سخنرانی‌ها

✍️ ایرج شهبازی 🖊 نوزاد همچون معلم؛ از نوزادان چه چیزهایی می‌توانیم بیاموزیم؟ آلن دو باتن @sokhanranihaa بلوغ یعنی اقرار به این که عشق رمانتیک ممکن است تنها دربردارندۀ یک جنبۀ محدود و شاید کمی کوته‌فکرانه از زندگی عاطفی باشد؛ جنبه‌ای که بیشتر بر یافتن عشق متمرکز است تا بخشیدنِ آن؛ یعنی در پیِ مورد عشق‌ورزی قرار گرفتن است تا عشق ورزیدن. نوزادان، از طریق وابستگی کامل، ناتوانی و آسیب‌پذیری خود، درسی عالی دربارۀ نوعی کاملاً جدید از عشق به ما می‌دهند؛ نوعی از عشق که در آن هیچ‌گاه عملِ متقابل با رشک‌ورزی طلب نمی‌شود، یا به خاطر کج‌خلقی پشیمانی به دنبال ندارد و هدف واقعی چیزی نیست جز تعالیِ یکی با کمکِ دیگری. نوزادان به ما می‌آموزند که عشق در خالصانه‌ترین شکلِ خود، نوعی خدمت‌رسانی است. در زمانۀ ما، واژۀ «خدمت‌رسانی» از معانیِ ضمنیِ منفی سرشار شده است. فرهنگِ فردگرا و مقیّد به خویش‌کامی، به راحتی نمی‌تواند رضایت را با خدمت کردن به دیگری یکسان فرض کند. ما عادت کرده‌ایم دیگران را دوست بداریم در عوض کاری که می‌توانند برایمان انجام دهند. اما نوزادان دقیقاً هیچ کاری از دستشان برنمی‌آید. نوزادان در برابر عشقی که از ما دریافت می‌کنند، هیچ «سودی» به ما نمی‌رسانند، با این همه آنها به ما می‌آموزند که بخشنده باشیم بدون انتظارِ دریافتِ چیزی، تنها به این خاطر که کسی شدیداً نیازمند کمک است و ما در موقعیتی هستیم که می‌توانیم کمک‌کننده باشیم. در مواجهه با نوزادان، ما به عشقی راه می‌بریم که بر پایۀ ستایشِ نقاط قوّت استوار نیست، بلکه بر اساس همدردی با نقاط ضعف بنا شده است، ضعفی که از آنِ ما بوده و در نهایت هم دوباره از آنِ ما خواهد بود. از آنجا که همیشه وسوسه می‌شویم بر استقلال خود و بی‌نیازی از دیگران تأکید کنیم، این موجودات ناتوان، یعنی نوزدادان این‌جا هستند تا به ما یادآوری کنند که در نهایت هیچ کس «خودساخته» نیست؛ همۀ ما زیر بار دین سنگینی به کسی هستیم. ما در کنار نوزادان، متوجه می‌شویم که زندگی به راستی بر تواناییِ عشق ورزیدن متکی است. هم‌چنین می‌آموزیم که خدمتکار دیگری بودن تحقیرآمیز نیست، بلکه کاملاً برعکس است؛ چراکه خدمت به دیگری ما را از بند مسئولیتِ خسته‌کنندۀ خدمت‌رسانیِ مداوم به غرائزِ پیچیده و سیری‌ناپذیرِ خودمان می‌رهاند. به این ترتیب در هنگام خدمت کردن به یک نوزاد، مزیتِ داشتنِ چیزی را که در زندگی از خودمان مهم‌تر است، درمی‌یابیم و دمی می‌آساییم