍️ طرح صلح ترامپ فقط پایان یک جنگ نیست؛ آغاز یک عصر جدید است: عصر بازگشت روسیه، بازسازی اروپا، و تنها ماندن ایران. جمهوری اسلامی اگر فکر می‌کند روسیه برایش هزینه خواهد داد، باید این حقیقت را بپذیرد: کشوری که برای گرفتن دو استان حاضر است میز اروپا را بشکند، هرگز برای حفظ رابطه با ایران حتی یک لیوان آب هم زمین نمی‌گذارد. طرح صلح ترامپ یک پیام دارد: بازی بزرگ در حال تغییر است؛ و تهران در این بازی نه مهره است، نه شریک، صرفاً یک هزینه اضافی است که هیچ قدرتی حاضر نیست آن را بپردازد. 🔜 @Business_News

🌈ایا ترامپ یک لیبرترین است؟ ✍مجید دهقانی Business_news https://eqtesaddan.ir/%d8%a2%db%8c%d8%a7-%d8%aa%d8%b1%d8%a7%d9%85%d9%be-%db%8c%da%a9-%d9%84%db%8c%d8%a8%d8%b1%d8%aa%d8%b1%db%8c%d9%86-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%9f/

🔲⭕️ صنعت خانمان سوز! ✍️ حامد پاک طینت "اگر تا یک سال آینده موتور خودروها اصلاح و مصرف آن‌ها بهینه نشود، اجازۀ تولید نخواهند داشت" شاید در طول بیش از یک سال و اندی که از تصدی پزشکیان گذشته این تنها حرف حسابی است که از او شنیده شده است. بر اساس آمارهای رسمی سهم تولید داخل از بازار خودرو در ایران بیش از ۹۰% است. در نیمه اول همین امسال حدود ۵۲۵ هزار دستگاه خودرو تولید شده که البته ۱۴% نسبت به سال گذشته کاهش داشته است اما بطور معمول در این سالها روی تولید حدود ۱ تا ۱.۲ میلیون خودرو حساب میشود و بر اساس همین آمار در حال حاضر چیزی در حدود ۲۵ میلیون خودرو و ۱۱.۵ میلیون موتورسیکلت در حال تردد هستند و باز هم بر اساس همین آمار میانگین مصرف روزانه بنزین چیزی در حدود ۱۳۵ میلیون لیتر است! می توان تخمین زد که ۱۰۰ میلیون لیتر از این مصرف مربوط به خودروها، ۵.۵ میلیون لیتر مربوط به موتورسیکلت و احتمالا باقیمانده مربوط به ناوگان سنگین است که با توجه به آمار خودرو در حال تردد ۳۰ تا ۵۰% بالاتر از متوسط جهانی است! خودروها و موتورسیکلتهای پرمصرف ایرانی ۱.۵ تا ۳ برابر و بطور میانگین دو برابر متوسط جهانی سوخت مصرف میکنند که اگر درست مصرف میکردند حداقل ۵۰ میلیون لیتر در روز معادل ۱۷.۷ میلیارد لیتر در سال بنزین مصرف نمی شد و جهت اطلاع میزان ناترازی بنزین در حال حاضر ۱۴ تا ۲۰ میلیون لیتر در روز است یعنی نه تنها ناترازی بنزین نداشتیم بلکه بر میگشتیم به همان موقعیت صادرات بنزین! بنزین، کالایی اساسی که مطابق آخرین آمار مملکت، مورد نیاز ۱۵ میلیون نفری است که بدلیل شرایط اقتصادی ناگوار و برای گذاران زندگی در تاکسی های اینترنتی ثبت نام کرده اند! همان بنزینی که تغییر نرخش در آبان ماه ۹۸ فاجعه آفرید! فقط بنزین نیست. خودروهای پرمصرف ایرانی بدلیل احتراق ناکارآمد ۳۰ تا ۵۰ درصد آلاینده های بیشتری تولید می کند