📚 Ibratli Hikoyalar 📚

#Қарғалар_маҳкамаси 115-қисм Ўзимни уйқуга солиб уни орқадан кузатдим. Ўйчан ҳаракатлар билан машинани бошқарар эди. Орада уйқуси келди шекилли, машинани бир чеккага тўхтатиб, ундан тушди. Деразадан секин қараганимда, қўл- оёғини тортиб ҳаракат қилди. Узоқ йўлда кўп юрмагани учун толиққан кўринади. 🐦‍⬛ Телефондаги харитага қараганимда туманимиз марказигача бир ярим соат қолган эди. Машина ичида кетма-кет янграётган қўшиқлар тобора юрак эзадиган бўлиб борарди. Юсуф бирдан икки букилди. Рулни бир амаллаб бошқариб, йўл четида тўхтади. Мени безовта қилмаслик ниятида машинадан тушиб ташқарида чўккайди. Бир неча дақиқа кутдим, хабар бўлмагач,эски севгилисини йўлда инфаркт ёки бошқа нарсадан ўлдирди, деган ном олмаслик учун машинадан тушдим. Ва у чўккайган ерга бордим. “Нима бўлди?”,-деб сўрадим индамади. “Ҳой, нима бўлди деяпман?”,-туппа-тузук келаётган одамга нима қилди экан? Ёнига бориб эгилганимда, юрагини ушлаб икки букилиб ўтирган эди. Қўлидан туртиб ўзидами, йўқми билмоқчи бўлдим. “Нега гапирмайсан? Тез ёрдам чақирайми?”,-деб такрор сўрадим. “ Аҳволим яхши эмас”,-деб овози зўрға чиқарди. Эй, Худойим, бунга ариққа йиқилган алкаш дедим-да, яна ичида бирор дарди касали бўлмасин? “Машинага чиқ! Ёрдам чақираман”,-деб энгашиб қўлидан ушлаб турғизмоқчи бўлдим. Қўлимни ушлаб юрагига олиб борди. “Эшитяпсанми? Қийналяпти “,-деб сал қолса йиғлагудек турар эди. “Э, сенда бор эди-ми, у матоҳдан?”,-деб устидан кулмоқчи бўлдим. Яна ростан бирор нарса бўлиб қолишидан қўрқдим, индамадим. “Ўлишимни хоҳлайсанми?”,-деб ғалати савол берди кўзаримга қараб. “Ҳаммамиз бир кун ўламиз. Фақат бугун, бу ерда эмас. Мени йўл машинасига миндирмай ўзингча қаҳрамонлик қилдинг. Ўрнингдан тур, кетдик”,-деб мавзуни бошқа ёққа олиб қочмоқчи бўлдим. “Бироз аввал ўл, дединг”,-деб ғалати, ғарибона оҳанг чиқарди. “Биров ўл, деган билан ҳамма ўлаверсайди. Аёллар қарғиши олтинга тенг бўларди.” Нигоҳларини яна менга қаратди. “Тилинг пичоқдек кессада, кўзингдаги севги малҳамдек ҳар ярамга”,-деб ўрнидан бир амаллаб турди. Бу гаплари ортидан яна уни жеркиб беришимни кутганди шекилли, лекин индамай қолдим. Чунки ўзим ҳам чарчаган эдим. Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️ 📚 Ibratli Hikoyalar 📚