و می‌آرامیم. هنگام مراقبت از یک نوزاد با ترکیبی شگفت‌آور از عشق و ملال روبه‌رو می‌شویم. ما عادت کرده‌ایم که دوستی‌هایمان را بر پایۀ خُلق و خو و علایقِ مشترک بنا کنیم، اما یک نوزاد، به طرز گیج‌کننده‌ای هم‌زمان هم ملال‌آورترین انسانی است که تا کنون دیده‌ایم، هم انسانی است که بیش از هر کسی دوستش داریم. شاید بیش از حد، آن همه بر «داشتنِ نقاطِ مشترک با دیگران» تأکید شده است. ما در هنگام مراقبت از یک نوزاد به خوبی درمی‌یابیم که برای پیوند خوردن با یک انسان دیگر به نقاط مشترک کمی نیاز داریم. هر کسی که نیاز مبرم به کمک ما داشته باشد، در مکتب حقیقی عشق، لایق دوستی با ماست. درس مهم دیگری که نوزاد راجع به عشق به بزرگسالان می‌آموزد، این است که عشق حقیقی باید دربردارندۀ تلاشی مداوم باشد تا هر چیزی را، ورای ظاهرِ بغرنج و ناپسندش، با نهایت بزرگ‌منشی تفسیر کنیم. پدر و مادر باید پیش‌بینی کنند که هر گریه‌ای، ضربه‌ای، یا خشمی واقعاً به چه چیزی مربوط می‌شود؟ چیزی که این پروژۀ تعبیر و تفسیر را از چیزی که در روابط معمول بزرگسالان متفاوت می‌کند، گذشتِ موجود در آن است. والدین آماده‌اند با این فرض پیش بروند که فرزندانشان، گرچه ممکن است مشکل یا دردی داشته باشند، اساساً حالشان خوب است. به محض این که منبع مشخص آزار آنها به درستی پیدا می‌شود، به معصومیت فطری خود بازمی‌گردند. وقتی کودکان گریه می‌کنند، ما آنها را به فرومایگی و ترحم‌جویی متهم نمی‌کنیم؛ بلکه سعی می‌کنیم دلیل ناراحتی آنها را بیابیم. وقتی گاز می‌گیرند، می‌دانیم که حتماً از چیزی ترسیده، یا آشفته شده‌اند. ما از پیامدهای جان‌کاهی که گرسنگی، مشکلِ دستگاهِ گوارش، یا کمبود خواب ممکن است بر خُلق‌وخوی انسان بگذارد، آگاهیم. چه قدر مهربان بودیم اگر در روابط خود با بزرگ‌سالان نیز می‌توانستیم اندکی چشمانمان را بر روی بدخلقی‌ها و خشم‌های هم ببندیم و ترس و آشفتگی و خستگیی را که اغلب در پشت آنها نهفته است، تشخیص دهیم. این یعنی همان با عشق نگریستن به نژاد بشر» (سیر عشق، از ص ۱۱۹ تا ص ۱۲۴). ♦️دو باتن، آلن (۱۴۰۳). سیر عشق. ترجمۀ زهرا باختری. تهران: چترنگ. چاپ پنجاه و نهم. ✅ در متن ترجمه فراوان تصرف کرده‌ام. کسانی که قصد دارند در یک نوشتۀ علمی به این مطالب ارجاع بدهند، حتماً به متن اصلی مراجعه کنند. . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @iragshajbazi 🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها 🌹