که اگر اینگونه نبود آلودگی شهرهای بزرگ ایران نصف این میزان بود. ۱۶۰ نفر در روز بدلیل آلودگی در کشور جان خود را از دست میدهند گزارشهای مالی رسمی این صنعت دردانه نشان می دهد خودروسازهای عزیز ما روزانه ۱۵۰ میلیارد تومان ضرر می دهند! و زیان انباشته فقط دو خودروساز بزرگ مملکت در این سالها به ۳۲۰ هزار میلیارد تومان رسیده است. در عین حال صنعت خودرو یکی از ارزبرترین صنایع کشور است. هر خودروی داخلی بطور میانگین ۲۶۵۰ دلار، مونتاژی ۴۵۰۰ دلار و مدلهای خاص ۲۰.۰۰۰ دلار ارزبری دارد که در سال چیزی در حدود ۸ میلیارد دلار روی دست کشور هزینه دلاری میگذارد؛ برای صنعتی که جز برای مردم بینوا در داخل، مشتری دیگری در خارج از کشور ندارد. کل تعداد خودروی صادراتی از ابتدای سال ۵۱۴ عدد بوده است! مردم دنیا دیوانه نیستند خودرویی بخرند با قیمتی نامتعارف که دو برابر بنزین مصرف میکند، دو برابر آلوده می کند و نیمی از ۲۰.۰۰۰ مرگ تصادفی در جاده ها را به گردن دارد! آنچه اسمش را خودروی ملی و خودکفایی در تولید گذاشته اید سالی ۸ میلیارد دلار برای پیچ و مهره کردن خودروهایتان ارزبری دارد، سالی ۳ میلیارد دلار هزینه روی دست سیستم بهداشت و درمان می گذارد، سالی ۷ میلیارد دلار بنزین بی جهت می سوزاند که در نهایت ۳ میلیارد دلار هم زیان بدهد! خاموش کردن خط تولید چنین صنعت خانمان سوزی، برای مملکت سالانه ۲۰ میلیارد دلار سود و جان ۳۰.۰۰۰ نفر را نجات می دهد و شایسته کاندیداتوری صلح نوبل است! 🔜 @Business_News

🔲⭕️ چه‌ کسانی باران را در ایران به قتل رساندند؟ حسن ظهوری ــ چرا باران در ایران نمی‌بارد؟ عده ای می‌گویند خشک‌سالی است و آن را به گردن تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین می‌اندازند  عده‌ای هم  می‌گویند علت بی‌بارانی، حجاب و فساد اخلاقی است. اما واقعیت چیز دیگری است: باران در ایران کشته شده اگر می‌خواهیم باران به ایران برگردد، باید نخستین گام را برداشت. آن‌هایی که در سالهای گذشته درباره مدیریت آب تصمیم گرفته‌اند، و آن‌هایی که این تصمیم‌ها را تأیید کرده‌اند، باید اعتراف کنند که اشتباه کرده‌اند. راهی که رفته‌اند غلط بوده و باید مسیر را برگردانند. مدیریت آب در ایران از اساس نادرست طراحی شده است ایران در گذشته چرخه‌ای کامل و خودکفا برای تولید باران داشت؛ چرخه‌ای که به آن چرخه آب می‌گویند و بخش عمده‌ای از بارش ایران را از درون خود تأمین می‌کرد. در گذشته حدود هفتاد درصد باران ایران از رطوبت محلی ایجاد می‌شد. تالاب‌ها، جنگل‌های زاگرس، جنگل‌های هیرکانی و مراتع سبز مهم‌ترین منابع این رطوبت بودند. سامانه‌های مدیترانه‌ای هم حدود سی درصد از بارش زمستانی و سامانه‌های سودانی ده درصد از بارش‌های بهاری را تأمین می‌کردند. هرچند بارش‌های سودانی