tiwall / تیوال

. 📣 پنجره نمایش «لنگه کفش های سیبیلندرلا» نمایش «لنگه‌کفش‌های سیبیلندرلا» به نویسندگی و کارگردانی فرهاد اسماعیلی روایت مردی را بازمی‌آفریند که همچون سیندرلا در جست‌وجوی لنگه‌کفشِ خوشبختی خویش است و امید دارد سرنوشت با یک آشنایی ناگهانی مسیر زندگی‌اش را دگرگون کند. این نمایش در تماشاخانه همای سعادت بر روی صحنه است. 🔹 نویسنده و کارگردان: فرهاد اسماعیلی 🗓 تاریخ: ۱۸ آبان تا ۲۱ آذر 📍مکان: تماشاخانه ‌همای سعادت ⏰ ساعت: ۲۰:۰۰  |  ۱ ساعت و ۱۰ دقیقه عکاس تیوال: امیر ناصری @tiwall

‍ . 🎭 از نسل جوان تئاتر، ورای وجوه هنری خود، امروزه به صنعتی فرهنگی تبدیل شده است. شاید دایرهٔ تماشاگرانش همچون سینما گسترده نباشد، اما همواره می‌کوشد فکر تولید کند و در ذهن مخاطبان معنا بیافریند. از این رو، به پژوهش و طراحیِ جدی نیازمند است تا بتواند مسیر دقیق‌تر و روشن‌تری برای خود رقم بزند؛ خصیصه‌ای که اهالی این هنر نیز به آن توجه داشته‌اند. «برکه بذری» پژوهشگر، مدرس، پرفورمر، بازیگر، بازیگردان، مشاور و کارگردان عرصهٔ هنرهای نمایشی است. او سرپرست و بنیان‌گذار گروه نمایشی «۳۶۶» از سال ۹۸ تاکنون است و از سال ۹۹ نیز به‌عنوان مدرس تئاتر فیزیکال فعالیت می‌کند. این پژوهشگر تئاتر طی سال‌های اخیر مطالعات متعددی در حوزهٔ نمایش انجام داده و به‌ویژه حول موضوعاتی چون اسطوره‌ها، آیین‌ها و تئاتر ایرانی پژوهش کرده است. پروژه‌های تحقیقاتی‌ای همچون «وارثان» و «نمک» نیز از جمله فعالیت‌های پژوهشی او به‌شمار می‌روند. این آرتیست در عرصهٔ اجرا نیز تجربه‌های فراوانی دارد. او به‌عنوان آکتور در نمایش‌های «فهرست»، «گوریل پشمالو»، «فهرست مردگان»، «صف»، «ضَن»، «شب سیصد و شصت و ششم»، «دهلیزهای بی‌انتهای خاطره»، «نامه‌هایی بر دوش تندباد»، «مردگان بی‌کفن و دفن» و «نامه‌های فراموش‌شدهٔ یک خاطره» حضور داشته و نقش‌آفرینی کرده است. این پرفورمر و مدرس تئاتر فیزیکال، این روزها با تازه‌ترین اثر نمایشی خود، «دیوآب»، در تماشاخانهٔ ایرانشهر روی صحنه است. او پیش‌تر نمایش‌هایی نظیر «اهانت به تماشاگر» و «پرواز شمارهٔ ۳۶۶ و سگ اداری» را کارگردانی کرده و اینک با «دیوآب» دوباره به صحنهٔ کارگردانی بازگشته است. این نمایش نوشتهٔ «علی اتحاد» است و به‌صورت مشترک توسط «یاسر خاسب» و «برکه بذری» کارگردانی شده؛ همچنین «امیرحسین فتحی» و با همراهی «علی سرتیپی» تهیه‌کنندگی این اثر را بر عهده دارند. همان‌طور که تخصص و پیشینهٔ کارگردانان این نمایش گواه آن است، «دیوآب» در بستری انتزاعی و با ویژگی‌های تئاتر فیزیکال و بدن شکل گرفته و تا روزهای پایانی آذرماه در مجموعهٔ نمایشی ایرانشهر اجراهای عموم خود را پیگیری می‌کند. @tiwall

‍ . 🎭 کابوس ها هنر و پرداختن به آن، همواره می‌تواند در رشد فردی و اجتماعی مؤثر باشد و به ارتقا و آگاهی انسان کمک کند. «تئاتر» نیز از آنجا که نمونه‌ای از زندگی و زیست واقعی انسان را بازنمایی می‌کند، می‌تواند بستری کاملاً مناسب برای طرح موضوعات انسانی، تعارضات درونی، سوژه‌های روان‌شناختی و تروماها و آسیب‌هایی باشد که فرد تحت‌تأثیر آن‌ها دچار اختلال و مشکلاتی در زندگی و روابط خود شده است. به‌ویژه آنکه تئاتر با مقولهٔ «تئاتردرمانی» نیز پیوندی مشخص و تخصصی دارد و می‌تواند در این زمینه‌ها بسیار تأثیرگذار باشد. پس از ارائهٔ نظریات روان‌کاوی ــ از جمله مباحثی همچون عقده‌ها، سرکوب‌ها و کشف ناخودآگاه توسط فروید یکی از بزرگ‌ترین تحولات در زیست انسان، هنر و ادبیات رخ داد و این سوژه‌ها به‌طور گسترده‌ای در تئاتر نیز مورد استفاده قرار گرفت و توسط نمایشنامه‌نویسان و کارگردانان مطرح دنبال شد. در سال‌های اخیر نیز نمایش‌های متعددی با فرم‌ها و سبک‌های متنوع