✍️ ما آمده ایم که زندگی کنیم تا قیمت پیدا کنیم، نه اینکه با هر قیمتی زندگی کنیم. زندگی ما حکایت یخ فروشی نشود که از او پرسیدند: فروختی؟ گفت: نه، ولی تمام شد... #روجین 🌹

🔊فایل صوتی 🔟 قسمت دهم پادکست «چگونه کودکان شادتری داشته باشیم؟» 🧒 ابزارهای تکمیلی برای شادتر زیستن فرزندان  . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @pooyeshfekri 🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها 🌹

🔊فایل صوتی صادق زیباکلام در گفت و گو با مجله تحلیلی خبری دیدارنیوز: 🔹ترامپ مجددا به ایران حمله نمیکند زیرا ایران حالا حالاها در مقام و موقعیتی نخواهد بود که خطری برای امریکا و اسرائیل باشد . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @didarnews1 🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها 🌹

🔊فایل صوتی روایتی شنیدنی در آماده کردن نفس برای خدا خواهی و کمال جویی 🎙شهاب الدین حائری شیرازی امروز 9 خرداد 04 با شما در خصوص حدیث قدسی که در ادامه می اورم گفتگو کردم. امام صادق عليه السلام : در تورات نوشته شده است: اى پسر آدم! براى عبادت من زمان قرار ده تا دلت را از بى نيازى آكنده سازم و تو را به خواسته ات وا نگذارم؛ و بر من است كه دَرِ نيازمندى را به روى تو ببندم و دلت را از ترس خود لبريز سازم . اگر خود را وقف عبادت من نسازى، دلت را از گرفتارى به دنيا پُر كنم، سپس در نياز را به رويت نبندم و تو را به خواسته ات وا گذارم . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @virayeshe_zehn 🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها 🌹

🔊فایل صوتی 🎥 آیا انسان‌های عادی می‌توانند مرتکب جنایت علیه بشریت شوند؟ تصور کنید در دادگاهی نشسته‌اید، رو‌به‌روی پیرمردی آرام و خوش‌برخورد که اتهامش قتل بیش از ۷۰۰۰ مرد در سربرنیتساست. او می‌گوید «فقط وظیفه‌م رو انجام می‌دادم»... اما چطور ممکن است کسی که به نظر بی‌آزار می‌رسد، به هیولایی تبدیل شود که نسل‌کشی کرده؟ در این ویدیو به کتاب «آزارشان به مورچه هم نمی‌رسید» نوشتۀ اسلاونکا دراکولیچ می‌پردازم؛ کتابی درباره چهره‌های عادی‌ای که عاملان جنایت‌های وحشتناک جنگ یوگسلاوی بودند. به دادگاه‌های لاهه، جایی که عدالت بین‌المللی با هیولاهای معمولی روبه‌رو شد. این ویدیو فقط درباره تاریخ نیست؛ درباره ماست. درباره اینکه در شرایط خاص، ما هم چه‌بسا... 📚 اگر به تاریخ، روان‌شناسی جمعی، عدالت، جنگ، و مسئولیت انسانی علاقه دارید، این ویدیو رو از دست ندید. 📺 ویدیو یوتیوب . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @ 🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها 🌹

🔊فایل صوتی سخنرانی دکتر علی اشرف صادقی در آیین بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و نکوداشت استاد فرزانه دکتر حسن انوری 🗓 شنبه 3 خرداد 1404 🏡سالن فردوسی 💢انجمن سرو سایه فکن💢 💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢 . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @iranianhht 🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها 🌹

🔊فایل صوتی علیرضا شیری افراطيون مذهبى موجب خلق افراطيون ضد مذهبى ميشوند كه با شاخصه هاى ملى و ناسيوناليستى، نوع ديگرى از افراط را سر ما پياده سازى ميكنند من از كوروش پرستانى صحبت ميكنم كه شاهنامه را نميخوانند كه قشنگ تر و عميق تر زندگى كنند بلكه شاهنامه شاهنامه ميكنند كه به نژادشان افتخار كنند و زبان پارسى برايشان هويتيست در برابر ديگران نه ابزارى براى عميق شدن در ادبيات و فرهنگ! درست مثل بي خردانى كه ظاهر مذهبى دارند و قرآن قرآن مي‌كنند اما احترام گذاشتن به يك خانم، يك انسان، يك جوان متفاوت را نمي‌فهمند كه نمي‌فهمند. . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @ 🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها 🌹

🔊فایل صوتی در این قسمت از پادکست، به سفری پرپیچ‌وخم در تاریکی و روشنایی ذهن انسان قدم می‌گذاریم؛ جایی که مرز میان دموکراسی و استبداد، حقیقت و افسانه، قدرت و اطاعت در هاله‌ای از ابهام فرو می‌رود. آیا رأی اکثریت همیشه عادلانه است؟ اگر حقیقت، دیگر یک معیار مشترک نباشد، چه چیزی بر جهان حکومت خواهد کرد؟ این اپیزود نه فقط یک روایت، بلکه هشداری است درباره سرنوشت جوامعی که سکوت را بر شک ترجیح می‌دهند. اگر هنوز به جستجوی پاسخ در دل سؤال‌ها ایمان دارید، این صدا می‌تواند راهی به سمت درک تازه باشد. ———————————————— . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @ 🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها 🌹

