پویش فکری توسعه

🎬 مراسم رونمایی از کتاب روایت والا (روایت علی رضاقلی از مسئله توسعه در ایران) روز سه شنبه ۶ شهریورماه ۱۴۰۳ در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. 🔊 فایل صوتی سخنان رضا مجیدزاده نویسنده کتاب «روایت والا» در مراسم 🔊 فایل صوتی سخنان مهندس سیدمحمد بهشتی در مراسم 🔊 فایل صوتی سخنان دکتر رسول رئیس جعفری در مراسم 🔊 فایل صوتی سخنان دکتر فرشاد مومنی در مراسم 🔊 فایل صوتی سخنان دکتر محسن رنانی در مراسم 📙 کتاب روایت والا را می توانید از اینجا تهیه کنید. @pooyeshfekri

🟣 بزنگاه و توسعه (انتخابات چهاردهم، یک واقعه بزنگاهی) 🔊 #فایل_صوتی 🎙 سخنرانی برخط دکتر محسن رنانی در مراسم رونمایی از کتاب «روایت والا» (روایت توسعه ایران از منظر استاد علی رضاقلی) 🌐 سخنرانی همه صاحب نظران در مراسم 📙 تهیه کتاب روایت والا @pooyeshfekri

🔊 #فایل_صوتی 🎙 سخنرانی دکتر فرشاد مومنی در مراسم رونمایی از کتاب «روایت والا» (روایت توسعه ایران از منظر استاد علی رضاقلی) 🌐 سخنرانی همه صاحب نظران در مراسم 📙 تهیه کتاب روایت والا @pooyeshfekri

🔊 #فایل_صوتی 🎙 سخنرانی دکتر رسول رئیس جعفری در مراسم رونمایی از کتاب «روایت والا» (روایت توسعه ایران از منظر استاد علی رضاقلی) 🌐 سخنرانی همه صاحب نظران در مراسم 📙 تهیه کتاب روایت والا @pooyeshfekri

🔊 #فایل_صوتی 🎙 سخنرانی مهندس سیدمحمد بهشتی در مراسم رونمایی از کتاب «روایت والا» (روایت توسعه ایران از منظر استاد علی رضاقلی) 🌐 سخنرانی همه صاحب نظران در مراسم 📙 تهیه کتاب روایت والا @pooyeshfekri

🔊 #فایل_صوتی 🎙 سخنرانی رضا مجیدزاده نویسنده کتاب «روایت والا» (روایت توسعه ایران از منظر استاد علی رضاقلی) در مراسم رونمایی از کتاب 🌐 سخنرانی همه صاحب نظران در مراسم 📙 تهیه کتاب روایت والا @pooyeshfekri

🌆 از آموزش عالی توده وار تا آموزش عالی نخبه گرا 📝 به مناسبت آغاز به کار وزیر جدید علوم، تحقیقات و فنآوری ✍️ دکتر نعمت الله اکبری استاد دانشگاه اصفهان و عضو کمیته علمی پویش فکری توسعه @pooyeshfekri 🔹 اگرچه مفهوم امروزی دانشگاه را محصول کشورهای غربی می دانند و از پیدایش این مفهوم از دانشگاه تاکنون چند قرن می گذرد و باید پذیرفت که مفهوم امروزی دانشگاه از پیدایش تا هم اکنون در جامعه غربی دستخوش تحولات و تکامل تدریجی بسیاری شده است، که شوربختانه جامعه دانشگاهی ایران از این تحولات بی بهره بوده است. 🔹 اگر چه ما مدعی هستیم پیش از پیدایش مفهوم غربی دانشگاه در قرون چهارم و پنچم هجری رنساس علمی در ایران رخ داده است، باید اعتراف کرد که جامعه علمی ایران امروزه نتوانسته است همگام با تحولات نسل های گوناگون دانشگاهی در دنیا قدم بردارد و متحول شود. 🔹 در حال حاضر جامعه علمی دنیا با دانشگاههایی از نسل پنجم روبرو است. دانشگاه ها را بر اساس ویژگی ها و عملکردهای متفاوت به پنج نسل دسته بندی کرده اند. 🔹 دانشگاه های نسل اول که به عنوان دانشگاه های قرون وسطایی نیز شناخته می شوند، عمدتاً بر آموزش متمرکز بودند. دانشگاههای نسل اول، مؤسسات تک رشته ای بودند که در یک رشته تحصیلی واحد مانند الهیات، حقوق یا پزشکی و پیراپزشکی آموزش می دادند. 🔹 دانشگاه های نسل دوم در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم ظهور کردند و با تمرکز بر تحقیقات و پژوهش مشخص شدند. این نسل از دانشگاهها مؤسسات چند رشته ای بودند که در زمینه های مختلف تحصیلی تحقیق می کردند و عمدتا توسط دولت تأمین مالی می شدند. 🔹 دانشگاه‌ نسل سوم، که با علامت اختصاری 3GU شناخته می‌شوند، توسط دانشگاه کمبریج آغاز شد. نکته کلیدی در این نسل از دانشگاهها ارزش گذاری و ایجاد ارزش است. 🔹 دانشگاههای نسل سوم به ارتباط بین دانشگاه و صنعت اهتمام ورزیدند و با کمک به استارت‌آپ‌ها و پر کردن شکاف با کاربردهای صنعتی با آوردن ایده‌ها به خارج از دانشگاه به جامعه پیوند خوردند. 🔹 به طور خلاصه، دانشگاه‌های نسل اول بر آموزش، دانشگاه‌های نسل دوم بر پژوهش و دانشگاه‌های نسل سوم بر نوآوری و تجاری‌سازی دانش متمرکز بودن که مشهور به دانشگاههای کارآفرین بودند. 🔹 دانشگاه نسل چهارم با توجه به سرعت تحولات پیرامون و محیط از تفکر و فرایندهای خطی عبور کرده، به فرایندهای دایره ای توجه کرده اند با حرکت به سمت دانشگاههای نسل چهارم دانشگاه به یک فضای نوآورانه باز پویا تبدیل می شود و تمرکز دانشگاه تا حدی جهانی است، اما دارای یک شبکه محلی قوی است و محرک اکوسیستم محلی آن است. 🔹 نقش این دانشگاهها فقط ایجاد ارزش نیست (همچون دانشگاههای نسل سوم). بنابراین وظیفه آن صرفاً اجازه دادن به شبکه (محلی) ایجاد ارزش نیست، بلکه دانشگاه یک قدرت و محرک و پیشران توسعه است. 🔹 به طور خلاصه می توان این گونه بیان کرد که مهمترین ویژگی های یک دانشگاه نسل چهارم ریشه در رویکرد استراتژیک، تمرکز بر توسعه پایدار و پارادایم اقتصاد دایره ای آن دارد. 🔹 نسل‌های قبلی دانشگاه‌ها که با نام‌های دانشگاه‌های نسل اول (با تمرکز بر آموزش) و دانشگاه‌های نسل دوم (ترکیب آموزش و پژوهش) شناخته می‌شوند، به دانشگاه نسل سوم تبدیل شده‌اند که بر کارآفرینی و رشد اقتصادی مبتنی بر دانش تأکید دارد. دانشگاه نسل چهارم فراتر از این مدل‌های قبلی، با تمرکز بر ایجاد یک آینده پایدار و پرداختن به تنش‌های محیطی است. 🔹 دانشگاه نسل چهارم در واکنش به تنش های محیطی که مشخصه بارز عصر کنونی ما است، پدیدار می شود. در حالی که دانشگاه نسل سوم مبتنی بر پارادایم کارآفرینی برای رشد اقتصادی است، الگویی که ریشه در سیستم‌های نوآوری منطقه‌ای مبتنی بر دانش و مدل‌های اقتصادی خطی دارد، دانشگاه نسل چهارم با گسترش روزافزون در گفتمان‌های عمومی و دانشگاهی پارادایم اقتصاد دایره‌ای همراه است. 🔹 دنیای اطراف ما به سرعت در حال تغییر است و تفکر خطی و فرآیندهای خطی به سرعت، با استفاده از قدرت پلتفرم ها (یعنی شبکه ها) جای خود را به فرآیندهای دایره ای می دهند. 🔹 بنابراین با توجه به تفاوتهایی که بین سرعت تحقیقات دانشگاه و محیط آن قابل مشاهده است و اگرچه مشخصا انجام تحقیقات با کیفیت بالا مستلزم زمان و تعهد است، اما در مقابل این تغییرات نسل چهارم دانشگاه پیشنهاد می‌گردد... 📄 متن کامل یادداشت را اینجا بخوانید.