#Қарғалар_маҳкамаси 114-қисм Уни билмадим-у, лекин мен ҳар гал уни кўрганимда юрагим тез уришини сезганимга анча бўлди. Ўзига ярашган кийими ва ёнга тараган соч турмаги билан саҳнада қад ростлаганда, томошабинлар орасидан ҳуштаклар ва қарсаклар садоси янграй бошлади. “Ана, нима дедим сенга. Иккинчи курсдагилардан эшитдим. Бу бола доим қўшиқ айтар экан”,-деб ёнимдаги дугонам маълумот берди. Қизлар қаддини тиклади. Ёйилган сочлар ҳавода бир шаклланиб олди. Ҳамма интиқлик билан қўшиқ бошланишини кутарди. Мусиқа бошланди. Қўлига микрофонни олиб, саҳнада виқор билан турарди. Мусиқаси таниш бўлган қўшиқ эса, машҳур Турк ҳофизига оид эди. Куйлашни бошлаганда, сўзсиз қарашларнинг ортида, бу овоз борлигини эшитиб, юзимда табассум пайдо бўлди. Қўшиқни барча жўр бўлиб нақоратини такрорлар эди. Seni gördüğüm zaman, Dilim neden tutulur? Seni gördüğüm zaman, Güller elimde kurur. Seni gördüğüm zaman, Hayat sanki son bulur. Gözlerine bakınca, Dünyalar benim olur. Susma, gönlüm, sen söyle, Haydi, gönlüm, sen söyle. Aşkımı sevgiliye, Derdimi sevgiliye. Haydi söyle, onu nasıl sevdiğimi, Haydi söyle, rüyalarda gördüğümü. Haydi söyle, uykusuz gecelerimi. Haydi söyle... “Эссиз, турк тилини билмаймизда, нима дегани экан, ҳайди сойле- а?” Мен ҳам турк тилини тушунмас эдим. Йиллар ўтиб бу қўшиқнинг маъносини ўрганганимда, ўлишни истайдиган даражада йиғлашимни ҳам билмас эдим. Қўшиқнинг сўнгги нақоратида саҳна ортидаги бир йигит унинг қулоғига бир нарса деди. Атрофга аланглаб, кўзи биз турган томонга тушди. Тугаши керак бўлган қўшиқнинг нақоратини қайта-қайта такрорлаб, биз турган томонга қарарди. Мен томонда қиз кўп эди. Ва ишончим комил-ки, у ердаги ҳар қиз у қўшиқни унга атаб айтилди, деб қабул қилганди. Жим бўлма кўнглим, сен гапир, Унга қандай ошиқлигимни сен айт унга.....дер эди қўшиқ сўзлари. Ҳозирги пайт Орқа ўриндиққа узанган ҳолатда ухлаб қолган эдим. Кўрган тушимда, эски хотираларим жонланиб ўтмишга, ёш ва содда Зумраднинг кўнгил кўчаларига сайр қилгандим. Яноғимдаги намлик ҳисларимга таржимон бўлганди. Нега айнан ўша даврни туш кўрганимни кечроқ англадим. Чунки машина ичида шу қўшиқ қўйилган эди. Ва онг остим мени узоқ ўтмишга олиб борган кўринади. Юсуф бир қўли рулда, бир қўли эса бошини ушлаб қўшиққа паст овозда қўшилиб куйларди.Унинг ҳам овози у туйғуларни унутган эди. Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️ 📚 Ibratli Hikoyalar 📚

#Қарғалар_маҳкамаси 113-қисм Пойтахтдан чиққанимиздан бери йўллардаги тирбандлик давом этарди. Орада бир ерга тўхтаб машинадан тушди. Ёнга қараганимда қаҳва сотадиган ер экан. Мен томондаги эшикни очиб, “Бирор нарса ичасанми?”,-деб сўради, юзига ҳам қарамадим. У қаҳвасини олишга кетар экан, мен онамнинг аҳволини билиш учун акамга қўнғироқ қилдим. Ва акам, онамни операция қилмаса бўлмаслигини айтди. Менинг онам жон чекишиб ётганди. Мен эса ўз дардимга тушганимга куйиндим. Ўзимни қўлга олиб фарзандлик бурчимни бажаришим лозим. Керак бўлса, онамни пойтахтга олиб келишим керак эди. Амалиётдан кейинги аҳволда миннатли янгалар қўлида қолмасин эди онам. Эшик очилиб менга бир идишда сув ва бир идишда қаҳва узатди. Сувини олдим, қаҳвасига индамадим. Ичим ёнғинини тонналаб сув ташисангда, ўчира олмас эди, афсус. “Хоҳласанг орқага ўт. Бемалол оёқ узатиб кет. Тирбандлик анча узайган. Йўл узоқ, чарчаб қолма”,-деганида мажбур юзига қарадим. “Уйингга бориб дам олмайсан-у, шуни ўйлаб айтдим”,-деди, жаҳлим чиқсада, гапида жон бор эди. Сувимни олиб орқага ўтдим. Йўл узун ва заҳматли эди. Балки руҳий чарчоқлардан ухлаб қолсам, энг яхши қочиш бўлар эди. Ўтмиш “Зумрад! Бугун катта курслар концерт уюштирган, кирасанми?” “Дарсим бор.Сизлар бораверинглар.” “Сендан кўзини узмайдиган бола бор-ку? Шулар ташкил қиляпти. Юр, борайлик бирга. Ёқмаса тез чиқамиз.” “Майли! Фақат сўз бер, ёқмаса тез чиқамиз. Сессия яқин, дарсим кўп.” “Сўз бераман, чин сўзим.” 🐦‍⬛️ Талабалик олтин даврим деганчалик бор эди. Деярли ҳар ой, ёшлар кулуби деб номлаган уюшма, олийгоҳ ичидаги фойеда турли шов- дастурлар ва концертлар ташкил этарди. Талабалар куни муносабати билан яна навбатдаги тадбир бор эди. Саҳна безатилган, олд қаторда устозларимиз ва олийгоҳ ходимлари ер олганди. Катта курслар бир –бир саҳна олиб, кимдир кўриниш, яна кимдир пародия қилса, бир нечтаси қўшиқ айтиб дастурни давом эттирарди. Биз дугонам билан бир бурчакда кўримсиз жўжаларга ўхшаб турар эдик. Кўримсиз жўжа деганим, шаҳарлик оҳулар олдида кўримсиз қолардик. Бирдан саҳнага у чиқди. Узоқ вақтдан бери нигоҳларимиз тўқнашиб, сўзсиз бир –биримизга боқиб ўтар эдик. Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️ 📚 Ibratli Hikoyalar 📚

