جامعه مدنی

🌐اولین تصویر از فروش بنزین سوپر وارداتی در خیابان‌های تهران 🔹 لیتری ۸۰ هزار تومان/۲۵۰ هزار تومان کارمزد #فریاد_مردم @pezeshkian.ir

این پسر پطروس و ریزعلی زمان خودش هست فداکاری این پسر قهرمان رو بیارید تو کتاب ها باید پویش اللهیار در کتاب درسی راه بندازیم این پسر بچه در شب سیل شرق هرمزگان با یه قایق جان ۶۰ نفر از اهالی روستا رو نجات داده به افتخارش❤️ #جامعه_مدنی 👇 @jamey_e_madani

❤️🛫 سلام صبحتون پر از امید🍃 صبح یعنی یک سلام سبز با بوی خوش زندگی صبح یعنی نور امید برای شروعی زیبا طلوع صبحتون به شادابی گلهای زیبا روزتون پر از عطر خوشبختی و روزگارتون بخیر و شادی❤️🛫 #جامعه_مدنی 👇 @jamey_e_madani

از تمشیتِ امور تا معیشتِ به زور ✍️ سیدجواد میرموسوی 💠 در ادبیات کلاسیک حکمرانی، «تمشیت امور» به‌ معنای ساماندهی عقلانی منابع، تصمیم‌ها و نهادها برای تأمین منافع عمومی است. اما آنچه امروز در زیست روزمره مردم مشاهده می‌شود، فاصله‌ای معنادار با این مفهوم دارد؛ فاصله‌ای که خود را در کوچک‌تر شدن سفره‌ها، فرسایش امید و «زورکی» گذراندن ماه‌ها نشان می‌دهد. در این میان اما مسأله اصلی، صرفاً کاهش درآمد یا افزایش قیمت‌ها نیست؛ بحران، ریشه‌ای‌تر از آن است. هنگامی که حکمرانی اقتصادی قادر به حل مشکلات نیست، نتیجه چیزی جز انتقال بار ناکارآمدی‌ها به دوش جامعه نخواهد بود. 💠 در چنین شرایطی، دولت به‌ جای آنکه اولویت اولش معیشت باشد، ناخواسته به عامل فشار بدل می‌شود. معیشت، یک متغیر صرفاً اقتصادی نیست؛ شاخصی از کیفیت حکمرانی است. هر سیاستی که بدون توجه به قدرت تاب‌آوری خانوار، ساختار هزینه‌های زندگی، و افق‌های روانی جامعه اتخاذ شود، حتی اگر در ظاهر «ضد تورمی» نام بگیرد، در عمل می‌تواند به تضعیف سرمایه اجتماعی و تعمیق نارضایتی منجر شود. مهار تورم، بدون رشد واقعی، بدون اصلاح ساختارها، و بدون بازتوزیع عادلانه هزینه‌ها، بیش از آنکه درمان باشد، مُسکن موقتی است. 💠 مشکل آنجاست که حکمرانی اقتصادی، اغلب از درک درستِ مفهوم معیشت غافل است. معیشت حاصل برهم‌کنش دستمزد، اشتغال، مالیات، تأمین اجتماعی، بهره‌وری، و ثبات تصمیم‌گیری است. نمی‌توان با فریز دستمزدها، حذف تدریجی حمایت‌ها، و نااطمینانی مزمن، انتظار بهبود معیشت داشت. این رویکرد، تمشیت امور نیست؛ مدیریت برای حفظ بقاست، آن هم به زور. اگر این مسیر ادامه یابد، جامعه به نقطه‌ای می‌رسد که نه سیاست‌های اقتصادی را باور می‌کند و نه وعده‌های اصلاحی را. در آن نقطه، حتی تصمیم‌های درست نیز بی‌اثر می‌شوند، زیرا اعتماد، پیش‌نیاز هر اصلاح پایداری است. حکمرانی‌ای که معیشت را فرسوده کند، در نهایت خود را نیز از درون دچار فرسایش می‌کند. نتیجه‌گیری راهبردی: پرداختن به تمشیت واقعی امور، مستلزم بازتعریف اولویت‌هاست؛ معیشت مردم باید نه هزینه‌ای اجتناب‌ ناپذیر، بلکه محور سیاست‌گذاری باشد. بدون این تغییر نگاه، سفره‌ها همچنان کوچک‌تر می‌شوند و «به پایان رساندن ماه» به وضعیتی فرساینده برای اکثریت جامعه تبدل خواهد شد. وضعیتی که هیچ حکمرانی خردمندانه‌ای نباید از آن غافل شود. #جامعه_مدنی 👇 @jamey_e_madani