🎬 مراسم رونمایی از کتاب 📙 روایت والا (روایت استاد علی رضاقلی از مسئله توسعه در ایران) 🗓 سه شنبه ۶ شهریورماه ۱۴۰۳ 🕔 ساعت ۱۷ تا ۱۹ 📍تهران، خیابان نجات الهی، جنب خیابان ورشو، خانه اندیشمندان علوم انسانی، سالن فردوسی 🧾 برنامه رونمایی: 📖 گزارش کتاب توسط آقای رضا مجیدزاده (نویسنده روایت) 👥 تحلیل و بررسی کتاب و سخنرانی: 🎙دکتر فرشاد مومنی 🎙مهندس سید محمد بهشتی 🎙دکتر رسول رئیس جعفری 🎙دکتر محسن رنانی 📚 این کتاب پنجمین کتاب از سلسله کتابهای گفت و گوهای توسعه است که در پویش فکری توسعه به چاپ رسیده است. به زودی دو روایت دیگر از این مجموعه منتشر می شود که به اطلاع مخاطبان گرامی خواهد رسید. 🟢 این مراسم صرفاً به صورت حضوری برگزار می‌شود و شرکت در آن برای عموم علاقمندان آزاد و بدون ثبت نام قبلی امکان پذیر است. @pooyeshfekri

📙 روایت والا ✍️ روایت علی رضاقلی (والا) از مسئله توسعه در ایران 📚 تا به حال روایت چهار نظریه پرداز از مسئله توسعه در ایران استخراج شده و کتابهای آن توسط پویش فکری توسعه تدوین و منتشر شده است. روایتهای: 🔹دکتر محمود سریع القلم 🔹دکتر مقصود فراستخواه 🔹دکتر بایزید مردوخی 🔹دکتر محمدرضا سرکار آرانی ✨ اینبار به عنوان پنجمین مجلد از این مجموعه به بررسی نظریه‌های استاد علی رضاقلی از مسئله توسعه در ایران پرداخته‌ایم. 📝 این کتاب زیر نظر دکتر محسن رنانی و توسط رضا مجیدزاده تدوین و آماده شده است. 🎬 روایت والا به زودی توسط پویش فکری منتشر و رونمایی خواهد شد. 🗓 اطلاع رسانی انتشار و مراسم رونمایی در همین کانال و در سایت پویش فکری توسعه صورت خواهد گرفت. @pooyeshfekri

📔رونمایی و نقد و بررسی کتاب دورمانده از توسعه با حضور: #دکتر_محمد_پورنیک #دکتر_محمد_فاضلی #دکتر_حجت_میرزایی #دکتر_زهرا_کریمی_موغاری #دکتر_سیدمقداد_ضیاء_تبار_احمدی 🗓 دوشنبه 29 مرداد 1403 ساعت 17 🏡سالن حافظ 🔹برنامه به صورت حضوری برگزار می گردد. 🔹ورود برای عموم آزاد و رایگان است. 💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢 🆔 @iranianhht

0️⃣ قسمت صفر پادکست «چگونه کودکان شادتری داشته باشیم؟» 📖 مقدمه و توضیحات مربوط به نویسنده و فصول کتاب 🔊 برای دسترسی به تمامی قسمتهای پادکست کلیک کنید. 🔝توضیحات بیشتر و لیست فصول پادکست @pooyeshfekri

🧒 چگونه کودکان شادتری داشته باشیم؟ ⁉️ چرا پاسخ به این سوال اینقدر سخت شده است؟!   ❔کودکان در دنیای مدرن با چه استرس‌هایی روبرو هستند؟ چرا آمارها نشان می‌دهد در دهه گذشته، نوجوانان با اضطراب بیشتری روبرو بوده‌اند؟ چرا آمار افسردگی در بین نوجوانان افزایش پیدا کرده؟ ❔چرا فشارها بر والدین بیشتر شده و پرورش یک کودک سالم و شاد اینقدر سخت شده است؟ والدین از چه چیز‌هایی به ستوه‌ آمده‌اند و برای سلامت روان خود چه کارهایی باید انجام دهند؟   ❓آیا راه حل و ابزاری برای شادتر زیستن کودکانمان وجود دارد؟  🔹 سوال‌های زیادی هست که هر روز ذهن همه ما را به خودش مشغول می‌کند و در لابلای دانش روانشناسی، علوم تربیتی و جلسات مشاوره به دنبال راهکارهایی عملیاتی هستیم که نهایتاً بتواند به این سوال‌ پاسخ بدهد که «چگونه کودکان شادتری داشته باشیم؟»   🔸 سال گذشته کتابی با همین عنوان به دست ما رسید و بنا شد این کتاب در پویش فکری توسعه ترجمه شود و در اختیار علاقمندان قرار گیرد. 🔹با توجه به اقبال گسترده به کتاب‌های صوتی و پادکست‌ها، تصمیم‌ گرفتیم پادکستی با عنوان «چگونه کودکان شادتری داشته باشیم؟» تهیه کنیم و در اختیار علاقمندان قرار دهیم. 🔸این کتاب برای والدینی که دارای کودک (۷ تا ۱۱ سال) و یا نوجوان (۱۲ تا ۱۷ سال) هستند مناسب است. مخاطب این پادکست و این کتاب نیز خود والدین هستند و مناسب کودکان و نوجوانان نیست.  🔹نویسنده این کتاب خانم هانسا بارگاوا است، که متخصص اطفال و متخصص تغذیه بوده و سال‌ها در نهادهای مختلف به مشاوره فرزند پروری مشغول بوده است. مترجم کتاب آقای حسین مشاوری هستند و این کتاب در پویش فکری توسعه در حال چاپ است و به زودی منتشر خواهد شد.  🔸قسمت مقدمه پادکست به توضیح کامل کتاب می‌پردازد و در ده قسمت بعدی آن، نکات و جعبه ابزارهای عملیاتی در اختیار والدین قرار می‌گیرد، تا بتوانید گامی کوچک در جهت زیست شادمانه‌تر فرزندانتان بردارید.   ✅ عنوان قسمت‌های پادکست:  0️⃣ قسمت صفر: مقدمه و توضیحات مربوط به نویسنده و فصول کتاب  1️⃣ قسمت اول: بنا کردن سلامت روان فرزندان  2️⃣ قسمت دوم: بازیابی مسیر به سمت اصول بنیادین زیست شادمانه  3️⃣ قسمت سوم: برنامه‌ریزی زندگی کودکان (چالش‌ها و آسیب‌ها)  4️⃣ قسمت چهارم: رسانه‌های دیجیتال و نبرد برای رهایی از صفحه نمایش (گوشی‌های هوشمند)  5️⃣ قسمت پنجم: راه رهایی از استرس‌های زهراگین  6️⃣ قسمت ششم: خواب به عنوان یک اولویت  7️⃣ قسمت هفتم: پر کردن فنجان والدین به ستوه آمده  8️⃣ قسمت هشتم: بحران‌های ممکن در زندگی کودکان  9️⃣ قسمت نهم: گره زدن موفقیت به زیست شاد  🔟 قسمت دهم: ابزارهای تکمیلی برای شادتر زیستن فرزندان  🟢 امیدواریم با گوش کردن به این پادکست بتوانید گامی هرچند کوچک در مسیر شادتر زیستن کودکانتان بردارید.  🔊 برای دسترسی به پادکست کلیک کنید. @pooyeshfekri