که از جنوب ایران وارد می‌شدند با رسیدن به بالای سر دشت لوت ناپدید می‌شدند. این سامانه‌ها وقتی به دریاچه‌ها و تالاب‌ها می‌رسیدند، با رطوبتم محلی ترکیب شده و بارش‌های سنگین به‌وجود می‌آوردند. اما اکنون این چرخه به‌طور کامل از هم پاشیده است. مطالعه‌ای دقیق در دانشگاه تهران در سالن ۱۴۰۴ نتایجی ارائه داده است. این پژوهش نشان می‌دهد در سال ۱۳۵۵ میانگین بارندگی ایران حدود ۵۰۰ میلی‌متر بوده است. از این مقدار، ۴۸ درصد ناشی از رطوبت محلی، ۳۵ درصد از سامانه‌های مدیترانه‌ای و ۱۷ درصد از سامانه‌های سودانی بوده است. اما در سال ۱۴۰۴ این رقم به ۲۱۵ میلی‌متر کاهش یافته و سهم رطوبت محلی تنها ۱۲ درصد است؛ ۵۵ درصد بارش‌ها از سامانه‌های مدیترانه‌ای ضعیف شده و ۳۳ درصد از سامانه‌های سودانی تأمین می‌شود که بیشترشان هم در اثر گرما و تبخیر از بین می‌روند. تخریب محیط‌زیست، مهم‌ترین عامل نابودی چرخه آب در ایران است. جنگل‌زدایی گسترده طی سالهای گذشته تأثیری عمیق بر مرگ باران داشته است. هر هکتار جنگل سالانه بین پانصد تا هزار میلی‌متر بخار آب به جو بازمی‌گرداند، اما با نابودی جنگل‌ها این پمپ طبیعی خاموش شده است. تخریب مراتع و فرسایش خاک هم تأثیری مشابه دارد. خاک بدون پوشش گیاهی توان نگهداری رطوبت را ندارد و در نتیجه ابرهای کمتری شکلت می‌گیرند. ایران بیش از صد میلیارد مترمکعب کسری مخزن آب دارد؛ یعنی هر سال حدود بیست میلیارد مترمکعب بیش از توان طبیعی خودپ برداشت آب انجام می‌دهد. از ۶۱۰ دشت کشور، ۴۲۸ دشت ممنوعه اعلام شده‌اند؛ یعنی آبخوان‌ها در آن مناطق از بین رفته‌اند. با پایین رفتن سطح آب زیرزمینی، خاک فشرده می‌شود، فرونشست رخ می‌دهد و زمین دیگر مانند اسفنج نمی‌تواند آب را در خود نگه دارد. در نتیجه حتی اگر باران ببارد، آب در زمین نفوذ نمی‌کند و سریع تبخیر می‌شود. خشکیدن تالاب‌ها هم از اصلی‌ترین دلایل مرگ باران در ایران است. تالاب‌هایی مانند هورالعظیم، گاوخونی، بختگان، پریشان، گمیشان و از همه مهم‌تر دریاچه ارومیه زمانی کولرهای طبیعی طبیعت بودند. تبخیر آب در آن‌ها رطوبت محلی ایجاد و بارش‌های همرفتی را تقویت می‌کرد. با خشک شدن آن‌ها، این چرخه متوقف شد. تخمین‌ها نشان می‌دهد خشکی تالاب‌ها تا هشتاد درصد از رطوبت محلی کشور را از بین برده است. مطالعه‌ای در دانشگاه تهران در سال ۱۴۰۲ نشان داد کاهش چهل‌و‌پنج درصدی پوشش جنگلی زاگرس باعث کاهش سی‌و‌پنج درصدی بارندگی در فلات مرکزی ایران طی چهل سال گذشته شده است. همچنین سازمان هواشناسی در سال ۱۴۰۳ اعلام کرد خشک شدن هورالعظیم به‌تنهایی موجب کاهش شصت درصدی بارندگی در خوزستان و ایلام شده است. این اعداد نشان می‌دهد حفظ محیط‌زیست، اصلی‌ترین عامل تداوم چرخه آب و باران بوده که در ایران با تصمیم‌های نادرست