ЯНГИ ХИКОЯ КУН ДАВОМИДА ҚАРГАЛАР МАХКАМАСИ МУАЛЛИФ - СУЛХИДА ДАВРОН 📚 Ibratli Hikoyalar 📚

Бахт ўзи нима? Эрта тонгда турсангиз, қадам ташлаб юрсангиз. Ёруғ дунёни кўролсангиз, мана шунинг ўзи бахт. Яқинларга юбориб қўйинг. 📚 Ibratli Hikoyalar 📚

#Хайрли_тонг ❄️Aссалому алайкум. Сешанба тонги муборак бўлсин! Соғ–саломат уйғотган Роббимизга ҳамдлар бўлсин! ❄️Асл саодат нафас олиб турган ҳар онимизга шукр қила олишдир... ❄️Шукр ва зикрга бой кун бўлсин! ❄️Янги кунингиз мазмунли ўтсин🤲 📚 Ibratli Hikoyalar 📚

🌙✨Хайрли тун!✨🌙 Ўзингизни ва яқинларингизни эҳтиёт қилинг, Билинги дунё эмас биз ўткинчимиз! Мурувватли  бўлайлик. Уйкуга ётишдан олдин, бугун ким сизни хафа қилган бўлса, кечиринг. Хафагарчиликларингизни унутинг. Рухингиз енгил бўлган холда ором олишга ётинг! Юрагингизга яқин олманг!  АЛЛОҲНИ савобларига эга бўлинг. ТУНИНГИЗ ОСУДА ЎТСИН АЗИЗЛАРИМ! АЛЛОХГА ОМОНАТСИЗЛАР! 📚 Ibratli Hikoyalar 📚

#Қарғалар_маҳкамаси 112-қисм “Ташлаб кетган ерингда, дейишга ҳам жасорат керак баъзан. Чунки инсонлар нимани бир чеккага ташлайди, биласанми? Кераксиз ва ишига ярамаган нарсани шунчаки улоқтириб ортига қарамай кетади.Видолашмайди ҳатто.Лекин билишмайдики, кетган эмас, қолганга аслида алвидо дейишга фурсат берилмаган бўлади. Мана бугун эскифурушга ҳам берилмайдиган даражада эскирган қалбим билан сенга алвидо деяпман. Ва сен буни эшитаяпсан. Узоқ бўлди. Майли лекин тоззасидан, юзингга қарата бўлди.” “Аммо кўзларинг алвидо демаяпти?”,-деб жилмайиб мени юмшатмоқчи бўлаётган эди. “Бу кўзларга кўп ишонма.Олдидаги манзарани алиштирсанг бошқасига мафтун бўлииииб қолади”,-деб жавоб қайтардим бор жиддиятим билан. “У кўзларга мени кўзларимдек қараган олақарғанинг кўзини ӯяман”,-деганида кинояли кулдим. “Билганингни қил. Менга деса ўзингни ос, лекин фойдаси йўқ. Бугун мен учун сен ўлдинг. Йўқ –йўқ ўлган эдинг, фақат кўмилмаган эдинг. Орамизда бир даъво қолмади ва адиос(испан тилида алвидо)”,-деб қўлим хайр дегандек қимирлатдим. Нигоҳимни ундан олиб қочирдим. “Бунчалар шафқатсиз бўлма!”,-деб овози ичига кетди. “Қақшатиб кетган йилларинг эвазига ҳисоблаб қўй”,-дедим жеркиб. Ичимдан мен танимаган бир Зумрад чиққан эди.Жим кетсам, ҳеч нарсага парво қилмасам бўлар эди. Фақат бу сафар эмас. Йиллаб бировлардан ўзимни олиб қочдим. Катта даврада бошқаларга гап отилсада ўзимга тордим. Қари қиз деган тамғани мен едим.Бир гапи бордирда, эр хушлайди деган туҳматларни эшитсамда, индамай ичимга ютиб келдим. Чунки бу ҳолатнинг айбдори ғийбат қилганлар эмас, мени аросатда қолдириб кетган шу одам бўлади. Мен бахтдан юз ўгириб оиламга гап -сўз келтирдим. Инсонлар сизнинг нималарни бошдан кечирганингизни билмай оғзига келганини гапираверар эди. Ҳозир ҳам биров эшитса балким айтар, битта йигитни севиб шунча дардми деб. Йўқ бу севгини дарди эмас, бу ўша севгининг оқибатида юзимга чапланган лойларнинг алами. Жиянларимнинг тўйига борганимда, келин уйига ирим қилиб мени қўймаган тушунчанинг алами эди булар. Иш аллақачон Юсуфга бўлган севгимдан чиқиб, мени яралаган ҳар зарранинг аламини олишга ўтган эдим. Қаҳрим қаттиқ бўлди, тўғри лекин. У Юсуф бўлиб кўрди. Бир кунини шунча гапни кўтарган Зумрад бўлиб яшасайди, мен қилган муомалани минг баттарини қиларди. Ёлғонми? Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️ 📚 Ibratli Hikoyalar 📚

