کانال رسمی محسن کدیور

#فایل_صوتی مجلس ترحیم پدر در زادگاه @Mohsen_Kadivar_Official

#متن_کامل مجلس ترحیم پدر در زادگاه @Mohsen_Kadivar_Official

مجلس ترحیم پدر در زادگاه عرایض کوتاه من به نمایندگی از خانواده است، درباره پدرم مرحوم مغفور آقای منوچهر کدیور در مجلس ترحیم ایشان در مسجد جامع فسا زادگاه ما. از همه سروران و همشهریان عزیزی که در این مراسم شرکت کردند و نیز از موزه فرهنگ فسا، و دیگرنهادهای مردمی و فرهنگی فسا بابت اهدای دو «لوح سپاس» جداگانه به پدر و مادرم در تاریخ بیستم مهر ۱۴۰۲ «به پاس نگارش کتابهایی فاخر و مانا» صمیمانه تشکر می کنم. پدرم باغ کدیوری را احیا کرد. کتابهایش که حداقل چهار جلد آن درباره فساست یکی از پیش‌کسوتان فساشناسی است. از مرحوم محمود شهابی استاد قواعد فقه و اصولش در دانشکده حقوق دانشگاه تهران در دهه سی نقل می کرد که استاد او را از شغل قضایی منع کرده بود: در دادگستری سر و کار با محروم ساختن متهم یا متهمین از نعمت آزادی و زندگی است، آن هم با پرونده سازی‌های مقدماتی که صورت می گیرد. به آنچه به نام اسلام تدریس می کرد، خود قبل از همه عمل می کرد. در زمان نخست وزیری بازرگان از حقوق ناچیز معلمی ماهانه دو هزار تومان به صندوق نخست‌وزیری جهت اعطای وام به هموطنان بیکار کمک می کرد. در دی ۱۳۵۸ زمینی از ارث پدری صاحب سند مالکیت رسمی شده بود. نیمی از آن را در چهار قواره (هر قواره ۱۷۳ متر مربع) رسما به مستضعفان محلی بخشید تا صاحب خانه شوند. در کتاب «از روزگار گذشته حکایت» نوشته «اگر نام جمهوری اسلامی در آن ایام برای کسانی غریب می نمود خاطره حکومت صدر اسلام برای بسیاری از مردم در حافظه ها حضور داشت. از حکومتی که نام جاودان علی (ع) بر خود داشت. حکومتی که قرار شد بنا و بنیادش بر عدل و داد استوار باشد، بر حق گویی و حق جویی. بر اینکه مردم بتوانند بدون لکنت زبان بنا بر فرهنگ و ادبیات علوی (غیر متتعتع) مکنونات قلبی خود را بدون ترس و هراس در مقابل هر مقام بازگو نمایند.» آن گاه با استناد به سخنان بنیانگذار جمهوری اسلامی در مدرسه علوی مورخ ۱۶ بهمن ۱۳۵۷ نوشته «پخش این سخنان بارقه امیدی بود در قلب مردم مشتاقی چون این نگارنده و اهل و عیالش، که به زودی رایت علوی در گوشه گوشه این مرز و بوم برافراشته خواهد شد.» رو می کرد به من و با اشاره به وضع موجود می گفت: «آیا این بود اسلام رحمانی و عدالت علوی که وعده داده شده بود؟!» در انتهای مقدمه نوشته است: «در هر حال زمستان کم کم به انتها می رسد و به تدریج به گفته سعدی لشکر سرما از سرِ ما برمی خیزد. غنچه ها رو به شکفتن می گذارند.» پدرم رفت و بهاری که منتظرش بود را ندید. آیا فرزندانش شکستن کمر سرما و رفتن زمستان و لشکرش را خواهند دید؟! https://kadivar.com/21139/ @Mohsen_Kadivar_Official

مجلس ترحیم پدر در زادگاه پدرم از مرحوم محمود شهابی استادش در دانشکده حقوق دانشگاه تهران نقل می‌کرد که استاد دانشجویانش را از شغل قضایی منع کرده بود. به آنچه به‌نام اسلام تدریس می‌کرد، خود قبل از همه عمل می‌کرد، خصوصا انفاق در راه خدا، آن هم با حقوق ناچیز معلمی. نوشت ما جمهوری اسلامی را به اعتبار موازین علوی پذیرفتیم. می‌پرسید «آیا این بود اسلام رحمانی و عدالت علوی که وعده داده شده بود؟!» پدرم رفت و بهاری که منتظرش بود را ندید. آیا فرزندانش شکستن کمر سرما و رفتن زمستان را خواهند دید؟! @Mohsen_Kadivar_Official

