ترجمان علوم انسانى

@tarjomaanweb 👇🏻

🔹 «سوگ» اختلال روانی نیست 🔹 جامعۀ فردگرا سوگواران را «بیمار» معرفی می‌کند 🔸 گاهی دستاویز افراد برای اینکه چیزی را اختلال روانی بدانند آن است که درد و رنج فراوانی دارد و می‌توان با دارو علائم آن را درمان کرد، مثل درمان ای‌دی‌اچ‌دی با ریتالین. و همین درمانِ موفق تأییدی است بر اینکه آن شرایط اختلال روانی‌اند. 🔸 اما‌ این مغلطۀ بزرگی است؛ نمی‌توان از اینکه فلان مداخله به تسکینِ بهمان درد کمک می‌کند نتیجه بگیریم که آن شرایط لزوماً اختلال است. مثلاً فرایند روان‌درمانی می‌تواند در نسبت با تمامی مسائل روان‌شناختی و حتی اگزیستانسیال سودمند باشد، اما از این نمی‌توان نتیجه گرفت که آن مسائل به‌خودی‌خود اختلال روانی‌اند. 🔸 پس برای سوگواران چه باید کرد؟ آیا تنها راه موجود این است که قدم در مسیری عمل‌گرایانه بگذاریم و بگوییم صِرف این واقعیت که، پس از فقدان، پریشانیِ شدیدی بر انسان‌ها عارض می‌شود برای تشخیص بالینیِ «سوگ پیچیده» کفایت می‌کند؟ 🔸 از یک سو تردیدی نیست که رنجِ داغ‌دیدگان تجربه‌ای معضل‌آفرین است، و بی‌رحمانه و غیرانسانی است که جوامع رفاهیِ مدرن از یاری‌رسانی به آنان سر باززنند. از سوی دیگر، «واگذاریِ سوگ» به نظام روان‌پزشکی به‌نوعی مشارکت در فرایند بیماری‌انگاری و طبی‌سازیِ آن است و هزینۀ گزافی به بار خواهد آورد که صرفاً اقتصادی نیست و، در درجۀ اول، نوعی «فقدان غم» در جامعۀ مدرن است. 🔸 وقتی هر نوع غمی را، به‌محض اینکه از حدی شدیدتر شد، به‌عنوان بیماری معرفی می‌کنیم، خطر ازدست‌دادنِ اتصال با بنیاد اگزیستانسیالِ بشری را به جان می‌خریم؛ با این کار داریم خطر سرسپردگی به جامعه‌ای فردگرا و کارآمدمحور را به جان می‌خریم که، با استناد به اینکه رنج‌کشیدنْ انسان را کُند و غیرمولد می‌کند، دست در انبان تجارب بشری کرده و هر روز رنج‌های بیشتری را تشخیص داده و بیرون می‌کشد. 🔸 در جامعۀ فردگرا، از ما انتظار می رود که برای مشکلاتمان «راه‌حل‌های خودساخته و شخصی» جفت‌وجور کنیم و مسائل کلان را با همین راه‌حل‌های سرهم‌بندی‌شدۀ شخصی حل کنیم. اما فرد سوگوار چطور می‌تواند در همان لحظۀ تحمل سوگ به ساختن و پرداختنِ راه‌حل‌های شخصی بپردازد؟ 🔸 پس انسان مدرن، به‌هنگام مواجهه با بحران‌های عظیم اگزیستانسیال، اقرار به ضعف و وابستگی نزد دیگران را دشوار می‌یابد. و زمانی که عرصه بر او تنگ شود، با خود می‌گوید «اگر نمی‌توانم گلیم خودم را از آب بیرون بکشم به‌خاطر آن است که بیمارم». و راهش را به‌سمت مطب روان‌پزشک کج می‌کند. 🔸 اما شاید بتوان این‌طور گفت که «هر آدم دیگری هم که در این موقعیت بود نمی‌توانست به‌تنهایی گلیمش را از آب بیرون بکشد و باید دیگران به کمکش می‌آمدند». آن فرد داغ‌دیده‌ای که در فرایند سوگواری بیمار می‌شود احتمالاً به‌خاطر تنهایی نیز بیمار می‌شود. پس شاید بهتر آن باشد که، به‌جای تمرکز بر تشخیص و درمان سوگ، فکری به حال تنهایی کنیم. 🔺 آنچه خواندید برگرفته از کتاب «سوگ» نوشتۀ سوِند برینکمن و با ترجمۀ علی کریمی است. برای مطالعۀ بخش‌هایی از کتاب و تهیۀ آن می‌توانید به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید. 🔗 لینک خرید کتاب https://B2n.ir/yu9953 🔸 سوگ: بهایی که برای عشق می‌پردازیم ✍🏻 نوشتۀ سوِند برینکمن ✍🏻 ترجمۀ علی کریمی 📚 ۲۰۰ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف: ۲۰۷۰۰۰ تومان @tarjomaanweb

