بیژن عبدالکریمی

مانیفست زحمتکشان علیه ایدئولوژی نخبه‌گراییِ محمود سریع‌القلم ✍️میلاد تاجیک این مانیفست برآمده از دلِ یک رنج واقعی است؛ رنجی که سال‌ها در گفتار رسمی دیده نشد، در دانشگاه جدی گرفته نشد و در زبان نخبگان، پنهان شد. این نوشته پاسخی است به تحقیرهایی که محمود سریع‌القلم با زبانِ به ظاهر علمی و آرام، اما با محتوایی عمیقاً طبقاتی و سرزنش‌گر، نثارِ زحمتکشانِ ایران کرد. این توهین، بی‌پاسخ نمانده است. مانیفست تلاش می‌کند پشت آن واژه‌های آراسته را کنار بزند و نشان دهد چه زخمی بر روان جمعی نشسته وقتی تقصیرِها را به گردن همان مردمی می‌اندازند که بار اصلی جامعه را به دوش کشیده‌اند. این متن برای دفاع از کرامت زحمتکشان نوشته شده؛ برای اینکه کسی دوباره احساس نکند چون آن بالا «استادانی» هستند که بهتر از او می‌فهمند! باید سکوت کند. این مانیفست، دفاع از آگاهیِ طبقاتیِ زحمکشان است و مستقیم مقابل گفتاری که بوی تحقیر و فاصله طبقاتی می‌دهد قرار می‌گیرد. ✅@Kaveh_Academyy

📚 مفهوم دین نزد والتر بنیامین (خوانش امر اجتماعی سکولار به‌مثابۀ امر دینی) | نویسنده: کریستین لی. کونلی | مترجم: علی الماسی زند | چاپ اول | نشر نقد فرهنگ | 1404 |  والتر بنیامین را نمی‌توان ذیل هیچ عنوان متعارف و ساده‌سازی‌شده‌ای همچون مارکسیست، انقلابی، یهودی، زیبایی‌شناس، مکتب فرانکفورتی یا نوکانتی قرار داد؛ او در تمام عمر پژوهشی خود در مرز میان «جزئیت هنری» و «کلیت فلسفی» زیست و در بازی ابدی میان قطب‌های متعارض، حیات معرفتی خویش را سامان داد. مواجهه با آثار بنیامین تجربه‌ای از «در-میان‌بودگی» است؛ چراکه او با جابه‌جایی مداوم میان قطب‌های ظاهراً ناسازگار -ایمان و عقل و سیاست و الهیات و زیبایی‌شناسی و تاریخ و ایدئولوژی- امکان نوعی بازاندیشی رادیکال را فراهم می‌کند. از همین رو، خواندن بنیامین صرفاً تأمل در آثار فیلسوفی از قرن گذشته نیست، بلکه امکانی است برای پرسش از اکنونِ ما و مواجهه با گسست‌ها و دوگانه‌های محق اما متعارض در جامعۀ معاصر ایرانی. این کتاب به نسبت تفکر بنیامین با «امر دینی» می‌پردازد؛ مسئله‌ای که در بستر اندیشۀ او ناسازگار به نظر می‌رسد. بنیامین خود تأکید داشت که حقیقت دقیقاً در میان همین ناسازگاری‌ها رخ می‌نماید. فهم این نسبت، نه‌تنها برای بازسازی درونی پروژۀ فکری بنیامین ضروری است، بلکه افق‌های تازه‌ای برای بازاندیشی مفاهیم بنیادینی چون تجربه، تاریخ، سوژگی و ایدئولوژی می‌گشاید. بنیامین با رئالیسمی «رابطه‌ای» نشان می‌دهد که معنا و حقیقت نه در ذات‌های ثابت، بلکه در شبکه‌ای از «نسبت‌ها» و «رابطه‌ها» در بافت‌های تاریخی و فرهنگی پدیدار می‌شوند. 🛒برای خرید این کتاب روی این لینک کلیک کنید🛒 🟠به اینستاگرام نقد فرهنگ بپیوندید🟠 @naqdefarhangpub .