به این مضمون پرداخته‌اند. نمایش «خرچنگ» به نویسندگی و کارگردانی پویا پیرحسینلو به تروماهای دختر جوانی می‌پرداخت که با آسیب‌های دوران کودکی مواجه بود و همچنان درگیر کابوس‌ها و دردهای روانی باقی مانده بود. او با بازگشت به شهر و خانهٔ پدری، دوباره با آن خاطرات تلخ روبه‌رو می‌شد و تلاش می‌کرد به شناخت بیشتری از خود برسد. نمایش‌های ، «فروید»، «گم میان منزوی‌ترین زاویه»، «کاما»، «بالزی»، «رقص سرخپوستی»، «ملت بلون» و بسیاری دیگر، طی مدت اخیر با محوریت موضوعات روان‌شناختی و تروماها روی صحنه رفته‌اند. این شب‌ها «محمد برهمنی»، از کارگردانان جوان و خلاق تئاتر، تازه‌ترین اثر خود «شاخِ بی‌سر» را روی صحنه آورده است؛ نمایشی با متنی از محمود خسروپرست و اقتباسی از دو تراژدی مشهور «هملت» و «ادیپ شاه» که به‌طور مشخص به مقولهٔ روان‌کاوی و تروماهای دوران کودکیِ شخصیت اصلی می‌پردازد. در این نمایش، دکتر همایون ادیب در میانهٔ چهل‌سالگی به خانهٔ پدری بازگشته تا در انزوا و تنهایی به زندگی خود پایان دهد. او بار دیگر با تمام آنچه در کودکی بر او گذشته، مرگ مادر، فقدان پدر، و مسائل مرتبط با عقده‌ها و سرکوب‌ها مواجه می‌شود. این رویارویی، کشفیات تازه‌ای برایش رقم می‌زند و حقیقتی پنهان آشکار می‌شود. محمد برهمنی با همراهیِ بازیگران خود، «فرزین محدث، مهشید خدادی، مهدی یگانه و علیرضا حق‌پرست»، در فضایی مملو از جزئیات، با دکوری بزرگ و متناسب با جهان ذهنی و خاطرات شخصیت‌ها، نمایشی قابل تأمل را به مخاطبان تئاتر عرضه می‌کند. این نمایش در «کاخ هنر» و در ساعت ۲۱ روی صحنه می‌رود. @tiwall

‍ . 🎭 کابوس ها هنر و پرداختن به آن، همواره می‌تواند در رشد فردی و اجتماعی مؤثر باشد و به ارتقا و آگاهی انسان کمک کند. «تئاتر» نیز از آنجا که نمونه‌ای از زندگی و زیست واقعی انسان را بازنمایی می‌کند، می‌تواند بستری کاملاً مناسب برای طرح موضوعات انسانی، تعارضات درونی، سوژه‌های روان‌شناختی و تروماها و آسیب‌هایی باشد که فرد تحت‌تأثیر آن‌ها دچار اختلال و مشکلاتی در زندگی و روابط خود شده است. به‌ویژه آنکه تئاتر با مقولهٔ «تئاتردرمانی» نیز پیوندی مشخص و تخصصی دارد و می‌تواند در این زمینه‌ها بسیار تأثیرگذار باشد. پس از ارائهٔ نظریات روان‌کاوی ــ از جمله مباحثی همچون عقده‌ها، سرکوب‌ها و کشف ناخودآگاه توسط فروید یکی از بزرگ‌ترین تحولات در زیست انسان، هنر و ادبیات رخ داد و این سوژه‌ها به‌طور گسترده‌ای در تئاتر نیز مورد استفاده قرار گرفت و توسط نمایشنامه‌نویسان و کارگردانان مطرح دنبال شد. در سال‌های اخیر نیز نمایش‌های متعددی با فرم‌ها و سبک‌های متنوع به این مضمون پرداخته‌اند. نمایش «خرچنگ» به نویسندگی و کارگردانی پویا پیرحسینلو به تروماهای دختر جوانی می‌پرداخت که با آسیب‌های دوران کودکی مواجه بود و همچنان درگیر کابوس‌ها و دردهای روانی باقی مانده بود. او با بازگشت به شهر و خانهٔ پدری، دوباره با آن خاطرات تلخ روبه‌رو می‌شد و تلاش می‌کرد به شناخت بیشتری از خود برسد. نمایش‌های ، «فروید»، «گم میان منزوی‌ترین زاویه»، «کاما»، «بالزی»، «رقص سرخپوستی»، «ملت بلون» و بسیاری دیگر، طی مدت اخیر با محوریت موضوعات روان‌شناختی و تروماها روی صحنه رفته‌اند. این شب‌ها «محمد برهمنی»، از کارگردانان جوان و خلاق تئاتر، تازه‌ترین اثر خود «شاخِ بی‌سر» را روی صحنه آورده است؛ نمایشی با متنی از محمود خسروپرست و اقتباسی از دو تراژدی مشهور «هملت» و «ادیپ شاه» که به‌طور مشخص به مقولهٔ روان‌کاوی و تروماهای دوران کودکیِ شخصیت اصلی می‌پردازد. در این نمایش، دکتر همایون ادیب در میانهٔ چهل‌سالگی به خانهٔ پدری بازگشته تا در انزوا و تنهایی به زندگی خود پایان دهد. او بار دیگر با تمام آنچه در کودکی بر او گذشته، مرگ مادر، فقدان پدر، و مسائل مرتبط با عقده‌ها و سرکوب‌ها مواجه می‌شود. این رویارویی، کشفیات تازه‌ای برایش رقم می‌زند و حقیقتی پنهان آشکار می‌شود. محمد برهمنی با همراهیِ بازیگران خود، «فرزین محدث، مهشید خدادی، مهدی یگانه و علیرضا حق‌پرست»، در فضایی مملو از جزئیات، با دکوری بزرگ و متناسب با جهان ذهنی و خاطرات شخصیت‌ها، نمایشی قابل تأمل را به مخاطبان تئاتر عرضه می‌کند. این نمایش در «کاخ هنر» و در ساعت ۲۱ روی صحنه می‌رود. @tiwall