بعضی ازاین مسئولان یاخیلی بدشانسند یا عمدا خرابکاری می‌کنند چون حتی‌اگه با شیریاخط هم تصمیم بگیرند، ۵۰% تصمیم‌هاشون باید خوب دربیاد، ولی اینها یکدونه تصمیم خوب هم نمی‌گیرن!😉 س.ا.سیاح #جامعه_مدنی👇 @jamey_e_madani

شاید انسان ترجیح می‌دهد درکش کنند تا اینکه دوستش داشته باشند. #جورج_اورول #جامعه_مدنی 👇 @Jamey_e_madani

تو مثل گلپر روی انار مثل نبات کنار چای مثل بوی نون سنگک مثل بوی کاهگل بارون خورده همینقدر دلچسب‌، همینقدر حیاتی صبح بخیر به #جامعه_مدنی بپیوندید👇 @jamey_e_madani

آن نَفَسی که باخودی یارْ چو خار آیَدَت وان نَفَسی که بیخودی یارْ چه کار آیَدَت؟ آن نَفَسی که باخودی خودْ تو شکارِ پَشِّه‌ای وان نَفَسی که بیخودی پیلْ شکار آیَدَت 💨🍁صُبحِتون بِخِیر 🍁💨

️کارهایی که افراد #موفق کمتر انجام می دهند: ۱. شکایت کردن ۲. سرزنش کردن ۳. مشاجره کردن ۴. لاف زدن ۵. تنفر داشتن ۶. فریاد زدن ۷. حرف دیگران را قطع کردن ۸. فکر مذموم ۹. قضاوت کردن ۱۰. دروغ #جامعه_مدنی 👇 @Jamey_e_madani

وقتی مهار تورم بهانه‌ای برای فشار بر معیشت می‌شود ✍️ سیدجواد میرموسوی 💠 اظهار اخیر سخنگوی دولت مبنی بر اینکه «برای کنترل تورم، افزایش حقوق زیادی نخواهیم داشت و افزایش بیش از ۲۰ درصد تورم‌زا است»، در ظاهر یک موضع‌ گیری اقتصادی و در واقع بازتولید یک منطق آشنا در حکمرانی اقتصادی است؛ منطقی که همواره ساده‌ترین مسیر را انتخاب می‌کند: انتقال بار ناکارآمدی‌ها به دوش حقوق‌ بگیران و بازنشستگان. در این میان اما پرسش اساسی این است که در دو تا سه دهه گذشته، دولت‌ها چه زمانی و با کدام ابزار توانسته تورم مزمن را به‌ طور پایدار مهار کنند که این بار دیگر باشد. 💠 بدون اصلاح ساختارها، وعده مهار تورم، تکرار تجارب تلخ گذشته است که وضعیت را به اینجا رسانده‌ است. نه تنها هیچگاه تورم مهار نشده، که با دست بردن در جیب مردم و گرانی های پی‌درپی و صرفاً از طریق کوچک‌ سازی تدریجی سفره مردم «مدیریت» شده است. اگر افزایش حقوق کارمندان عامل تورم است، پس باید پرسید افزایش قیمت بنزین، حذف ارز ترجیحی، آزادسازی نرخ ارز، افزایش مالیات‌ها و ارزش افزوده، رشد تعرفه‌ها و جهش‌های مکرر قیمت کالاها و خدمات با چه منطقی انجام شده‌اند؟ چگونه است که همه این شوک‌های قیمتی، ضروری و اجتناب‌ ناپذیر معرفی می‌شوند، اما ترمیم حداقلی دستمزد، ناگهان به تهدیدی برای ثبات اقتصادی بدل می‌شود؟ 💠 واقعیت این است که تورم مزمن در اقتصاد ایران، نه حاصل افزایش دستمزد، بلکه محصولِ تأثیر تحریم‌ها و مجموعه‌ای از ناترازی‌های ساختاری است؛ از کسری مزمن بودجه و تأمین آن از مسیرهای تورم‌زا، گرفته تا بحران نظام بانکی، سیاست‌های ارزی ناپایدار، فقدان انضباط مالی، چاپ بدون پشتوانه پول، تصمیمات خلق‌الساعه و بی‌ثباتی نهادی همه دست به دست هم داده وضعیت کنونی را بوجود آورده. در چنین بستری، فریز یا سرکوب دستمزدها نه سیاست ضدتورمی، بلکه ساده‌ترین ابزار برای پوشاندن ناتوانی دولت در اصلاح ریشه‌های بحران است. کاهش مستمر قدرت خرید کارمندان و بازنشستگان، در این چارچوب، دیگر یک پیامد ناخواسته نیست، بلکه عملاً به ابزار سیاست‌ گذاری تبدیل شده است؛ ابزاری کم‌ هزینه برای دولت و پرهزینه برای جامعه. 💠 نتیجه این رویکرد، فرسایش سرمایه انسانی، گسترش فقر شاغلان، افت بهره‌وری، افزایش بی‌انگیزگی و تعمیق شکاف ملت_دولت است؛ شکافی که در بلند مدت مشروعیت سیاست‌گذار را نیز تضعیف می‌کند. تورم با فشردن گلوی حقوق‌ بگیران مهار نمی‌شود. مهار تورم نیازمند اصلاح حکمرانی اقتصادی است؛ اصلاح بودجه، کنترل ناترازی بانک‌ها، تثبیت سیاست ارزی، کاهش هزینه‌ های ناکارآمد دولت و پذیرش سهم دولت از ریاضت اقتصادی است. تا زمانی که این اصلاحات به تعویق انداخته می‌شود، تکرار این گزاره که «افزایش حقوق تورم‌زا است» چیزی جز توجیه فنی بی‌عدالتی اقتصادی نخواهد بود. نتیجه‌گیری راهبردی: مهار تورم بدون اصلاح ساختارها، صرفاً به معنای تعمیق فشار بر طبقه حقوق‌بگیر است؛ مسیری که نه به ثبات اقتصادی منجر می‌شود و نه به اعتماد عمومی، بلکه تنها یک پیام روشن دارد؛ هر بار که سیاستگذاری ناکام می‌ماند، این مردم هستند که باید هزینه آن را بپردازند. #جامعه_مدنی 👇 @jamey_e_madani