🗳 تمرین دموکراسی 💡تاملی در عملکرد شورای راهبری انتخاب وزرا   ✍️ مجتبی امیری عضو هیئت علمی دانشکدگان مدیریت دانشگاه تهران و مشاور علمی پویش فکری توسعه  @pooyeshfekri 🔹دموکراسی یکی از مفاهیمی است که اگر معیارمان "شاخ گل هر جا که می روید، خوش است" باشد، به صورت متعین از یونان و دولت شهر آتن سربرآورد و میوه داد. 🔹 آتن انواع حکومت را تجربه کرده بود، یکی بر همه، گروهی بر همه و همه بر همه. اولی مطلوب می‌نمود ولی کو آن یکی، که بندگی نخواهد از خلق جهان، یا حکیمی باشد که چیزها را آنچنان‌که هست بشناسد و کارها را آنچنان‌که باید به انجام برساند و بدین‌گونه خیر عمومی را سرلوحه کار خود قرار داده و عموم را به سعادتشان رهنمون شود؟ 🔹 یا کو آن گروهی که اگر نخبه و فرهیخته باشند و از مردم برآمده و درد مردم داشته‌اند، هنگامی که برصدر می‌نشینند و قدر می‌بینند، اندک اندک خود را بهترین نیافته و حلقه قدرت را تنگ و تنگ‌تر نکنند و از خیر عمومی به خیر گروه و جناح و باند خود روی نیاورند و به حلقه تنگ خود بسنده نکنند و سرانجام کو آن همه‌ای که بتواند به خود سامان داده و نگذارد اربابان زر و زور و تزویر، بر صدر نشسته، به نام آنان سخن گفته و به کام خود عمل کرده و بدین‌گونه اشرار را میدان نداده و جامعه را گرفتار هرج و مرج و ناامنی و عدم اطمینان نکند؟! 🔹 در نگاه معلم اول (ارسطو) که ناقد معلم خود (افلاطون) نیز بود، تنها یک معیار برای قضاوت در مرحله نظر و عمل وجود دارد و آن «توسعه خیر عمومی» و متعهد بودن به آن است. باید دید آنان‌که داعیه زمامداری در عرصه عمومی را دارند، در نظر، این مقوله را چگونه می‌بینند و چگونه صورت‌بندی می‌کنند و چگونه می‌خواهند آن را در عرصه عمومی محقق سازند و برنامه عمل آنان برای توسعه این خیر عمومی که با مقولات قابل تأملی مانند آزادی، عدالت، عقلانیت و امنیت و رفاه در پیوند ناگسستنی است، چیست؟ 🔹 آنچه گفته آمد، پیش زمینه‌ای است برای تمرین دموکراسی که تنها زمانی می‌توان از میوه شیرین آن بهره‌مند شد و آن را بر حکومت یکی یا گروهی بر همه ترجیح داد که الزامات آن را نیز گردن نهیم و مهم‌ترین الزام آن در خدمت جمع بودن (ترجیح منافع جمعی بر منافع فردی) است تا جمع نیز در خدمت به فرد قرار گیرد و این نیز میسر نمی‌گردد، مگر با آشنایی و متعهد بودن به حقوق و تکالیف شهروندی.  🔹 طرح ایده انتخاب وزرا در قالب به کارگیری بازوی شورای راهبری و کارگروه‌ها و کمیته‌های مشورتی که ترکیبی از نخبگان دانشگاهی و غیردانشگاهی، تشکل‌هاي تخصصی، نظام‌هاي صنفی یا سازمان‌هاي مردم‌نهاد، بخش خصوصی، وزراي ادوار، بانوان، اقوام یا اقلیت‌ها، جبهه اصلاحات، اعضاي ستاد مرکزي و استان‌ها با توجه به سنجه‌های عمومی و تخصصی برای ارزیابی نامزدهاي عضویت در هیئت دولت چهاردهم ایده خوبی بود که با استقبال هم روبرو شد. 🔹 اجرای این طرح تلاش و تکاپوهایی را در پی داشته که باید منتظر نتایج و پیامدهای چنین رویکردی بود. آنچه در اینجا می‌خواهم به آن بپردازم مشاهدات و تأملاتی بوده و هست که به دنبال آن ذهن را وامی‌دارد که اندکی بیندیشد و با توصیفی کوتاه از مشاهدات و تحلیلی از آنها به تأمل در چند و چون تجویزها و تصمیمات اجتناب ناپذیر پس از آن بپردازیم.  🔹 نخست آنکه در فقدان احزاب معنادار و تفکرات حزبی از یک سو و شیوه‌های مناقشه‌آمیز کمی و کیفی تعیین صلاحیت افراد و فضای رقابتی که ایجاد می‌شود، برای پرهیز از فردگرایی و گروه‌گرایی و انحصار قدرت در اختیار فرد یا گروه خاص که به طور اجتناب ناپذیر فساد زاست، بایستی در فضایی عقلانی (عقلانیت با تمامی جلوه‌های آن) که بی‌تردید اخلاق و دین و دینداری نیز در پی آن خواهد آمد، به این مهم پرداخت. 🔹 بی‌گمان اگر وجود فساد در ایران پسا انقلاب را با وجود شواهدی که ظهور و بروز عینی داشته و دارد انکار نکنیم، هیچ فساد کلان در ابعاد اقتصادی و غیر آن نبوده که ریشه در فقدان فضای عقلانی در عرصه‌های عمومی و در نتیجه نظام سیاسی برآمده از آن نداشته باشد. 🔹 از این‌روست که طرح این ایده که انتخاب کارگزاران ارشد نظام با نظر صاحب نظران و بر مبنای خرد جمعی باشد، امکان‌پذیری و تسهیل شفافیت و پاسخگویی یا مطالبه‌گری از مسئولان و جلوگیری از بی‌عدالتی توزیعی، مراوده‌ای و رویه‌ای و در نتیجه فساد را نیز، که به تباهی کشاننده حکومت‌هاست در پی خواهد داشت. 🔹 با وجود این، اجرای این طرح با چالش‌هایی روبه‌رو بوده و هست که در صورت حسن تدبیر این چالش‌ها می‌توان به فرصت‌های طلایی و ارزشمندی دست یافت که به سخن وزیر خارجه اسبق، فرصت‌ محوری را به جای تهدید محوری می‌نشاند ولی در حالتی که سوء تدبیر در مدیریت این چالش‌ها داشته باشیم، تهدیدهایی در انتظار خواهد بود که پیامدهای ناگوار و ماندگاری را در پی خواهد داشت... 📃 متن کامل یادداشت را اینجا بخوانید.