‍ . 🎭 از نسل جوان تئاتر، ورای وجوه هنری خود، امروزه به صنعتی فرهنگی تبدیل شده است. شاید دایرهٔ تماشاگرانش همچون سینما گسترده نباشد، اما همواره می‌کوشد فکر تولید کند و در ذهن مخاطبان معنا بیافریند. از این رو، به پژوهش و طراحیِ جدی نیازمند است تا بتواند مسیر دقیق‌تر و روشن‌تری برای خود رقم بزند؛ خصیصه‌ای که اهالی این هنر نیز به آن توجه داشته‌اند. «برکه بذری» پژوهشگر، مدرس، پرفورمر، بازیگر، بازیگردان، مشاور و کارگردان عرصهٔ هنرهای نمایشی است. او سرپرست و بنیان‌گذار گروه نمایشی «۳۶۶» از سال ۹۸ تاکنون است و از سال ۹۹ نیز به‌عنوان مدرس تئاتر فیزیکال فعالیت می‌کند. این پژوهشگر تئاتر طی سال‌های اخیر مطالعات متعددی در حوزهٔ نمایش انجام داده و به‌ویژه حول موضوعاتی چون اسطوره‌ها، آیین‌ها و تئاتر ایرانی پژوهش کرده است. پروژه‌های تحقیقاتی‌ای همچون «وارثان» و «نمک» نیز از جمله فعالیت‌های پژوهشی او به‌شمار می‌روند. این آرتیست در عرصهٔ اجرا نیز تجربه‌های فراوانی دارد. او به‌عنوان آکتور در نمایش‌های «فهرست»، «گوریل پشمالو»، «فهرست مردگان»، «صف»، «ضَن»، «شب سیصد و شصت و ششم»، «دهلیزهای بی‌انتهای خاطره»، «نامه‌هایی بر دوش تندباد»، «مردگان بی‌کفن و دفن» و «نامه‌های فراموش‌شدهٔ یک خاطره» حضور داشته و نقش‌آفرینی کرده است. این پرفورمر و مدرس تئاتر فیزیکال، این روزها با تازه‌ترین اثر نمایشی خود، «دیوآب»، در تماشاخانهٔ ایرانشهر روی صحنه است. او پیش‌تر نمایش‌هایی نظیر «اهانت به تماشاگر» و «پرواز شمارهٔ ۳۶۶ و سگ اداری» را کارگردانی کرده و اینک با «دیوآب» دوباره به صحنهٔ کارگردانی بازگشته است. این نمایش نوشتهٔ «علی اتحاد» است و به‌صورت مشترک توسط «یاسر خاسب» و «برکه بذری» کارگردانی شده؛ همچنین «امیرحسین فتحی» و با همراهی «علی سرتیپی» تهیه‌کنندگی این اثر را بر عهده دارند. همان‌طور که تخصص و پیشینهٔ کارگردانان این نمایش گواه آن است، «دیوآب» در بستری انتزاعی و با ویژگی‌های تئاتر فیزیکال و بدن شکل گرفته و تا روزهای پایانی آذرماه در مجموعهٔ نمایشی ایرانشهر اجراهای عموم خود را پیگیری می‌کند. @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «م‌ن | دور دوم» نمایش «م‌ن | دور دوم» به نویسندگی و کارگردانی سعید کریم‌زاده حقیقت وجودی ماست یا پرده‌ای بر آن، سرنخی معنایی، انسان را به سوی تعالی، فروتنی و رسیدن به خود حقیقی راهنمایی می‌کنند؛ جریانی که نمایش تلاش دارد آن را در فرم، بازی خود منعکس کند. این اثر در خانه رویداد جریان بر روی صحنه است. 🔹 نویسنده و کارگردان: سعید ‌کریم ‌زاده 🗓 تاریخ: ۰۴ تا ۱۸ آذر 📍مکان: خانه رویداد جریان - ‌سالن ۱ ⏰ ساعت: ۱۸:۴۵  |  ۵۰ دقیقه عکاس تیوال: امیر ناصری @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «گردبادک» نمایش «گردبادک» به نویسندگی و کارگردانی رحیم رشیدی‌تبار که روایتی از شاوور که گله چوپان خدابنده بوته های خرمایی را که او ۹ سال پیش کاشته لگدمال می کنند و میان آن دو جدالی شکل می‌گیرد، بی‌آن‌که خدابنده از حقیقتی درباره‌ٔ برخوردش با پدر شاوور در ۹ سال پیش آگاه باشد. این نمایش با بهره‌گیری خلاقانه از داستان‌های کهنی چون «درخت آسوریک» و روایت قهرمانانهٔ «گردآفرید» و نیز با نگاهی ویژه به باور جنوب ایران دربارهٔ «فسوه‌الواوی» (باد شکم روباه) در قالب نمایش جان می‌گیرند. 🔹 نویسنده و کارگردان: رحیم رشیدی تبار تهیه‌کننده: شرکت مانا پزشکی زاگرس 🗓 تاریخ: ۰۴ تا ۲۱ آذر 📍مکان: تماشاخانه طهران - ‌سالن مده آ ⏰ ساعت: ۱۷:۰۰  |  ۱ ساعت و ۱۰ دقیقه عکاس تیوال: امیر ناصری @tiwall