#Қарғалар_маҳкамаси Бонус 111-қисм “Яхшимисан? Бирор еринг оғрияптими?”,-деб сўрар эди уялмай. Бошим билан қимирлатиб тасдиқладим. “Йўлда бирор касалхона чиқиб қолар.Марказроқ ергача чидай оласанми?”,-деганида совуқ ва маъносиз қарар эдим кўзларига. У ҳам буни кўриб билиб турар эди албатта. “Қўрқитма мени.Бирор нима, де!”,-деб қўлларимни ушлади. Кўзим қўлларимизга тушди. Ҳис йўқ эди. Ичим бўм- бўш, шунчаки қараб турар эдим. “Кечир мени, илтимос!”,-деб ёлворди гўё. Яна бошимни чайқаб жавоб қилдим- “асло!” “На сени кечираман ва на шунча йил қийналган ўзимни.” Овозим паст, оҳангим бир текис чиқарди. Руҳсиз эдим. “Севги энг қиммат шаробга ўхшайди, йиллар ўтсада таъми ва қиймати янада ошади”,-деганида қошимни чимирдим. “Аҳмоқ алкаш!”- бетига бир тушурдим. “У эскирган севгингни ол-да! Бориб ариқда думала. Шароб эмиш!” “Нима қилдим мен сенга?”,-деб қўли билан юзини ушларди. “Нима қилмаганингни айт! Шунча гапинг бор экан. Ўша вақт келиб айтмайсанми ўзимга. Мен йиллаб ўзимдан айб қидирдим. Шаҳарлик қизлардек бўла олмадим. Бир чўпон қизи эдим. Кўринишим етарсиз келди.Яна нима нималар ўйладим. Мен сен ноинсофнинг нафасимда изинг бор дея бошқасига ёр бўлишдан уялдим.Ўзимни дунёдаги энг кирланган қиз ҳисобладим”,-кўз ёшим томсада, бурним суви оқсада эътибор қилмай унга бақирар эдим. “Зумрад!Сенга ҳамма...” “Гапирма бошқа! Бўлди қил! Ҳаммасини тушунтириш фурсатинг бўганида индамай кетиб қолдинг. Энди ҳам индама.Марказдаги бекатларда мени тушир. Ёки ортга олиб кет! Сен номард билан кетгандан кўра ўша тўр....” Навбатдаги тарсакини нафасим ўзимга келганида еди. “Агар яна бир марта ҳаддингдан ошсанг, у калтош тоғанг ҳам сени таний олмайдиган даражада башарангни бузаман тушундингми!!?”,-деб бақирганимда бурнимдан оқаётган сув буғга айлана бошлади. “Бўлди! Кечирасан.Сенга мажбур эдим, қурбон этилдим деб айтяпманку?”,-деб ҳайдовчи томондаги ойнага яхшигана ёпишди. “Ооо, қандай гўзал бу олам. Сен оилангни қурбони бўл! Мен бадбахт эса, сени? Сиз мазза қилиб Туркияда денгиз бўйларида яшаб, бола-чақали бўлинг. Мен кафедрадан моргга, моргдан яна ёлғизлигимга чопай!”,-деб қўлимни бир –бирига урдим. “Баъзан қанчалар олисга кетсанг кет, лекин юрагинг қўйиб кетган ерингда қолар экан”,-деди кўзларимга қараб. Давоми бор. Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️ 📚 Ibratli Hikoyalar 📚