منتشر شد:  📚 مفهوم دین نزد والتر بنیامین (خوانش امر اجتماعی سکولار به‌مثابۀ امر دینی) | نویسنده: کریستین لی. کونلی | مترجم: علی الماسی زند | چاپ اول | نشر نقد فرهنگ | 1404 |  ♦️خرید آنلاین از فروشگاه اینترنتی انتشارات نقد فرهنگ 🛵 ارسال از طریق پست 🛒برای خرید این کتاب روی این لینک کلیک کنید🛒 🟠به اینستاگرام نقد فرهنگ بپیوندید🟠 @naqdefarhangpub .

📚 حکمرانی خوب (چیستی، چرایی و چگونگی) | نویسنده: جهانبخش محبی‌نیا | چاپ اول | نشر نقد فرهنگ | 1404 |  پرسش‌هایی که در این کتاب با آن‌ها مواجه هستیم و سعی در پاسخ بدان‌ها داریم، از این قرار است: ۱. ویژگی‌‌های ذاتی و هستی‌شناختی حکمرانی خوب چیست؟ _ حکمرانی چه نسبتی با قدرت دارد؟ _ آیا حکمرانی می‌تواند به حکومت مشترک منتهی شود؟ _ ساختار حکمرانی بر چه مؤلفه‌هایی استوار است؟ _ الگو‌های حکمرانی کدام است؟ _ حکمرانی چه نسبتی با مسائل پیچیده و بغرنج دارد؟ _ آیا حکمرانی ظرفیت تعدیل تمایلات تمامیت‌طلبانهٔ جهانی و ملی را دارد؟ ۲. چرا به حکمرانی نیاز است؟ _ حکمرانی کدام مشکلات را می‌تواند در جامعه حل کند؟ _ حکمرانی برای رسیدن به جامعهٔ سالم به کدام بسترها نیاز دارد؟ ۳. کارکرد مطلوب حکمرانی در جامعهٔ جهانی، دولت‌‌های ملی و محلی چگونه شکل می‌گیرد؟ _ چگونه حکمرانی خوب را پیاده کنیم؟ _ چگونه می‌توان مسئلهٔ واقعی را در نظام بین‌المللی و کشور‌های جهان تشخیص داد؟ _ آیا برای رسیدن به حکمرانی خوب به قانون ویژه‌ای نیاز است؟ _ چالش‌‌های موجود بر سر راه حکمرانی را چگونه می‌توان برطرف کرد؟ 🛒برای خرید این کتاب روی این لینک کلیک کنید🛒 🟠به اینستاگرام نقد فرهنگ بپیوندید🟠 @naqdefarhangpub .

منتشر شد:  📚 حکمرانی خوب (چیستی، چرایی و چگونگی) | نویسنده: جهانبخش محبی‌نیا | چاپ اول | نشر نقد فرهنگ | 1404 |  ♦️خرید آنلاین از فروشگاه اینترنتی انتشارات نقد فرهنگ 🛵 ارسال از طریق پست 🛒برای خرید این کتاب روی این لینک کلیک کنید🛒 🟠به اینستاگرام نقد فرهنگ بپیوندید🟠 @naqdefarhangpub .