🖊 حذف طبقه متوسط در چارچوب ایدئولوژی! ✍️ احمد بخارایی @sokhanranihaa در مصاحبه گفته‌بودم که:

«ایدئولوژی مذهبی ... عامل اصلی حذف طبقه متوسط به عنوان یک طبقه‌ی نقاد و پویا است زیرا ایدئولوژی، تمامیت‌خواه است و نقد را بر نمی‌تابد و جهت‌گیری‌های حذفی و تخریبی دارد.»

| متن مصاحبه: حاشیه‌نشینی دومعنا دارد: یکی حاشیه‌نشینی فیزیکی یا جغرافیایی و دیگری حاشیه‌نشینی اجتماعی. حاشیه‌نشینی فیزیکی همان سکونتگاه‌هایی است که در اطراف شهرها شکل می‌گیرد. گروهی از مردم از شهر عقب‌نشینی کرده و به حاشیه‌ها می‌روند یا مهاجرانی از خارج شهرها به‌سمت شهرها حرکت کرده و در حاشیه‌ها ساکن می‌شوند اما حاشیه‌نشینی_اجتماعی در داخل شهر رخ می‌دهد؛ جایی که طبقات فقیر زیر خط فقر با شرایط نابسامان زندگی می‌کنند. این افراد ممکن است اجاره‌نشین بوده یا در محله‌های ارزان‌نشین شهر حضور داشته باشند؛ به این معنا که آنان حاشیه‌نشین اجتماعی محسوب می‌شوند. امروز بخشی از طبقه متوسط در حاشیه‌های جغرافیایی و بخشی دیگر در حاشیه‌های اجتماعی شهرها مستقر شدند. برای سنجش طبقه متوسط دو بعد مطرح است: بعد مادی (درآمد و دارایی) و بعد غیرمادی (جایگاه و منزلت اجتماعی). طبقه متوسط در هر دو زمینه جایگاه خود را از دست داده است. دهک‌های‌ چهارتا هفت تقریبا ازبین رفته و به دهک‌های یک تا سه تقلیل یافتند. مهم‌تر از بعد مادی بعد غیرمادی است. معلمان، اساتید دانشگاه، هنرمندان و اهالی رسانه همگی در طبقه متوسط وظیفه داشتند بازتولید فرهنگی کرده، پیام‌رسان بوده، خلاقیت ایجاد کرده، جامعه را رصد و مهارت‌ها را منتقل کنند. آنان گروه مرجع جامعه و موتور محرکه آن محسوب می‌شدند. اگر جامعه طبقه متوسط نداشته باشد به دو طبقه بالا و پایین تقسیم می‌شود و آموزش‌وپرورش نیز طبقاتی خواهد شد. امروز شاهدیم که میانگین معدل دبیرستانی‌ها زیر۱۰ است. این فاجعه‌ای بزرگ و ریشه‌دار است که اثرات آن تا دهه‌ها گریبان جامعه را خواهد گرفت. امروز در شهرها ۶۰ تا ۷۰‌درصد درآمد خانواده‌ها صرف اجاره‌بها می‌شود درحالی که به‌طور طبیعی باید یک‌سوم درآمد را شامل شود. علاوه بر اجاره‌بها هزینه‌های آموزشی، بهداشتی، درمانی و زندگی روزمره نیز سنگین است و همین امر طبقه متوسط را به سمت دهک‌های پایین سوق می‌دهد. این مسئله تنها به بحث مادی مربوط نمی‌شود بلکه جایگاه و منزلت اجتماعی طبقه متوسط نیز تضعیف شده است. طبقه متوسط بخشی نقاد، خلاق و پیشرو است و معمولا از سوی برخی دولت‌ها تحمل نمی‌شود زیرا نگاه انتقادی به جامعه و دولت دارد. توجه داشته باشید که اگر طبقه متوسط ضعیف شود جامعه موتور محرکه خود را ازدست می‌دهد. این یک فاجعه بزرگ است زیرا گروه‌های مرجع از میان می‌روند و جامعه دچار شرایط آنومیک یا بی‌هنجارانه می‌شود؛ جامعه‌ای که در عرصه‌های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی در خلأ رها شده و نمی‌تواند هدفی برای خود ترسیم کند یا حرکت روبه‌جلو داشته باشد. 📌 گفت‌وگوی روزنامه «جهان صنعت» با احمد بخارایی درباره‌ی «حاشیه‌نشینی» | منتشر شده در ۵ آذر ۱۴۰۴ . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @dr_bokharaei 🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها 🌹