آگهی مراسم تدفین و ترحیم پدر إنّا لله وإنّا إلیه راجعون هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق / ثبت است بر جریده عالم دوام ما منوچهر کدیور (۱۴۰۲-۱۳۰۸) معلم فرزانه و نویسنده آزاده دار فانی را وداع کرد و به سرای باقی شتافت. مراسم تدفین: گلزار دارالرحمه شیراز، مجاور سالن ترحیم ، یکشنبه ۱۵ بهمن، ساعت ۱۱ صبح  مراسم ترحیم: مسجد دانشگاه شیراز واقع در بلوار جمهوری، یکشنبه ، ۱۵ بهمن ساعت ۱۶:۳۰-۱۵ مجلس یادبود در تهران متعاقبا اعلام خواهد شد. خانواده های کدیور، تدین، نصیرزاده، مهاجرانی، رودی و سایر بستگان https://kadivar.com/21130/ @Mohsen_Kadivar_Official

پدرم به رحمت خدا رفت إنّا لله وإنّا إلیه راجعون پدرم منوچهر کدیور (۱۴۰۲-۱۳۰۸) دار فانی را وداع گفت، و به سرای باقی شتافت. با عزت و شرافت زیست و با سکینه و طمأنینه به محضر حق شتافت. در اول کتاب دفتر عقل (۱۳۷۷) نوشته بودم: «تقدیم به پدرم، معلم متواضع خردورزی، دینداری و آزادگی». معلم بود، و آنچه به دانش آموزان در فسا و شیراز تعلیم می داد، خود عمل می کرد، متواضع و فروتن بود. او حقیقتا معلم من در سه ارزش بنیادین خردورزی، دینداری و آزادگی بود و من هر چه دارم از او دارم. در دفاع از محمد مصدق زندان رفته بود و مصدقی بود. دینداریش از جنس طالقانی، بازرگان و سحابی بود. از تندروی‌های اول انقلاب از قبیل جفایی که بر آقای شریعتمداری رفت، اعدامهای خلخالی و انقلاب فرهنگی آزرده بود. با حوزه رفتن و معمم شدن پسرش مخالف بود، اما عقیده خود را تحمیل نکرد. در هر دو زندان قبل و بعد از انقلاب او بزرگترین پشتیبان پسرش بود. چهارده ساعت در اتوبوس می نشست و از شیراز به تهران می آمد تا دو هفته یک بار در نوبت مردانه بیست دقیقه از پشت شیشه با تلفنی که کنترل می شد با پسرش صحبت کند و این هجده ماه ادامه داشت. و این بیست دقیقه چقدر به من انرژی می داد. به زادگاهش فسا و پدرش غلامحسین کدیور عشق می ورزید. چند دهه آخر نویسندگی پیشه کرده بود. نُه کتاب از او به یادگار مانده است. کتابهایش به سه دسته قابل تقسیم است. دسته اول دو کتابی که تعلقات سیاسی او را نشان می دهد: «اصلاح طلبان ناکام» (۱۳۸۰) «همه