هفته‌نامه تجارت‌فردا

اجاره‌بهای دستوری از کجا آمد؟ 🔺دنیای‌اقتصاد: دکتر داود سوری، می‌گوید: سیاست‌بازان ما هزینه سیاست‌هایی که اتخاذ می‌کنند را نمی‌پردازند. 🔺این اقتصاددان در برنامه «خانه‌اول» که با موضوع «تبعات تعیین نرخ دولتی اجاره‌بها» برگزار شد، اعلام کرد: عشق و علاقه به «کنترل قیمت و قیمت‌گذاری» به یک بیماری مسری تبدیل شده است و خیلی از تصمیم‌گیران به تبعات آن فکر نمی‌کنند. 🔺فردین یزدانی، صاحب‌نظر اقتصاد مسکن نیز در این برنامه، درباره «منشاء تورم اجاره مسکن» گفت: اجاره‌بها تحت تاثیر «اول قیمت مسکن» افزایش پیدا می‌کند و رشد قیمت نیز تابع «وضعیت کلان اقتصادی» است. 🔹این ویدئو، بخش کوتاهی از بیست‌ویکمین قسمت از برنامه «خانه‌اول»، محصول ویدئویی روزنامه «دنیای‌اقتصاد»، است. بخش کامل این برنامه، فرداشب از سایت و شبکه‌های اجتماعی روزنامه «دنیای‌اقتصاد» پخش می‌شود. #دنیای_اقتصاد #خانه_اول #مسکن #بازار_مسکن #اقتصاد #تورم #قیمت_مسکن #اجاره #اجاره_بها #بازار_اجاره_مسکن #تورم #تورم_مسکن #تورم_اجاره #مستاجر #موجر #صاحب_خانه #ملک #تهران #اجاره_دستوری #نرخ #داود_سوری #فردین_یزدانی #دولت #مجلس #قانون #وزارت_راه_و_شهرسازی ✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇 @den_ir

⭕️میزهای چسبنده چرا مدیران دولتی کنار نمی‌روند؟ ✍️مریم زارعیان / جامعه‌شناس 🔸پیشینه حکمرانی در بسیاری از جوامع، بر بنیان‌هایی استوار بوده که گرایش آشکاری به تمرکز قدرت و اقتدارگرایی داشته‌اند. در چنین ساختاری، منصب دولتی چیزی فراتر از یک نقش اداری بود؛ هدیه‌ای از سوی کانون قدرت تلقی می‌شد، امتیازی که گاه رنگ‌وبوی اقطاعی یا حتی موروثی به خود می‌گرفت و با همین منطق نیز بازتولید می‌شد. 🔸این الگوی دیرپا، بستر تاریخی قدرتمندی فراهم آورد که پدیده «چسبندگی به قدرت» را در میان دیوانیان، مستوفیان، متصدیان و به تعبیر امروزی، مدیران دولتی، طبیعی و پذیرفتنی جلوه دهد. با ورود به عصر روشنگری و به‌ویژه در دو سده اخیر، ساختارهای اقتدار سنتی در پرتو نهادهای مدرن دستخوش بازآرایی شدند. 🔸جایگاه اداری در بسیاری نقاط جهان، از «امتیاز» به «مسئولیت» تبدیل شد و کناره‌گیری داوطلبانه از مقام، نشانه‌ای از بلوغ، احترام به افکار عمومی و پایبندی به اخلاق اداری تلقی شد. اما این گذار در جوامع کمترتوسعه‌یافته، کند، ناهموار و نابرابر پیش رفته است؛ در ذهنیت عمومی این جوامع، مقام دولتی همچنان چهره‌ای از «موهبتی اعطایی از بالا» دارد، نه مسئولیتی پاسخگو در برابر جامعه. 🔸اگر پای صحبت مدیران دولتی بنشینید، از دشواری کار، فشارهای جان‌فرسا و ناکافی بودن دستمزد گلایه می‌کنند؛ اما در عمل، دلبستگی‌شان به میز مدیریت به حدی است که گویی بخشی از وجودشان شده است. 📌متن کامل را در سایت تجارت فردا مطالعه کنید. #تجارت_فردا @tejaratefarda

