اونجا که میگه:

اونجا که حسین زحمتکش میگه: تو خون در رگ مایی، خودت که در جریانی... ♥️

اونجا که اوحدی میگه: ما را دلیست گمشده در چین زلف تو

به سیارهٔ کوچک شعر، موسیقی و احساس خوش اومدید… 🌙 «اینجا جاییه برای چند لحظه رها شدن از هیاهوی زمین؛ جایی برای نفس کشیدن، شنیدن، و آرام گرفتن.» Daily Echoes

منت كشى هم ميكنیم، باكلاس باشیم؛ مثل جناب سعدى كه ميگه:

اى سرو خوش بالاى من، اى دلبر رعناى من، لعل لبت حلواى من، از من چرا رنجيده اى؟

Daily Echoes

اونجا که سعدی میگه: المنة لله که دلم صیدِ غمی شد کز خوردنِ غم های پراکنده بِرَستم.. :)

اونجا که فاضل نظری میگه: فریاد مرا گرچه سرانجام شنیدی ای دوست! به داد دل من دیر رسیدی از یاد بِبَر قصه‌‌ی ما را هم از امروز درباره‌ی ما هرچه شنیدی نشنیدی آرام بگیر ای دل و کم گریه کن ای چشم! انگار نفهمیدی و انگار ندیدی ای نی چه کشیدی مگر از خلق که هر دم ما آه کشیدیم، تو فریاد کشیدی گیرم که به دریا نرسیدی چه غم ای رود! خوش باش که یک چند در این راه دویدی

اونجا که شمس لنگرودی میگه: دلم می‌ خواهد چنان بنوشمت که در استخوانم حل شوی!

همون چنل هایی که خیلی وقته دنبالشی👌❤️

چون می‌نگرم به کار عالم بهتر هر مسأله چند وجه دارد در بر: از منظر شعر: آه بیچاره درخت! از منظر جبر: آه بیچاره تبر! #احسان_افشاری @ketabe_sherr

اونجا که سعدی میگه: دردیست دردِ عشق که هیچش طبیب نیست...

اونجا که قصاب کاشانی میگه: همچو زلفش از پریشان خاطری‌ها داده‌ام دل به سودا، سر به زانو، رُخ به آتش، تن به تاب...

اونجا که حافظ میگه: بازآی و دل تنگ مرا مونس جان باش وین سوخته را محرم اسرار نهان باش زان باده که در میکده عشق فروشند ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش در خرقه چو آتش زدی ای عارف سالک جهدی کن و سرحلقه رندان جهان باش دلدار که گفتا به توام دل نگران است گو می‌رسم اینک به سلامت نگران باش خون شد دلم از حسرت آن لعل روان بخش ای درج محبت به همان مهر و نشان باش تا بر دلش از غصه غباری ننشیند ای سیل سرشک از عقب نامه روان باش حافظ که هوس می‌کندش جام جهان بین گو در نظر آصف جمشید مکان باش

اونجا که نزار قبانی میگه: «تو در میان همه‌ی چیز‌های تلخ، یک حبه قندی.»

قصه همینه... تو دیگه برنمی‌گردی! آخر هر قصه‌ای یه جداییه و این موزیکا :))))❤️‍🩹🌊 @Jonobi

اونجا که حسین دهلوی میگه: بی‌تاب شدن؛ دم نزدن؛... عادتم این است با خونِ جگر ساخته‌ام؛ قسمتم این است جان‌ می‌دهم از گریه اگر نام تو آید عمری‌ست که رسم دلِ کم‌طاقتم این است! بعد از تو به تصویر تو خو کرده نگاهم بیچاره‌ام آن‌قدر که هم‌صحبتم این است! جون درِّ یتیمی که رها در دلِ دریاست تنها شده‌ام؛ گوشه‌ای از غربتم این است می‌میرم از این غم که در آغوش تو ای دوست یک‌بار نشد گریه کنم؛ حسرتم این است