مردان مصدق» (۱۳۹۳) کتاب نخست مروری بر خدمات قائم مقام فراهانی، امیرکبیر، مدرس، مصدق، و فاطمی است. کتاب دوم سرگذشت بیست نفر از یاران مصدق است. دسته دوم تدوین سرگذشت‌های خانواده کدیور است. نخست «دفتر ایام حاج غلامحسین کدیور فسایی (۱۳۲۲-۱۲۵۸)» (۱۳۸۴) که سرگذشت پدربزرگ من و مؤسس باغ کدیوری است. دوم «بدرقه یک مسافر: یادنامه محمدعلی غلامحسین زاده فسائی (کدیور)» (۱۴۰۰) زندگی‌نامه برادر ناکامش است. سوم «از روزگار گذشته حکایت، جلد اول (۱۳۵۸-۱۳۰۸)» (۱۳۹۶)، و «از روزگار گذشته حکایت، جلد دوم (۱۴۰۰-۱۳۵۸)» (۱۴۰۱) سرگذشت خودنوشت پدرم در دو جلد است. چهارم «نامه ها و چامه‌ها: یکصد و بیست و یک مکتوب از بعضی نفرات (۱۳۹۹-۱۳۱۴) (۱۳۹۹) که نامه هایی است که به او نوشته شده و با دقت آنها را در این مجموعه گردآوری کرده است. دسته سوم تصحیحات اوست. نخست «دیوان رهنما، سروده سید احمد رهنما» (۱۳۸۶). کتاب دیگری از مرحوم سید احمد رهنما را تصحیح کرده که به امید خدا بزودی منتشر خواهد شد. اینکه چاقوی سانسور بر سر کتابهای پدرم از جمله جلد دوم خاطراتش چه آورده است به وقت دیگر موکول است. از سال ۱۳۸۷ که به غربت غربیه مبتلا گشتم، تنها دو نوبت موفق به ملاقات حضوری با پدر و مادرم شدم. نوبت اول در تیر ۱۳۹۰ در لندن در منزل خواهرم توفیق ملاقات حضوری آنها دست داد. نوبت دوم در تیر ۱۳۹۲ سه هفته ای همگی به استانبول رفتیم و روزهای خوشی در خدمت پدر و مادر بودم. بعد از آن علیرغم تمایل شدید دوجانبه دیگر این توفیق نصیب نشد. سن و سال ایشان کمتر اجازه سفر می داد. دوران کرونا هم بر مشکلات افزود. به هر حال یازده سال از آخرین دیدار حضوری با پدر و مادر گذشته است. خداوند به مادرم سلامتی و طول عمر دهد و تشکر از خواهرانم بابت مراقبت‌های ماههای آخر از پدر. پدر به سفر آخرت رفت و حسرت دیدار بر دل پسر ماند. و حسرت حضور در مراسم تشییع، تدفین، و ترحیم پدر و فاتحه ای بر مزارش. خدایش رحمت کند و در کنف مغفرت و رضوان خود مأوایش دهد. هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق / ثبت است بر جریده عالم دوام ما https://kadivar.com/21124/ @Mohsen_Kadivar_Official