@tarjomaanweb 👇🏻

🔹 «توضیح درست» در وهلۀ اول حرفمان را برای خودمان روشن می‌کند. 🔹 و بعد کمک می‌کند اطلاعاتی را که برای گفتنش نیاز داریم بیابیم و چکیده کنیم. 🔹 و سپس، تأثیرگذارترین راه را برای ارائۀ آن به دیگران بسنجیم. 🔺 کتاب «هنر توضیح‌دادن» منتشر شد. 🔺 از امروز می‌توانید این کتاب را از کتاب‌فروشی‌های سراسر کشور تهیه کنید. 🔸 گاهی هنگام ارائه یا سخنرانی متوجه شده‌ایم که مخاطبان این‌ور و آن‌ور را نگاه می‌کنند یا سرگرم گوشی‌هایشان شده‌اند. گاهی بعد از نوشتن مقاله حس می‌کنیم همۀ کلمات مد نظرمان را نوشته‌ایم، اما معلوم نیست جمع کلی‌شان چه درآمده است. گاهی در جلسه‌ای کاری احساس می‌کنیم نمی‌توانیم حرفمان را به دیگران بفهمانیم. در تمام این موارد اطلاعاتی که می‌خواهیم انتقال دهیم نه درست منتقل می‌شود و نه آن پاسخی را که امید داشتیم به دنبال می‌آورد. اینجا مهارت درست توضیح‌دادن می‌تواند به کارمان بیاید. 🔹 راس اتکینز، روزنامه‌نگار باسابقه، در این کتاب ابتدا اجزای مختلف توضیح خوب و رسا را بیان می‌کند و سپس نحوۀ ارزیابی مخاطب و متناسب‌سازی سخن با او را می‌آموزد. 🔸 اما بخش اصلی کتاب اختصاص دارد به شیوۀ هفت‌مرحله‌ایِ توضیح‌دادن، روشی جامع که از چارچوب‌بندی کلی اطلاعات تا تدوین و ارائۀ آن‌ها را در بر می‌گیرد. اتکینز در فصلی جداگانه استفاده از این روش را متناسب با موقعیت‌های پیش‌بینی‌نشده نظیر جلسات مذاکره و مصاحبه نیز تشریح می‌کند. رویکرد کاربردی نویسنده در کنار نثر ساده و شفاف او موجب شده است که کتاب حاضر برای طیف گسترده‌ای از مشاغل و نیازها، از روزنامه‌نگاری، مقاله‌نویسی دانشگاهی و تولید محتوا گرفته تا روابط روزمره و کاری، مفید و ثمربخش باشد. 🔺 برای مطالعۀ بخش‌هایی از کتاب و تهیۀ آن به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید. 🔗 لینک خرید: https://B2n.ir/my6546 🔸 هنر توضیح‌دادن: چگونه مقصودمان را به‌روشنی و با اعتمادبه‌نفس بیان کنیم؟ ✍🏻 نوشتۀ راس اتکینز ✍🏻 ترجمۀ علیرضا شفیعی‌نسب 📚 ۳۱۲ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف نمایشگاه: ۳۳۷۵۰۰ تومان @tarjomaanweb