Шукр қилишимиз учун фожеа ёки йўқотишлар бўлиши шартми?     📚 Ibratli Hikoyalar 📚

Болалар олдида аҳил бўлинг😁 📚 Ibratli Hikoyalar 📚

⚠️ФАҚАТ ҚИЗЛАР КИРСИН⚠️ Эрингиз доим сизни дейишини истасангиз энг зўр сирларини ўргатамиз🤝 Факат бизда ҳаммаси бепул ўргатилади⚠️⚠️⚠️ ҲОЗИРОҚ КИРИШГА УЛГУРИНГ ГЎЗАЛЛАРИМ❗️❗️❗️❗️❗️❗️❗️ ❤️ https://t.me/+AxPjIh1A7S4yOTYy ❤️ https://t.me/+AxPjIh1A7S4yOTYy

#Қарғалар_маҳкамаси 110-қисм Соф талабалик йилларим деб юрган даврда, орқа пардада шунча ўйинлар ва босимлар бор эдими? “Тоғамдан бир сўз олдим ўшанда. Сенга ўқиш битиб ишга жойлашгунингча ёрдам беришини сўрадим. Ўзим эса шунчаки сояга ўтдим. Хирсимни ишдан олдим. Туркияга хизматга жўнатилдим. Йиллар шу зайл ўтди. Токи отам бир кун юрак хуружидан вафот этгунича. Отам ўлди, лекин мен қутилдим. Тўрт ярим- беш йил чидаган ҳаётимдан қутилдим. Орамизда фарзанд бўлсада, соғлом муҳитимиз қолмаган эди.У мендан безиган, мен ундан безор яшадик. У қолди, мен эса қайтдим. Атрофда минг хил баҳоналар яратилиб юзингга урилсада, бир кўнгил борки, қулаган еридан оёққа тургиси келмас. Йиллар нафақат орзуларинг ва хаёлларингни узоқларга олиб кетар, балки асл айбдорни кечириш ҳаққингни ҳам қўлингдан олар экан. Кўзларимни юмиб, ичимдаги ўн икки йил аввалги Зумрадни қидирдим. Қоронғу ва чуқур жарлик сари бор овозим билан бақириб уни қидирардим. Кул ҳидига ўхшаш бир ҳидни сезарди бурним. Хотираларим ва ич дунёмнинг энг тубида бир нима ёниб, тутуни кўз ёндирар эди ва ачишига чидаб бўлмасди. Тушдим. Тушдим. Тушдим....ва уни кўрдим. Ожиз, нимжон, кўз ости қорайган, оёқ- қўллари занжирланган ёш Зумрадни.У кўз ёш тўккан сари мен ҳам у билан бирга йиғлардим. Инсон неча ёшда бўлмасин қалби яраланиб йиғлаган пайти ночор боладек ҳимоясиз бўлиб қолади. Уни қўрқитмаслик учун секин унга яқинлашдим. Овозимдан сесканмасин дея паст оҳангда гапириб қўлимни узатдим. “Кел, чиқ энди бу зиндондан. Азобингнинг сабабини ўргандим.Энди озодсан. Қутилдинг шу алам қафасидан.” Қўрқоқ титраган қадамлари билан юра бошлади ортимдан. Эски Зумрадни етаклаган ҳозирги Зумрад шуни англади бирдан. Шунча йил уни қийнаган бир савол экан аслида. Жондан ортиқ севаман деганинг нима бўлдида бирдан воз кечиб кетди бутунлай. Йиллаб ичингни кемирган “нега?” сўроғингга, “шунга,” деган жавоб берилди. Битди... тугади... якун топди барча дардлар..... “Зумрад!Зумрад!”,-деган таниш овоз эшитиларди. Чуқур нафас олиб, секин очдим кўзларимни. Машинани тўхтатиб юзимга қараб турар эди. Йиллар ўтиб энди фарқладим бир нарсани. Мен ундан эмас, уни бунчалар севган юрагимдан хафа бўлган эканман аслида. Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️ 📚 Ibratli Hikoyalar 📚

Нафс шундай оловки, уни бошқармаган кишини ёндирмасдан қўймайди...     📚 Ibratli Hikoyalar 📚

Хотиниз сиздан пул сўраганда ажойиб жавоб бериш усули экан 😂

Дунё бунчалар гўзал десам, Ичида Опажоним бор экан🤗❤️ Опажонларимизга юбориб қўямиз😍

Дада ҳам ёш боладек гап 😅