⭕️چراغ‌های تاریک رابطه چرا افراد از ازدواج فراری‌اند؟ ✍️سوسن نوری / نویسنده نشریه 🔸«چه شانسی داشته‌ام که ازدواج نکردم»، «فلانی چه جراتی دارد که در آستانه ازدواج است»، یا «زندگی زیر یک سقف با یک نفر دیگر پر از چالش و تنش است»؛ این جملات را احتمالاً شما هم از جوانان در رده‌های سنی مختلف شنیده‌اید. در واقع، همزمان با تحولات اجتماعی و فرهنگی، مشکلات شدید اقتصادی، ازدواج برای خیلی‌ها دیگر کعبه آمال و آرزو نیست و برخی بدون حتی تجربه زندگی مشترک ناموفق، عطای آن را به لقایش بخشیده‌اند و با درس گرفتن از ازدواج دیگران، تجرد را برای خود انتخاب کرده‌اند. 🔸البته که افزایش هزینه‌های اصلی زندگی، به‌ویژه مسکن، درمان و حمل‌ونقل به‌همراه نااطمینانی شدید اقتصادی، نوسانات ارزی و بی‌ثباتی شغلی، به‌خودی خود سن ازدواج را بالا برده و تجرد را به گزینه‌ای کم‌ریسک‌تر تبدیل کرده است. در این میان، نابرابری درآمدی و فرصت‌های شغلی میان زنان و مردان معادله جفت‌یابی را مختل کرده و گروه‌های کم‌درآمد یا کم‌تحصیل را آسیب‌پذیرتر کرده است. 🔸از طرفی، برای زنان و مردان تحصیل‌کرده، بازدهی سرمایه‌گذاری روی مسیر حرفه‌ای در بسیاری موارد جذاب‌تر از تشکیل خانواده شده و ترجیحات رابطه‌ای را تغییر داده است. با ذکر این نکته که سیاست‌هایی مانند وام ازدواج یا مشوق‌های محدود نه‌تنها اثربخش نبوده‌اند، بلکه به ریشه‌های ساختاری مشکل نیز پاسخی نمی‌دهند و هر مداخله جدی باید از اصلاح فشارهای اقتصادی و کاهش ریسک‌های کلان آغاز شود. 🔸عالیه شکربیگی، استاد دانشگاه و پژوهشگر زنان و خانواده، با نگاهی به افزایش تجرد در ایران و مقایسه آن با روند جهانی معتقد است که روند این پدیده در ایران مشابه بسیاری از کشورهای جهان است، اما شدت آن به‌دلیل ترکیب خاصی از متغیرهای ساختاری، به‌ویژه فشارهای اقتصادی، بیکاری، مهاجرت و تغییرات فرهنگی بیشتر شده است. 📌متن کامل را در سایت تجارت فردا مطالعه کنید. #تجارت_فردا @tejaratefarda

⭕️سکوت پرهزینه در محیط کار ایران، آزار جنسی به چه شکل‌هایی وجود دارد؟ ✍️فائزه مومنی / نویسنده نشریه 🔸آزار جنسی در محیط کار، برخلاف تصور رایج، نه یک مسئله شخصی میان دو نفر، بلکه معضلی ساختاری، سازمانی و اقتصادی است؛ معضلی که می‌تواند بر مشارکت اقتصادی زنان، بهره‌وری سازمان‌ها و حتی کیفیت سرمایه انسانی کشور اثر بگذارد. 🔸مطالعه‌ای که این گزارش بر مبنای آن نوشته شده، تصویر نادیده‌گرفته‌ای از وضعیت زنان شاغل در ایران ارائه می‌دهد؛ وضعیتی که در آن، بسیاری از برخوردها و تنش‌هایی که در ظاهر نوعی «شوخی»، «رفتار معمول سازمانی» یا «رفتار شخصی» تلقی می‌شوند، در عمل مصادیقی از آزار جنسی هستند که پیامدهای اجتماعی و اقتصادی سنگینی تولید می‌کنند. علی‌اصغر حسینی‌نوذری و حسین کردی در مقاله‌ای با عنوان «تجربه انواع آزار جنسی زنان» در فصلنامه علمی-پژوهشی رفاه اجتماعی، آزار جنسی را از سطح یک تابوی فرهنگی به یک پدیده قابل اندازه‌گیری تبدیل کرده‌اند. زنانی که در این مطالعه حضور داشتند، طیفی سنی میان ۲۵ تا ۵۰ سال داشتند و تجربه‌هایشان، هم از محیط‌های کاری رسمی و سازمان‌یافته حاصل شده و هم از محیط‌های کاری کوچک‌تر و کم‌ساختار. این تنوع باعث می‌شود نتایج، تصویری نسبتاً گسترده از واقعیت باشد. 🔸آنچه از خلال روایت‌ها و داده‌ها حاصل می‌شود، نشان می‌دهد که بخش قابل‌توجهی از زنان شاغل در ایران، حداقل یک‌بار نوعی از آزار جنسی را تجربه کرده‌اند؛ از نگاه‌های طولانی و ناخواسته و کنایه‌های کلامی گرفته تا فشارهای پنهانی برای ایجاد روابط خارج از عرف کاری، یا حتی لمس ناخواسته و نزدیک ‌شدن‌های عمدی. اما مسئله، تنها وقوع این رفتارها نیست؛ بلکه سکوت گسترده‌ای است که آن را احاطه کرده. 🔸در بسیاری از روایت‌ها، زنان اشاره کرده‌اند که شکایت کردن را بی‌فایده دانسته‌اند، یا از پیامدهای اجتماعی و شغلی ترسیده‌اند، یا معتقد بوده‌اند که «هیچ‌کس جدی نمی‌گیرد». همین چرخه سکوت، به‌صورت ساختاری امکان تداوم آزار را فراهم می‌کند و به مرور، هنجاری نانوشته شکل می‌گیرد که در آن، آزار جنسی نه استثنا، بلکه بخشی از «محیط کار» تعریف می‌شود. 📌متن کامل را در سایت تجارت فردا مطالعه کنید. #تجارت_فردا @tejaratefarda