@tarjomaanweb 👇🏻

. 🔴 نقاط کلیدی ورود طلا به اقتصادهای اصلی دقیقاً در کشورهایی است که بهشت مالیاتی‌‌اند و خبری از سازوکار روشن قضایی و نظارت در آن‌ها نیست. امروزه دبی به مهم‌ترین مرکز ترانزیتی طلای کثیف در جهان تبدیل شده است. معامله‌گرانِ طلا در امارات متحده اهمیتی به منشأ نامعلوم محموله‌ها نمی‌دهند و به‌سرعت آن‌ها را در یکی از حدود ۱۰ پالایشگاه فعال کشور ذوب می‌کنند و هویتی جدید برایشان می‌سازند. این طلاها سپس برای تصفیۀ مجدد معمولاً به سوئیس فرستاده می‌شود که پس از دبی، مهم‌ترین نقش را بازار طلای کثیف جهان ایفا می‌کند. 🔴 بین ۶۰ تا ۷۰ درصد از طلای جهان در سوئیس فراوری می‌شود. استخراج‌کنندگانِ غیرقانونی شرکت‌های کاغذی‌ای را با مالکیت نامشخص تأسیس می‌کنند و سود حاصل از استخراج را با درآمدهای قانونی ادغام کرده و پول‌شویی می‌کنند. از این نظر، طلا هم وسیله‌ای برای پنهان‌کردن جریان‌های مالیِ غیرقانونی است و هم خود محصولِ این فعالیت‌های غیرقانونی است. سابقۀ این سبک عملیات‌ها در سوئیس به جنگ جهانی دوم برمی‌گردد، چنانکه رژیم نازی با فروش طلای کشورهای تحت اشغال خود به سوئیس، هزینۀ ادامۀ جنگ را تأمین می‌کرد. 🔴 طلای کثیف تأثیری عظیمی بر اقتصاد جهان دارد، اما آمار دقیقی از آن در دسترس نیست. تخمین زده می‌شود که امارات متحده عربی در سال ۲۰۲۲ حدود ۴۰۵ تن طلای قاچاق از آفریقا وارد کرده است. مقصد اکثر این طلاها سوئیس بود تا در آنجا به طور کامل وارد چرخۀ رسمی اقتصاد شود. پول‌شوییِ طلای آلوده‌به‌جنگ با قیمت‌های نجومی نشان می‌دهد که تا به الان، انواع تنظیمگری و استانداردهای داوطلبانه تأثیر چندانی بر کاهش آسیب‌های این بهشت‌های مالیاتی نداشته‌اند. از این لحاظ چشم‌انداز پیش رو چندان امیدوارکننده نیست. 🔴 افزایش قیمت طلا، بیش از همه به سود معامله‌گران جهانی طلای کثیف است، اما بیشترین ضرر را به معدن‌چیان و مردم فقیر کشورهایی می‌رساند که خاکشان تأمین‌کنندۀ طلاست. 📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «طلا هم کثیف می‌شود» که در سی‌وپنجمین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب نوشتۀ ونسا اوگِل است و محمد مهدی‌پور آن را ترجمه کرده است. 📌 برای خرید شمارۀ ۳۵ مجلۀ ترجمان به لینک زیر مراجعه کنید: https://B2n.ir/xt9189 @tarjomaanweb

