استاد دانشمند

🥀 وداع خورشید و ماه: واپسین وصایای حضرت زهرا❤️ 🖤 لحظات پایانی عمر حضرت زهرا🌸، یکی از غم‌بارترین، تلخ‌ترین و دشوارترین لحظات زندگی امیرالمؤمنین💐 بود. در این لحظات، علی💐خود را- بعد از رحلت رسول خدا🌹 و ظلمی که به او اهل‌بیت پیامبر رفت- برای دورهٔ تنهایی بعد از فاطمه🌸آماده می‌‌کرد؛ دوره‌ای که مردم مدینه از وی، روی برگردانده بودند و امیر مومنان در مظلومیتی مضاعف به سر می‌‌برد. 🔹راویان نقل می‌کنند امیرالمؤمنین💐 در آخرین ساعات عمر کوتاه دختر گرامی پیامبر، با آن حضرت خلوت کرد و فرمود: «أوصینی بما أحببت»؛ هرچه دوست داری به من وصیت کن. حضرت فاطمه🌸گفت: «پسرعمو، در طول عمر، هرگز به تو دروغ نگفتم و خیانت نکردم و هیچ‌گاه با تو مخالفت ننمودم.» امام علی💐 در جواب گفت: «معاذاللَّه که تو خلافى را مرتکب شده باشى. مرتبهٔ خداشناسى و نیکوکارى و تقوا و خداترسى تو، بالاتر از آن است که با من مخالفت کرده باشى. مفارقت از تو بسیار بر من سخت است.» [۱] 🔹 حضرت فاطمه🌸در لحظه‌های واپسین زندگی، به امیرمؤمنان علی💐فرمود:«ای ابالحسن، برای من لحظه‌ای بیش از زندگانی نمانده است و زمان کوچ و خداحافظی فرارسیده است. سخنان مرا بشنو؛ زیرا پس از این، صدای فاطمه را هرگز نخواهی شنید. ای ابالحسن، تو را وصیّت می‌کنم که مرا فراموش نکنی و پس از وفات من، همواره مرا زیارت کنی.» [۲] 🔹 بعد امیرالمؤمنین فرمود: «فراق و دوری از تو بر من سخت و سنگین است، اما کاری است که چاره‌ای از آن نیست. به خدا سوگند، با رفتنت داغ مصیبت رسول خدا را برایم تازه کردی؛ مصیبتی بزرگ‌تر و اندوهناک‌تر. إِنّا لِلّهِ وَ إِنّا إِلَیهِ راجِعون؛ چقدر هولناک، دردناک، جان‌سوز و غم‌انگیز است این مصیبت. به خدا قسم، این داغی است که تسلّی ندارد و مصیبتی است که هیچ چیز آن را جبران نمی‌کند.» [۳] ساعتی امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا🔸 در این خلوت گریستند. امیرالمؤمنین سر حضرت فاطمه🌸را از روی بستر برداشتند و به سینه چسباندند. بعد فرمودند: «فاطمه‌جان، هر وصیتی داری، بفرما. اگر چه من مأمور به صبرم، ولی خواهی دید که وصیت تو را عملی می‌کنم. در این امر، مأمور به صبر نیستم. هر چه وصیت کنی، وفا می‌کنم.» بعد، بی‌بی دو عالم، وصیت خود را فرمودند. 🔹 وصیت حضرت زهرا به امیرمؤمنان همچنین حضرت زهرا در کلمات ارزشمند دیگری، به امام‌علی💐 وصیّت فرمود که: «وقتی وفات کردم، تو غسل و کفن مرا به عهده گیر و بر من نماز بگزار، و مرا درون قبر گذاشته، دفنم کن و خاک را بر روی قبر من ریخته، سپس هموار ساز و بر بالینم روبه‌روی صورت من بنشین و زیاد قرآن بخوان و دعا کن؛ زیرا در چنین لحظه‌هایی، مردگان به انس گرفتن با زندگان نیاز دارند. من تو را به خدا می‌سپارم و دربارهٔ فرزندانم سفارش نیکوکاری دارم.» [۴] 🕐 ادامه دارد...