🔴 استثناگرایی در توسعه، عامل خروج ایران از مدار توسعه 🔖 نکات کلیدی مصاحبه با دکتر عباس حاتمی، عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان و عضو هیئت موسس پویش فکری توسعه 🗓 این مصاحبه در تابستان ۱۴۰۰ انجام شده است. @pooyeshfekri 🔸 توسعه فرایندی چندوجهی، شامل وجوه اقتصادی، سیاسی و اجتماعی است که گرچه ممکن است نامتوازن روی دهد، ولی نهایتاً باید به حدی از توازن برسد. توسعه یک معنای عام است. ولی اگر ما توسعه را از وجه اقتصادی آغاز کردیم و سپس به وجه اجتماعی رفت، نهایتاً باید به وجه سیاسی منتهی بشود. 🔸 بنابراین اگر توسعه بخواهد پایدار باقی بماند، باید همه وجوه در کنار همدیگر قرار بگیرند. من اسم این را توسعه متوازن می‌گذارم؛ که یکی از اصلی‌ترین و کانونی‌ترین مفاهیم در این حوزه، به‌شمار می‌رود. 🔸 ما اصولا کشوری را توسعه‌یافته در نظر می‌گیریم که هم بر اساس آمارها و هم بر اساس آنچه که مردم آن کشور می‌گویند، توسعه‌یافته است. یعنی علاوه بر بالا بودن سرانه تولید ناخالص داخلی یا درآمد سرانه، احساس رفاه آن کشور نیز بالا باشد. 🔸 اگر مردم آن کشور احساس رفاه داشتند، مشخص است که به‌درستی، رفاه واقعی (عینی) به حوزه رفاه ذهنی تسرّی پیدا کرده است؛ ضمن آن که در این راستا به توسعه پایدار نیز توجه لازم را داشته باشیم. 🔸 به گمان من تبلور توسعه در حوزه اقتصادی، رشد اقتصادی، عدالت اجتماعی و احساس رضایت است. توسعه سیاسی، دو بال رقابت سیاسی و مشارکت سیاسی را به همراه داشته و در خصوص توسعه اجتماعی نیز می‌توان شاخص رفاه، ضریب جینی، تفاوت دهک‌ها و تعداد تخت‌های بیمارستان، نرخ سوادآموزی، نرخ مرگ‌ومیر، امید به زندگی و متغیرهایی از این ‌دست را در نظر گرفت. 🔸 به عنوان مثال اگر شما رشد اقتصادی و عدالت اجتماعی ایجاد کنید، اما آن احساس رضایت حادث نشود، مشخص است که مسیر توسعه به درستی پیموده نشده است و شما در یک جایی، مسیر را اشتباه رفته‌اید. 🔸 اگر بخواهیم بگوییم که در شکل‌گیری این رضایت بین جامعه‌محوری و دولت‌محوری کدام اهمیت دارد، نگاه من اساساً در ایران دولت‌محور است؛ البته نه به معنای اینکه به جامعه نقش ندهم. 🔸 ضمن توجه به مفهوم «توازن توسعه‌خواهی پایدار» به معنای آن‌که جامعه اصل است و نباید آن را رها کرد، به‌خاطر نقش گسترده‌ای که دولت در حوزه اقتصاد، فرهنگ و اجتماع ایران بازی می‌کند، تا سازوکارها تغییر پیدا نکند، هیچ اتفاقی نمی‌افتد. بنابراین دولت باید نهایتاً کارگزار اصلی باشد و من نقش بیشتری را برای آن قائلم. 🔸 مسئله بعدی نیز این است که نگاهی که می‌گوید قدرت یک جامعه به قدرت نظامی‌اش وابسته است، درحقیقت دو فاز اصلی توسعه که رشد اقتصادی و رفاه اقتصادی و احساس رضایت که در قدرت نرم خلاصه می‌شود را نادیده گرفته و اصلاً باور به این‌ها ندارد. 🔸 همچنین عده‌ای معتقدند که توسعه‌یافتگی به معنای این است که شما از شرق و غرب مستقل باشید که این نگرش بسیار سنتی بوده و اصلاً این طرز نگاه به توسعه، در مفهوم استقلال، اساساً یک اشتباه بسیار واضح می‌باشد. . 🔸 نهایتاً نگاه ما در حوزه توسعه، نگاه به شرق می‌باشد. که اگر شما در توسعه تنها نگاه به شرق داشته باشید، اتفاقاً استقلال نخواهید داشت؛ چون به شرق وابسته می‌شوید. اما اگر با صد کشور مختلف واردات و صادرات داشته باشید، دیگر به آن کشورها وابسته نخواهید شد. بنابراین اتفاقاً استقلال در گرو تعامل است. 🔸 مورد سوم نیز مفهومی به نام «استثناگرایی ما در توسعه» است. ما همیشه خواسته‌ایم که استثناگرا باشیم و بگوییم که توسعه‌ و نظام سیاسی‌مان با کشورهای دیگر متفاوت است. درحالی‌که اگر شما بخواهید در جهانی استثنا باشید، دفع شده و به تدریج از مدار توسعه خارج می‌شوید. 🔸 مگر می‌شود که در جهان درهم‌تنیده امروزی، شما راهتان را از کشورهای دیگر جدا کنید؟ بنابراین، من یکی از مواردی که باعث می‌شود ایران از مدار توسعه خارج شود را همین استثناگرایی در نظر می‌گیرم. 🔸 به گمان من تا اراده سیاسی برای توسعه در این کشور پدید نیاید، توسعه اقتصادی حادث نمی‌شود. البته که در این مسیر به جامعه و دولتی هم نیاز داریم که هر دو توسعه‌خواه باشند. 🔸 به گمان من اصلاح شاخص‌های حکمرانی، ضروری‌ترین کار در جمهوری اسلامی در حوزه توسعه بوده و از شش شاخص حکمرانی نیز، مهم‌ترین شاخصی که باید در آن تغییر صورت بگیرد و امکان تغییر نیز در آن وجود دارد، امکان پاسخگویی است. 🔸 چرا که در هرجایی که حداقلی از پاسخگویی وجود داشته باشد، حکمرانی بهتر نیز صورت می‌گیرد و ماهیت آن نظام سیاسی، دموکراتیک‌تر خواهد شد. 📃 برای خواندن متن تفصیلی این مصاحبه کلیک کنید. 🤝 برای ادامه گفتگوی مصاحبه ای توسعه با صاحب نظران دیگر میتوانید از این فعالیت حمایت کنید.