🎯 چطور «طلای آلوده به جنگ» اقتصاد جهانی را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟ 🔴 سال گذشته برای طلا سال فوق‌العاده‌ای بود. در سال ۲۰۲۴ قیمت طلا حدود ۲۷ درصد بالا رفت؛ رشدی از سال ۲۰۱۰ تاکنون بی‌سابقه بوده است. بااین‌حال، پیش‌بینی‌ها می‌گویند این روندِ صعودی همچنان ادامه خواهد داشت. این وضعیت تحلیلگران را سردرگم کرده است. برخلاف دیگر سرمایه‌گذاری‌ها، طلا سود بانکی ندارد و سودش فقط به‌خاطر افزایش قیمت خودش است. برای همین هم هست که سرمایه‌گذاران وقتی سایر گزینه‌ها سود کمی دارند، سراغ طلا می‌روند. اما نکته اینجاست که در سال‌های اخیر نرخ بهره پایین نبوده. پس چرا قیمت طلا در حال افزایش است؟ 🔴 یکی از دلایلش این است که بانک‌های مرکزیِ سراسر دنیا مشغول خرید طلا بوده‌اند؛ طبق گزارش اکونومیست، در حال حاضر ۱۱ درصد از ذخایر بانک‌های مرکزی طلاست، و این در حالی‌ است که این عدد در سال ۲۰۰۸ فقط ۶ درصد بوده است. بانک‌های مرکزی، به‌طور معمول، بیشترِ ذخایرشان را ارز -معمولاً دلار- نگه می‌دارند. اما عواملی مثل کرونا، جنگ روسیه و اوکراین، و ناآرامی‌های فزاینده در خاورمیانه بعضی‌ را به این سمت کشانده که به‌دنبال ثبات و تنوع بیشتری باشند. پیروزی ترامپ و پیامد‌های احتمالیِ‌ آن بر تجارت با چین و دیگر کشورها هم مؤثر بوده است. 🔴 تقاضای چند سال اخیر برای طلا جنبه‌های سیاسی مهمی دارد. در پنج سال اخیر، خریدار اصلی طلا نه کشورهای اروپایی، بلکه بانک‌های مرکزی روسیه، چین، هند و ترکیه بوده‌اند. این کشورها با تحریم‌های کشورهای غربی علیه کشورهایی مثل ونزوئلا، ایران، میانمار و روسیه موافق نیستند. بنابراین، قصد دارند با افزایش ذخایر طلای خود، در صورت بروز درگیری، دارایی‌هایشان را در برابر مسدودسازی و مصادرۀ احتمالی کشورهای غربی مصون کنند. در کنار دولت‌ها، خریداران خصوصی نیز در اقصا نقاط جهان، بیش از همیشه به خریدن طلا روی آورده‌اند. 🔴 بااین‌حال، کمتر کسی به این نکته توجه دارد که، پشت این نوسانات قیمت و تحولات بازار، ماده‌ای خام وجود دارد که باید از دل زمین استخراج شود. بیرون از اتاق‌های معاملات و انبارهای فوق امنیتی، طلا فقط آن فلز درخشان و پاک نیست؛ بر اساس گزارش‌های سازمان ملل متحد، ۲۰ درصد طلای جهان، نه از معادن بزرگ صنعتی، که از معادن «سنتی» استخراج می‌شود که کوچک‌، غیررسمی و غالباً غیرقانونی‌اند و شرایط کار در آن‌ها وحشتناک است. زمین‌های مردم بومی را به زور می‌گیرند، بچه‌ها را به بیگاری می‌کشند و با ذوب غیرایمن، محیط‌زیست را سمی می‌کنند. 🔴 استخراج سنتی طلا‌ معمولاً «آلوده به جنگ» است؛ مطابق با گزارش دیوان محاسبات دولت آمریکا، در جمهوری دمُکراتیک کنگو، طلای غیرقانونی هزینه‌های جنگِ داخلیِ همیشگیِ آنجا را تأمین می‌کند. در پرو -که بزرگ‌ترین تأمین‌کنندۀ طلا در آمریکای لاتین و دومین تولیدکنندۀ کوکائین است- تجارت غیرقانونی طلا دو برابر قاچاق مواد مخدر است. افزایش قیمت‌ طلا در چند دهۀ اخیر ارتباط مستقیمی با گسترش استخراج طلای غیرقانونی دارد که به آن «طلای کثیف» می‌گویند. این طلاها قاچاق می‌شوند، سپس با پولشویی وارد منابع مالی و تجاری قانونی می‌گردند. @tarjomaanweb 👇🏻

