tiwall / تیوال

‍ . 🎭 آنهایی که نمی بینیم هر ایده اجرایی برای آن‌که تبدیل به یک اثر هنری و نمایشی زنده بر روی صحنه شود نیازمند عوامل و همکاری جمع زیادی از هنرمندان و فعالان تئاتر است تا نتیجه زحمات و تلاش‌ها، برای به ثمر رسیدن آن ایده و نمایش باشد. کارگردان، نویسنده، بازیگران، عوامل صحنه از نور و طراحی دکور و لباس و گریم تا یکی از مهم‌ترین اعضا، یعنی تهیه‌کننده و مجری طرح، همگی در یک زنجیره مشترک در این مسیر همکاری می‌کنند. تهیه کننده و مجری طرح یکی از نمایش‌های در حال حاضر که در مجموعه تئاتر لبخند بر روی صحنه است و با یک ایده جذاب و فانتزی، مخاطبان را دعوت به دقایقی همراهی می‌کند «علیرضا گیلوری» برای نمایش «به کفشات نگاه کن» است. این فعال هنری که سابقه بازیگری در نمایش‌های «اتراق در خواب قیلوله»، «عبدل میمون لات پا کوتاه»، «پرواز»، «بالاخره این زندگی مال کیه؟» و «خروس لاری» را دارد در فیلم و سریال‌های متعددی نیز ایفای نقش کرده است. «مسخره باز» ، «چهارراه استانبول»، «آخرین بار کی سحر رو دیدی؟» و «پیلوت» از این نمونه‌اند. اما علیرضا گیلوری که از سال ۱۳۹۳ فعالیت‌های هنری و تئاتری خود را آغاز نموده، مرکز فرهنگی هنری «آکادمی آکتور» را بنیانگذاری کرد که در آن به پرورش و آموزش بازیگری و سایر رشته‌های هنری، همراه با پلاتوهایی برای تمرین و دورخوانی گروه‌های نمایشی پرداخته می‌شود. این موسسه هنری در بسیاری از موارد در مقام تهیه کننده و روابط عمومی و مدیر رسانه از گروه‌های نمایشی حمایت و با آن‌ها همکاری می‌کند. علیرضا گیلوری نیز سابقه تهیه کنندگی نمایش‌هایی چون «خونه مادربزرگه»، «دوستان با محبت»، و «جگر هندی» را در کارنامه خود دارد، این‌بار در مقام مجری طرح و همراه با آکادمی آکتور تهیه کنندگی نمایش «به کفشات نگاه کن» را بر عهده گرفته تا امکانات و شرایط بروی صحنه آمدن این اثر صمیمی و فانتزی فراهم شود. نمایش «به کفشات نگاه کن» به کارگردانی حمیدرضا ‌ملاحسینی در مجموعه تئاتر لبخند با اجرای سه بازیگر خود «حامد ‌زحمتکش، مصطفی ‌ابراهیمی و حمیدرضا ‌ملاحسینی» نمایشی‎ست که برای گروه سنی نوجوانان نیز مناسب است و درباره سه مرد در فضای ناکجا آباد است که با کفش‌های زیادی روبرو می‌شوند آن‌ها تصمیم می‌گیرند داستان هر کفش را اجرا و بازسازی کنند. @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «غَم غُربت در دیار» نمایش «غم غربت در دیار» به نویسندگی و کارگردانی محمد احمدی روایتی شاعرانه و تلخ از انسان معاصری است که حتی در سرزمین خود، احساس غربت و بیگانگی می‌کند؛ جایی که هر زهرخند، نشانی از ویرانی درون اوست. این نمایش سیاه بازی توسط نسل جوانی در تماشاخانه‌ی سنگلج بر روی صحنه است. 🔹نویسنده و کارگردان: محمد ‌احمدی 🗓 تاریخ: ۲۹ مهر تا ۱۶ آبان 📍مکان: تماشاخانه ‌سنگلج ⏰ ساعت: ۱۹:۳۰ | ۴۰ دقیقه عکاس تیوال: پرتو جغتایی @tiwall