بزرگترین زندان انسان افکار محدودش است ...! هرچه تفکر محدودتر باشد میله‌های زندان ؛ قطورتر خواهدشد ! #برتراند_راسل #جامعه_مدنی👇 @jamey_e_madani

‍ ایرانی صبرِ بسیار داشته است، توهین و تجاوزِ خارجی را تحمّل می‌کرده، ولی بی‌جواب نمی‌گذارده است. حساب‌ها در نزدِ او دیر و زود می‌شده، لیکن سوخت و سوز نمی‌شده؛ براساس همین شیوه بود که ابومسلم کارِ بنی‌امیّه را ساخت و خواجه نصیر کارِ بنی‌عبّاس را، و فردوسی کارِ سلطه‌ی فرهنگیِ دمشق و بغداد را. ایران اسلامی به این نتیجه رسید که به نژادِ کسانی که بر او حکومت می‌کرده‌اند کاری نداشته باشد، فرق نمی‌کرد که ترک باشد یا مغول و یا قزلباش. خون، اهمّیّتی نداشت، مهم آن بود که این خون، رنگِ ایرانی به خود بگیرد، و حکمرانان بر وفقِ سلیقه‌ی او حکم برانند، و به زبانِ او سخن بگویند، و فرهنگِ او را دوست بدارند. تاریخِ این چهارده قرن اخیر ایران، تاریخِ تلاشِ فکری و فرهنگی بوده است، مصروف بر آنکه لطمه‌ی مهاجم و خارجی به حدّاقل تنزّل داده شود، از میانِ تندبادِ حوادث و جنگ‌ها و غارت‌ها راهی به سوی تداومِ ایرانیّت بـاز بماند و هیچ یک از این سوانح، نه یورش، نه اشغال، و نه این اواخر استثمارِ فرنگی، ریشه‌ی آن را قطع نکند، که در نظر ایرانی: «تا ریشه در آب است، امید ثمری هست».               #ایران_و_تنهایی‌اش ✍اسلامی ندوشن به #جامعه_مدنی بپیوندید👇 @jamey_e_madani