عربستان سعودی یا صعودی؟! 🇸🇦 📈 عربستان و پایداری صعود در نردبان توسعه  ✍️ مرتضی درخشان پژوهشگر پویش فکری توسعه و نویسنده کتاب توسعه 🔹 سال گذشته و با استخراج شاخص‌های توسعه سال ۲۰۲۲ توجه ویژه‌ای به عربستان داشتیم و یادداشتی را در مورد این کشور تنظیم کردیم. بیان شد که عربستان در سال ۲۰۲۱ از نظر شاخص ترکیبی توسعه در بین ۱۵۴ کشور در رتبه ۹۹ ایستاده بود و تنها ۶ رتبه از ایران (دارای رتبه ۱۰۵) بالاتر بود که بیشتر این تفاوت در منظر اقتصادی مشاهده می‌شد. 🔹 اما در طول سال ۲۰۲۲ عربستان با تغییرات و سیاست‌هایی که اِعمال کرده بود به رتبه ۸۸ جهانی صعود کرده و فاصله‌ای ۲۹ رتبه‌ای با ایران ۲۰۲۲ ایجاد نمود. عربستان با همین تغییرات توانست خود را از دسته چهارم یعنی «کشورهایی با توسعه در وضعیت هشدار» به دسته سوم یعنی «کشورهای در آستانه توسعه» برساند.  🔹 در تحلیل برخی از کارشناسان دیدم که این تغییر رتبه عربستان را پایدار نمی‌دانند و مانند بسیاری از کشورها که رتبه‌ آنها در توسعه نوسانی است، عربستان نیز تنها یکسال این صعود را تجربه کرده است. مشابه تجربه کشور ازبکستان که سال ۲۰۲۱ نزدیک به ۲۱ رتبه در توسعه صعود کرد و سال بعد یعنی ۲۰۲۲ دوباره ۲۰ رتبه تنزل داشت و سال گذشته یعنی ۲۰۲۳ مجددا ۴ رتبه صعود را تجربه کرده است. 🔹 حال سوال این بود که آیا صعود کشور عربستان در نردبان توسعه پایدار است و سال‌های آینده هم آن را مشاهده می‌کنیم؟ اگر چنین باشد، با سرعتی که در این صعود مشاهده می‌کنیم، کافیست ۳ سال دیگر ادامه یابد و عربستان را به کشورهای پیشرو در توسعه (دسته دوم) برساند.   🔹 کشور عربستان پس از صعود ۱۱ رتبه‌ای در سال ۲۰۲۲ مجددا همین تجربه را با دقیقا ۱۱ رتبه صعود در سال ۲۰۲۳ تکرار کرد، که امیدها برای پایدار بودن توسعه عربستان را زنده کرده است.   🔹 جدا از تحلیلی که در رابطه با تغییرات شاخص‌های توسعه عربستان انجام گرفت، اما توجه به یک نکته بسیار حائز اهمیت است. توسعه کشور عربستان نامتوازن است و طبق تئوری «پلکان مارپیچ توسعه» که در کتاب توسعه ۱۴۰۰ طرح شد، به نظر می‌رسد حتی اگر کشور عربستان در کوتاه مدت بتواند توسعه‌ای را به شکل نامتوازن تجربه کند، باید طی چند سال آینده نسبت به ابعادی از توسعه که وضعیت مناسبی ندارند، فکری بکند تا روند پایدار صعود از نردبان ادامه یابد.   🔹 فاصله شاخص‌های سیاسی توسعه عربستان با میانگین جهانی منفی و بسیار زیاد است (منفی ۲۱). هرچند در توسعه اقتصادی (مثبت ۹) و توسعه فردی (مثبت ۶) و البته توسعه اجتماعی (مثبت ۱)، بالاتر از میانگین جهانی قرار دارند، اما از لحاظ زیست محیطی (منفی ۵) کمی پایین‌تر از میانگین جهانی است و این ناپایداری زیست محیطی را در روند توسعه عربستان نشان می‌دهد, 🔹 اما مهمتر از همه، وضعیت شاخص‌‌های سیاسی عربستان است که اصلا وضعیت خوبی ندارند. اگر توسعه اجتماعی و فردی عربستان تداوم یابد، به طور طبیعی مطالبات سیاسی مردم نیز کم کم آغاز می‌شود و مسیر توسعه نیازمند مشارکت طلبی نظام سیاسی عربستان خواهد بود.   🔹 بنابر این نکته کلیدی برای عربستان این است که با اینکه این کشور توانسته دوسال پیاپی در نردبان توسعه به میزان قابل توجهی صعود کند، اما باید آرام آرام به فکر توسعه سیاسی هم باشد تا این بخش به گلوگاه مسیر توسعه‌اش تبدیل نشود. آیا حکمرانی عربستان آمادگی لازم برای توسعه سیاسی را دارد؟ پاسخ را میتوانیم در کتابهای توسعه و شاخص‌ سال‌های آینده ببینیم.   ❇️ به زودی #کتاب_توسعه_۱۴۰۲ منتشر خواهد شد که انتشار و رونمایی آن به اطلاع شما عزیزان خواهد رسید. 📚 کتاب‌های توسعه ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ را می‌توانید از سایت پویش فکری توسعه تهیه کنید.

🏕 سفر و گردشگری، راهی به سوی توسعه 📄 خلاصه گزارش شاخص توسعه سفر و گردشگری ۲۰۲۴ ✍️ حریر رحیمی پژوهشگر پویش فکری توسعه @pooyeshfekri 🔹 سال ۲۰۲۴ برای صنعت سفر و گردشگری، سالی پربار و پر از تغییرات بزرگ بوده است. با افزایش تقاضا برای سفرهای داخلی و بین‌المللی و پایان محدودیت‌های ناشی از همه‌گیری، رقابت شدیدی در میان کشورهای مختلف جهت جذب گردشگران بین‌المللی شکل گرفته است. 🔹 بسیاری از کشورها، با سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های گردشگری و بهبود خدمات، سعی در جذب بیشتر گردشگران داشته و برخی از آن‌ها در کاهش خطرات و به حداکثر رساندن پتانسیل سفر و گردشگری خود عملکرد بهتری داشته‌اند. 🔹 اروپا با توجه به جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی خود، یکی از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری است و همچنان در شاخص توسعه سفر و گردشگری، بالاترین عملکرد را داشته و در اکثر بخش‌ها نیز بالاتر از میانگین جهانی قرار دارد. 🔹 فرانسه و ایتالیا با ارائه تجربه‌های منحصر به فرد و توریستی، در صدر فهرست مقاصد گردشگران باقی مانده‌اند. اسپانیا نیز با ترکیب سواحل زیبا و تاریخ غنی خود، توریست‌های بسیاری را به خود جذب کرده است. 🔹 فناوری‌های نوین، از جمله هوش مصنوعی و فضای مجازی نیز، تجربه مسافران را بهبود بخشیده و امکان برنامه‌ریزی و رزرو سفرها را آسان‌تر نموده است. به طور کلی، سال ۲۰۲۴ با نوآوری‌ها و تغییرات مثبت، فرصت‌های جدیدی را برای مسافران و صنعت گردشگری به ارمغان آورده است. 🔹 شاخص توسعه سفر و گردشگری ۲۰۲۴ به بررسی وضعیت و روندهای کلیدی در صنعت سفر و گردشگری جهانی می‌پردازد و بینش‌های منحصر به فردی را در مورد نقاط قوت و زمینه‌های بهبود هر کشور ارائه می‌دهد تا به تلاش‌های آن‌ها برای ارتقاء رشد بلندمدت بخش سفر و گردشگری به‌صورت پایدار و مقاوم کمک کند. 🔹 براساس این شاخص، ایالات متحده آمریکا در صدر فهرست قرار گرفته است و در زمینه محیط کسب‌وکار، زیرساخت‌های حمل‌ونقل هوایی و منابع طبیعی امتیاز بالایی را کسب نموده است و بعد از آن کشورهای اسپانیا، ژاپن و فرانسه به ترتیب در جایگاه دوم، سوم و چهارم فهرست جهانی قرار گرفته‌اند. 🔹 از میان ۳۰ اقتصاد برتر در شاخص ۲۰۲۴، ۲۶ اقتصاد با درآمد بالا هستند که ۱۹ مورد در اروپا، هفت مورد در آسیا-اقیانوسیه، سه مورد در قاره آمریکا و یکی (امارات متحده عربی) در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا (MENA) قرار دارد. همچنین ده کشور برتر در نسخه ۲۰۲۴ شامل ایالات متحده، اسپانیا، ژاپن، فرانسه، استرالیا، آلمان، بریتانیا، چین، ایتالیا و سوئیس می‌باشند. 🔹 نتایج نشان می‌دهد که اقتصادهای با درآمد بالا در اروپا و منطقه آسیا-اقیانوسیه همچنان پیشرو در شاخص سفر و گردشگری مجمع جهانی اقتصاد هستند و به طور کلی شرایط مناسب‌تری را برای توسعه این بخش فراهم می‌کنند. با این حال، کشورهای در حال توسعه نیز در سال‌های اخیر شاهد برخی از بزرگ‌ترین بهبودها بوده‌اند. 🔹 در میان اقتصادهای با درآمد بالای متوسط، چین رتبه خود را در میان ۱۰ کشور برتر تثبیت کرده است. مقاصد گردشگری نوظهور بزرگ مانند اندونزی (با رتبه ۲۲)، برزیل (با رتبه ۲۶) و ترکیه (با رتبه ۲۹) به چین در رتبه‌بندی‌های بالاتر پیوسته‌اند. 🔹 عربستان سعودی (۵.۷٪+، از رتبه ۵۰ به ۴۱) و امارات متحده عربی(۴.۴٪+، از رتبه ۲۵ به ۱۸) تنها اقتصادهای با درآمد بالا هستند که در میان ۱۰ اقتصاد با بیشترین درجه بهبود بین سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۴ قرارگرفته‌اند. 🔹 کشور ایران در شاخص توسعه سفر و گردشگری در سال ۲۰۲۴ در میان ۱۱۹ کشور مورد بررسی، با نمره ۳.۷۲ در رتبه ۷۳ قرار گرفته و در مقایسه با سال ۲۰۱۹، با جهش ۴ پله‌ای و رشد ۱.۵ درصدی مواجه شده است. گرچه این رتبه نسبت به سال‌های قبل تغییراتی داشته و به دلیل خروج از همه‌گیری کرونا، با بهبودهایی نیز مواجه بوده است، اما همچنان چالش‌های قابل توجهی در این صنعت وجود دارد... 📖 مطالعه متن کامل گزارش