‍ . 🎭 از نسل جوان تئاتر دریچه‌ای است که از میان دیوارهای بلند و سنگ پیچ زندگی امروزی به رویا و خیال باز می‌شود، دریچه‌ای که می‌تواند ما را از پیچ و خم و تنگناهای زندگی ماشینی به ساحلی آرام و امن رساند، فعالیت در این هنر کلاسیک اما آوانگارد علاقه‌ای مداوم و پشتکاری مسئولانه را می‌طلبد که در بسیاری یافت نمی‌شود، فعالین زیادی با سوداهای سترگ وارد این عرصه شده اما وقتی عدم مطابقت خیال‌های روشن خود را با ماهیت تلاشگرانه یک آکتور می‌بینند از ادامه راه منصرف می‌شوند. یک بازیگر جوان برای رسیدن به یک بازار موفق باید آگاهانه مرارت‌های زیادی را پشت سر بگذارد تا بتواند به‌عنوان بازیگری تکنیکال خود را به این مارکت هنری تحمیل نماید. "آرش سروری" بازیگری از همین نسل است، یک آکتور جوان و پویا که سعی و تلاش مستمرانه‌ای برای ایفای کاراکترهایش داشته است، او بیشتر بازه فعالیت و نقش آفرینی‌اش را در کار با کودکان و حضور در نمایش‌های عروسکی پشت سر گذاشته است که نشان از بردباری او در نوع فعالیت‌هایش بوده است. نمایش‌های "آدم برفی، کلبه مادربزرگ، کتابخانه اسرارآمیز، خرس تنبل و کوزه عسل، گربه و موش دم بریده، چمدان شگفت انگیز، جهانگرد و جزیره قصه‌ها، اینو فراموش کنید و شاپرک خورشید" گزیده‌ای از کارهای این بازیگر جوان است. او در تازه‌ترین فعالیتش این روزها با نمایش "مادر کیو" به کارگردانی محمدمتین اوجانی در عمارت نوفل لوشاتو حضور دارد و تجربه‌ای دیگر در رسیدن به نقش را پشت سر می‌گذارد، "مادرکیو" تا بیستم آبان در این عمارت اجراهای عموم خود را پی خواهد گرفت. @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «انسان روح است، نه جسد» نمایش «انسان روح است، نه جسد» نوشته‌ی احسان صفانژاد و به کارگردانی شروین صادقی سفری اندوه‌بار به دل تاریکی است؛ جایی که انسان‌ها میان بودن و نبودن سرگردان‌اند. هر شخصیت با قصه‌ای از فقدان، سکوت و جست‌وجوی هویت روی صحنه می‌آید و در کنار هم تصویری از رنج مشترک انسان‌ها می‌سازند. این اثر در عمارت نوفل‌لوشاتو بر روی صحنه است. 🔹نویسنده: احسان ‌صفانژاد طراح و کارگردان: شروین ‌صادقی تهیه‌کننده: شروین ‌صادقی 🗓 تاریخ: ۲۹ مهر تا ۰۱ آذر 📍مکان: عمارت ‌نوفل‌لوشاتو ⏰ ساعت: ۱۸:۰۰ | ۱ ساعت عکاس تیوال: پرتو جغتایی @tiwall

‍ . 🎭 از نسل جوان جوانی هنرمند متولد دهه هفتاد و بازیگری خوش آتیه که با استایل ویژه خود این روزها با حضور در چند مجموعه شبکه خانگی بیش از گذشته شناخته شده اما سابقه حضور در تئاتر را سال‌هاست که دارد. «افشین حسنلو» از نسل جوان بازیگران تئاتر است که توانسته با حرفه‌ای‌های تئاتر مسیر هنری خود را آغاز و ادامه دهد تا جایی که امروز خود به عنوان بازیگری حرفه‌ای در حوزه تئاتر، سینما و تلویزیون مطرح است. «افشین حسنلو» در نمایش «جیم، جام، جسی» به کارگردانی یسنا پورسینا و مشاوره کارگردانی حمید پورآذری به‌طور رسمی فعالیت خود را به عنوان بازیگر تئاتر آغاز نمود. در قدم بعدی با همکاری با «رضا ثروتی» به عنوان یکی از بازیگران مورد نظر او در چند اثر از جمله «فهرست مردگان»، «جنایات و مکافات» به ایفای نقش پرداخت. اما این جوان بااستعداد، مورد نظر و تایید دیگر کارگردانان صاحب نام تئاتر نیز قرار گرفت و با «حمیدرضا نعیمی» نیز در نمایش «ریچارد» و «سقراط» در تالار وحدت و با دکتر «مسعود دلخواه» در «شاه لیر» همکاری نمود. «افشین حسنلو» اما خیلی زود مورد توجه فیلمسازان نیز قرار گرفت و از اواخر دهه ۹۰ جلوی دوربین آمد و در فیلم‌ها و سریال‌های «خانه امن»، «یاغی»، «بی‌گناه»، «مجنون» و اخیرا در دو مجموعه «تاسیان» و «شغال» به ایفای نقش پرداخته که موجی از شهرت را برای او به ارمغان آورده است. "زالو، روز بیست و یکم، گونه نادر، خانواده آقای بابک» شماری از فیلم‌های کوتاهی هستند که این هنرمند جوان در آن‌ها بازی کرده است. «افشین حسنلو» هم‌اکنون نیز در نمایشی بر روی صحنه آمده که دومین تجربه او با کارگردان اثر «محمد لهراسبی» بعد از نمایش «شترمرغ» در ۱۴۰۰ است. نمایش «pov» به کارگردانی محمد لهراسبی و بازیگری افشین حسنلو و محمد نیازی، در کاخ هنر بر روی صحنه آمده و با سبکی ابزورد به روایت خود می‌پردازد. در این نمایش دو کاراکتر در انتظار پایان بازی پینگ پنگی هستند که در حال انجام آنند، با وجود آنکه توپی در کار نیست و آن‌ها نمی‌دانند چطور می‌توانند بازی را تمام کنند. این نمایش با تاثیر از نمایشنامه «در انتظار گودو» بکت، که نگاهی فلسفی و پرسشگرانه به موضوع انسان و هستی دارد، می‌تواند برای دوستداران سبک ابزورد با طراحی صحنه فکر شده و میزانسن‎های موفق و بازیگرانی حرفه‌ای و کاربلد، انتخابی جذاب باشد. @tiwall