مدیران و فساد برخی از آن‌ها، از بین رفته است. یکی از مهم‌ترین عوامل کاهش باران در ایران، خشک شدن دریاچه ارومیه است. این دریاچه با وسعتی حدود ۵۷۰۰ کیلومترمربع، زمانی منبع عظیمی از رطوبت برای شمال‌غرب کشور بود. تبخیر سالانه‌ی آن نزدیک به شش میلیارد مترمکعب آب بود و جبهه‌های هوای سرد مدیترانه‌ای را هنگام ورود به ایران پرباران می‌کرد. اما اکنون بیش از نود درصد سطح آن خشک شده و رطوبت ورودی به جو هشتاد‌و‌پنج درصد کاهش یافته است. 🔜 @Business_News

🔲⭕️ ظرفیت مردم و واژه‌های نرم کننده‌ی مسئولان! محمدحسین روانبخش 🔸 در کشور ما هرچه مشکلات و بدبختی‌های مردم بیشتر می‌شود، ابتکارهای مسئولان هم زیادتر می‌شود. البته این ابتکارها در راستای رفع مشکلات مردم نیست؛ سال‌هاست که دیگر هیچ‌کس حتی خود مسئولان هم هیچ انتظاری از خودشان ندارند! بلکه ابتکارهای مسئولان در زمینه «واژه‌های نرم کننده» است. این واژه‌ها باعث می‌شود مشکلات و نارسایی‌ها اسم تازه، شیک و کمتر دردناکی پیدا کنند و برای مردم قابل تحمل‌تر باشند. حتما با بسیاری از این واژه‌ها آشنا هستید اما همه آن‌ها را یک جا دیدن صفای دیگری دارد: 1️⃣ بیشترین کاربرد را در یکی دو سال اخیر واژه نرم کننده «ناترازی» دارد که به جای «کمبود» به کار می‌رود. خوشبختانه آن‌قدر در این سال‌ها کمبودهای‌مان... ببخشید ناترازی‌های‌مان زیاد شده که اگر روزی چند بار این واژه را نشنویم احتمالا مرده‌ایم ولی هنوز نفهمیده‌ایم! ناترازی آب، ناترازی برق، ناترازی سوخت، ناترازی نیروی انسانی و... 2️⃣ «گرانی» سال‌هاست که آشنای مردم عزیز و دوست داشتنی ایران است، اما به همت مسئولان چند سالی است که واژه نرم کننده «اصلاح قیمت‌ها» یا «افزایش منطقی قیمت‌ها» ابداع شده تا مردم راحت‌تر گرانی را تحمل کنند. جدیدترین مورد اصلاح قیمت‌ها مربوط به مرغ و لبنیات است. البته لبنیات ظرف دو ماه پنج بار اصلاح یا افزایش منطقی قیمت داشته که این روند باعث شده احتیاج به واژه نرم‌کننده تری در این خصوص شکل بگیرد! 3️⃣ تابستانی که گذشت بر اساس قول وزیر نیرو، بنا بود قطعی برق نداشته باشیم، اما «قطعی برق» از اواسط بهار شروع شد. با این حال جای هیچ نگرانی‌ای نبود. واژه نرم کننده «خاموشی برنامه ریزی شده» به کمک آمد و موضوع حل شد! 4️⃣ حالا که صحبت از وزیر نیرو شد، همین جا واژه نرم کننده جدید ایشان را هم بگویم: «رساندن فشار آب به صفر» به جای «قطع آب شهری»! 