اطلاعیه: با توجه به غیرحضوری‌شدن فعالیت دانشگاه، جلسه‌ی «نقد و بررسی کتاب در جست‌وجوی بنیادی برای امر سیاسی» روز سه‌شنبه ۱۱ آذر ساعت ۱۵ به صورت مجازی در لینک زیر برگزار خواهد شد: https://meet.google.com/hhs-ghjp-bia @PhilosophiaSBU

اطلاعیه: با توجه به غیرحضوری‌شدن فعالیت دانشگاه، جلسه‌ی «نقد و بررسی کتاب در جست‌وجوی بنیادی برای امر سیاسی» روز سه‌شنبه ۱۱ آذر ساعت ۱۵ به صورت مجازی در لینک زیر برگزار خواهد شد: https://meet.google.com/hhs-ghjp-bia

🔷انجمن علمی فلسفه دانشگاه شهیدبهشتی، برگزار می‌کند: 🔵نشست: «نقد و بررسی کتاب: در جست‌و‌جوی بنیادی برای امر سیاسی» اثر دکتر بیژن عبدالکریمی با حضور: 🔹دکتر احمد بستانی هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی 🔹دکتر امیرحسین ساکت هیئت علمی گروه فلسفه دانشگاه شهیدبهشتی 🔵زمان برگزاری: سه‌شنبه، ۱۱ آذر‌ماه، ساعت ۱۵ الی ۱۷ 🔵مکان نشست: دانشگاه شهیدبهشتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، تالار‌ مولوی جلسه همراه با پرسش و پاسخ دانشجویان برگزار خواهد شد. @philosophiaSBU

اطلاعیه: با توجه به غیرحضوری‌شدن فعالیت دانشگاه، جلسه‌ی «نقد و بررسی کتاب در جست‌وجوی بنیادی برای امر سیاسی» روز سه‌شنبه ۱۱ آذر ساعت ۱۵ به صورت مجازی در لینک زیر برگزار خواهد شد: https://meet.google.com/hhs-ghjp-bia

سخنان نماینده کنست با اصالت (مراکشی) در اعتراض به جنایات نتانیاهو

🚨چرا میرحسین موسوی، مهدی کروبی، سید محمد خاتمی، محمود احمدی نژاد، حسن روحانی، جواد ظریف و بسیاری از سیاستمداران ارشد ج.اایران به ضدیت با ساختارهای اصلی حاکمیت در آخر دوره قدرتشون بدل می‌شن؟ ⭕️ ترک قدرت و تبدیل شدن به اپوزیسیون! ریشه مواضع اخیر حسن روحانی و جواد ظریف بیژن عبدالکریمی استاد دانشگاه 📌 ثبت کامنت 💬 http://takhribchii.ir/comment/?p=6776 🌏 #تخریب‌‌چی👇 🆔 @takhribchi110

امر ملی در کشاکش بحران‌ها و تهدیدها عبدالکریمی از توفیق نظام در بخش نظامی و شکست در بخش اقتصادی و اجتماعی می گوید / روشنفکران نئولیبرال سد راه مبارزه با تبعیض / فساد از سیاست تا اجتماع عبدالکریمی از توفیق نظام در بخش نظامی و شکست در بخش اقتصادی و اجتماعی می گوید / روشنفکران نئولیبرال سد راه مبارزه با تبعیض / فساد از سیاست تا اجتماع