🖊 انتخابي اخلاقی در برابر اقتصاد رانتی ✍️ محمدرضا يوسفي @sokhanranihaa 🔹 از مظاهر برجسته دنیای جدید، ترویج مصرف‌گرایی و تجمل‌طلبی است. تبلیغات گسترده برای برندهای روز با شیوه‌های جذاب و گاه فریبنده، احساس نیاز کاذب به کالاهای جدید را در افراد ایجاد می‌کند. جامعه مدرن با این تبلیغات بی‌وقفه، افراد را به خرید بیش از نیاز واقعی خود سوق می‌دهد. حتی در نظام‌های سرمایه‌داری، مصرف‌گرایی به‌عنوان موتور رشد تقاضا و رونق اقتصادی معرفی شده است. 🔹 تورستن وبلن در آغاز قرن بیستم به یکی دیگر از مظاهر دنیای جدید، یعنی شکل‌گیری طبقه مرفه نوظهور پرداخت و اثرات آن را بر پدیده هم‌چشمی و مصرف نمایشی توضیح داد. از منظر او، افراد نه بر اساس ارزش‌های درونی، بلکه بر اساس داشته‌های بیرونی ارزش‌گذاری می‌شوند. خانه لوکس‌تر، منطقه سکونت، اتومبیل مدل بالاتر، لباس و ساعت برند، معیارهای ارزش‌گذاری انسان‌ها، دوستی‌ها و حتی ازدواج‌ها می‌شوند. در نتیجه، ارزش‌های درونی مانند علم، معنویت و اخلاق جای خود را به ثروت و موقعیت اجتماعی و سیاسی می‌دهند. 🔹 دو پدیده مصرف‌گرایی و چشم‌وهم‌چشمی موجب می‌شوند انسان‌ها تمام تلاش خود را صرف دستیابی به کالاها یا حسرت نداشتن آن‌ها کنند. این مسابقه بی‌پایان، رضایت از زندگی را کاهش داده، فشارهای روحی و استرس را افزایش می‌دهد و تمرکز افراد را از ارزش‌های واقعی به ظواهر زندگی منحرف می‌سازد. 🔹 اگر جامعه دچار نابرابری‌های ناموجه مانند رانت، اختلاس و فساد سیستماتیک شود، دسترسی محدود به منابع برقرار می‌گردد و گروه اقلیت ممتاز شکل می‌گیرد. چنین اقتصادی رانتی و رفاقتی، طبقه‌ای ممتاز و بسته ایجاد می‌کند که نتیجه آن تشدید مصرف‌گرایی و چشم‌وهم‌چشمی خواهد بود. این جریان مادی‌گرا همچون سیلی بنیان‌کن عمل کرده، حرص و طمع را افزایش می‌دهد و فشارهای روحی ناشی از نداشتن‌ها را تشدید می‌کند؛ در نهایت رضایت از زندگی به‌شدت کاهش می‌یابد. 🔹 در برابر این روند مخرب، پژوهش‌های متعددی تحت عنوان مینیمالیسم نشان داده‌اند که زندگی مینیمالیستی با حذف اشیای اضافی و تمرکز بر روابط انسانی، آرامش ذهنی و کاهش اضطراب را به همراه دارد. این پژوهش‌ها تأکید می‌کنند که «کم‌تر داشتن» به معنای زیست بهتر و دستیابی به شادی‌های بزرگ از چیزهای کوچک است. مینیمالیسم به افراد کمک می‌کند تا اولویت‌های واقعی زندگی را بازشناسند، بر کیفیت به‌جای کمیت تمرکز کنند و فرصت بیشتری برای رشد معنوی بیابند. برخی مطالعات نیز نشان می‌دهند که زندگی ساده و مینیمالیستی بیشترین تأثیر را بر افزایش حس رفاه و شادی اجتماعی دارد. 