5️⃣ از «حقوق پایین» بسیاری از کارگران و کارمندان هم این روزها خبری نیست. واژه نرم کننده «عدم تناسب دستمزدها با هزینه‌ها» مشکل را حل کرده و همه چیز امن و امان است. اگر هم برخی اقشار جامعه به فکر «اعتراض» بیفتند، بازهم جای نگرانی برای مسئولان وجود ندارد. در این زمینه هم ابتکار به خرج داده شده و واژه نرم کننده «تجمعات پراکنده» به جای «اعتراض عمومی» ساخته شده است. 6️⃣ شاید خیال کنید این ابتکارها فقط در زمینه‌های اقتصادی و صنعتی است. نخیر، سنتی‌ها هم دچار آن شده‌اند. مثلا به جای واژه سنتی «آلودگی شدید هوا» که مربوط به محیط زیست است، سال‌هاست که واژه‌های نرم کننده «شرایط ناسالم جوی» و «افزایش ذرات معلق» ساخته شده است! 🔸 حالا با توجه به آنچه توصیف شد، شاید خیال کنید که پرونده واژه‌های نرم کننده دیگر بسته شده است و دیگر چیزی نمانده که مسئولان چنین ابتکارهایی را روی آن انجام دهند. ولی چنین نیست. در ادامه فهرستی از واژه‌های نرم کننده احتمالی که در آینده از طرف مسئولان صادر خواهدشد را بخوانید: 1️⃣ به جای «خرابی دائمی مترو و دیر رسیدن قطار» واژه نرم کننده «کم‌فاصله شدن زمان حرکت در مترو» به کار گرفته می‌شود؛ 2️⃣ به جای «صف ۲ کیلومتری مرغ» واژه نرم کننده «استهلاک پیاده‌رو توسط شهروندان مرغ‌طلب»؛ 3️⃣ به جای «قطع همزمان آب، برق و گاز در محله» واژه نرم کننده «تعامل مدیریت شده با تاریکی و خشکی و سرما». 4️⃣ و حتی اگر در یک «مهمانی غذا به شما نرسید» می‌توانید از واژه نرم کننده «اختلال در زنجیره تامین کباب» استفاده کنید و... البته قدر این مسئولان عزیز را هم بدانید که تا این حد به شما خدمت می‌کنند! 🔜 @Business_News

🔲⭕️ باور نکردنی است، ولی خواهید دید... تراشه‌ای بسیار کوچک، کوچکتر از ربع انگشت کوچک آدمی، به‌زودی مرز میان انسان و ماشین را از میان برمی‌دارد. این تراشه به‌دست ربات جراح در بخش سطحی مغز کار گذاشته می‌شود؛ جایی که هزاران، و شاید میلیون‌ها سیم میکروسکوپی آن به نورون‌های مغز متصل است. این رشته‌های ناپیدا می‌توانند سیگنال‌های الکتریکی نورون‌ها را بخوانند ــ یعنی افکار، احساسات و فرمان‌های ذهن را ــ و در صورت نیاز، پیام‌هایی تازه به مغز بفرستند. تراشه از راه امواج بی‌سیم، مانند بلوتوث یا شبکه‌های نوری آینده، با جهان بیرونی در تماس است. ذهن انسان دیگر بی‌هیچ کیبورد یا صفحه‌نمایشی، مستقیماً با رایانه، شبکه اینترنت، یا حتی با ذهن انسان‌های دیگر ارتباط می‌گیرد. برخی از توانایی‌ها و کارکردهای این فناوری شگفت‌انگیز عبارت‌اند از: 1. کنترل اشیاء با ذهن: تنها با اندیشه می‌توان چراغ‌ها را روشن کرد، خودرو را هدایت نمود، ربات‌ها را به کار انداخت یا درها را گشود. 2. بازگرداندن توان حرکتی به افراد کاملاً فلج: تراشه، سیگنال‌های عصبی را از مغز گرفته و مستقیماً به اندام‌ها یا اندام‌های مصنوعی می‌فرستد. 