در ايران تبعيض بسيار است، فساد ساختاري است. نه اينكه حاكميت دچار فساد باشد، فساد به عنوان يك امر اجتماعي مطرح است و سياسي نيست. اگر در حوزه سياست فساد وجود دارد براي اين است كه سرطان فساد بخش وسيعي از جامعه را در بر گرفته است. در واقع فساد حاكميتي در امتداد فساد اجتماعي است. ايران به نيرويي نياز دارد كه با فساد در بيفتد. هنوز اراده جدي براي مقابله با فساد مشاهده نمي‌شود. اگر دولتي و قدرتي هم پيدا شود و شعار رفع تبعيض سر بدهد از همه جريانات اصولگرا و اصلاح‌طلب و سنتي و نوگرا با او مقابله مي‌شود. حتي توده‌هاي محروم و دهك‌هاي پايين هم تحت تاثير رسانه‌هاي خارجي و فضاي نادرست شبه‌روشنفكري عليه منافع خود طغيان مي‌كنند. مطالباتي دارند اما نمي‌دانند با سياست‌هاي اقتصاد باز و اين دست فرمان سياستمداران، حقوق آنها بيشتر و بيشتر ضايع مي‌شود و هر روز سفره‌هايشان كوچك و كوچك‌تر مي‌شود. نمي‌دانند با برخي سياست‌هاي خاص، كمرشان زير بار تورم دو رقمي شكسته مي‌شود. گفتم كه روشنفكران هم فساد را فقط امري سياسي مي‌دانند و انگشت اشاره خود را در خصوص فساد فقط متوجه حاكميت مي‌كنند اما به زمينه‌هاي تاريخي و زمينه‌هاي عيني فساد ساختاري در بطن حيات اقتصادي و اجتماعي جامعه توجه ندارند. من نديدم روشنفكري كه به اين قد و قامت باشد كه انگشت اشاره را در تحليل فساد به لايه‌هاي عميق‌تر ببرد و موضوع را فقط سياسي نبيند. آنها با دفاع از اقتصاد ليبرالي و نئو ليبرالي در اين وضعيت اقتصادي سهيم هستند. آنها هم در كنار دولت‌ها و نبود الگوي اقتصاد سياسي در حاكميت، يكي از عواملي هستند كه اين ناترازي‌ها و تبعيض و فساد و كشاف عظيم طبقاتي در كشور را بنيان نهاده‌اند. از نظر ايدئولوژيك تغذيه مي‌كنند و با آدرس‌هاي غلطي كه مي‌دهند، اجازه نمي‌دهند مردم نسبت به ريشه‌هاي اين تبعيض و فساد دسترسي داشته باشند. با گفتمان‌هاي فعلي آنها نيز حافظان وضع موجودند به‌رغم اينكه در ظاهر وضع موجود را نقد مي‌كنند. هر زمان كه فشارهاي خارجي افزايش مي‌يابد، در داخل هم برخي رفتارهاي راديكال در مورد سبك زندگي‌مردم شكل مي‌گيرد كه خسارت‌بار است و ميان دولت- ملت فاصله مي‌اندازد. درباره اين تندروي‌ها شما چگونه مي‌انديشيد؟ به هر حال فشار خارجي وجود دارد، دهك پايين مردم به نيازهاي خود نمي‌رسند اما سبك زندگي دهك‌هاي بالا مصرفي و امريكايي است. به حدي مصرف مي‌كنند كه جامعه تاب و تحمل آن را ندارد و فشار اين مصرف‌زدگي به دوش دهك‌هاي محروم تلنبار مي‌شود. ما نيازمند يك نقد اجتماعي هم هستيم. اما نخبگان، روشنفكران و دانشگاهيان كمتر به نقد مردم و جامعه مي‌پردازند! آنها ترجيح مي‌دهند به نقد راحت حاكميت بپردازند. ما بايد راه‌حل‌هايي ارائه بدهيم كه با توجه به شرايط تاريخي ما باشد. با عقلانيت انتزاعي و غيرتاريخي نمي‌توانيم سخن بگوييم. در شرايط فعلي تكيه بر ارزش‌هاي دموكراتيك، جهت‌گيري‌هاي اقتصاد بازار آزاد و... با شرايط فعلي و تاريخي ما سازگار نيست. هر حرف و الگويي بايد در راستاي تقويت حاكميت ملي ايران باشد. تقويت حاكميت ملي گزاره‌اي است كه بسياري از روشنفكران ايراني به سمت آن نمي‌روند. مهم‌ترين مساله در شرايط كنوني آن است كه از امر ملي در مواجهه با بيگانگان و تهاجم احتمالي اسراييل و امريكا دفاع كنيم و ضرورت بهره‌مندي از يك حاكميت ملي قوي را درك كرده و آن را ترويج كنيم.