⭕️تله بدهی چرخه وام‌دهی خارجی چین چه پیامدهایی برای نظام مالی جهانی دارد؟ تله بدهی چینی معمولاً با دوره‌ای از رونق و خوش‌بینی آغاز می‌شود که در آن وام‌دهی گسترده صورت می‌گیرد و افزایش ارزش دارایی‌ها این تصور را ایجاد می‌کند که بازپرداخت بدهی‌ها آسان خواهد بود. اما با وقوع یک شوک اقتصادی، درآمدها افت می‌کند، بازپرداخت دشوار می‌شود و در نهایت بحران بدهی و افت رفاه عمومی شکل می‌گیرد. تله بدهی چینی سابقه تاریخی دارد. در دهه ۱۹۷۰ بانک‌های بزرگ آمریکا و اروپا به کشورهای درحال‌توسعه (مکزیک، برزیل و…) وام پرداخت می‌کردند. وام‌ها دلاری بودند با سررسید کوتاه 3 تا 7 سال که بهره بالاتر از لایبور پرداخت می‌کردند. ضعف اصلی در نبود شفافیت و فقدان آمار دقیق از حجم بدهی است. نتیجه این‌که بحران بدهی دهه ۱۹۸۰ به وجد آمد و کل نظام مالی جهانی را تهدید کرد. چین در حال حاضر بزرگ‌ترین وام‌دهنده دوجانبه جهان است. که بیش از ۸۰۰ میلیارد دلار وام پرداخت کرده است. کشورهای آفریقایی، جنوب آسیا، کشورهای کم‌درآمد و فقیر از چین وام می‌گیرند تا در زمینه راه‌سازی، انرژی، بنادر و معادن سرمایه‌گذاری کنند. #تجارت_فردا @tejaratefarda

⭕️تجربه مدیریت خشکی چالش تاریخی و بحران خشکسالی در گفت‌وگو با فاطمه درگاهیان ✍️جواد حیدریان / دبیرتحریریه 🔸خشکسالی، مهمان همیشگی فلات ایران بوده است. تجربه‌ای که از روزگاران دور تا امروز، ردپای آن در فرازوفرود تمدن‌های کهن و زندگی مدرن ایرانیان دیده می‌شود. دکتر فاطمه درگاهیان، عضو هیات علمی و رئیس تحقیقات اقلیم و بیابان موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور، در گفت‌وگو با تجارت فردا، ریشه‌های تاریخی، ابعاد کنونی و پیامدهای گسترده این پدیده اقلیمی را واکاوی کرده و معتقد است؛ خشکسالی بخشی جدایی‌ناپذیر از تاریخ اقلیمی ایران است و موقعیت جغرافیایی کشور در کمربند خشک جهان، آن را همواره در معرض نوسانات طبیعی اقلیم و پیوندهای دور اقلیمی مانند ال‌نینو قرار داده است. 🔸شواهد دیرینه‌اقلیم‌شناسی حاکی از دوره‌های متناوب خشکی طولانی‌مدت است، اما تمدن‌های ایرانی از عیلام و هخامنشی تا ساسانیان، با ابداع قنات و سیستم‌های مدیریت آب، در برابر این چالش مقاومت کرده‌اند. اما خشکسالی امروز ایران، با گذشته تفاوت هویتی دارد. دکتر درگاهیان تاکید می‌کند که اکنون با ترکیب خطرناک و بی‌سابقه‌ای از تغییرات اقلیمی جهانی و مدیریت ناپایدار منابع آب مواجهیم. کاهش بارش‌ها به‌ویژه برف، افزایش دما و تبخیر و تشدید الگوهای خشکی، دستاورد تغییر اقلیم است. 🔸از سوی دیگر، برداشت بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی، توسعه کشاورزی ناپایدار با محوریت محصولات پرآب‌بر، فقدان حکمرانی یکپارچه آب و فشار جمعیت، بحران را تشدید کرده‌اند. پیامد این وضعیت، بروز فاجعه‌ای اکولوژیک است. فرونشست زمین با نرخ‌های خطرناک در دشت‌های اصلی، خشک شدن دریاچه‌ها و تالاب‌هایی که به کانون‌های گردوغبار و نمک تبدیل شده‌اند، نابودی رودخانه‌ها، تخریب جنگل‌های زاگرس و کاهش شدید تنوع زیستی تنها نمونه‌هایی از این وضعیت است. 📌متن کامل را در سایت تجارت فردا مطالعه کنید. #تجارت_فردا @tejaratefarda