⬆️ صعود روسیه در نردبان توسعه، 📉 اوکراین همچنان به پایین سر می‌خورد! @pooyeshfekri 🔹در #کتاب_توسعه_۱۴۰۲ مشابه قبل کشورها به پنج دسته توسعه‌یافتگی تقسیم شده‌اند. اوکراین و روسیه هر دو در دسته سوم قرار دارند. 🔹روسیه با ۸ رتبه صعود در سال گذشته در رتبه ۶۸ دنیا قرار گرفته و اوکراین با ۱۸ رتبه تنزل در جایگاه ۷۱ دنیا قرار دارد. یعنی در طول سال گذشته (۲۰۲۳)، روسیه به لحاظ شاخص‌های توسعه ۸ رتبه بهبود یافته است و با اینکه در سال ۲۰۲۲، شش رتبه تنزل یافته بود، به نظر می‌رسد توانسته است، آثار وخیم جنگ بر توسعه داخلی را تا حدی جبران کند و تنزل ایجاد شده را بازگرداند. 🔹 در مقابل اما اوکراین که در ابتدا به نظر می‌رسید، آغاز جنگ ۲۰۲۲ چندان روی شاخص‌های توسعه آن اثر نگذاشته است، (یعنی در سال گذشته تنزل چشم‌گیری را در شاخص‌های توسعه این کشور مشاهده نکردیم)، اما پس از گذشت چند ماه از جنگ و با ورود به سال ۲۰۲۳، تأثیرات مخرب جنگ بر شاخص‌های توسعه در این سال، خود را نشان داده، و ۱۸ رتبه تنزل را به یکباره تجربه کرده است. 🔹 برخی از کارشناسان بخشی از این تغییر را هم اینگونه تفسیر می‌کنند، که چون کشور روسیه در به‌ روز‌رسانی داده‌های خود در سازمان‌های جهانی با سرعت بیشتری عمل می‌کند، آثار جنگ را در شاخص‌های سال ۲۰۲۲ که ابتدای ۲۰۲۳ ارائه شده، نمایش داده است (یعنی چند ماه پس از آغاز جنگ)، اما کشور اوکراین که سرعت عمل پایین‌تری دارد، تاثیرات جنگ بر توسعه این کشور به یکباره در شاخص‌های سال ۲۰۲۳ و با ۱۸ رتبه تنزل نمایش داده شده است. 🔹 توجه داشته باشید که هر دو کشور همچنان در دسته سوم توسعه یافتگی یعنی کشورهای در آستانه توسعه قرار دارند؛ و از این لحاظ تغییری نکرده‌اند. همچنین لازم به ذکر است وضعیت آستانه‌ای توسعه، دقیقاً همین ویژگی را دارد که به دلیل عدم ثبات در ساختارها و نهادهای موجود توسعه‌ای، شاهد تغییر رتبه‌های بیشتری نسبت به سایر گروه‌ها باشیم و این تغییرات رتبه شدید برای برخی دیگر از کشورها در همین گروه هم، رخ داده است. ❇️ به زودی کتاب توسعه دوم (۱۴۰۲) منتشر خواهد شد که انتشار و رونمایی آن به اطلاع شما عزیزان خواهد رسید. 📚 کتاب‌های توسعه ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ را می‌توانید از سایت پویش فکری توسعه تهیه کنید.

🔳 طراحی نادرست نظام برنامه ریزی در ایران ☑️ توجه به مسائل و ریشه‌ها باید جایگزین توجه به مشکلات و سطح شود.     🔖 نکات کلیدی مصاحبه با دکتر محسن حاجی میرزایی، وزیر سابق آموزش و دبیر هیئت دولت‌های یازدهم و دوازدهم 🗓 این مصاحبه در پاییز سال ۱۴۰۱ انجام شده است. @pooyeshfekri ▪️حکمرانی شایسته و مطلوب مستلزم توانایی برای حل پایدار مسائل است. اگر در جامعه‌ای مسائل به شکل جدی و پایدار حل نمی‌شود، یک نقص و کاستی‌ای در نظام حکمرانی وجود دارد. ▪️من فکر می‌کنم یکی از آسیب‌های جدی این است که ما به ‌سختی از مشکل به مسئله منتقل می‌شویم. مشکلات، سطح بیرونی و عوارض قابل مشاهده‌ای است که ما را به واکنش و اقدام وا می‌دارد. اما معمولا این واکنش‌ها در سطح مشکل باقی مانده و کمتر به سطح مسئله رسوخ پیدا می‌کند. ▪️به‌ همین‌خاطر، سیاست‌مدارها نیز به جهتی سوق داده می‌شوند که به سمت مشکل روند و کمتر به سمت مسئله هدایت ‌بشوند. درحالی‌که تا زمانی که به ریشه مسئله دست پیدا نکنیم، قادر به حل پایدار آن نیستیم. ▪️نکته دوم این است که برای شکل‌گیری حکمرانی مطلوب، تحقق مثلثی از دولت، بخش خصوصی و جامعه مدنی لازم است.که اگر در این ساختار، پیرامون اهدافی که در نظر گرفته می‌شود، یک وفاق نسبی ایجاد نشود، آن اهداف تحقق پیدا نمی‌کند. ▪️ساختار دولت به‌گونه‌ای است که غالباً نقشش انفعالی است. یعنی دستگاه اجرایی تشخیص می‌دهد که درباره چه موضوعی، چه موقعی، با چه کیفیتی و با چه محدودیت‌هایی، پیشنهادی را به دولت تقدیم کند و نقش دولت، واکنش نسبت به این درخواست است. ▪️محصول چنین تعاملی بین دولت و دستگاه‌های اجرایی درحوزه سیاست‌گذاری، منجر به انسجام، هماهنگی و یکپارچگی در سیاست‌ها نخواهد شد و مشارکت عمومی دولت نیز در این زمینه برانگیخته نمی‌شود. ▪️از طرف دیگر، ما از یک عدم افراز دقیق شایستگی‌ها در حوزه برنامه‌ریزی‌های توسعه رنج می‌بریم. از یک سو بر اساس قانون، افراد و دستگاه‌ها ملزم هستند قانون برنامه را اجرا کنند و از سوی دیگر رئیس‌جمهور، باورهایی دارد و وعده‌هایی داده است که می‌خواهد آن‌ها را پیگیری کند که این‌ها با هم تداخل پیدا کرده و هیچ‌کدام به‌درستی انجام نمی‌شوند. ▪️کاستی دیگری که می‌توانم به‌عنوان تجربه زیسته در این باره بگویم این است که توانمندی دولت‌های ما برای ایفای نقش تنظیم‌گری و رگولاتوری بسیار ضعیف است. ما در امور یا باید همه کار را خودمان انجام دهیم و یا باید همه کار را واگذار کنیم. ▪️ این سبب می‌شود که امور یا به ‌طور‌کلی رها ‌شود و یا تمام صفر تا صد آن در حیطه تسلط و اختیار دولت قرار‌گیرد که نتیجه آن یک دولت بزرگی است که نمی‌تواند خودش را جمع‌وجور کند. ▪️ اگر دولت بخواهد در مقام حاکمیت بماند و از تصدی‌ها فاصله بگیرد، باید ظرفیت‌های تنظیم‌گری‌اش را هم به لحاظ سخت‌افزاری و هم به لحاظ نرم‌افزاری توسعه دهد. که این به نظرم به‌خوبی شکل نگرفته است. ▪️همچنین، ما با فقدان و ناکارآمدی نقش سازمان‌های ستادی، به‌خصوص سازمان برنامه ‌و بودجه مواجه هستیم. به عنوان مثال، برخی از دوستان معتقد بودند که مشکل ما، نگرش بخشی است و توصیه می‌کردند که باید درباره نگرش، فرابخشی فکر کنیم. در صورتی که به گمان من این توصیه واقع‌بینانه‌ای نیست. ▪️مگر می‌شود این توقع را داشت که مثلاً وزیر صنعت همان مقدار که به صنعت فکر می‌کند، به آموزش‌وپرورش نیز فکر کند؟ اصلاً دانشش را دارد؟ او باید به همان حوزه کاری خود به دقت بیندیشد. اما یک‌جایی باید باشد تا این تفکرات را منسجم کند؛ که این نقش ایفا نمی‌شود. به نظر من تا به اکنون، سازمان برنامه نه‌تنها نتوانسته است چنین نقشی را ایفا کند، بلکه حتی ضرورتش را نیز احساس نکرده است. ▪️نهادگراها اعتقادشان بر این است که نظام ترجیحات جامعه را نظام نهادی می‌سازد و بر پایه آن، نظام انگیزشی شکل می‌گیرد. اینکه چه موضوعی و چگونه در دستور کار قرار بگیرد، ترتیبات نهادی جامعه، الگوی بازی جمعی و قواعد زندگی اجتماعی است که ما را به این سمت‌وسو سوق می‌دهد. اگر به این سمت‌ها سوق پیدا نکردیم، به دلیل این است که قطعاً رفتارهای مغایرش پاداش می‌گیرد. ▪️ما اگر بخواهیم روابط و مناسبات را اصلاح کنیم، باید قواعد حاکم بر روابط انسان‌ها را نیز فهم کنیم. به نظر من ایده‌های خوبی در نهادگرایی است که ما را به سمت ریشه‌های مسائل هدایت می‌کند. که اگر این ریشه‌ها اصلاح شود، موارد دیگر نیز اصلاح می‌شود. 📃 برای خواندن متن تفصیلی این مصاحبه کلیک کنید. 🤝 برای ادامه گفتگوی مصاحبه ای توسعه با صاحب نظران دیگر میتوانید از این فعالیت حمایت کنید.