‍ . 🎭 یک چهره آشنا بازیگری و هنرِ خلاق، همان کیفیتی‌ست که یک هنرمند را در خاطره‌ها ثبت و ماندگار می‌کند. یکی از این چهره‌های باسابقه که بیش از سه دهه است در عرصهٔ تصویر فعالیت می‌کند و برای مخاطبان هنر ایران نامی آشناست، «آرش نوذری» است؛ هنرمندی که این روزها بار دیگر روی صحنهٔ تئاتر آمده و با تماشاگر تئاتر، نفس‌به‌نفس است. «آرش نوذری» هنرمند کرمانی و فارغ‌التحصیل رشتهٔ نمایش از دانشکدهٔ هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران است. او فعالیت هنری خود را از تئاترهای دانشجویی آغاز کرد و از سال ۱۳۷۲ به‌طور رسمی وارد عرصهٔ بازیگری شد. نوذری در بیش از ۳۵ مجموعهٔ تلویزیونی و تعداد بسیاری فیلم سینمایی نقش‌آفرینی کرده است. مجموعهٔ «قهوه تلخ» به کارگردانی مهران مدیری از بیادماندنی‌ترین آثار اوست؛ اثری که «آرش نوذری» را به چهره‌ای محبوب در ژانر کمدی بدل کرد. او در سال‌های گذشته در نمایش‌هایی چون «خانهٔ خورشید» به کارگردانی شهرام کرمی (۱۳۹۳) و «کشتی شیطان (کمدی اکتشافات)» به کارگردانی حامد وکیلی (۱۴۰۲) روی صحنه رفته و نقش‌های متفاوتی را ایفا کرده است. نوذری اکنون پس از سال‌ها فعالیت پررنگ در سینما و تلویزیون، بار دیگر به صحنهٔ زندهٔ تئاتر بازگشته است. نمایش «داستان چوانگ‌تسو» که از اواخر آبان در سالن سایهٔ مجموعهٔ تئاتر شهر اجرا می‌شود، تازه‌ترین فعالیت صحنه‌ای «آرش نوذری» است. کارگردانی این اثر را «حامد عقیلی» بر اساس متنی از «داریوش رعیت» بر عهده دارد. نمایش در سبک کمدی و برگرفته از افسانه‌های چینی است و با بهره‌گیری از نقاب‌ها، اکسسوارهای سنتی و فضاسازی فانتزی، تلاش می‌کند لحظاتی لذت‌بخش و سرگرم‌کننده برای مخاطبان تئاتر خلق کند. در کنار «آرش نوذری»، هنرمندانی چون «اتابک نادری»، «پریزاد سیف» و «جواد اسماعیلی» نیز در این اثر حضور دارند و آن را همراهی می‌کنند. @tiwall

‍ . 🎭 روی دیگر برخی از کارگردانان خلاق در آثار نمایشی خود، جنسیت کاراکترها را جابه‌جا کرده یا تغییر می‌دهند. این رویکرد، علاوه بر شکستن قواعد رایج تئاتر سنتی یا کلاسیک، نوعی نقد جنسیتی نیز وارد اثر می‌کند و از سوی دیگر، وجه تک‌جنسیتی شخصیت‌ها را از میان برداشته و آن را به تمام زنان و مردان تعمیم می‌دهد. این نگاه تازه به متن، موقعیتی پیشرو برای اثر ایجاد می‌کند؛ موقعیتی که می‌تواند لایه‌های بیشتری به متن بیفزاید و حتی بازخوانی چالش‌برانگیزی را شکل دهد. «علی‌اکبر علیزاد» در نمایش «کلفت‌ها» با تغییر جنسیت کاراکترهای دو خواهرِ کلفت و سپردن نقش‌ها به بازیگران مرد با موها و ریش انبوه، بازخوانی متفاوتی از متن مهم و تأثیرگذار ژان ژنه ارائه کرد. این نمایش در سال ۱۳۹۷ در تالار مولوی روی صحنه رفت؛ رویکردی نقدگونه به مسئلهٔ جنسیت که همواره زنان را هدف قرار می‌دهد. نمایش «در انتظار گودو» به کارگردانی «امیررضا کوهستانی» نیز نمونهٔ شاخص دیگری از این جابه‌جایی جنسیت است. نقش دو کاراکتر اصلی، ولادیمیر و استراگون، به دو بازیگر زن، «لیلی رشیدی» و «مهین صدری» سپرده شد؛ تغییری که فضای نمایشنامه را به‌کلی دگرگون کرد و خوانشی تازه از این اثر مشهور بکت خلق نمود. این نمایش در سال ۱۴۰۰ در فضای ‌باز ‌پردیس ‌تئاتر ‌و ‌موسیقی ‌دکُر اجرا شد. «محمد مساوات» نیز در این حوزه سابقهٔ قابل‌توجهی دارد؛ نمایش‌های «یک خانواده»، «بیگانه