⭕️بحران جهانی آب و تهدید امنیت غذایی در ۱۷ کشور خشک جهان 🔸بر اساس گزارش سالانه موسسه منابع جهانی (WRI)، ۱۷ کشور جهان در شرایط «تنش آبی بسیار بالا» قرار دارند. این کشورها سالانه بیش از ۸۰ درصد از منابع آب تجدیدپذیر خود را مصرف می‌کنند. 🔸این کشورها که میزبان حدود یک‌چهارم جمعیت کره زمین هستند، در برابر کوچک‌ترین شوک‌های خشکسالی که تغییرات اقلیمی آنها را تشدید می‌کند، آسیب‌پذیرند و «روز صفر» بی‌آبی برایشان تهدیدی قریب‌الوقوع است. 🔸بحران آب در این کشورها پیامدهای ویرانگری دارد که به گفته مدیرعامل موسسه منابع جهانی، به شکل ناامنی غذایی، جنگ، مهاجرت و بی‌ثباتی مالی بروز می‌کند. 🔸این ۱۷ کشور به ترتیب بیشترین تنش آبی عبارتند از: قطر، اسرائیل، لبنان، ایران، اردن، لیبی، کویت، عربستان سعودی، اریتره، امارات متحده عربی، سان‌مارینو، بحرین، هند، پاکستان، ترکمنستان، عمان و بوتسوانا. نکته قابل توجه تمرکز جغرافیایی این بحران است؛ به طوری که ۱۲ کشور از این فهرست در منطقه خشک خاورمیانه و شمال آفریقا واقع شده‌اند. #تجارت_فردا @tejaratefarda