📌 *منابع: ۱) بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج ۴۳ ص ۹۱ ۲) کتاب زهرة الریاض کوکب الدّری، ج۱، ص۲۵۳ ۳) بحارالأنوار، مجلسی، ج۴۳، ص ۱۹۱، باب ۷، ما وقع علیها من الظلم و بکائها...، ص۱۵۵ ۴) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۷۹، ص۲۷

 🖤 ویژه شهادت #حضرت_زهرا رسانه اهل‌بیت‌مدیا @AhleBeytMedia

وداع خورشید و ماه: واپسین وصایای حضرت زهرا علیه السلام لحظات پایانی عمر حضرت زهراعلیه السلام ، یکی از غم‌بارترین، تلخ‌ترین و دشوارترین لحظات زندگی امیرالمؤمنین علیه السلام بود. در این لحظات، علی علیه السلام خود را- بعد از رحلت رسول خدا و ظلمی که به او اهل‌بیت پیامبر رفت- برای دورهٔ تنهایی بعد از فاطمه علیه السلام ماده می‌‌کرد؛ دوره‌ای که مردم مدینه از وی، روی برگردانده بودند و امیر مومنان در مظلومیتی مضاعف به سر می‌‌برد. راویان نقل می‌کنند امیرالمؤمنین علیه السلام در آخرین ساعات عمر کوتاه دختر گرامی پیامبر، با آن حضرت خلوت کرد و فرمود: «أوصینی بما أحببت»؛ هرچه دوست داری به من وصیت کن. حضرت فاطمه علیه اسلام گفت: «پسرعمو، در طول عمر، هرگز به تو دروغ نگفتم و خیانت نکردم و هیچ‌گاه با تو مخالفت ننمودم.» امام علی علیه السلام در جواب گفت: «معاذاللَّه که تو خلافى را مرتکب شده باشى. مرتبهٔ خداشناسى و نیکوکارى و تقوا و خداترسى تو، بالاتر از آن است که با من مخالفت کرده باشى. مفارقت از تو بسیار بر من سخت است.» [۱] حضرت فاطمه علیه السلام در لحظه‌های واپسین زندگی، به امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود:«ای ابالحسن، برای من لحظه‌ای بیش از زندگانی نمانده است و زمان کوچ و خداحافظی فرارسیده است. سخنان مرا بشنو؛ زیرا پس از این، صدای فاطمه را هرگز نخواهی شنید. ای ابالحسن، تو را وصیّت می‌کنم که مرا فراموش نکنی و پس از وفات من، همواره مرا زیارت کنی.» [۲] بعد امیرالمؤمنین فرمود: «فراق و دوری از تو بر من سخت و سنگین است، اما کاری است که چاره‌ای از آن نیست. به خدا سوگند، با رفتنت داغ مصیبت رسول خدا را برایم تازه کردی؛ مصیبتی بزرگ‌تر و اندوهناک‌تر. إِنّا لِلّهِ وَ إِنّا إِلَیهِ راجِعون؛ چقدر هولناک، دردناک، جان‌سوز و غم‌انگیز است این مصیبت. به خدا قسم، این داغی است که تسلّی ندارد و مصیبتی است که هیچ چیز آن را جبران نمی‌کند.» [۳] ساعتی امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا علیه السلام در این خلوت گریستند. امیرالمؤمنین سر حضرت فاطمه علیه السلام را از روی بستر برداشتند و به سینه چسباندند. بعد فرمودند: «فاطمه‌جان، هر وصیتی داری، بفرما. اگر چه من مأمور به صبرم، ولی خواهی دید که وصیت تو را عملی می‌کنم. در این امر، مأمور به صبر نیستم. هر چه وصیت کنی، وفا می‌کنم.» بعد، بی‌بی دو عالم، وصیت خود را فرمودند. وصیت حضرت زهرا به امیرمؤمنان همچنین حضرت زهرا در کلمات ارزشمند دیگری، به امام‌علی علیه السلام وصیّت فرمود که: «وقتی وفات کردم، تو غسل و کفن مرا به عهده گیر و بر من نماز بگزار، و مرا درون قبر گذاشته، دفنم کن و خاک را بر روی قبر من ریخته، سپس هموار ساز و بر بالینم روبه‌روی صورت من بنشین و زیاد قرآن بخوان و دعا کن؛ زیرا در چنین لحظه‌هایی، مردگان به انس گرفتن با زندگان نیاز دارند. من تو را به خدا می‌سپارم و دربارهٔ فرزندانم سفارش نیکوکاری دارم.» [۴] ادامه دارد...