🔹 یکی از درس‌های آموزنده زندگی حضرت زهرا (س)، سبک زندگی معیشتی، ساده‌زیستی و قناعت ایشان است. قناعت یک روح اخلاقی است؛ بسنده کردن به مادیات برای رفع نیازهای واقعی زندگی و رها کردن مسابقه در داشتن کالاها. نتیجه قناعت، رشد معنوی انسان، کاهش استرس‌های زندگی و افزایش رضایت اجتماعی است. 🔹 قناعت محرومیت اجباری ناشی از محیط بیرونی نیست. گاه انسان‌ها به دلیل ساختار رانتی، بی‌ثباتی اقتصادی، ناکارآمدی سیاست‌ها یا فساد سیستماتیک در دام فقر می‌افتند. این نداشتن‌ها قناعت نامیده نمی‌شود، بلکه محرومیت‌های اجباری ناشی از ساختارهای ناکارآمد سیاسی و اقتصادی است که حداقل نیازهای اساسی برای یک زندگی آبرومند را سلب می‌کند. قناعت انتخابی آگاهانه است برای کسانی که می‌توانند در مسابقه «بیشتر داشتن» شرکت کنند، اما آگاهانه از آن کناره می‌گیرند و به زیبایی‌های معنوی زندگی و روابط انسانی اولویت می‌دهند. 🔹 در زیارت‌نامه حضرت زهرا (س) آمده است: «یا خلیفة الورع و الزهد»؛ یعنی ای هم‌پیمان با پارسایی و زهد. این تعبیر نشان می‌دهد که ساده‌زیستی و عدم وابستگی به مادیات، هویت اجتماعی و دینی ایشان بوده است. این سبک زندگی الگویی عملی برای مقابله با مصرف‌گرایی و تجمل‌گرایی در عصر حاضر است. زندگی با امکانات محدود که نیازهای عادی را برطرف می‌کند، موجب شکل‌گیری زیست ساده و بی‌تکلف می‌شود و آرامش روحی را به همراه دارد. 🔹 جوانان دارای درآمد می‌توانند با ساده‌زیستی، منابع مالی محدود خود را بهتر مدیریت کنند و از فشار اقتصادی بکاهند. به‌جای خرید لباس‌های متعدد و مارک‌دار، چند لباس ساده و باکیفیت داشته باشند؛ غذاهای خانگی ساده را جایگزین فست‌فود و رستوران کنند؛ مراسم و دیدوبازدیدها را ساده‌سازی کرده و از تجملات سنگین پرهیز نمایند. این رویکرد به بهبود روابط انسانی و افزایش رضایت اجتماعی کمک می‌کند. 🔹 رسانه‌ها نیز می‌توانند با تولید محتوا در نقد مصرف‌گرایی و تبلیغ سبک زندگی ساده، ایجاد کمپین‌های «زندگی بدون تکلف» و معرفی الگوهای ساده‌زیستی دینی و جنبش مینیمالیسم، فرهنگ عمومی را به سمت استقلال اقتصادی و عزت اجتماعی سوق دهند. . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @yousefimohamadreza 🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها 🌹