⭕️نوآوری در تنگنای ساختارها گفت‌وگو با مجتبی میرجعفری درباره وضعیت و موانع نوآوری در اقتصاد ایران ✍️مینا علیزاده / نویسنده نشریه 🔸اقتصاد ایران پر از استعداد و ایده‌های نوآورانه است، اما این ایده‌ها اغلب در همان ابتدای مسیر خفه می‌شوند. کارشناسان معتقدند کشور اکنون ظرفیت‌های علمی و فنی قابل‌توجهی در حوزه‌هایی مانند فناوری‌های پیشرفته، مهندسی، دارو و علوم داده دارد، اما حلقه‌های حیاتی زنجیره نوآوری از توسعه محصول تا تجاری‌سازی و عرضه به بازار به هم وصل نیستند. نتیجه این است که نوآوری به‌جای تبدیل شدن به موتور رشد اقتصاد، در دل یک اکوسیستم پیچیده و پراکنده گرفتار می‌شود و خلاقیت، انرژی و سرمایه به مسیرهای کم‌ریسک و کوتاه‌مدت سوق پیدا می‌کند. 🔸در بسیاری از اقتصادهای پیشرفته بازار محرک اصلی نوآوری است و دولت نقش تنظیم‌گر دارد. اما در ایران ساختار پروژه‌محور و تمرکز تاریخی بر دارایی‌های فیزیکی باعث شده است سرمایه‌گذاری روی دارایی‌های نامشهود مانند داده، مالکیت فکری، شبکه توزیع دیجیتال و برند محصول کم‌ارزش و پرریسک جلوه کند. تورم مزمن، تحریم‌ها و بی‌ثباتی مقررات هم چشم‌انداز بلندمدت را محدود کرده است و ریسک فعالیت‌های نوآورانه را چند برابر می‌کند. بنگاه‌های بزرگ دولتی و شبه‌دولتی نیز شرایط را پیچیده‌تر کرده‌اند. 🔸با دسترسی انحصاری به منابع، زیرساخت و شبکه‌های حیاتی این شرکت‌ها رقابت را محدود کرده‌اند و شرکت‌های کوچک و متوسط که موتور اصلی نوآوری‌اند مجبور به وابستگی و انطباق با قواعد محدودکننده می‌شوند. نتیجه آن است که اکوسیستم نوآوری به‌جای یک شبکه باز و پویا به ساختاری سلسله‌مراتبی و کند تبدیل شده است. 🔸ضعف زیرساخت‌های فنی، حقوقی و نهادی نیز به این معادله اضافه شده است. دسترسی محدود به فناوری‌های پایه، نبود چهارچوب‌های شفاف مالکیت داده و الگوریتم و نبود سازوکارهای واقعی برای پیوند دانشگاه، صنعت و بازار باعث می‌شود بسیاری از ایده‌ها هرگز فرصت رسیدن به بازار را پیدا نکنند. در این پرونده مجتبی میرجعفری، رئیس انجمن تحول دیجیتال و هوش مصنوعی صنعت و معدن کشور، به جزئیات این موارد می‌پردازد. 📌متن کامل را در سایت تجارت فردا مطالعه کنید. #تجارت_فردا @tejaratefarda

⭕️عاشـقان ChatGPT 🔺در ماه آگوست 2025، ترافیک ChatGPT به ۵ /۸ میلیارد بازدید در سراسر جهان رسید که بیش از ۱۰ برابر بیشتر از Gemini گوگل است. 🔺گسترش پایگاه کاربران آن - با تعداد کاربران تجاری که اکنون به پنج میلیون نفر رسیده است - درآمد سالانه‌ آن را تا پایان سال به ۲۰ میلیارد دلار پیش‌بینی می‌کند. 🔺در ماه ژوئن، این رقم ۱۰ میلیارد دلار بود و بعداً در ماه ژوئیه به ۱۳ میلیارد دلار افزایش یافت. #تجارت_فردا @tejaratefarda

⭕️بلاتکلیفی راهبردی بررسی جایگاه ایران در قطب‌بندی جهانی تجارت در گفت‌وگو با پدرام سلطانی ✍️صبا نوبری / نویسنده نشریه نظام تجارت جهانی که پس از جنگ جهانی دوم و با تاسیس نهادهایی همچون گات و سازمان تجارت جهانی بر مبنای اصل عدم تبعیض و آزادسازی تعرفه‌ای بنا نهاده شد، در دهه گذشته با چالش‌های بنیادین روبه‌رو شده است. روند جهانی‌سازی که زمانی نیروی محرکه اصلی اقتصاد بین‌الملل تلقی می‌شد، اکنون جای خودش را به مفاهیمی همچون رفیق‌بازی تجاری، تامین امنیت زنجیره ارزش و حمایت‌گرایی ژئوپولیتیک داده است. این چرخش، که ریشه در تنش‌های سیاسی، جنگ‌های تجاری، بحران‌های همه‌گیری و تحریم‌های گسترده بین‌المللی دارد، پرسشی کلیدی را مطرح می‌کند: آیا تجارت جهانی بار دیگر در حال تبدیل ‌شدن به تجمعی از بلوک‌های اقتصادی-سیاسی است و آیا سیاست، نقش محوری در هدایت جریان کالا و سرمایه ایفا می‌کند؟ به همین بهانه در این‌باره به گفت‌وگو با پدرام سلطانی، فعال برجسته بخش خصوصی، نشستیم. 📌متن کامل را در سایت تجارت فردا مطالعه کنید. #تجارت_فردا @tejaratefarda