🧮 اقتصاد ایران در بن‌بست؟ /مولوی: بودجه ۱۴۰۵ فشار بر مردم و تورم بالا را ادامه می‌دهد! پیمان مولوی، کارشناس اقتصادی در #خبرآنلاین: ▫️این‌که کشوری با منابع عظیم نفت و گاز مجبور شود هم تحریم را تحمل کند و هم بار مالیات سنگین را به مردم منتقل کند، نه نشانه افتخار بلکه نشانه یک بن‌بست سیاستی است. ▫️ما در اقتصادی زندگی می‌کنیم که ذی‌نفعان تصمیم‌گیر اصلی هستند. در چنین ساختاری، کسری بودجه به هیچ‌وجه قابل پوشش نیست؛ حتی اگر وزیری با بالاترین تحصیلات اقتصادی در رأس کار قرار گیرد. مشکل، نبود درک از اقتصاد ذی‌نفعانه و غلبه منافع گروهی بر منافع عمومی است. کافی است رتبه آزادی اقتصادی ایران را که بین ۱۵۸ تا ۱۶۵ در نوسان است نگاه کنیم؛ امسال نیز تفاوت معناداری با سال قبل نخواهد داشت. ▫️دولت در ایران دیگر توان حل مسائل بزرگ را ندارد و به سمت یک دولت حداقلیِ کوچک، بدون قدرت اجرایی واقعی، در کنار اقتصادی شدیداً ذی‌نفعانه حرکت می‌کنیم. به همین دلیل، تفاوت معناداری میان بودجه امسال، سال آینده و سال‌های قبل وجود نخواهد داشت..... 📌 متن کامل را در لینک زیر khabaronline.ir/xpk9T به #جامعه_مدنی بپیوندید👇 @jamey_e_madani

کانال خوب #جامعه_مدنی را به همراهان عزیز معرفی مینماییم #بخوانیم مهم نیست چقدر پر مشغله‌ای، باید زمانی برای کتاب خواندن پیدا کنی و یا اینکه خود را در محاصره‌ی نادانی خواهی دید. #کنفوسیوس با ما همراه باشید در #جامعه_مدنی👇 @Jamey_e_madani‌‌

شیپور دوبارۀ حنگ چقدر جدی است؟ ".......ظاهراً کشورهای غربی بر این باورند که جمهوری اسلامی هنوز آلترناتیو و جایگزین «معتبری» ندارد و به همین دلیل، از سیاست «تغییر رژیم» در ایران حمایت نمی‌کنند. این نکته‌ای است که حداقل مایک پمپئو وزیر خارجۀ دولت اول ترامپ طی یادداشتی در سایت فاکس‌نیوز آن را مطرح اما در عین حال رد کرده است. گرچه پمپئو به عنوان یک «مقام سابق» در جایگاه تصمیم‌گیر قرار ندارد اما انتشار نوشته‌اش در فاکس‌نیوز نمی‌تواند کاملاً بی‌اهمیت و تصادفی باشد به‌خصوص اینکه یک روزنامه‌نگار اسرائیلی هم بعد از جنگ 12 روزه همین مضمون را طی مقاله‌ای در جروزالم‌پست منتشر کرده و حتی مدعی شده بود که این سازمان در جنگ 12 روزه نیروهایش را به نفع اسرائیل در خاک ایران بسیج کرده است. پمپئو بر این باور است که غرب نباید آلترناتیو جمهوری اسلامی را در بین سلطنت‌خواهان و یا حامیان رژیم گذشتۀ ایران جست‌وجو کند زیرا به نظر او اصلاً چنین آلترناتیوی وجود ندارد و مردم ایران نیز خواهان بازگشت نظام پادشاهی نیستند. در عوض پمپئو آدرس و مشخصات آلترناتیوی را داده است که به‌زعم او «سازمان‌یافته» و «دموکراتیک» است و بیش از چهار دهه است که با نظام حاکم بر ایران «مبارزه» می‌کند. او در واقع در یادداشتش همان ایده‌ای را مطرح کرده که بارها در تجمعات «سازمان مجاهدین خلق» آن را تکرار کرده است! این در حالی است که همگان واقفند که به‌رغم نارضایتی عمیق مردم ایران از شرایط موجود، سازمان مجاهدین خلق به دلیل سابقۀ تروریستی و همکاری آن با صدام حسین، در میان مردم ایران نه‌فقط جایگاهی ندارد بلکه مورد نفرت اکثریت بزرگی از آنان است. از نظر پمپئو و همفکران او در حزب جمهوریخواه آمریکا اما این موضوع اهمیت چندانی ندارد......(متن کامل یادداشت در لینگ زیر) @ahmadzeidabad https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-58881