  *منابع: ۱)  بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج ۴۳ ص ۹۱ ۲) کتاب زهرة الریاض کوکب الدّری، ج۱، ص۲۵۳ ۳) بحارالأنوار، مجلسی، ج۴۳، ص ۱۹۱، باب ۷، ما وقع علیها من الظلم و بکائها...، ص۱۵۵ ۴) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۷۹، ص۲۷

 ویژه شهادت #حضرت_زهرا

وداع خورشید و ماه: واپسین وصایای حضرت زهرا علیه السلام لحظات پایانی عمر حضرت زهراعلیه السلام ، یکی از غم‌بارترین، تلخ‌ترین و دشوارترین لحظات زندگی امیرالمؤمنین علیه السلام بود. در این لحظات، علی علیه السلام خود را- بعد از رحلت رسول خدا و ظلمی که به او اهل‌بیت پیامبر رفت- برای دورهٔ تنهایی بعد از فاطمه علیه السلام ماده می‌‌کرد؛ دوره‌ای که مردم مدینه از وی، روی برگردانده بودند و امیر مومنان در مظلومیتی مضاعف به سر می‌‌برد. راویان نقل می‌کنند امیرالمؤمنین علیه السلام در آخرین ساعات عمر کوتاه دختر گرامی پیامبر، با آن حضرت خلوت کرد و فرمود: «أوصینی بما أحببت»؛ هرچه دوست داری به من وصیت کن. حضرت فاطمه علیه اسلام گفت: «پسرعمو، در طول عمر، هرگز به تو دروغ نگفتم و خیانت نکردم و هیچ‌گاه با تو مخالفت ننمودم.» امام علی علیه السلام در جواب گفت: «معاذاللَّه که تو خلافى را مرتکب شده باشى. مرتبهٔ خداشناسى و نیکوکارى و تقوا و خداترسى تو، بالاتر از آن است که با من مخالفت کرده باشى. مفارقت از تو بسیار بر من سخت است.» [۱] حضرت فاطمه علیه السلام در لحظه‌های واپسین زندگی، به امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود:«ای ابالحسن، برای من لحظه‌ای بیش از زندگانی نمانده است و زمان کوچ و خداحافظی فرارسیده است. سخنان مرا بشنو؛ زیرا پس از این، صدای فاطمه را هرگز نخواهی شنید. ای ابالحسن، تو را وصیّت می‌کنم که مرا فراموش نکنی و پس از وفات من، همواره مرا زیارت کنی.» [۲] بعد امیرالمؤمنین فرمود: «فراق و دوری از تو بر من سخت و سنگین است، اما کاری است که چاره‌ای از آن نیست. به خدا سوگند، با رفتنت داغ مصیبت رسول خدا را برایم تازه کردی؛ مصیبتی بزرگ‌تر و اندوهناک‌تر. إِنّا لِلّهِ وَ إِنّا إِلَیهِ راجِعون؛ چقدر هولناک، دردناک، جان‌سوز و غم‌انگیز است این مصیبت. به خدا قسم، این داغی است که تسلّی ندارد و مصیبتی است که هیچ چیز آن را جبران نمی‌کند.» [۳] ساعتی امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا علیه السلام در این خلوت گریستند. امیرالمؤمنین سر حضرت فاطمه علیه السلام را از روی بستر برداشتند و به سینه چسباندند. بعد فرمودند: «فاطمه‌جان، هر وصیتی داری، بفرما. اگر چه من مأمور به صبرم، ولی خواهی دید که وصیت تو را عملی می‌کنم. در این امر، مأمور به صبر نیستم. هر چه وصیت کنی، وفا می‌کنم.» بعد، بی‌بی دو عالم، وصیت خود را فرمودند. وصیت حضرت زهرا به امیرمؤمنان همچنین حضرت زهرا در کلمات ارزشمند دیگری، به امام‌علی علیه السلام وصیّت فرمود که: «وقتی وفات کردم، تو غسل و کفن مرا به عهده گیر و بر من نماز بگزار، و مرا درون قبر گذاشته، دفنم کن و خاک را بر روی قبر من ریخته، سپس هموار ساز و بر بالینم روبه‌روی صورت من بنشین و زیاد قرآن بخوان و دعا کن؛ زیرا در چنین لحظه‌هایی، مردگان به انس گرفتن با زندگان نیاز دارند. من تو را به خدا می‌سپارم و دربارهٔ فرزندانم سفارش نیکوکاری دارم.» [۴] ادامه دارد...

  *منابع: ۱)  بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج ۴۳ ص ۹۱ ۲) کتاب زهرة الریاض کوکب الدّری، ج۱، ص۲۵۳ ۳) بحارالأنوار، مجلسی، ج۴۳، ص ۱۹۱، باب ۷، ما وقع علیها من الظلم و بکائها...، ص۱۵۵ ۴) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۷۹، ص۲۷