در خانه» و «بی‌پدر» از مهم‌ترین نمونه‌های جابه‌جایی جنسیت در آثار اوست. نمایش‌های «روال عادی»، «پینوکیو»، «هملت»، «مادر»، «معجون‌السلاطین»، «آداب شکار روباه» و چندین اثر دیگر نیز از این شیوهٔ روایی بهره برده‌اند. اینک نمایش دیگری نیز به جمع اجراهای پایتخت پیوسته که از جابه‌جایی جنسیتی نقش‌ها استفاده می‌کند. نمایش «شهر گناه» تازه‌ترین اثر «اوشان محمودی» است که در تماشاخانهٔ ایرانشهر روی صحنه رفته و در آن، کاراکترهای زن و مرد در نقش‌هایی با جنسیت مخالف ظاهر می‌شوند. نمایش «شهر گناه» موضوعی روان‌شناختی دارد و دربارهٔ خانواده‌ای با دو فرزند است؛ خانواده‌ای که پدر به دریا رفته و هنوز بازنگشته است. این نمایش با حضور «داریوش رشادت، علی تاریمی، شیرین جروقی، شکوفه حیدریان و مریم بصیری‌فر» میزبان علاقه‌مندان تئاتر است. @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «مَردِ مُرده» چند نفر در محلی زندگی می کنند که روابطی بین آنها برقرار است. نمایش "مرد مرده" به نویسندگی و کارگردانی حسین میرزایی، در بین روایت‌ها حرکت می کند و ایده خود را به اجرا می‌گذارد. این اثر این شب‌ها در مجموعه تئاتر لبخند به روی صحنه می‌رود. 🔹 نویسنده و کارگردان: حسین ‌میرزایی تهیه‌کننده: ماهان ‌رفیعی 🗓 تاریخ: ۲۹ آبان تا ۱۹ آذر 📍مکان: مجموعه تئاتر لبخند - ‌سالن ۲ ⏰ ساعت: ۲۱:۰۰  |  ۵۵ دقیقه عکاس تیوال: رضا جاویدی @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «نقطه پایان» نمایش «نقطه پایان» نوشته‌ی آرزو بهرامی و کارگردانی محمد قاسمی که در حوزه هنری بر روی صحنه است؛ روایتی از دوستی قدیمی می باشد که در مسیر عشق، رقابت و انتخاب‌های خطرناک به چالش کشیده می‌شود. این اثر با تمرکز بر رابطه‌ی داوود و مجتبی، دو هم‌خانه‌ای که درگیر تضادهای شخصی و اجتماعی می‌شوند، فضایی می‌سازد که انسان را با پیامد تصمیم‌ها روبه‌رو می‌کند که چگونه یک انتخاب می‌تواند سرنوشت همه چیز را تغییر دهد. 🔹 نویسنده: آرزو بهرامی کارگردان: محمد قاسمی 🗓 تاریخ: ۰۵ تا ۲۱ آذر 📍مکان: حوزه هنری - تماشاخانه ماه ⏰ ساعت: ۱۸:۳۰  |  ۵۵ دقیقه عکاس تیوال: پرتو جغتایی @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «انتظارات» نمایش «انتظارات» به نویسندگی و کارگردانی پدرام آزموده با سبکی کمدی و رئالیسم جادویی در سالنی از یک کارخانه تولید خوشبختی می گذرد که قرار است از چند متقاضی کار، مصاحبه به عمل آید. اما شیوه این گزینش و مصاحبه کاملا متفاوت است. داستان تلاش دارد با نگاهی به مسائل اجتماعی و روانشناسی، به واقعیت افراد در شرایطی که نفع فردی الویت است بپردازد که چگونه دیگران را نادیده گرفته و یا از آنها عبور می کنند. در این نمایش «کسری ‌فرحناک، محمود ‌محمدی، محمدپوریا ‌هلالی، سمیرا ‌زائری، فاطمه ‌رادمرد، سید ‌حمیدرضا ‌حسینی، علی ‌واحدیان، سیامک ‌پسران و هدی ‌قنواتی» به ایفای نقش پرداخته اند. 🔹 نویسنده و کارگردان: پدرام ‌آزموده 🗓 تاریخ: ۰۶ تا ۲۳ آذر 📍مکان: تالار ‌مولوی - سالن اصلی ⏰ ساعت: ۲۰:۰۰  |  ۱ ساعت و ۲۰ دقیقه عکاس تیوال: پرتو جغتایی @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «زندگی در تئاتر» نمایش «زندگی در تئاتر» نوشته‌ی دیوید ممت و کارگردانی حبیب‌اله دانش روایتی زنده از رویارویی دو نسل بازیگری است؛ یکی با تجربه‌ای طولانی و ایمانی راسخ به حقیقت صحنه، و دیگری جوانی جست‌وجوگر که هنوز در پی کشف راز ماندگاری در هنر است. «زندگی در تئاتر» بیش از یک اجرا، اندیشیدن درباره‌ی بهای هنر و معنای حضور بر صحنه. این اثر تئاترشهر بر روی صحنه است. 🔹 نویسنده: دیوید ‌ممت کارگردان: حبیب‌اله ‌دانش 🗓 تاریخ: ۲۵ آبان تا ۲۱ آذر 📍مکان: تئاترشهر - سالن سایه ⏰ ساعت: ۱۸:۳۰  |  ۱ ساعت و ۳۰ دقیقه عکاس تیوال: امیر ناصری @tiwall