@tarjomaanweb 👇🏻

🔺 سی‌وپنجمین شمارۀ مجلۀ «ترجمان» با موضوع «شبه‌علم» منتشر شد 🔸 شمارۀ سی‌وپنجم مجلۀ «ترجمان»، نوبت تابستان ۱۴۰۴، به انتشار رسید. حامی این شمارۀ فصلنامه «معاونت اجتماعی و پارلمانی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران» است. این شماره ۲۰۸ صفحه دارد و از ۲۸ مقاله تشکیل شده است. در پروندۀ این شماره به موضوع «شبه‌علم» پرداخته‌ایم و از این پرسیده‌ایم که چرا آدم‌ها به علم بی‌اعتماد می‌شوند و به شبه‌علم دل می‌بندند. این شماره را می‌توانید از کتاب‌فروشی‌ها و دکه‌های سراسر کشور، فروشگاه اینترنتی ترجمان، یا فیدیبو و طاقچه تهیه کنید. قیمت نسخۀ فیزیکی این شماره ۳۰۰هزارتومان است و در فروشگاه اینترنتی ترجمان با ۱۰ درصد تخفیف عرضه می‌شود. 🔹 مروری بر فصلنامۀ سی‌وپنجم ترجمان ⬅️ پرونده 🔸 فصلنامۀ ترجمان علوم انسانی ابتدای هر فصل سال در چهار بخشِ «پرونده»، «نوشتار»، «گفت‌وگو» و «بررسی کتاب» منتشر می‌شود. شمارۀ جدید ترجمان با عنوان «موی دماغ علم» و زیرعنوان «چرا آدم‌ها به علم بی‌اعتماد می‌شوند و به شبه‌علم دل می‌بندند؟» به‌تازگی منتشر شده. پروندۀ این شماره در شش مقاله و از جنبه‌های مختلف به موضوع «شبه‌علم» می‌پردازد و نمونه‌هایی رایج از شبه‌علم را معرفی می‌کند. پرسش محوری در مقالات این پرونده آن است که چرا شبه‌علم در موقعیت‌های بحرانی همچون همه‌گیری کرونا تا این اندازه پرطرفدار می‌شود. در پروندۀ این شماره، عناوینی همچون «راهنمای کامل ستیز با ضدواکسن‌ها»؛ «چطور شبه‌علم ’زبان بدن‘ شبکه‌های اجتماعی را تسخیر کرد؟»؛ «با زردچوبه به جنگ سرطان بروید»؛ به چشم می‌خورد. ⬅️ نوشتار 🔸 در بخش نوشتار این شماره نیز ۱۴ مقاله در موضوعات مختلف گردآوردی شده‌اند. به‌عنوان مثال می‌توان به سخنرانیِ پیاده‌شدۀ الکساندر سولژنیتسن با عنوان «افول فرهنگ: روایت یک مرگ خاموش» اشاره کرد که پس از سال‌ها از مرگ این نویسندۀ نوبلیست رونمایی شده، یا نوشتاری از نیکلاس سرنینگ تحت عنوان «اراجیف روان‌پویشی» که در آن به نقادی رویکردهای درمانیِ ترومامحور پرداخته، و همچنین مقالۀ دیگری با عنوان «طلا هم کثیف می‌شود» از ونسا اوگِل، استاد تاریخ پول و اقتصاد سیاسی دانشگاه ییل، که در آن توضیح می‌دهد که طلا هم وسیله‌ای است برای پنهان‌کردن جریان‌های مالیِ غیرقانونی و هم خود محصول فعالیت‌های غیرقانونی است. ⬅️ گفت‌وگو 🔸 در بخش «گفت‌وگو» مطلبی از داوکینز می‌خوانیم که در آن با چت‌جی‌پی‌تی گفت‌وگو کرده. او در این مکالمه تلاش کرده است که به مسئلۀ آگاهی بپردازد و از چت‌جی‌پی‌تی می‌پرسد که آیا واقعاً آگاه است یا فقط شبیه موجودات آگاه رفتار می‌کند. ⬅️ بررسی کتاب 🔸 بخش «بررسی کتاب» نیز مشتمل بر ۷ یادداشت است، ازجمله یادداشت جیمز گِلیک با عنوان «کسب‌وکار پیشگویی» که در آن به بررسی کتاب «فردا و فردا به‌مدت یک قرن» از آدامسون می‌پردازد. 🔺 اینجا مرور بسیار مختصری از مقالات منتشرشده در شمارۀ سی‌وپنجم مجلۀ «ترجمان» داشتیم. این شماره را می‌توانید از کتاب‌فروشی‌ها، دکه‌های سراسر کشور و فروشگاه اینترنتی ترجمان تهیه کنید. 🔗 لینک خرید شمارۀ سی‌وپنجم مجلۀ «ترجمان»: https://B2n.ir/xt9189 🔗 لینک خرید اشتراک مجلۀ «ترجمان»: https://B2n.ir/pj2124 🔺 همچنین برای تهیۀ نسخۀ الکترونیکی این شماره نیز می‌توانید به بسترهای فیدیبو و طاقچه مراجعه کنید. 🔺 برای دریافت اطلاعات کامل‌تر و آگاهی از نام و نشانی عرضه‌کنندگان فصلنامه در شهرهای مختلف با ما و همکارانمان تماس بگیرید. ☑️ مؤسسۀ ترجمان: ۶۶۹۲۹۵۹۳-۰۲۱ ☑️ شرکت پخش ققنوس: ۶۶۴۰۸۶۴۰-۰۲۱ ☑️ شرکت نشرگستر امروز: ۵۴۰۸۱۰۰۰-۰۲۱ @tarjomaanweb