پدرم به رحمت خدا رفت إنّا لله وإنّا إلیه راجعون پدرم منوچهر کدیور دار فانی را وداع گفت، و به سرای باقی شتافت. با عزت و شرافت زیست و با سکینه و طمأنینه به محضر حق شتافت. او معلم من در سه ارزش بنیادین خردورزی، دینداری و آزادگی بود. در هر دو زندان قبل و بعد از انقلاب بزرگترین پشتیبان پسرش بود. به زادگاهش فسا و کشورش عشق می ورزید. نُه کتاب از او به یادگار مانده است، از جمله خاطراتش «از روزگار گذشته حکایت»، در دو جلد. خدایش رحمت کند و در کنف مغفرت و رضوان خود مأوایش دهد. @Mohsen_Kadivar_Official

#متن_کامل گاه‌شمار معرکه ادواری افترای تکفیر @Mohsen_Kadivar_Official

گاه‌شمار معرکه ادواری افترای تکفیر «هر کسی آزاد است نظری را ابراز کند که به‌باور رایج مسلمانان انحلال اسلام محسوب می‌شود. از آن سو، منتقدان هم به‌همین میزان، - یعنی بدون هیچ محدودیتی - آزادند افراد یادشده را «نقد ساختاری» کنند. نه دسته اول مرتد، کافر و خارج از اسلام هستند، چرا که خود را مسلمان می‌دانند؛ نه دسته دوم تکفیرگر، چرا که اولا در اسلام نواندیش تکفیر بلاموضوع است، ثانیا در اسلام سنتی تکفیر بحثی فقهی است و در بحث الهیاتی اتهام تکفیر خروج از محل نزاع است، ثالثا نمی‌توان با برچسبِ ناچسبِ تکفیرگری اذهان را از نقد ساختاری منحرف کرد. عبدالکریم سروش حتی بر اساس موازین فقه سنتی قابل تکفیر نیست، و هرگز تکفیر هم نشده است. محسن کدیور هرگز سروش - و هیچ‌کس دیگر- را نه تنها تکفیر نکرده، بلکه برعکس، وی سروش را تا زمانی که خود را مسلمان می‌داند، مسلمان می‌شناسد. نقدهای ساختاری کدیور به‌آراء «سروشِ متأخر» به‌جای خود باقی است، و هیچ منافاتی با قول به‌مسلمانی او ندارد. سروش تکفیر را با تلقی «عوامانه» به‌کار می برد، اما از آن نتیجه «فقهی» می‌گیرد. اینکه به‌کسی که دیدگاه الهیاتی شما را نقد می‌کند، بگویید «تکفیرگر»، مغالطه محض و بی‌اطلاعی یا غفلت از تمایز بحث فقهی و الهیاتی است.» (برگرفته از مقالات کدیور در شهریور ۱۴۰۱) عبدالکریم سروش - که در تخریب منتقدانش شهره است - تا کنون چهار دور به‌کدیور افترای تکفیر خود را زده است. مطابق مستندات ذیل، کدیور به‌دعاوی وی در سه دور قبلی به‌طور مستدل و محترمانه پاسخ داده است. در دور چهارم - که که منشأ آن نامشخص است - سروش «سقوط اخلاقی» خود را به‌نمایش گذاشته است. «وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا» (فرقان ۷۲) ۱۱ بهمن ۱۴۰۲ دور اول (۱۳۹۴) • محسن کدیور، «تأمّلاتی در