📌 تغییر سوال معجزه می کند چند سال پیش یک مطلب از هوسرل بنیانگذار پدیدارشناسی دیدم که گفته بود "بسیاری از مشکلات بشر از نوع سوال پرسیدن او شروع میشود". این مطلب خیلی ذهنم را درگیر کرد و اصلا نمیفهمیدم منظور هوسرل چیه تا اینکه یک ویدئو از استیو جابز دیدم و یاد جمله هوسرل افتادم. سوالاتی که استیو جابز در اون ویدئو پرسید هیچکدام با "چرا" شروع نشد(؟!) خیلی برام جالب شد و چند کلیپ و مطلب دیگه از استیو جابز دیدم و جالب بود که هیچکدام از سوالهای جابز با "چرا" شروع نمیشد همه با "چگونه و چطور" شروع میشد که منو مجبور کرد قدری بیشتر به این موضوع بپردازم. شروع به مطالعه کردم و آثار دیوید برنز و کیوساکی و رابینز و دارن هاردی و چند نفر دیگه که در زمینه رفتار درمانی فعال هستند را مطالعه کردم و نتیجه برام شگفت‌انگیز بود که در ادامه توضیح میدهم. بشر موجودی تجربه‌گراست و هنگامی که پدیده‌ای جدید را تجربه میکند در مغز او نتایج ثبت میشوند و از اون نتایج در برخورد با پدیده‌های جدید استفاده میکند. در واقع وقتی ما یک سوال را با "چرا" شروع میکنیم مغز دنبال جواب در تجربیات گذشته میگردد.به عنوان نمونه: "چرا فلان اتفاق افتاد؟ چرا فلان حکومت سقوط کرد؟ چرا در فلان آزمون قبول نشدم؟ چرا من آدم موفقی نیستم؟ چرا اینقدر فقیرم؟ چرا مردم اینقدر بی‌تفاوت و ظلم‌پذیر هستند؟ و..." جواب تمام این سوالات در گذشته است. واقعا حرف هوسرل خیلی درست و جالبه. نکته‌ای که متوجه شدم اینه که آدم‌های تاثیرگذار و موفق تاریخ مثل "ولتر، نلسون ماندلا، گاندی، لوترکینگ، جابز، ایلان ماسک و ..." سوالهایشان را با "چرا" نپرسیدن که توانستند دنیای ما را تغییر بدهند. آنها سوال‌هایشان را با "چگونه یا چطور" پرسیدند. چگونه میتوانم کمپین حقوق بشری موفقی تشکیل بدهیم؟ چگونه میتوانیم امپراطوری استعماری انگلیس را شکست دهیم؟ چگونه سیاه‌پوستان به حق و حقوق برابر خواهند رسید؟ چگونه دنیای بهتری خواهیم داشت؟ و.... حالا سوالی که مطرح میشود این است که "تفاوت سوال‌هایی که با چرا شروع میشوند با سوال‌هایی که با چگونه شروع میشوند در چیست؟" در ادامه به این سوال پاسخ میدهم. همان‌گونه که در بالا اشاره کردم جواب سوال‌هایی که با "چرا" شروع میشوند در گذشته هستند و دلیل و چرایی یک اتفاق و پدیده را بیان می‌کنند و بستگی به نوع تجربیات ما دارد. به عنوان مثال جواب سوال "چرا من این‌قدر آدم فقیر و بدبختی هستم؟" از این دست دلایل است: چون "پدر و مادر من فقیر بودند، خانواده ما پر جمعیت بود، هیچوقت سرمایه کافی برای شروع کار خوبی نداشتم، از بچگی آدم بدشانسی بودم و ....". این جوابها در بهترین حالت دلایل درستی برای این فقر ارائه میکنند و در نتیجه من میپذیرم که تا ابد فقیر باشم و به این سرنوشت گردن نهم. ولی جواب سوال‌هایی که با "چگونه یا چطور" شروع میشوند علاوه بر پاسخ چرایی مساله، راهکار عملی برای برون‌رفت یا حقیقت‌بخشی به چیزی را بیان میکنند و تمام جواب هم در گذشته نیست و نیاز به تفحص و تحقیق و تفکر بیشتر دارد و بر عکسِ سوال‌هایی که با "چرا" شروع میشوند، جوابها آماده نیستند. مثلا: "چگونه میتوانم فقیر نباشم؟ چگونه میتوانم فلان کار را با موفقیت انجام دهم؟ و ..." پاسخ دادن به این سوال‌ها راحت نیست و نیاز به تحقیق و تفکر دارند و هر نتیجه هرچی باشد یک راهکار عملی است که ممکن است درست یا غلط باشد ولی به هر حال یک راهکار است. متاسفانه ما هرگز یاد نگرفتیم که درست سوال بپرسیم و تقریبا تمام سوالات خودمون را با "چرا" شروع میکنیم. چند روز پیش معلم برادرزاده‌م یه سوال ازشون پرسیده بود و گفته بود درباره‌ش تحقیق کنید: "چرا محیط پارک‌های ما پر از آشغال است؟" برادرزاده‌م کلی جواب در مورد بی‌فرهنگی مردم نوشته بود و از من خواست که جوابها را ببینم درسته یا نه؟ مسلما اون معلم قصدش فرهنگسازی بوده ولی آیا اگر سوال را اینجوری می‌پرسید بهتر نبود "چگونه محیط پارکهای ما میتواند همیشه تمیز باشد؟" تا طرز درست فکر کردن را از همان کودکی به بچه‌ها یاد دهیم. خوشبختانه اون معلم از پیشنهاد من استقبال کرد و خیلی هم خوشحال شده بود. مسلما پاسخ سوال "چرا نمیتوانیم.....؟" با سوال "چگونه میتوانیم...؟" خیلی متفاوت است. پاسخ اولی در بهترین حالت دلایل ناتوانی و دومی راه‌های توانستن است. پاسخ اولی باعث نا امیدی و یاس و دومی پر از انرژی مثبت است. #جامعه_مدنی👇 Https://t.me/jamey_e_madani