@tarjomaanweb 👇🏻

🔹 با ازدست‌دادن عزیزانمان، بخشی از خودمان را از دست می‌دهیم 🔸 داغ‌دیدگی موجب ازهم‌گسیختنِ آن جسم مشترکی است که پیش‌تر میان دو نفر شکل‌گرفته و خود به جنبۀ مهمی از وجودِ انسانیِ آنان تبدیل شده. و این حالت به احساس «قطع‌عضو» روان‌شناختی منجر می‌شود. 🔸 سی. اس. لوئیس در زندگی‌نامه‌اش این حالت را چنین وصف می‌کند: «فکر می‌کنم تازه دارم می‌فهمم که چرا سوگ شبیه بلاتکلیفی و پادرهوابودن است. این بلاتکلیفی ناشی از عقیم‌ماندنِ تکانه‌های فراوانی است که پیش‌تر تبدیل به عادات معمول شده بودند. فکر بعد از فکر، احساس بعد از احساس، کنش بعد از کنش؛ همۀ این‌ها رو به‌سوی هدفی به نام ’اچ‘ داشتند. اکنون این هدف از میان رفته است». 🔸 «هدف» رفته، اما تکانه‌ها باقی است. و این حسی مشابه حس اندام خیالی است که افراد، بعد از قطع عضو، هنوز در آن ناحیه احساس خارش یا سوزش می‌کنند. 🔸 زیستن با دیگری به معنای اعطای جواز ورود به او و به‌حضورپذیرفتنِ اوست؛ او به بخشی از ما بدل می‌گردد و ما نیز به بخشی از او. ما او را در رفتارهای بدنیِ خودمان حمل می‌کنیم. و مرگ او نه یک حادثۀ هیجانیِ مقطعی و کوتاه‌مدت، که سیلابی نهفته اما بی‌امان است که رفته‌رفته ما را در خود غرق می‌کند. 🔺 آنچه خواندید برشی است از کتاب «سوگ» نوشتۀ سوِند برینکمن و با ترجمۀ علی کریمی. 🔺 برای مطالعۀ بخش‌هایی از کتاب «سوگ» و تهیۀ آن به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید. 🔗 لینک خرید: https://B2n.ir/yu9953 🔸 این کتاب دربارهٔ سوگ است، اما نه دست‌نامۀ درمانی است، نه شرح‌حالی شخصی، و نه از آن دست کتاب‌های خودیاری که مسیر دل‌کندن و پشت‌سرنهادن را هموار می‌کنند. ... تمرکز ما روی مداخلهٔ درمانی یا دیگر روندهای معالجاتی هم نیست. درعوض، غایت این کتاب تقرّب به ذات سوگ است، یعنی پدیدارشناسی سوگ. 🔹 نمی‌خواهم سوگ را بزک کنم و مفهومی دلخواه بسازم از چیزی که به‌غایت دردناک و حتی از نظر روان‌شناختی ناتوان‌ساز و جان‌فرساست؛ تلاشم تأکید بر این نکته است که از دریچۀ سوگ، که در اینجا هیجانی بنیادین توصیف شده، می‌توان به فهم بهتری از انسان و مسائل انسانی دست یافت. 🔸 ازقضا شاید دقیقاً به همین دلیل کم‌شمارند کسانی که پس از مرگ عزیزانشان مایل به زندگیِ عاری از سوگ باشند. ماحصل عمری دراز و زیستنی به دور از سوگ چه خواهد بود؟ لابد زیستنی است که واقعیتی به نام مرگ را به رسمیت نمی‌شناسد، یا زیستنی است بدون عشق، یا هردو. چنین زندگی‌ای چندان ارزش زیستن ندارد. 🔹 سوگ: بهایی که برای عشق می‌پردازیم ✍🏻 نوشتۀ سوِند برینکمن ✍🏻 ترجمۀ علی کریمی 📚 ۲۰۰ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف: ۲۰۷۰۰۰ تومان @tarjomaanweb