🟠 اصول گرایان در محاق، حاکمیت و اصلاح طلبان در قمار  ✍️ دکتر عباس حاتمی عضو هیئت موسس پویش فکری توسعه و عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان @pooyeshfekri 🔸اخیراً متنی از همکار محترم آقای دکتر رنانی منتشر شده است که در آن ضمن دعوت به رای دادن، مشارکت در انتخابات اخیر نوعی قمار دانسته شده است. 🔸این یادداشت می کوشد نشان دهد نه تنها کنشگران و رای دهندگانی مانند ایشان، بلکه  اصلاح طلبان و حاکمیت نیز در این دوره از انتخابات قمار کرده اند. به این معنا دوره "قمار بزرگ" در حوزه سیاست ورزی ایران فرا رسیده است. 🔸از آنجا که چرایی قمار رای دهندگان به طور ضمنی در یادداشت ایشان آمده است، این متن تنها به موضوع  قمار اصلاح طلبان و حاکمیت در انتخابات اخیر می‌پردازد.   🔴 یک: قمار اصلاح طلبان: این بخش نشان می دهد اصلاح طلبان در این دوره از انتخابات به چهار دلیل زیر قمار کرده‌اند یا در حال قمار هستند.  1️⃣ دلیل اول: نحیف  بودن بدنه اجتماعی حامی  🔸میزان قدرت اجتماعی یک رئیس جمهور، عنصری تعیین کننده در میزان قدرت سیاسی اوست. برای نشان دادن میزان قدرت اجتماعی رئیس جمهور، یکی از شاخص‌های مهم،  وضعیت بدنه اجتماعی حامی و به طور مشخص میزان رای او در انتخاباتی است که برگزیده شده است. 🔸میزان این حمایت اجتماعی می‌تواند بر اعتماد به نفس، میزان تاثیرگذاری‌، قدرت چانه‌زنی و در کل قدرت سیاسی او مستقیم و غیرمستقیم تاثیرگذار باشد. برآوردهای ما نشان می‌دهد بدنه اجتماعی حامی اصلاح طلبان و کاندیدای پیروز آنان در این دوره از انتخابات نحیف و ضعیف بوده است.    🔸برای آنکه وزن بدنه اجتماعی حامی رئیس جمهور را نشان دهیم، یک راه محاسبه نسبت تعداد آراء رئیس جمهور به کل تعداد افراد واجد شرایط رای دادن است. 🔸 بررسی های مقدماتی نشان می دهد رئیس جمهور منتخب فعلی کمترین میزان آراء نسبت به واجدین شرایط رای را میان تمامی روسای جمهور قبلی ایران و لاجرم کمترین میزان حمایت اجتماعی را داشته است. 🔸چنانکه میانگین آرای روسای جمهور نسبت به واجدین شرایط اخذ رای در سیزده دوره انتخابات ریاست جمهوری ۴۷ درصد بوده است. این میزان در انتخابات دوره چهاردهم ریاست جمهوری به کمی بیش از ۲۶ درصد (یا ۱۶ میلیون به ۶۱ میلیون) رسیده است. 🔸به عبارتی دیگر رئیس جمهور فعلی تنها حمایت حدود ۲۶ درصد از واجدین شرایط را داشته است. زمانی نه چندان دور این رقم برای دور اول آقای خاتمی در حدود ۵۵ درصد و برای دور دوم  بیش از ۵۱ درصد بود. 🔸 این نسبت اکنون نصف شده است و لاجرم بدنه اجتماعی دولت جدید نیز به همین نسبت نصف شده است. زمانیکه بدنه اجتماعی حامی یک رئیس جمهور نحیف باشد، به طور مستقیم و غیرمستقیم روی توان و قدرت سیاسی  او تاثیر  منفی می‌گذارد. 🔸 این موضوع ممکن است برای یک رئیس جمهور اصول‌گرا  به دلیل همراهی بیشتر نهادهای انتصابی زیاد مساله‌ساز نباشد، اما برای یک رئیس جمهور غیر اصول‌گرا مساله ساز خواهد شد. بنابراین احتمال موفقیت رئیس جمهور در این وضعیت ممکن است تا حدی کاهش یافته و ریسک عدم موفقیت او افزایش یابد.  2️⃣ دلیل دوم: لرزان و ناپایدار بودن بدنه اجتماعی   🔸دومین قمار اصلاح طلبان این است که آنها تنها با بدنه اجتماعی نحیف روبه رو نیستند، حمایت اجتماعی همین بدنه نیز لرزان است. برای آنکه این موضوع را نشان دهیم کافی است نتایج  انتخابات همین دوره را بررسی کنیم. 🔸چنانکه می دانیم در انتخابات اخیر حدود ۳۰ درصد از بدنه اجتماعی اصلاح طلبان یعنی چیزی نزدیک به ۶ میلیون به سختی و تنها در دور دوم انتخابات حاضر شدند از جناح سیاسی خود حمایت کنند. 🔸احتمالا بخشی از آرای آنها نیز سلبی و  بیشتر به دلیل "ترس از رقیب و نه میل به رفیق" بوده است. بنابراین ما با یک بدنه اجتماعی حامی روبه رو هستیم که تنها حدود ۷۰ درصد از آنها یعنی چیزی حدود ۱۰ میلیون رای دهنده را تشکیل می‌دهد و بدنه اجتماعی کمابیش پایداری محسوب می شود. 🔸حداقل ۳۰ درصد این بدنه رای ناپایدار، مقطعی و تا حدی سلبی دارد و ممکن است تنها در شرایطی خاص به میدان آید. این موضوعات به  ما می‌گوید این بدنه اجتماعی اولاً نحیف است، ثانیاً حتی بخشی از این بدنه اجتماعی نحیف هم یک بدنه اجتماعی حامی ناپایدار محسوب می‌شود... متن کامل یادداشت را اینجا بخوانید.