 ویژه شهادت #حضرت_زهرا

وداع خورشید و ماه: واپسین وصایای حضرت زهرا علیه السلام لحظات پایانی عمر حضرت زهراعلیه السلام ، یکی از غم‌بارترین، تلخ‌ترین و دشوارترین لحظات زندگی امیرالمؤمنین علیه السلام بود. در این لحظات، علی علیه السلام خود را- بعد از رحلت رسول خدا و ظلمی که به او اهل‌بیت پیامبر رفت- برای دورهٔ تنهایی بعد از فاطمه علیه السلام ماده می‌‌کرد؛ دوره‌ای که مردم مدینه از وی، روی برگردانده بودند و امیر مومنان در مظلومیتی مضاعف به سر می‌‌برد. راویان نقل می‌کنند امیرالمؤمنین علیه السلام در آخرین ساعات عمر کوتاه دختر گرامی پیامبر، با آن حضرت خلوت کرد و فرمود: «أوصینی بما أحببت»؛ هرچه دوست داری به من وصیت کن. حضرت فاطمه علیه اسلام گفت: «پسرعمو، در طول عمر، هرگز به تو دروغ نگفتم و خیانت نکردم و هیچ‌گاه با تو مخالفت ننمودم.» امام علی علیه السلام در جواب گفت: «معاذاللَّه که تو خلافى را مرتکب شده باشى. مرتبهٔ خداشناسى و نیکوکارى و تقوا و خداترسى تو، بالاتر از آن است که با من مخالفت کرده باشى. مفارقت از تو بسیار بر من سخت است.» [۱] حضرت فاطمه علیه السلام در لحظه‌های واپسین زندگی، به امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود:«ای ابالحسن، برای من لحظه‌ای بیش از زندگانی نمانده است و زمان کوچ و خداحافظی فرارسیده است. سخنان مرا بشنو؛ زیرا پس از این، صدای فاطمه را هرگز نخواهی شنید. ای ابالحسن، تو را وصیّت می‌کنم که مرا فراموش نکنی و پس از وفات من، همواره مرا زیارت کنی.» [۲] بعد امیرالمؤمنین فرمود: «فراق و دوری از تو بر من سخت و سنگین است، اما کاری است که چاره‌ای از آن نیست. به خدا سوگند، با رفتنت داغ مصیبت رسول خدا را برایم تازه کردی؛ مصیبتی بزرگ‌تر و اندوهناک‌تر. إِنّا لِلّهِ وَ إِنّا إِلَیهِ راجِعون؛ چقدر هولناک، دردناک، جان‌سوز و غم‌انگیز است این مصیبت. به خدا قسم، این داغی است که تسلّی ندارد و مصیبتی است که هیچ چیز آن را جبران نمی‌کند.» [۳] ساعتی امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا علیه السلام در این خلوت گریستند. امیرالمؤمنین سر حضرت فاطمه علیه السلام را از روی بستر برداشتند و به سینه چسباندند. بعد فرمودند: «فاطمه‌جان، هر وصیتی داری، بفرما. اگر چه من مأمور به صبرم، ولی خواهی دید که وصیت تو را عملی می‌کنم. در این امر، مأمور به صبر نیستم. هر چه وصیت کنی، وفا می‌کنم.» بعد، بی‌بی دو عالم، وصیت خود را فرمودند. وصیت حضرت زهرا به امیرمؤمنان همچنین حضرت زهرا در کلمات ارزشمند دیگری، به امام‌علی علیه السلام وصیّت فرمود که: «وقتی وفات کردم، تو غسل و کفن مرا به عهده گیر و بر من نماز بگزار، و مرا درون قبر گذاشته، دفنم کن و خاک را بر روی قبر من ریخته، سپس هموار ساز و بر بالینم روبه‌روی صورت من بنشین و زیاد قرآن بخوان و دعا کن؛ زیرا در چنین لحظه‌هایی، مردگان به انس گرفتن با زندگان نیاز دارند. من تو را به خدا می‌سپارم و دربارهٔ فرزندانم سفارش نیکوکاری دارم.» [۴] ادامه دارد...

  *منابع: ۱)  بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج ۴۳ ص ۹۱ ۲) کتاب زهرة الریاض کوکب الدّری، ج۱، ص۲۵۳ ۳) بحارالأنوار، مجلسی، ج۴۳، ص ۱۹۱، باب ۷، ما وقع علیها من الظلم و بکائها...، ص۱۵۵ ۴) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۷۹، ص۲۷

 ویژه شهادت #حضرت_زهرا

✅ زنانی که با حضرت زهرا(سلام‎الله‌علیها) محشور می‌شوند #آیت_الله_مجتهدی

🎥 ۲ دقیقه از عدل امیرالمومنین(ع) بشنوید 🔹خودمان را برای عدل امام زمان(عج) آماده کنیم.

🔹 درخواست حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) ▪️حجت‌الاسلام سیدحسین هاشمی‌نژاد