📢 ظریف: اگر تهران و واشنگتن بتوانند نسخه به‌ روز شده‌ای از برجام را اجرا کنند، شاید قادر شوند موضوعات دشوار دیگر مانند امنیت منطقه‌ای، کنترل تسلیحات و مبارزه با تروریسم را نیز مدیریت کنند ✍ محمدجواد ظریف، وزیر اسبق امور خارجه در «فارن افرز» نوشت: ◀️ ایران یک میانجی طبیعی است. فرهنگ، تاریخ و موقعیت آن به‌گونه‌ای است که می‌تواند تسهیل‌کننده گفت‌وگو میان آسیا و اروپا باشد. ◀️ ایران می‌تواند مرکز تجارت، به‌ویژه برای کشورهای محصور آسیای مرکزی باشد. سرمایه انسانی آن می‌تواند ایران را شریک بزرگ نوآوری جهانی سازد. ◀️ اگر تهران و واشنگتن بتوانند نسخه به‌ روز شده‌ای از برجام را اجرا کنند، شاید قادر شوند موضوعات دشوار دیگر مانند امنیت منطقه‌ای، کنترل تسلیحات و مبارزه با تروریسم را نیز مدیریت کنند. ◀️ شکستن چرخه امنیتی‌سازی و بازگشت ایران به جایگاه شایسته خود می‌تواند صلح، توسعه و ثبات را برای دهه‌های آینده به ‌ارمغان آورد. ◀️ شکستن چرخه امنیتی‌سازی برای آمریکا و اروپا نیز حیاتی است. آنان باید با ایران نه به‌عنوان تهدید بلکه شریک بالقوه تعامل کنند. ◀️ این کار به نفع خود آنهاست. واشنگتن و اروپا با گرفتار شدن در گفتمان جنگی و امنیتی علیه ایران، تنش‌های منطقه‌ای و جهانی را افزایش داده‌اند بدون آنکه هیچ‌یک از اهداف اعلام‌شده خود را محقق کنند. _ اصلاحات نیوز ✅ @Eslahatnews 🔗 Eslahatnews.com

🔹من میدانم که تغییر دردناک است اما این تغییر باعث جداشدن تو از زندگی نمیشود ، تو فقط در یک موقعیت متفاوت با گنجایش جدید و زیبا قرار میگیری.. به #جامعه_مدنی بپیوندید👇 @jamey_e_madani