نواندیشی دینی در ایران معاصر»، دانشگاه إی أند إم تگزاس، ۳۰ مهر ۱۳۹۴. • بازخوانی مبانی روشنفکری دینی در گفتگو با عبدالکریم سروش: «ما هم به قرآن نگاه نقدی داریم و هم به پیامبر»، تیتر اول و مصاحبه‌ی افتتاحیه‌ی تارنمای زیتون، طاها پارسا، ۱۲ بهمن ۱۳۹۴. • محسن کدیور، «انسداد باب نقد»، ۳۰ بهمن ۱۳۹۴. دور دوم (دی ۱۳۹۹- مرداد ۱۴۰۰) محسن کدیور: • چالش اسلام و قدرت، ۱۵-۱، نقد ادعای پیامبر اقتدارگرای عبدالکریم سروش، دی ۱۳۹۹ – مرداد ۱۴۰۰؛ • چکیده بخش اول: نقد شواهد قرآنی و روائی، اردیبهشت ۱۴۰۰؛ • چکیده بخش دوم: نقد ادعا، مهر ۱۴۰۰. عبدالکریم سروش: • مروری بر نقد دکتر کدیور بر مقوله‌«دین و قدرت»، زیتون، ۲۶ دی ۱۳۹۹؛ محسن کدیور، پاسخ به نقد کتبی دکتر سروش: ایضاح چالش اسلام و قدرت، ۲۶ دی ۱۳۹۹. • گفتار «ارزیابی تحلیلی نقدهای نظریه دین و قدرت»، کانال تلگرامی دکتر سروش، ۲۷ اسفند ۱۳۹۹. دور سوم (اسفند ۱۴۰۰ – شهریور ۱۴۰۱) محسن کدیور: • مقاله «طیف‌‌های جدید اسلامی در ایران معاصر: تندروها، نوسنتی‌ها و تجدیدنظرطلبان دینی»، ۱۰ اسفند ۱۴۰۰. • یادداشت «گل آلود کردن فضای نقد علمی»، ۱۴ تیر ۱۴۰۱. عبدالکریم سروش: • [پاسخ به یک پرسش]، کانال تلگرامی دکتر سروش: ۵ مرداد ۱۴۰۱، تارنمای زیتون: ۱۳ مرداد ۱۴۰۱. • یادداشت «نهی از منکر شیخ تکفیرگر (بخش دوم)»، تارنمای زیتون، ۱۳ مرداد ۱۴۰۱. • سخنرانی به مناسبت سوء قصد به سلمان رشدی، شرح دفتر ششم مثنوی، جلسه ۳۲، ۲۳ مرداد ۱۴۰۱. محسن کدیور: • پرسش و پاسخ کوتاه انتهای درس‌گفتار «آقای طباطبایی، انقلاب و نظام -۹» (۸ مرداد ۱۴۰۱)؛ ویدئوی مجزا: پاسخ به بهتان تکفیر دکتر عبدالکریم سروش. • مقاله “از «ملاک مسلمانی» تا «مؤلفه‌های اسلام»: تفاوت بنیادی «تکفیرگری» با «نقد ساختاری»”، ۴ شهریور ۱۴۰۱. • مقاله «تکفیرشدگی یا نقدناپذیری؟ راستی‌آزمایی ادعاها و سوء تفاهم‌های عبدالکریم سروش -۱»، ۱۴ شهریور ۱۴۰۱ • مقاله «کوچیدن از روشنفکری به تجدیدنظرطلبی دینی: راستی‌آزمایی ادعاها و سوء تفاهم‌های عبدالکریم سروش -۲»، ۲۲ شهریور ۱۴۰۱. دور چهارم (از شهریور ۱۴۰۲) عبدالکریم سروش: • درس گفتار «خلاف و وفاق علم و دین»، جلسه ۴۴، ۲۶ شهریور ۱۴۰۲، از دقیقه ۲۲ تا ۲۷. • درس گفتار «خلاف و وفاق علم و دین»، جلسه ۵۱، ۳ دی ۱۴۰۲، از دقیقه ۴۴ تا ۴۷. • یادداشت «مصباحی که مصباح نبود!»، کانال تلگرامی دکتر سروش، ۲۳ دی ۱۴۰۲. • یادداشت «چهارپاره انتقادی؛ چه‌ کسی توهین را آغاز کرد؟» زیتون، ۵ بهمن ۱۴۰۲. @Mohsen_Kadivar_Official