📹 چرا مصادره‌ها در آغاز انقلاب مشروعیت یافتند؟ ▫️محمد قوچانی در میزگرد تجارت فردا: ▫️با جهش درآمد های نفتی و تصمیم شاه برای دو برابر کردن بودجه، اقتصاددان‌ها هشدار دادند که این کار خطرناک است، اما شاه با اتکا به پول نفت به‌دنبال رضایت اجتماعی رفت؛ از توزیع شیر و موز در مدارس تا افزایش هزینه‌های عمرانی دولت. ▫️طبق «تئوری انتظارات فزاینده»، این سیاست‌ها انتظارات جامعه را بالا برد و در نهایت علیه خود حکومت عمل کرد. ▫️قوچانی می‌گوید بسیاری از همان دانش‌آموزانی که شاه تصور می‌کرد جذب می‌شوند، بعدها انقلابی شدند. با تورم و بحران اقتصادی، مردم گمان کردند ثروت کشور چپاول می‌شود و این ذهنیت زمینه اجتماعی مصادره‌ها را ساخت. ▫️او ریشه معرفتی مصادره‌ها را نیز ناشی از گسست رابطه تاریخی بازار و روحانیت می‌داند؛ رابطه‌ای که با ورود پول نفت و وابستگی مالی دولت تضعیف شد و بستر نظری این مصادره‌ها را شکل داد. 🔗 نسخه کامل در تلگرام 🌐 نسخه کامل در سایت 📺 @ecoiran_webtv

🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»: ماموریت پیش ‌رو 👤 دکتر علیرضا بختیاری؛ مدیر مسوول گروه رسانه‌ای دنیای‌‌اقتصاد ✍️ بیست‌وچهارمین سال فعالیت «دنیای‌اقتصاد» دیروز آغاز شد. روزنامه دنیای‌اقتصاد در سال ۱۳۸۱ و در میانه اجرای برنامه سوم توسعه کار خود را آغاز کرد. ✍️ تمهیداتی که در این برنامه تعبیه شده بود، امیدهای فراوانی ایجاد کرد و ما کوشیدیم این خط امیدواری را تقویت کنیم و هر جا انحرافی از اهداف آن مشاهده کردیم، آن را تحلیل، نقد و بررسی کنیم. ✍️ بخشی از هدف‌های این برنامه از جمله ایجاد حساب ذخیره ارزی، تقویت سرمایه‌گذاری خارجی، اصلاح نظام ارزی و آزادسازی بازار مالی کشور، تا حدود زیادی محقق شد؛ اما برخی بخش‌های دیگر موفقیت چندانی نداشت. ✍️ حجم نقدینگی افزایش یافت؛ وابستگی بودجه به درآمد‌های نفتی کم نشد؛ خصوصی‌سازی به‌درستی پیش نرفت و یارانه‌ها هدفمند نشد. ✍️ کارنامه برنامه سوم و تحولات سیاسی پس از سال ۱۳۸۴، استراتژی بنگاهی دنیای‌اقتصاد را قدری تغییر داد. ✍️ امید و توجه ما به سیاستگذاران کمتر و به دانشگاهیان و اهالی کسب‌و‌کار بیشتر شد. حاصل این نگاه تازه، گسترش زیر‌ساخت‌های اطلاع‌رسانی و افزایش سطوح ارتباط با مخاطبان غیردولتی بود. ✍️ پدید آمدن بخش‌های توسعه‌ای مانند سایت اقتصادنیوز و مجله تجارت فردا و واحد همایش‌ها و انتشارات و شکل‌گیری «گروه رسانه‌ای دنیای‌اقتصاد» حاصل این دوران است. اکوایران هم که بعدها به این مجموعه توسعه‌ای اضافه شد، ادامه همان استراتژی بود. ✍️ شعار «دنیای‌اقتصاد به شما قدرت پیش‌بینی می‌دهد» که از اوایل دهه۹۰ پدید آمد، در واقع ترجمان این رویکرد تازه و مبتنی بر اقتصاد خرد و هم‌اندیشی با فعالان اقتصادی بود. ✍️ اما وضعی که در چند سال اخیر پیش آمده، قواعد پیشین را تحت‌الشعاع قرار داده و به اقتضای آن، باید تحولات اقتصادی کشور را به‌گونه‌ای دیگر نگاه کنیم. ✍️ اقتصاد ایران در سال‌های اخیر، بر اثر بی‌تدبیری‌های سیاستگذاران و فشار تحریم‌ها، در بخش‌های مختلف، از انرژی گرفته تا مسائل پولی و مالی و مدیریتی دچار انواع ناترازی‌ها و ناکارآمدی‌ها شده است. موارد پرشمار فساد، سیاستگذاری‌ها را کم‌اثر کرده است. ✍️ یک پای گرفتاری‌های اقتصادی ایران امروز در مسائل پولی و مالی و اداره اقتصادی و پای دیگرش در سیاست و دیپلماسی و بحران‌های اجتماعی و رویکردهای فرهنگی و نسلی قرار دارد. ✍️ دولت برای اینکه بتواند مخاطب نقدها و توصیه‌های کارشناسی قرار بگیرد، ابتدا باید صاحب آمریت و قهاریت متداول دولت‌ها باشد که بتواند از خود اراده‌ای نشان دهد و نقد و توصیه‌ای را بپذیرد یا نپذیرد. ✍️ در این وضع جدید باید خبرنگاران و نویسندگان «گروه رسانه‌ای دنیای‌اقتصاد» و اقتصاددانان و کارشناسان همراه آن، در پی یافتن راه‌ها و اسلوب‌هایی برآیند که «نهاد دولت» را از ناتوانی و ناکارآمدی نجات دهد و آن را بر پایه‌هایی استوار بنشاند که بتواند از عهده مسائل پرشمار کشور در حوزه‌های اقتصادی و غیر‌اقتصادی برآید و هم افزایی ملی را افزایش دهد. #دنیای_اقتصاد #سرمقاله #سالگرد ✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇 @den_ir

📹 ایران‌ناسیونال در سال ۱۳۵۰ به‌دنبال اتومبیل برقی بود سعیدی، جامعه شناس: ▫️داریوش شایگان در مصاحبه با تاریخ شفاهی مرکز مطالعاتی ایران می‌گوید کسانی که با مونتاژ مخالفت می‌کردند، نمی‌دانستند صنعت از مونتاژ شروع می‌شود. ▫️کارآفرینان ایرانی داشتند صنایع مونتاژی را به‌تدریج داخلی می‌کردند، اما صدای روشنفکرانی مانند جلال آل‌احمد بلندتر بود و مسیر صنعتی کشور را نقد می‌کردند. ▫️سعیدی همچنین اشاره می‌کند که اسناد ایران‌ناسیونال نشان می‌دهد این شرکت در سال‌های ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱ به دنبال تولید اتومبیل برقی بوده و تلاش می‌کرده این فناوری را به‌تدریج در داخل کشور توسعه دهد. 🔗 نسخه کامل در تلگرام 🌐 نسخه کامل در سایت 📺 @ecoiran_webtv

🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»: ایستادگی بر اصول 👤 خسرو قدیری ✍️ روزنامه «دنیای‌اقتصاد» امروز وارد بیست‌وچهارمین سال حیات خود می‌شود. به روال معمول، دنیای‌اقتصاد در بیست‌وسه سال گذشته فراز و نشیب‌های بسیاری را تجربه کرده، اما مهم‌تر از همه موفقیت‌ها و ناکامی‌ها، کوشیده است از آموختن غفلت نکند، از خودبزرگ‌بینی بگریزد، از تذبذب بپرهیزد و از اصول اعلام‌شده خود به صراحت دفاع کند. هزینه ایستادن بر اصول خود را نیز در این سال‌ها پرداخته است. ✍️ دنیای‌اقتصاد در این سال‌ها همواره کوشیده است با صراحت از نقش‌آفرینی و اثرگذاری بخش خصوصی حمایت کند و بدون لکنت زبان توجه مسوولان، تصمیم‌سازان و سیاستگذاران را به اهمیت این بخش مهم از اقتصاد ملی و ضرورت حمایت از بازار رقابتی، مقابله جدی با انحصار و رانت‌جویی به‌عنوان پیش‌شرط‌های دستیابی به اقتصادی سالم، پویا و قدرتمند جلب کرده است. ✍️ در کوران این تلاش و ترویج حمایت از بخش خصوصی، بازار آزاد و سلامت محیط کسب‌وکار به عنوان یک وظیفه ملی، شاهد کج‌فهمی‌ها، انگ‌زنی‌ها و تخریب‌های بسیار بوده‌ایم؛ اما هرگز از اصول خود عقب ننشستیم. ✍️ در همه این سال‌ها و در همه دولت‌های مختلف به این وظیفه عمل کردیم. نقدهای کارشناسی خود را به سیاستگذاران و مسوولان وقت عرضه کردیم و ازسیاست‌ها و اقدامات تحول‌آفرین آنها دفاع کردیم. ✍️ اگرچه به هنگام نقد عملکرد دولت‌ها همواره هدف انواع فشارها و اتهام‌های آنها قرار می‌گرفتیم. اتفاقا آن کج‌فهمی‌ها و این فشارها، بدون لجاجت و خصومت‌ورزی، ما را در ادامه راه و پافشاری بر اصول خود مصمم‌تر کرد. ✍️ استقبال روزافزون مخاطبان به‌ویژه فعالان اقتصادی و مدیران بخش‌های خصوصی و دولتی و همراهی و همکاری موثر اقتصاددانان، در همه این سال‌ها اسباب دلگرمی ما و نشانگر درستی مشی و محتوای رسانه ما بوده است. ✍️ همین روند در مقاطع مختلف بسترساز نوجویی و توسعه در سازمان ما بوده است. ✍️ روزنامه دنیای‌اقتصاد امروز در کنار دیگر رسانه‌های «مجموعه رسانه‌ای دنیای‌اقتصاد» از جمله هفته‌نامه تجارت‌فردا، تلویزیون اینترنتی اکوایران و اقتصادنیوز، همچنان می‌کوشد متواضعانه بر اصول خود استوار و در محقق ساختنِ آرزوی ملیِ داشتنِ یک اقتصاد سالم و توانمند، پایدار بماند. ✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇 @den_ir

🔻انگل‌زدایی از بودجه 1405 | آیا دولت پزشکیان توان قطع بودجه نهادهای غیرضروری را دارد؟ | هزینه اصلاحات اقتصادی نباید از جیب مردم برداشت شود محمد طاهری، روزنامه نگار و سردبیر هفته نامه تجارت فردا نوشت؛ 🔹باز هم بیانیه‌ای دیگر با امضای اقتصاددانان. بیانیه‌ای در نقد نظام حکمرانی. این دومین بیانیه مشترک اقتصاددانان آزادی‌خواه و نهادگرا در سال پرهیاهوی ۱۴۰۴ است که اهمیت آن نه‌فقط در محتوا، بلکه در ترکیب امضاکنندگان نیز نهفته است 🔹اکنون اکثریت اقتصاددانان بر یک نکته تأکید دارند؛ این‌که دولت چاره‌ای جز جراحی اقتصاد ندارد، اما هزینه آن را نباید از جیب مردم برداشت کند. 🔹محور دیگر بیانیه، مشروط‌سازی اصلاحات اقتصادی است. امضاکنندگان بیانیه، اصلاحات اقتصادی را رد نمی‌کنند، اما آن را به اصلاح هم‌زمان سمت هزینه‌های بودجه و پیش‌بینی سازوکارهای جبرانی روشن برای اقشار آسیب‌پذیر مشروط می‌دانند 🔹اگر دولت مسعود پزشکیان قصد اصلاحات جدی دارد، نخستین گام باید کاهش سهم نهادهای به درد نخور و محدودکننده آزادی و توسعه باشد ⬅️ متن کامل سرمقاله را در اقتصادنیوز بخوانید @EghtesadNews_com

⭕️جورکش اقتصاد ایران بخش خصوصی چگونه آب رفت؟ #تجارت_فردا @tejaratefarda

🔻چه موانعی بر سر راه مذاکره بخش خصوصی ایران و آمریکا وجود دارد؟ | گشایش مسیر جدید در دیپلماسی دکتر موسی غنی‌نژاد، اقتصاددان 🔹از نظر من یک راه این است که وزارت خارجه امکان گفت‌وگوی مستقیم میان فعالان بخش خصوصی ایران و آمریکا را فراهم کند 🔹به‌تازگی رئیس اتاق بازرگانی ایران اعلام کرده که گزارشی درباره امکان ارتباط مستقیم بخش خصوصی ایران و آمریکا تهیه شده و اتاق بازرگانی ایران آمادگی دارد با بخش خصوصی آمریکا وارد مذاکره شود. ظاهراً این گزارش به وزارت امور خارجه ارائه شده، اما در آنجا بایگانی شده است 🔹آغاز مذاکره در چهارچوب اقتصادی می‌تواند مسیری مستقل ایجاد کند حسین سلاح‌ورزی، فعال بخش خصوصی و رئیس پیشین اتاق بازرگانی ایران: 🔹بخش خصوصی در اوضاع کنونی نمی‌تواند طرف مذاکره‌کننده باشد. این مسئله دلایل گوناگونی هم دارد. الان ما با موضوع تحریم‌ها و اوفک (OFAC) مواجه هستیم. هر طرف آمریکایی که بخواهد تماس اقتصادی با ایران داشته باشد، یک مین حقوقی بر سر راه دارد. ابتد باید ثابت کند که طرف ایرانی در فهرست تحریم‌ها نیست| تجارت فردا ⬅️ گزارش کامل را در اقتصادنیوز بخوانید @EghtesadNews_com