🔴 افزایش خشونت در جهان 🏳️ و آغاز مسیر خروج ایران از جهنم خشونت ✍️ حریر رحیمی پژوهشگر پویش فکری توسعه @pooyeshfekri ▫️شاخص صلح جهانی (Global Peace Index)، که توسط موسسه اقتصاد و صلح طراحی شده است، برای ارزیابی و رتبه‌بندی میزان صلح در کشورهای مختلف جهان به‌کار می‌رود. ▫️این شاخص از سال ۲۰۰۷ هرساله منتشر می‌شود و شامل مجموعه‌ای از شاخص‌های مربوط به صلح داخلی و خارجی برای ارزیابی وضعیت صلح در هر کشور است. ▫️در حوزه بین‌الملل، اکثر شاخص‌ها اندازه‌گیری می‌کنند که یک کشور تا چه حد در جنگ‌ها و مناقشات نظامی شرکت کرده و تا چه اندازه برای ایجاد صلح و امنیت مردم آسیب‌دیده تلاش می‌کند. ▫️میزان مشارکت مالی در تلاش‌های بین‌المللی برای حفظ صلح و امنیت و نیز نسبت هزینه‌های نظامی به تولید ناخالص داخلی، معیاری برای سنجش صلح‌طلبی یا نظامی‌گری کشورها محسوب می‌شود. ▫️آخرین نسخه این شاخص در سال ۲۰۲۴ (یک ماه پیش) منتشر شده است و گزارشی از روند صلح و خشونت در این سال می‌باشد. این نسخه ۱۶۳ کشور را مورد مطالعه قرار می‌دهد که ۹۹.۷ درصد جمعیت کل جهان را نمایندگی می‌کنند. ▫️طبق گزارش سال ۲۰۲۴ شاخص صلح جهانی، در طی دو دهه گذشته، بیشتر شاخص‌های صلح، بهبود نیافته و به نوسانات منفی دچار شده‌اند. ▫️تنش‌های قدیمی و جدید و افزایش تقابلات سیاسی و فرهنگی، دلایل اصلی این امر هستند. کشورهای صلح‌آمیز ارزش اقتصادی بیشتری تولید می‌کنند و از رشد درآمد بیشتر، ارزهای قوی‌تر و سرمایه‌گذاری خارجی بیشتری بهره‌مند می‌شوند. ▫️برای تعیین امتیاز کشورها از ۲۳ معیار کمی و کیفی استفاده می‌شود که آمارها در سال جاری نشان می‌دهد، ۶۵ کشور بهبود و ۹۷ کشور افت را در شاخص صلح خود تجربه کردند؛ بیشتر از هر سالی از زمان شروع شاخص صلح جهانی. ▫️به گفته محققان موسسه اقتصاد و صلح، سطح صلح جهانی در سال جاری ۰.۵۶ درصد کاهش یافته است. گرچه این رقم ممکن است زیاد به نظر نرسد، اما این دوازدهمین بار متوالی است که میانگین کاهش یافته و این کاهش برای کل مدت زمان راه‌اندازی شاخص، ۴.۵ درصد می‌باشد. ▫️در همین حال، تعداد پناهندگان و آوارگان داخلی به ۹۵ میلیون نفر افزایش یافته است و در ۱۶ کشور، حداقل ۵ درصد از جمعیت، یا پناهنده و یا آواره داخلی هستند. ▫️در حال حاضر منطقه خاورمیانه وآفریقای شمالی (MENA) با حضور چهار کشور پر نزاع دنیا، به عنوان منطقه‌ای با کمترین درجه صلح‌آمیزی شناخته می‌شوند. ▫️بیشترین کاهش درجه صلح‌آمیزی در منطقه به دلیل حمله تروریستی در اسرائیل در تاریخ ۷ اکتبر و عملیات نظامی انتقام‌جویانه اسرائیل در قطاع غزه رخ داد. ▫️در نتیجه امتیاز اسرائیل در زمینه «تداوم مناقشه» بیش از ۳۱ درصد افت کرده است، که افت قابل توجه‌ای در شاخص‌های مرگ ومیر ناشی از مناقشات خارجی، داخلی و روابط با کشورهای همسایه را نشان می‌دهد. ▫️همچنین این درگیری کل منطقه خاورمیانه را در بحران فرو انداخته است و کشورهایی چون سوریه، ایران، لبنان و یمن را نیز درگیر کرده است. ▫️در مقابل، اروپای غربی همچنان به‌عنوان صلح‌آمیزترین منطقه جهان که هفت کشور که در بین ۱۰ کشور برتر درآن قرار دارند را شامل می‌شود. ⚪️ وضعیت کشور ایران در شاخص صلح جهانی ▫️در جدیدترین گزارش شاخص صلح در سال ۲۰۲۴، ایران با جهشی ۱۴ پله‌ای با نمره ۲.۶۸ در رده ۱۳۳ صلح‌‌آمیزترین کشورهای جهان در میان ۱۶۳ کشور قرارگرفته است، که رتبه خوبی برای جذب سرمایه‌گذاری و ترغیب گردشگران به حساب نمی‌آید. ▫️ایران در سال ۲۰۲۳ به طور مشترک با ترکیه با نمره ۲.۸ در جایگاه ۱۴۷ قرار گرفته بود. این روند نشان می‌دهد که در سال گذشته وضعیت و رتبه صلح ایران بهتر شده و توانسته است کمی از تنش‌های داخلی و مرکزیت در تنش‌های خارجی بیرون بیاید. البته ممکن است بودجه نظامی هم کاهش یافته باشد. 🔳 شاخص صلح شامل موارد زیر است: ▪️درگیری‌های داخلی و خارجی: تعداد و شدت درگیری‌های داخلی و نقش آن کشور در درگیری‌های خارجی ▪️نظامی‌گری: میزان هزینه‌های نظامی به نسبت تولید ناخالص داخلی (GDP) و تعداد نیروهای مسلح فعال در کشور ▪️ایمنی و امنیت جامعه: این بخش شامل ارزیابی‌هایی از میزان جرائم خشونت‌آمیز، تعداد زندانیان، تاثیر تروریسم و احتمال وقوع تظاهرات خشونت‌آمیز است. ▪️روابط با کشورهای همسایه: وضعیت روابط دیپلماتیک و تنش‌های مرزی با کشورهای همسایه ▫️ایران به دلیل وجود تنش‌های داخلی و خارجی، هزینه‌های نظامی بالا و بی‌ثباتی سیاسی، با اینکه در رتبه پایینی قرار می‌گیرد اما مسیر بهبود را شروع کرده است. امیدواریم که مسیر بهبود صلح را ادامه دهد و تنش‌های داخلی و خارجی را سامان ببخشد. 📖 مطالعه متن کامل یادداشت