✍️ همه غمگین بودند؛ زیرا هیچکس، هیچکس را دوست نداشت. همه غمگین بودند؛ زیرا هیچکس خودش را دوست نداشت. همه غمگین بودند؛ زیرا سنگی در سینه ها می تپید. همه غمگین بودند؛ زیرا غم، نفرینی بود که هر کس برای دیگری می خواست  اما نفرین ها پیش از آنکه به دیگری برسد به خود می رسید و نفرت ها پیش از آنکه دیگری را از پای در آورد، خود را از پای در آورده بود. همه غمگین بودند اما یک نفر باید سرانجام دست از غم می شست. یک نفر سرانجام باید کاری می کرد و آن کار چیزی نبود جز  دوست داشتن. دوست داشتن خود، دوست داشتن دیگری، دوست داشتن جهان. کاری بکن،  دستکم خود را دوست بدار... 👤 عرفان نظرآهاری #روجین 🌹

🔊فایل صوتی قسمت نهم پادکست «چگونه کودکان شادتری داشته باشیم؟» 🌟 گره زدن موفقیت به زیست شاد . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @pooyeshfekri 🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها 🌹

🔊فایل صوتی 🔴سلسله جلسات «در آستانه اندیشه» 🗣کتاب سیاست و خرد 🔻میشل فوکو 🔻«فوکو و امرسیاسی» 🗣دکتر محمد جواد صافیان جلسه سوم جلسات قبلی اینجا . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @ 🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها 🌹

🔊فایل صوتی در این اپیزود داستان رو از تشکیل فرقه شیخیه در ایران شروع میکنیم، به داستان های مربوط به باب و ادعاهای باب میرسیم و در نهایت توضیح میدیم که چطور بهایی ها و ازلی ها در ایران شکل گرفتند. پادکست رخ . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @Rokhpodcast 🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها 🌹

🔊فایل صوتی «انتظارات از انتخابات در نظام های دسترسی محدود» سخنران: آقای دکتر محمدرضا یوسفی دوشنبه 6 مرداد ماه   . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @yousefimohamadreza 🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها 🌹

🔊فایل صوتی 🎤 فلسفهٔ اسلامی و امتداد اجتماعی 👤 دکتر محمدتقی چاوشی . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @nutqiyyat 🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها 🌹

🔊فایل صوتی 🔴مالیه روح مشروطه است! 🗣دکتر رسول رئیس جعفری 🔻فرآیند مدرن شدن ایران با سلطنت رضا شاه اتفاق افتاد؟یا با انقلاب مشروطیت؟ 🔻اساسا تفاوت این دو تاریخ، چه تفاوتی در دیدگاه ما نسبت به آینده ایران ایجاد می کند؟ #مشروطه . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @ 🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها 🌹

🔊فایل صوتی درباره مهاجران افغانستانی به روایت حمیدرضا دهکردی در این گفتگو علی نصراللهی، روزنامه‌نگار در رابطه با مسئله مهاجران افغانستانی با حمیدرضا دهکردی، استاد علوم سیاسی به گفتگو نشست. دهکردی عقیده دارد که مضرات حضور مهاجران افغانستانی در ایران بزرگ‌نمایی شده است. 📺 ویدیو یوتیوب . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @panora_ma 🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها 🌹

🖊 مغز ایدئولوژیک (بنیادگرایی مذهبی از کجا می‌آید؟) ✍️ مصطفی سلیمانی @sokhanranihaa 🔻بنیادگرایی مذهبی را نباید فقط با «دینداری شدید» یکی دانست؛ چیزی بسیار عمیق‌تر و روان‌شناختی در میان است. مفهوم کلیدی «سرسختی شناختی»، که در کتاب «مغز ایدئولوژیک» نوشتهٔ لئور زمیگراد، روان‌شناس و پژوهشگر شناختی، به تفصیل بررسی شده، هستهٔ اصلی هر ایدئولوژی بسته و سرسخت را تشکیل می‌دهد. زمیگراد توضیح می‌دهد که سرسختی شناختی، ناتوانی یا امتناع ذهن از پذیرش ابهام، پیچیدگی و چندگانگی واقعیت است؛ ذهن به جای کاوش در خاکستری‌های زندگی، به یقین‌های سیاه و سفید پناه می‌برد تا اضطراب را مهار کند. 🔹زمیگراد در کتابش با رویکردی علمی، نشان می‌دهد چگونه مغز انسان در برابر آشوب جهان مدرن، به سمت ایدئولوژی‌های قطعی کشیده می‌شود. او تأکید می‌کند که این سرسختی نه یک انتخاب آگاهانه، بلکه یک مکانیزم بقا است: مغز برای حفظ انسجام هویتی، واقعیت را فیلتر می‌کند و هر چیز متضاد را «تهدید» می‌بیند. در بنیادگرایی مذهبی، این مکانیزم به شکل چسبیدن به یک تفسیر واحد از متون مقدس ظاهر می‌شود.