@tarjomaanweb 👇🏻

. 📋انیمیشن یکی از محبوب‌ترین و قدرتمندترین هنرهای زندۀ امروز دنیاست، ولی کمتر کسی می‌داند امروز چه پیشرفت‌‎هایی در ایران دارد و اصلا چه تاریخچه و سرگذشت پرفراز و نشیبی در ایران داشته. تاریخچه‌ای که شاید از یک کوزۀ سفالی پیداشده در شهر سوخته مربوط به ۵۰۰۰ سال پیش شروع شده و از اولین نمونه‌های انیمیشن جهان با روایت «افسانۀ درخت آسوریک» است. ▫️ مجله هنری میدان آزادی  تابستان امسال یک پرونده خواندنی را شروع کرده به نام. این پرونده از اوایل مرداد هرروز با یک یا چند مطلب خواندنی به‌روز می‌شود. ▫️اگر دانستن تاریخچۀ انیمیشن ایرانی، چهره‌هایش و مسائلش برایتان جالب است این پرونده را دنبال کنید. همچنین اگر دنبال فهرست‌های بهترین انیمیشن‌های ایرانی با موضوعات مختلف یا نقد و بررسی مهم‌ترین انیمیشن‌های ایران هستید حتما به این پرونده سر بزنید. ▫️ مطالعۀ این پروندۀ تابستانی پیشنهاد خوبی است، هم برای آن‌هایی که می‌خواهند انیمیشن‌سازی را یاد بگیرند، هم برای حرفه‌ای‌های انیمیشن در ایران، هم برای عموم مخاطبان این هنر، از بچه‌ها و پدر و مادرها گرفته تا معلم‌ها و مربی‌ها. ▫️همچنین از امروز می‌توانید در این پرونده در نظرسنجی انتخاب بهترین‌های انیمیشن ایران شرکت کنید. 📮برای مطالعۀ پرونده «ماجرای انیمیشن ایرانی» و همچنین دیگر مطالب خواندنی در زمینه‎‌های گوناگون هنری در صفحه مجله میدان آزادی عضو شوید. @AzadisqArt

@AzadisqArt 👇

#تبلیغات

🔸 این کتاب دربارهٔ سوگ است، اما نه دست‌نامۀ درمانی است، نه شرح‌حالی شخصی، و نه از آن دست کتاب‌های خودیاری که مسیر دل‌کندن و پشت‌سرنهادن را هموار می‌کنند. ... تمرکز ما روی مداخلهٔ درمانی یا دیگر روندهای معالجاتی هم نیست. درعوض، غایت این کتاب تقرّب به ذات سوگ است، یعنی پدیدارشناسی سوگ. 🔹 نمی‌خواهم سوگ را بزک کنم و مفهومی دلخواه بسازم از چیزی که به‌غایت دردناک و حتی از نظر روان‌شناختی ناتوان‌ساز و جان‌فرساست؛ تلاشم تأکید بر این نکته است که از دریچۀ سوگ، که در اینجا هیجانی بنیادین توصیف شده، می‌توان به فهم بهتری از انسان و مسائل انسانی دست یافت. 🔸 ازقضا شاید دقیقاً به همین دلیل کم‌شمارند کسانی که پس از مرگ عزیزانشان مایل به زندگیِ عاری از سوگ باشند. ماحصل عمری دراز و زیستنی به دور از سوگ چه خواهد بود؟ لابد زیستنی است که واقعیتی به نام مرگ را به رسمیت نمی‌شناسد، یا زیستنی است بدون عشق، یا هردو. چنین زندگی‌ای چندان ارزش زیستن ندارد. 🔺 برای مطالعۀ بخش‌هایی از کتاب «سوگ» و تهیۀ آن به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید. 🔗 لینک خرید: https://B2n.ir/yu9953 🔹 سوگ: بهایی که برای عشق می‌پردازیم ✍🏻 نوشتۀ سوِند برینکمن ✍🏻 ترجمۀ علی کریمی 📚 ۲۰۰ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف: ۲۰۷۰۰۰ تومان @tarjomaanweb