روشنفكران ايراني بايد تئوري اقتصادي براي حاكميت و گفتمان انقلاب ايجاد مي‌كردند كه نكردند. چون خودشان فلسفه اقتصادي سياسي ندارند، نمي‌توانند در اين زمينه كار كنند. البته حاكميت ما و گفتمان انقلاب هم فلسفه اقتصاد سياسي ندارد و در اين مورد گنگ و گيج است. امروز كه در جامعه گرايشي پيدا شده كه ايران بتواند خود را از چنگال اقتصادي نظام سلطه نجات بدهد، برخي روشنفكران باز هم به خطا تحت عنوان دفاع از ليبراليسم، مخالفت با چپ، مخالفت با چپگرايي، مخالفت با استالينيسم و... باز هم مساله را كج و معوج مي‌بينند. اگر افرادي مانند من بخواهند از حقوق مردم دفاع كنند و با طرح‌هايي چون برداشتن سوبسيد و يارانه مخالفت كند و بر اساس قانون اساسي بخواهد از حقوق آموزش و بهداشت رايگان دفاع كرده و حق داشتن مسكن را براي اقشار محروم پايين جامعه يادآور شود، برخي طوطي‌وار و مقلد‌وار، ارزش‌هاي ليبرالي را بلغور مي‌كنند و فضا را بسيار آلوده مي‌كنند. اينها افرادي مانند شريعتي را چپول مي‌دانند و ديدگاه‌هاي طبقاتي او را زير سوال مي‌برند و اين ديدگاه‌ها را براي جامعه مانند سم معرفي مي‌كنند. معتقدم برخي روشنفكران دوباره در جاي نادرست تاريخ نشسته‌اند و از ارزش‌هاي ليبرالي به گونه‌اي دفاع مي‌كنند كه حتي در كشورهاي غربي اين‌گونه دفاع نمي‌شود. حتي غربي‌ها هم امروز با اين نئوليبراليسم و بسط قدرت سرمايه‌داران و محروميت افراد جامعه از امكانات مشكل دارند. در اين فضايي كه شما ترسيم كرديد نقش مردم كجاست ؟ به هر حال مردم عقل و فهم دارند و قادرند خوب را از بد تشخيص بدهند. اين‌طور نيست كه روشنفكران بگويند و مردم بدون تفكر قبول كنند. مباحث حتما بايد ريشه در واقعيت داشته باشند تا مردم قبول كنند. اين‌طور نيست؟ مردم اسير زندگي روزمره هستند. آنها به زبان نخبگان نگاه مي‌كنند. اما نخبگان دانشگاهي و نخبگان روشنفكر در جاي درستي نايستاده‌اند. آنها ذهن مردم را در كنار نظام آپاراتوس قدرت‌هاي جهاني و كارتل‌هاي بزرگ اقتصادي مشوش كرده‌اند. امروز بخشي از جامعه عمدتا بخش نوگرا و غربگراي جامعه به‌شدت گيج و گنگ هستند. اين وظيفه روشنفكران و نخبگان است كه به مردم كمك كنند كه به يك خودآگاهي ملي دست پيدا كنند. اما نه دانشگاه و نه روشنفكران، وظايف خود را انجام نمي‌دهند. روحانيت و حاميان گفتمان انقلاب همزباني براي گفت‌وگو با بخش نوگراي جامعه ندارند اينها هم ريسمان هدايت‌‌شان به دست رسانه‌هاي خارجي افتاده است. اين روند براي منافع ملي ما و صلح كشور ايران و اينكه ايران مورد تهاجم قرار نگيرد بسيار خطرناك است. مساله رفع تبعيض و فساد براي حل ناترازي‌ها اين روزها در فضاي عمومي جامعه بازتاب داشته است. تحقق عدالت در شرايطي كه ذي‌نفعان بسياري بر بودجه و ارز دولتي و... سيطره يافته‌اند چگونه محقق مي‌شود؟شما درباره رفع تبعيض‌ها و تحقق عدالت در بستر جامعه چگونه مي‌انديشيد؟