🔹وقتی انسان با این چهار تجربهٔ طاقت‌فرسا روبه‌رو می‌شود، سرسختی شناختی به قول زمیگراد، «مغز ایدئولوژیک» را فعال می‌کند و تنها راه نجات را یک پاسخ یقینی، کامل و تغییرناپذیر می‌بیند:

۱. آشوب و بی‌معنایی زندگی مدرن همه‌چیز سریع تغییر می‌کند: ارزش‌ها، شغل، روابط، هویت. زمیگراد می‌گوید این سرعت، مدارهای شناختی مغز را مختل می‌کند و اضطراب هویتی را شعله‌ور می‌سازد. مذهب بنیادگرا پاسخ می‌دهد: «همهٔ جواب‌ها در همین کتاب و این قانون است؛ دیگر لازم نیست بگردی.» ۲. تجربهٔ تحقیر و دیده‌نشدن فقر، مهاجرت، شکست تحصیلی، طرد خانوادگی، تحقیر قومی یا طبقاتی. کتاب «مغز ایدئولوژیک» توضیح می‌دهد که این تحقیرها، حس «من ناکافی‌ام» را در مغز حک می‌کنند و بنیادگرایی عزت کاذب برمی‌گرداند: «تو عضوی از امت برگزیدهٔ خدایی؛ دیگران گمراه‌اند.» ۳. نیاز به پدر یا مادر مطلق کودکانی با والدین غایب یا غیرقابل‌پیش‌بینی، در بزرگسالی به مرجع مطلق نیاز پیدا می‌کنند. زمیگراد توصیف می‌کند چگونه خدا در روایت بنیادگرا، نقش پدر همه‌چیزدان، همیشه ناظر و حمایت‌کننده/مجازات‌کننده را ایفا می‌کند؛ اشتباهی، خیانت به این مرجع است. ۴. ترس از آزادی آزادی یعنی مسئولیت انتخاب، و مغز سرسخت از این مسئولیت وحشت دارد. بنیادگرایی می‌گوید: «فقط اطاعت کن؛ فکر کردن با ماست.» زمیگراد این را «آغوش شناختی» می‌نامد: یک پناهگاه موقت برای ذهن مضطرب. 🔹این چهار عامل چرخه‌ای خودتقویت‌شونده می‌سازند: جهان پیچیده‌تر/ اضطراب بیشتر/ یقین شدیدتر/ چسبیدن به تفسیر واحد/ دشمنی با مخالفان/ تعلق گروهی قوی‌تر/ و تکرار. بنیادگرا با کوچک‌ترین اختلاف، روابط را قطع می‌کند؛ چون ابهام، زخم قدیمی را باز می‌کند. 🔹در مقابل، زمیگراد در کتابش بر «انعطاف‌پذیری شناختی» تأکید دارد: توانایی مغز برای هم‌زیستی با تضادها، پذیرش «ندانستن» بدون وحشت، و دیدن انسانیت در مخالف. این انعطاف با تمرین‌هایی چون سؤال‌بازی («آیا ممکن است من اشتباه کنم؟») یا درمان شناختی/رفتاری رشد می‌کند. 🔹راه بیرون آمدن از چرخه، پذیرش تدریجی ابهام است: فهمیدن که «ندانستن» ترسناک نیست، انسان بدون همهٔ جواب‌ها باارزش و امن است، و التیام تحقیرها و تنهایی‌های قدیمی. زمیگراد نتیجه می‌گیرد: تا زخم «من کافی نیستم» و «جهان خطرناک است» درمان نشود، مغز به ایدئولوژی بسته پناه می‌برد؛ وعده‌ای کاذب که «اگر دقیقاً همین‌طور باشی، دیگر تنها و تحقیرشده نخواهی بود». التیام واقعی، در انعطاف نهفته است. #بنیادگرایی #سرسختی_شناختی #انعطاف_شناختی #حقیقت_قطعی #ایدئولوژی #بنیادگرایی_مذهبی . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @filsofak 🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها 🌹