3. درمان بیماری‌های عصبی و روانی: از پارکینسون و آلزایمر گرفته تا افسردگی، اضطراب و صرع، با تنظیم امواج مغزی قابل کنترل خواهند بود. 4. تقویت حافظه و یادگیری: ذهن انسان با اتصال مستقیم به بانک‌های داده و رایانه‌های ابری، می‌تواند اطلاعات را بی‌واسطه ذخیره و بازیابی کند. 5. ارتباط ذهن با ذهن: بدون زبان و گفتار، در سکوتی مطلق، افراد می‌توانند مفاهیم، احساسات و نیات را به یکدیگر منتقل کنند. 6. ترجمه آنی افکار: تراشه می‌تواند اندیشه را به گفتار یا نوشتار در هر زبانی برگرداند؛ انسانِ آینده می‌تواند هم‌زمان با ده‌ها زبان بیندیشد و سخن بگوید. 7. کنترل احساسات و خواب: با تحریک بخش‌های ویژه مغز، می‌توان اضطراب را فرو نشاند، خلاقیت را افزایش داد یا خواب را به فرمان درآورد. 8. ثبت و بازپخش خاطرات: خاطرات می‌توانند چون فایل‌های دیجیتال ذخیره شوند، بازبینی گردند یا حتی بازنویسی شوند. 9. هم‌زیستی با هوش مصنوعی: مغز انسان، با پیوند مستقیم به سامانه‌های هوش مصنوعی، به پردازنده‌ای چندلایه بدل می‌شود که فراتر از توان طبیعی می‌اندیشد. 10. آغاز «اینترنت ذهن‌ها»: شبکه‌ای از ذهن‌های متصل، که در آن دانش، احساس و تجربه از مغزی به مغز دیگر جاری می‌شود. در آینده‌ای نه‌چندان دور، مرز میان تفکر، گفتار و عمل از میان خواهد رفت. انسان دیگر تنها می‌اندیشد و جهان در پاسخ، تغییر می‌کند. اما این پایان کار نیست. انسانِ عصر نورالینک، دیگر موجودی طبیعی نیست؛ او آمیخته‌ای از نورون و الگوریتم است — موجودی که هم در زیست و هم در معنا بازتعریف می‌شود. اگر در روزگاران گذشته، روح، سرچشمه‌ی ماورایی آگاهی شمرده می‌شد، فردا این آگاهی در تراشه‌ای نهفته است که ساخت انسان است. مرز دیرینه میان وحی و فناوری، روح و داده، و دین و دانش به‌نظر درحال در هم شکندن است. انسانِ جدید، «آفریده‌ی خود» است؛ و شاید از همین‌جا پرسش بزرگ آغاز شود: وقتی انسان بتواند ذهن خود را بازنویسی کند، آیا هنوز محتاج نجات، ایمان و دعا خواهد بود؟ و اگر نبوغ فناورانه، جای راز آفرینش را بگیرد، تکلیف امر قدسی چه می‌شود؟ در جهان فردا، شاید خدا دیگر تنها در آسمان‌ها جست‌وجو نشود، بلکه کسانی در ژرفای مدارهای سیلیکونی مغز انسان، در پی آن باشند. 🔜 @Business_News

🔳⭕️ ۳ دلیل که چرا ژاپن یکی از بهترین کشورها برای زندگیه تا حالا آرزو کردی یه جایی زندگی کنی که آروم باشه، منظم و امن؟ ژاپن دقیقا همون جاییه که می‌تونه اون رویا رو واقعی کنه. از بچگی به بچه‌ها توی ژاپن یاد می‌دن مستقل باشن و مسئولیت‌پذیر. حتی حساب بانکی خودشونو دارن و یاد می‌گیرن چطور پس‌انداز کنن. تو خیلی از کشورها بچه‌ها حتی تنهایی بیرون نمی‌رن، اما اونجا بچه‌ها با خیال راحت خودشون تا مدرسه می‌رن، چون مردمش به هم اعتماد دارن و جامعه‌شون مثل یه خانواده‌ست. و جالبه بدونی اگه یه چیزی گم کنی، احتمال زیادی هست که بر گردونن بهت. حتی مغازه‌هایی هستن مخصوص وسایل گمشده. اون‌قد مردم درستکار و باوجدانن که انگار هنوز اخلاق توی دل زندگی‌شون زنده‌ست. 🔜 @Business_News