‍ . 🎭 راویان تاریخ روایت های تاریخی همواره موضوعات جذاب و کلیدی هستند که نویسندگان و هنرمندان، آنها را دستمایه قرار داده و در آثار خود بکار می برند. به ویژه تاریخ معاصر و یا دورانی نزدیک به زمانه حال که می تواند نکات و اتفاقات متنوعی را مورد نظر قرار داده و آنها را با تماشاگران به اشتراک بگذارد. از این میان دوره تاریخی "قاجار" و تحولاتی که از نظر اجتماعی و سیاسی در این دوران اتفاق افتاده و جامعه ایرانی که با سفر جوانان و ایرانیان به فرنگ و ارتباط فرهنگی با جهان، آشنایی بیشتری پیدا کرد، بیش از هر دوره دیگری در گذشته مورد توجه قرار گرفته و در متون نمایشی و ادبی بازتاب یافته است. "دکتر علی رفیعی" از بزرگان تئاتر ایران چند نمایشنامه را از دوران قاجار به نگارش درآورده و بر صحنه نیز کارگردانی کرده است. نمایش هایی فاخر و باشکوه که بدون شک در خاطره تماشاگران ماندگار خواهد بود. نمایش «شکار روباه» و «خاطرات و کابوسهای یک جامه دار از زندگی و قتل میرزا تقی خان فراهانی» هر دو با محوریت دوره زمانی قاجار بروی صحنه رفتند. نمایش دیگری که اخیرا در تئاترشهر بر صحنه رفت از گروهی شهرستانی و به کارگردانی "محمد شاکری" با نام «آداب شکار روباه» به اتفاقاتی از زندگی آغا محمدخان قاجار و ملازمان او پرداخت که نمایی از وضعیت حکومت و جامعه آن زمان را نشان می داد. نمایشهای «ندبه»، «پرده خانه» از بهرام بیضایی، «مشروطه بانو» و «مضحکه شبیه قتل» از حسین کیانی، «قهوه قجری»، «هزار شلاق»، «هاگیر واگیر»، «قاجارنامه»، «اتول سورون طهران الف ۱»، «جیجک علیشاه»، «قنبرعلی»، «میرزا مخنث» و تعداد زیادی نمایش دیگر به دوره ی تاریخی قاجار می پردازد. اما یکی از هنرمندان خلاق تئاتر «افشین زمانی» است که بیشتر متن ها و اجراهای او مرتبط با این دوره تاریخی است. « شازده احتجاب» و سه گانه «شازده اجباری»، «هاری یا سرگذشت مردی که به هنگام تولد هر دو دستش پر از خون بود» و «الف غین میم یا همه چشم‌ها برای او»، و نمایش «زنبورهای حوالی آزادی» از جمله آثار او هستند که در دوران قاجار روایت شده اند. این هنرمند حرفه ای با سبک ویژه خود در نگارش متونی فاخر و طراحی دقیق و پر از جزئیات در صحنه و لباس و گریم ها و بهره از اکسسوارهای کاربردی، بار دیگر نمایش «شازده احتجاب» را با اقتباسی از رمان هوشنگ گلشیری، بروی صحنه آورده و در عمارت هما با حضور بازیگرانی چون «مهسا ‌ظهیری، امیرحسین ‌نعیمی، محمد ‌سعادت، هنگامه ‌یادگاری، تینا ‌یلان، سارا ‌مهین ‌ترابی، سارینا ‌گودرزی، سلمان ‌ذنوبی، پارسا ‌فارسی، امیرمحمد ‌عمورضا، حمید ‌قیاسی ‌فر، معصومه ‌جعفری، پریسا ‌درخشنده و حضور خود» میزبان علاقمندان به نمایش‌های ایرانی و تاریخی ست. @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «جبر و احتمال» نمایش «جبر و احتمالات» به نویسندگی سید محمد مساوات و کارگردانی احمدرضا خانی، با رویکردی نمادین و سمبلیک، به بررسی لایه‌های رفتاری و اجتماعی انسان در مواجهه با قدرت و تلاش برای بقا می‌پردازد؛ آن‌هم در قالب داستانی از حیوانات جنگل. در این روایت، دو بچه‌خرگوش در مسیر بازگشت به خانه با روباهی پیر روبه‌رو می‌شوند و برای رسیدن به مقصد، ناگزیرند از کنار او عبور کنند. گفت‌وگوهایی میان آن‌ها شکل می‌گیرد که میزان واقعیت‌ داشتنشان مشخص نیست. آیا خرگوش‌ها موفق به عبور امن می‌شوند یا فریب می‌خورند و طعمه می‌شوند؟ پاسخ این پرسش‌ها در ادامه نمایش روشن می‌شود. استفاده از نورپردازی حرفه‌ای، طراحی دقیق گریم و لباس شخصیت‌ها، و موسیقی متناسب با فضای اثر، از ویژگی‌های برجسته این نمایش است. «جبر و احتمالات» با بازی «دنیا رجبی‌خواه، مهرشاد نظری و احمدرضا خانی» در تئاتر لبخند روی صحنه است. 