گاه‌شمار معرکه ادواری افترای تکفیر نمی‌توان با برچسبِ ناچسبِ «تکفیرگری» اذهان را از «نقد ساختاری» منحرف کرد. عبدالکریم سروش حتی بر اساس موازین فقه سنتی قابل تکفیر نیست، و هرگز تکفیر هم نشده است. وی - که در تخریب منتقدانش شهره است - تا کنون چهار دور به‌ ‌کدیور افترای تکفیر خود را زده است. مطابق مستندات گاه‌شمار، کدیور به‌دعاوی وی در سه دور قبلی به‌طور مستدل و محترمانه پاسخ داده است. در دور چهارم - که منشأ آن نامشخص است - سروش «سقوط اخلاقی» خود را به‌نمایش گذاشته است. «وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا» @Mohsen_Kadivar_Official

#متن_کامل انتشار کتاب «مجازات ارتداد و آزادی مذهب» به زبان عربی @Mohsen_Kadivar_Official

انتشار کتاب «مجازات ارتداد و آزادی مذهب» به زبان عربی برای حذف کامل مجازات دنیوی ارتداد و توهین به مقدسات خصوصا مجازات اعدام، خشکاندن ریشه تکفیر، و دفاع از آزادی مذهب در اسلام در حد مقدور قدمی به شرح زیر برداشته شده است: ویرایش اول کتاب الکترونیکی (۱۳۹۳)، ویرایش دوم به انگلیسی توسط انتشارات دانشگاه ادینبورگ (۱۴۰۰). ترجمه عربی کتاب در اوایل زمستان امسال در قطر: محسن كديور، حدّ الردّة وحرية العقيدة: نقد عقوبة الارتداد وسبّ النبي طبقًا لموازين الفقه الاستدلالي، ترجمه عن الفارسيّة: حسن الصرّاف، ترجمة المقدَّمتَين الإنجليزيتَين: حسن داخل کریم ومحمّد منير، الظعاین، قطر: المركز العربي للأبحاث ودراسة السياسات، ۲۰۲۳ (۱۴۰۲)، ۴۶۴ صفحة. این هفتمین کتاب نویسنده است که به زبان عربی منتشر می شود. ویرایش دوم کتاب به زبان فارسی در دست ارسال به ناشر است. اینکه کتاب در ایران امکان انتشار نداشته باشد و در آلمان منتشر شود بهترین شاخص سنجش آزادی بیان و مذهب در جمهوری اسلامی ایران است. در اوایل آذر ۱۳۹۰، رافق‌ تقی نویسنده‌ی دگراندیش جمهوری آذربایجان با حکم مرجع تقلید ایرانی مقیم قم محمد فاضل ‌لنکرانی به اتهام ارتداد با ضربات کارد در باکو به قتل رسید. فرزند مفتی متوفی محمد جواد مدرس حوزه علمیه قم از «به جهنم فرستاده شدن این فرد خبیث» ابراز شادمانی کرد. طی نامه سرگشاده ای به وی اعتراض کردم، او پاسخ داد و من «رساله نقد مجازات مرتد و سابّ النبی» را در پاسخ وی منتشر کردم. آنچه در کتاب صورت گرفته است: نفی مهدورالدم بودن مرتد و سابّ‌النبی، نفی هرگونه مجازات دنیوی ارتداد به قول مطلق، نفی مجازات اعدام و دیگر مجازاتهای سنگین از سابّ النبی. سبّ و اهانت به باورهای دینی به عنوان گفتار نفرت‌زا از طریق محکمه‌ی صالح قابل پیگیری است. قتل فجیع کسروی و رافق‌تقی و فتاوای قتل رشدی و تقی را باید علنا محکوم کرد تا شاهد تکرار این فتاوا که حاصلی جز وهن اسلام ندارد نباشیم. از مزایای ویرایش دوم کتاب مروری تحلیلی بر دیدگاههای اسلام سنی و شیعه معاصر درباره آزادی دینی و ارتداد از اواخر قرن نوزدهم میلادی است. این متفکران در سه دسته سنتی، سنتی‌های نواندیش و نواندیشان طبقه بندی شده اند. در تبارشناسی مباحث ارتداد مشخص شده که هر نکته تازه درباره آزادی دین و مجازات ارتداد دقیقا برای نخستین بار توسط کدام متفکر سنی یا شیعه در کدام کتاب یا مقاله در چه تاریخی با استناد به کدام دلیل منتشر شده است. دسته بندی متفکران شیعه برای اولین بار در این کتاب صورت می گیرد. https://kadivar.com/21085/ @Mohsen_Kadivar_Official

انتشار کتاب «مجازات ارتداد و آزادی مذهب» به زبان عربی برای حذف کامل مجازات دنیوی ارتداد و توهین به مقدسات، خشکاندن ریشه تکفیر، و دفاع از آزادی مذهب در اسلام در حد مقدور قدمی برداشته شده است: انتشار حدّ الردّة وحرية العقيدة: نقد عقوبة الارتداد وسبّ النبي طبقًا لموازين الفقه الاستدلالي، در زمستان امسال در قطر. این هفتمین کتاب نویسنده است که به عربی منتشر می شود. از مزایای ویرایش دوم کتاب مروری تحلیلی بر دیدگاههای اسلام سنی و شیعه معاصر درباره آزادی دینی و ارتداد از اواخر قرن نوزدهم میلادی در سه دسته سنتی‌ها، سنتی‌های نواندیش و نواندیشان است. @Mohsen_Kadivar_Official

#متن_کامل انتشار کتاب «اسلام رحمانی: معرفت دینی در دوران مدرن» به عربی @Mohsen_Kadivar_Official

