قهوه ی قجری

توی شطرنج یه اصطلاحی هست میگن "حرکت بعدیت از اشتباه قبلیت مهم‌‌تره..." توی زندگی هم همینه خراب کردی؟ مهم نیس حالا ببین بعدش چی‌کار میخوای بکنی،این مهمه... @ghahveyeghajari

ریمیکس امروزت🩵 @ghahveyeghajari

خدایا‌....♥️ اگرسختی‌آمد،صبربده اگرشادی‌آمد،شکربده🌸 اگرسکوت‌آمد،ایمان‌بده📿 من‌تنها‌تورا‌دارم،وهمین‌برایم‌کافیست.🖇 @ghahveyeghajari

هر شب به هوای دیدنت، ازخوابی آسیمه دویده ام به خوابی دیگر..!! #جلیل_صفربیگی @ghahveyeghajari

میگن: "هُناك مَجموعَتان مِن الّناس، هم إما نِعمَة أو دَرس" آدم‌ها دو گروهند؛ یا نعمتند یا عبرت خدا کنه همیشه نعمتها توی زندگیتون بیان. @ghahveyeghajari

حتى اگر از تاريكى هاى درونت برايم حرف بزنى من تو را طورى نگاه مى كنم كه انگار خورشيدى… @ghahveyeghajari

فدای سرت که من قسمتم مثِ موی تو پریشونیه ی شب مثلِ موج به دریا زدی می گفتی میام عجب اومدی ... عزیزدلم پریشونم و به زیبایی تو فکر می کنم دوسِت داشتم که تنهام و باز به تنهایی تو فکر می کنم به من فکر کن به تنهایی هام....

آنچه بر رخساره‌ی او می‌نماید خال نیست شبنمِ نازک‌دلی در آتشِ گل سوخته #صائب_تبریزی @ghahveyeghajari

با کسی که نمیدونه چی می‌خواد؛ نمیشه مسیری رو آغاز کرد. انسان بالغ افکار و خواسته‌هاش روشنه و نه‌تنها برای تو ابهام ایجاد نمی‌ کنه بلکه بهت احساس امنیت هم میده. اگه فردی توی زندگیت هست که هنوز به این ثبات و بلوغ نرسیده، تو به‌زودی خسته و ازلحاظ روانی فرسوده خواهی شد... @ghahveyeghajari

🩶 غمت دلتنگیِ صد آسمان است غمت پر حرف و این دل بی زبان است پس از این یک نفس از من جدا نیست غمت چون پوست بر این استخوان است { #معصومه_صابر }

باید خودم را آرام می‌کردم، باید به خودم می‌قبولاندم که همه چیز درست می‌شود، باید دستی به زانوی خودم می‌گرفتم و برمی‌خاستم. باید خودم را از مرداب اندوه نجات می‌دادم. باید می‌دویدم، می‌پریدم، بیرون می‌زدم از قاب، باید پرواز می‌کردم. من نیامده‌بودم که زود جا بزنم و ضعیف باشم. @ghahveyeghajari

‏علاقه ی یک آدم فرقی نداره چه مرد چه زن به خودتون رو؛ زمان دعوا و عصبانیتش بفهمید اگه موقع دعوا حرمت شما رو نگه داشت درد دلاتون رو تو سرتون نزد و بهتون توهین نکرد اون آدم واقعا شما رو دوست داره @ghahveyeghajari

من یه موقع هایی بهت فکر میکنم که حتی خودتم به فکر خودت نیستی. @ghahveyeghajari

نُه آسمان سبو کش میخانهٔ تواند در حلقهٔ تصرّف پیمانه تواند چندان که چشم کار کند در سواد خاک مردم خراب نرگس مستانه تواند گردنکشان شیشه و افتادگان جام در زیر دست ساقی میخانه تواند نُه آسمان ز طاق بلند تو شیشه‌ای است این خاک طینتان همه پیمانه تواند آن خسروان که روز بزرگی کنند خرج چون شب شود گدای در خانه تواند جمعی کز آشنایی عالم بریده‌اند در جستجوی معنی بیگانه تواند ما خود چه ذرّه‌ایم؟ که خورشید طلعتان با روی آتشین همه پروانه تواند آزادگان که سر به فلک در نیاورند در آرزوی دام تو و دانه تواند صائب بگو که پرده‌شناسان روزگار از دل تمام گوش به افسانهٔ تواند #صائب_تبریزی @ghahveyeghajari

مرا ز خود مکن ای جان جدا که می‌میرم‌‌‌.. #حسین_منزوی @ghahveyeghajari

تا زمانی که متوجه نشوم هیچ چیز نیستم نخواهم دید که «همه‌چیز» هستم @ghahveyeghajari

تَنَت به نازِ طبیبان نیازمند مباد وجود نازکت آزردهٔ گزند مباد #حافظ @ghahveyeghajari

بهترین قسمت زندگی اینه که تو هر روز یه فرصت جدید داری تا به نسخه‌ خوشحال‌تری از خودت تبدیل بشی... @ghahveyeghajari

وقتی کسی را ملاقات می‌کنید به خاطر داشته باشید که این دیدار مقدسی است. وقتی شما او را می‌بینید مثل این است که خودتان را دیده باشید. هر رفتاری که با او داشته باشید در واقع با خودتان دارید، وقتی به او فکر می‌کنید، در واقع به خودتان فکر می‌کنید. هرگز این را از یاد نبرید ، زیرا در او، شما خود را  پیدا  یا  گم‌ می کنید. @ghahveyeghajari

مانده ام تنها و سرگردان او نشان از من نمیگیرد رفته ام از یاد او اما یاد او در من نمیمیرد @ghahveyeghajari