🔹 نویسنده: محمد ‌مساوات کارگردان: احمدرضا ‌خانی تهیه‌کننده: کوشا ‌نشتایی، احمدرضا ‌خانی 🗓 تاریخ: ۲۹ آبان تا ۱۴ آذر 📍مکان: مجموعه تئاتر لبخند - سالن ۴ عکاس تیوال: رضا جاویدی @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «کاوالو | Cavallo» نمایش درباره دختری ست که در سنین مختلف، بخش هایی از زندگی خود را بازگو می کند؛ از آنچه برای او رخ داده تا شادی و غم ها و زخم هایش. «فاطمه رادمرد» نقش دختر و «پویان حاجی حسنی» مردهایی را بازی می کند که در زندگی دختر حضور داشته اند. سبک اجرا تجربی و غیرخطی ست و تلاش می کند به شیوه مینیمال به ارائه بپردازد. کارگردان و نویسنده اثر امیرحسین توکلی و در تالار مولوی بروی صحنه است. 🔹 نویسنده و کارگردان: امیرحسین ‌توکلی 🗓 تاریخ: ۰۵ تا ۲۳ آذر 📍مکان: تالار ‌مولوی - سالن اصلی ⏰ ساعت: ۱۸:۰۰  |  ۱ ساعت عکاس تیوال: پرتو جغتایی @tiwall

‍ . 🎭 آنهایی که نمی بینیم هنرمند باسابقه «امیر عابدی» از پیشگامان عکاسی سینما و هنر ایران است؛ هنرمندی که سال‌هاست روایتگر تاریخ و هنر این سرزمین از قاب دوربین خود بوده و تصاویر بسیاری را به ثبت رسانده است. او متولد ۱۳۴۱ است و از اواخر دههٔ ۶۰ فعالیت سینمایی‌اش را آغاز کرد و اکنون بیش از ۳۵ سال است که در این عرصه حضور مستمر و مؤثر دارد. این هنرمند باتجربه، تهیه‌کنندگی سینما و ساخت فیلم مستند را نیز در کارنامهٔ خود دارد. همکاری‌های او با بزرگان سینمای ایران از جمله اصغر فرهادی، کمال تبریزی، فریدون جیرانی، مهران مدیری، حسن فتحی، مسعود جعفری‌جوزانی و کیومرث پوراحمد، و همچنین دریافت جوایزی معتبر چون تندیس زرین بهترین عکاسی فیلم از هشتمین جشن خانهٔ سینما برای «مزرعه پدری» (رسول ملاقلی‌پور) و سیمرغ بلورین بهترین عکس فیلم از جشنوارهٔ فیلم فجر برای «سه زن» (۱۳۸۶) به کارگردانی منیژه حکمت، بخشی از افتخارات حرفه‌ای او به شمار می‌رود. «امیر عابدی» هنرمندی خلاق و کاربلد است که سال‌هاست در مقام عضو هیئت‌مدیرهٔ انجمن عکاسان سینمای ایران نیز فعالیت می‌کند. او این روزها با نمایشی به کارگردانی «ماهان حیدری» به نام «رابین‌هود» همکاری دارد و عکاسی از قاب‌های زیبا و چشم‌نوازِ این نمایش بزرگ و خاطره‌انگیز، همچنین ساخت فیلم مستندِ روند اجرا را بر عهده گرفته است. نمایش «رابین‌هود» برگرفته از داستان مشهور انیمیشن دیزنی با همین نام است و در تالار وحدت، با حضور تعداد زیادی از بازیگران و اجراگران تئاتر و به شیوهٔ موزیکال روی صحنه می‌رود. @tiwall

‍ . 🎭 حامی نسل جوان حضور مشاور و همکاران باسابقه و کاربلد در هر پروژهء نمایشی، می تواند شانس و فرصت مغتنمی باشد برای گروه نمایشی که اثر خود را به پشتوانه تجربه و دانش آنان با کیفیت و موفقیت بیشتری بروی صحنه ببرد. این مشاوران باتجربه و حرفه ای، به نوعی نقش راهنما، منتقد سازنده و پشتیبان خلاقیت کارگردانان این گونه آثار را ایفا می‌کنند و باعث می‌شوند پروژه از تجربه‌های عملی و دیدگاه‌های حرفه‌ای تری بهره‌مند شود.در عین حال این همراهی و همکاری باعث افزایش اعتماد به نفس و انسجام کار گروهی اعضا شده و با امید و اراده بیشتری به هنرنمایی و ارائه اثر می پردازند. «یوسف باپیری» از کارگردانان و مدرسین تئاتر دانشگاهی در بسیاری از پروژه های نمایشی در کنار جوانان این عرصه بوده و یا با تیم های حرفه ای نیز به عنوان مشاوره هنری و اجرایی همکاری داشته است. نمایش «سه خواهر» به کارگردانی فاطمه وفایی در مهرماه گذشته بروی صحنه آمد که از مشاور هنری «یوسف باپیری» و مشاور اجرایی «کیهان پرچمی» بهره جسته بود. «یوسف باپیری» این شبها مشاور هنری نمایش «مرد مرده» به کارگردانی حسین میرزایی را نیز بر عهده دارد. نمایش «خندیدن زیر مشت و لگد» که در تماشاخانه ملک به کارگردانی الناز ملک بروی صحنه است، از حضور مشاور کارگردانی «کیومرث مرادی» از کارگردانان به نام عرصه تئاتر، سود برده و با او در ارتقای کیفیت خود همکاری داشته است. نمایش «م ن» که این شبها بروی صحنه خانه رویداد جریان اجراهای خود را به کارگردانی سعید کریم زاده پیش می برد، از یکی از هنرمندان حرفه ای تئاتر چون «علی شمس» به عنوان مشاور پروژه بهره برده و با او همکاری می کند. «بن بست متروک» نیز از دیگر آثاری ست که در حال حاضر بروی صحنه پردیس تئاتر موسیقی شهرزاد به کارگردانی محمد جزایری اجرا می شود و از تعداد زیادی از فعالان مطرح و برجسته تئاتر چون «دکتر علی رفیعیٰ، علی سرابی، سیمین غانم» و دیگران سود برده است. «شبنم مقدمی» از بازیگران و هنرمندان فعال تئاتر و سینما نیز همواره سعی داشته نقش حمایتی و مشاوره را در کنار گروه های نمایشی داشته باشد او پس از حضور موفق و بازی در نمایش "بازی های شبانه" با نمایش دیگری همکاری می کند که به عنوان تهیه کننده و مشاور حضور دارد. نمایش «خانواده محترم نکته دان» به کارگردانی مرتضی ربیعی از حضور «شبنم مقدمی» به عنوان تهیه کننده بهره برده و با او همکاری می کند. نمایش «هر کس،هرجا و هر چیز» به همکاری سعید روستایی، نمایش « دستور پخت قرمه سبزی به خط بریل»به تهیه کنندگی گلاره عباسی، «دیوآب» با همکاری امیرحسین فتحی و علی سرتیپی و نمایش «پلاک موقت» به مشاوره کارگردانی حمیدرضا نعیمی از دیگر آثاری هستند که چهره‌های سرشناس با آنان همکاری دارند. در عین حال نام های معتبر و برجسته تئاتر و سینما در بسیاری از پروژه ها و اجراهای صحنه ای در کنار سایر عوامل و به ویژه کارگردان اثر دیده می شود. افرادی چون «فرهاد مهندس پور»، «میکائیل شهرستانی»، «محمد مساوات»، «صابر ابر»، «سارا بهرامی»، «نوید محمد زاده»، «سجاد افشاریان»، «باران کوثری» و «نگار جواهریان» شماری از این مشاوران و همراهان هنری هستند. @tiwall

‍ . 🎭 آنهایی که نمی بینیم هنرمند باسابقه «امیر عابدی» از پیشگامان عکاسی سینما و هنر ایران است؛ هنرمندی که سال‌هاست روایتگر تاریخ و هنر این سرزمین از قاب دوربین خود بوده و تصاویر بسیاری را به ثبت رسانده است. او متولد ۱۳۴۱ است و از اواخر دههٔ ۶۰ فعالیت سینمایی‌اش را آغاز کرد و اکنون بیش از ۳۵ سال است که در این عرصه حضور مستمر و مؤثر دارد. این هنرمند باتجربه، تهیه‌کنندگی سینما و ساخت فیلم مستند را نیز در کارنامهٔ خود دارد. همکاری‌های او با بزرگان سینمای ایران از جمله اصغر فرهادی، کمال تبریزی، فریدون جیرانی، مهران مدیری، حسن فتحی، مسعود جعفری‌جوزانی و کیومرث پوراحمد، و همچنین دریافت جوایزی معتبر چون تندیس زرین بهترین عکاسی فیلم از هشتمین جشن خانهٔ سینما برای «مزرعه پدری» (رسول ملاقلی‌پور) و سیمرغ بلورین بهترین عکس فیلم از جشنوارهٔ فیلم فجر برای «سه زن» (۱۳۸۶) به کارگردانی منیژه حکمت، بخشی از افتخارات حرفه‌ای او به شمار می‌رود. «امیر عابدی» هنرمندی خلاق و کاربلد است که سال‌هاست در مقام عضو هیئت‌مدیرهٔ انجمن عکاسان سینمای ایران نیز فعالیت می‌کند. او این روزها با نمایشی به کارگردانی «ماهان حیدری» به نام «رابین‌هود» همکاری دارد و عکاسی از قاب‌های زیبا و چشم‌نوازِ این نمایش بزرگ و خاطره‌انگیز، همچنین ساخت فیلم مستندِ روند اجرا را بر عهده گرفته است. نمایش «رابین‌هود» برگرفته از داستان مشهور انیمیشن دیزنی با همین نام است و در تالار وحدت، با حضور تعداد زیادی از بازیگران و اجراگران تئاتر و به شیوهٔ موزیکال روی صحنه می‌رود. @tiwall

🖤سارینا رزاق مرندی، بازیگر جوان تئاتر، درگذشت. تیوال، این کاستی را به خانواده محترم ایشان و جامعه هنری تسلیت می‌گوید. @tiwall