انتشار کتاب «اسلام رحمانی: معرفت دینی در دوران مدرن» به عربی اسلام رحمانی به‌جای ایران در عراق منتشر شد! محسن کدیور، الإسلام الرحماني: المعرفة الدينية في العصر الحديث، ترجمة حسن الصراف، (منشورات لاوكون، بغداد، ۲۰۲۲)، ۱۳۶ صفحة. ششمین ترجمه عربی آثار این‌جانب مجموعه چهار گفتار است: • اسلام رحمانی، • اخلاق محمدی، • معرفت معتدل دینی: بازاندیشی اعتقادی در زمینه‌ی دین، اسلام، و قرآن، • معرفت معتدل مذهبی: بازاندیشی اعتقادی در زمینه‌ی پیامبر، تشیع و ائمه. «اسلام رحمانی» اضافه کردن چیزی به دین خدا نیست که در آن نبوده است، بلکه برجسته کردن عنصری محوری است که مورد غفلت واقع شده‌است. در دوران اسلام‌هراسی و سوء رفتار برخی مسلمانان جاهل خشن و یا برخی حکومتهای اقتدارگرا که از نام اسلام استفاده ابزاری می‌کنند صفتی که بیش از همه باید مورد تاکید قرار بگیرد «رحمت» است. از دین نمی‌توان انتظار تبیین علمی جهان، تدبیر سیاسی، اقتصادی و حقوقی یا پاسخ‌گویی به همه‌ی پرسشهای انسانی را داشت. شرط ضروری نجات اخروی، ایمان به خداوند و آخرت و عمل صالح است. «اسلام شناسنامه‌ای» کسی را به بهشت نمی‌برد و از دوزخ نمی‌رهاند. قرآن کتاب هدایت است نه کتاب قانون و علم. قرآن منبع اصلی و نخست تعالیم اسلامی است، اما تنها منبع نیست. هیچ امر اسلامی نمی‌تواند معارض با قرآن باشد، اما هر امر اسلامی لازم نیست مدرکی قرآنی داشته باشد. محمد (ص) ناقل وحی است نه موّلِد آن، تابع وحی است نه برعکس. خدا با صراحت تمام از «محمدمحوری» در اسلام جلوگیری کرده است. «پیامبرمحوری» خلاف روح قرآن است چه برسد به «امام محوری»! اسلام «خدامحور» است. کارکرد اصلی ائمه (ع) ارائه‌ی معارف ضروری دین در ناحیه‌ی اعتقادات، اخلاق و فقه و اسوه‌ی نیکوی عملی است، نه اینکه ایشان دستگاه مستقلی برای شفاعت و توسل پیروان شناسنامه‌ای خود تاسیس کرده باشند. در این کتاب در کنار نقد برخی جریانهای بنیادگرایانه، سنتی، غالیانه و تجدیدنظرطلبی‌های روشنفکرمآبانه کوشیده شده رویکردی نواندیشانه و اصلاح‌گرانه به‌نام «اسلام رحمانی» عرضه شود. نویسنده در نواندیشی دینی تا آنجا پیش می‌رود که حریم کتاب خدا و سنت رسولش حفظ شود. مخاطب اصلی این کتاب تحصیل‌کردگان مسلمانی هستند که دغدغه و درد دین دارند و می خواهند در دنیای مدرن هویت دینی و مذهبی خود را حفظ کنند و بین علوم سنتی اسلامی و علوم طبیعی، اجتماعی و انسانی جدید گفتگو و تفاهم ایجاد کنند. مهمترین منتقد اسلام رحمانی رهبر جمهوری اسلامی ایران است. اسلام رحمانی در تعارض همه جانبه با ادعای پیامبر اقتدارگراست. https://kadivar.com/21072/ @Mohsen_Kadivar_Official

انتشار کتاب «اسلام رحمانی: معرفت دینی در دوران مدرن» به عربی اسلام رحمانی به‌جای ایران در عراق منتشر شد! ششمین ترجمه عربی آثار این‌جانب مجموعه چهار مقاله است: اسلام رحمانی؛ اخلاق محمدی؛ معرفت معتدل دینی: بازاندیشی اعتقادی در زمینه‌ی دین، اسلام، و قرآن؛ معرفت معتدل مذهبی: بازاندیشی اعتقادی در زمینه‌ی پیامبر، تشیع و ائمه. در این کتاب در کنار نقد برخی جریانهای بنیادگرایانه، سنتی، غالیانه و تجدیدنظرطلبی‌های روشنفکرمآبانه کوشیده شده رویکردی نواندیشانه و اصلاح‌گرانه به‌نام «اسلام رحمانی» عرضه شود. مهمترین منتقد اسلام رحمانی رهبر جمهوری اسلامی ایران است. اسلام رحمانی در تعارض همه جانبه با ادعای «پیامبر اقتدارگرا» است. @Mohsen_Kadivar_Official

انتشار ترجمه عربی مجموعه مقالات کدیور در نقد ولایت فقیه ولایت فقیه امّ المصائب نیم قرن اخیر ما ایرانیان است. امری که آزادی، مردم‌سالاری و حکومت قانون را با مشکل جدی مواجه کرده است. در میان کارهای منتشرشده و منتشرنشده و نیز ترجمه عربی کتابهای کدیور، ولایت فقیه سهم بزرگی را به خود اختصاص داده است. از سال ۱۳۸۸ در کشورم ممنوع القلم به معنای مطلق کلمه شدم. وقتی با ولایت مطلقه فقیه در بیفتی، ممنوع القلم مطلق شدن طبیعی است. خدا را شکر که هنوز نفسم قطع نشده است! کتاب حاضر پنجمین ترجمه عربی کتابهای نویسنده و نخستین کتابی است که حسن الصراف از کارهای کدیور ترجمه و منتشر می‌کند. مترجم جوان عراقی با اجازه و مشورت نویسنده ده مقاله از مقالات او درباره ولایت فقیه را برگزیده به عربی ترجمه کرده است: ۱) فقاهت و سیاست؛ ۲) تولد ولی فقیه: تبارشناسی نظریه‌ی حکومت در تشیع؛ ۳) انديشه سياسی آخوند خراسانی؛ ۴) چرا آخوند خراسانی به حکومت اسلامی باور نداشت؟ ۵) از مشروطه سلطنتی تا جمهوری ولائی؛ ۶) قلمرو حكومت دينی از ديدگاه آیت‌الله خمينی؛ ۷) آن مسائل بالاتر! حدود اختیارات ولایت فقیه همان حدود اختیارات خداوند تبارک وتعالی است؛ ۸) شرع شورای نگهبان در برابر قانون مجلس؛ ۹) ولايت فقيه و مردم‌سالاری؛ ۱۰) اسلام و دموكراسی، سازگاری یا ناسازگاری؟ مقالات اول و دوم متکفل بحث درباره منشأ اندیشه ولایت فقیه، و رابطه آن با سیاست و حکومت است. مقالات سوم تا پنجم دیدگاه‌های مهم ترین فقهای دوران مشروطه در مورد ولایت فقیه را مورد بررسی قرار داده است. مقالات ششم تا هشتم به نظریه ولایت فقیه از دیدگاه بنیانگذار جمهوری اسلامی و تجربیات عملی تطبيق آن در نظام جمهوری اسلامی پرداخته است. در دو مقاله نهم و دهم، به رابطه بین ولایت فقیه و دموکراسی پرداخته شده است. نیمی از مقالات کتاب برای نخستین بار چاپ کاغذی می‌شوند، البته نه به زبان اصلی، بلکه ترجمه به عربی! مشخصات کتاب: محسن كديور، ولاية الفقيه نقد نظرية الحكم في الفكر السياسي الشيعي، (مقالات مختارة لمحسن کدیور)، اختارها وترجمها عن الفارسية: حسن الصراف، الدوحة، قطر: منتدى العلاقات العربية والدولية، ۲۰۲۱، ۳۱۹ صفحة. از یک‌سو خوشحالم که این مقالات مهم که حاصل سالها تحقیق من در مسئله خطیر ولایت فقیه است، بالاخره در قالب مجموعه مقالات با ترجمه ای دقیق و سلیس در یکی از کشورهای مهم همسایه توسط ناشری معتبر منتشر می‌شود. از سوی دیگر نمی‌توانم افسوس خود را پنهان کنم که چرا این کتاب به زبان اصلی در کشور خودم امکان انتشار ندارد و ایرانیان از خواندن آن به زبان خودشان محرومند. https://kadivar.com/21063/ @Mohsen_Kadivar_Official

انتشار ترجمه عربی مجموعه مقالات کدیور در نقد ولایت فقیه پنجمین ترجمه عربی کتابهای کدیور حاوی ترجمه ده مقاله درباره ولایت فقیه است: فقاهت و سیاست؛ تولد ولی فقیه: تبارشناسی نظریه‌ حکومت در تشیع؛ انديشه سياسی آخوند خراسانی؛ چرا آخوند خراسانی به حکومت اسلامی باور نداشت؟ از مشروطه سلطنتی تا جمهوری ولائی؛ قلمرو حكومت دينی از ديدگاه آیت‌الله خمينی؛ آن مسائل بالاتر! حدود اختیارات ولایت فقیه همان حدود اختیارات خداوند تبارک و تعالی است؛ شرع شورای نگهبان در برابر قانون مجلس؛ ولايت فقيه و مردم‌سالاری؛ اسلام و دموكراسی، سازگاری یا ناسازگاری؟ افسوس که کتاب به زبان اصلی در کشور خودم امکان انتشار ندارد. @Mohsen_Kadivar_Official

#متن_کامل تاریخ تحلیلی فتاوای حجاب از اواخر قرن سیزدهم واکنش‌ها به «مسئلۀ حجاب» -۶ @Mohsen_Kadivar_Official