@tarjomaanweb👇

🔹 هر چیزی قیمتی دارد؛ قیمت عشق چقدر است؟ 🔸 برای به‌دست‌آوردن هر چیزی در این جهان، باید بهایی پرداخت، و عشق هم از این قاعده مستثنی نیست. اما بهای عشق چقدر است؟ چه کسی می‌تواند روی عشق قیمت بگذارد؟ 🔸 بهای عشق قرار نیست چیزی بیرون از خود آن باشد. وقتی عاشق می‌شویم، پای قرارداد نانوشته‌ای را امضا می‌کنیم؛ قرارداد به ما می‌گوید باید بپذیری که روزی او را از دست خواهی داد؛ می‌خواهی عشق را به دست بیاوری؟ پس باید با ازدست‌دادنش هم کنار بیایی. باید رنج سوگواری برای آن را به جان بخری. بهایش این است. 🔸 ما به خانواده‌مان عشق می‌ورزیم، به دوستانمان، به عزیزانمان. اما به سوگواریِ زمان ازدست‌دادنشان فکر نمی‌کنیم. و نمی‌دانیم که سوگ، اگر نه کمتر از عشق، که دست‌کم به اندازۀ خود عشق مهم است. سوگ است که به ما می‌گوید دیگران چقدر برایمان مهم‌اند. 🔸 اما جوامع امروز نگاهی فردگرا به انسان دارند و از او فقط کارآمدی و بهره‌وری می‌خواهند. پس نه عشق را قدر می‌نهند، و نه حوصلۀ عوارض و دردسرهای ناخوشایندِ سوگواری برای ازدست‌دادنش را دارند. 🔸 این‌طور می‌شود که سوگ را، این جنبۀ مهم و بنیادینِ انسان‌بودنِ ما را، از قلمروِ احساسات و هیجاناتِ بهنجار و عادی خارج می‌کنند و نام بیماری روی آن می‌گذارند. می‌گویند «سوگوار شدی؟ ایرادی ندارد! چند هفته فرصت داری به شرایط عادی برگردی، وگرنه بیماری مزمن داری». 🔸 حتی جریان غالبِ روان‌شناسی و کتاب‌های خودیاری نیز نگاهی منفی به سوگ دارند و ازبین‌بردنِ رنجِ آن را هدف خودشان می‌دانند، اما نمی‌دانند که اتفاقاً درد و رنجِ سوگ تمام علتِ ارزشمندیِ این «هیجان بنیادین» است، و بهایی است که با جان و دل برای عشق می‌پردازیم. 🔸 سوِند برینکمن در کتاب «سوگ» به‌دنبال مبارزه با همین تصورِ «بیماری‌انگار» از سوگ است. 🔸 برینکمن می‌کوشد ذاتِ سوگ را بشناسد. او در این مسیر از تاریخ، هنر، ادبیات، فلسفه و پدیدارشناسی کمک می‌گیرد تا نشان دهد که سوگ نوعی مصیبت و بلای خارجی نیست که بر سر ما نازل شود، بلکه هیجانی است که ریشه در «خویشتنِ» ما دارد، و اصلاً «خویشتنِ» ما به اتکای سوگ زنده است. 🔺 برای مطالعۀ بخش‌هایی از کتاب «سوگ» و تهیۀ آن به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید. 🔗 لینک خرید: https://B2n.ir/yu9953 🔸 این کتاب دربارهٔ سوگ است، اما نه دست‌نامۀ درمانی است، نه شرح‌حالی شخصی، و نه از آن دست کتاب‌های خودیاری که مسیر دل‌کندن و پشت‌سرنهادن را هموار می‌کنند. ... تمرکز ما روی مداخلهٔ درمانی یا دیگر روندهای معالجاتی هم نیست. درعوض، غایت این کتاب تقرّب به ذات سوگ است، یعنی پدیدارشناسی سوگ. 🔹 نمی‌خواهم سوگ را بزک کنم و مفهومی دلخواه بسازم از چیزی که به‌غایت دردناک و حتی از نظر روان‌شناختی ناتوان‌ساز و جان‌فرساست؛ تلاشم تأکید بر این نکته است که از دریچۀ سوگ، که در اینجا هیجانی بنیادین توصیف شده، می‌توان به فهم بهتری از انسان و مسائل انسانی دست یافت. 🔸 ازقضا شاید دقیقاً به همین دلیل کم‌شمارند کسانی که پس از مرگ عزیزانشان مایل به زندگیِ عاری از سوگ باشند. ماحصل عمری دراز و زیستنی به دور از سوگ چه خواهد بود؟ لابد زیستنی است که واقعیتی به نام مرگ را به رسمیت نمی‌شناسد، یا زیستنی است بدون عشق، یا هردو. چنین زندگی‌ای چندان ارزش زیستن ندارد. 🔹 سوگ: بهایی که برای عشق می‌پردازیم ✍🏻 نوشتۀ سوِند برینکمن ✍🏻 ترجمۀ علی کریمی 📚 ۲۰۰ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف: ۲۰۷۰۰۰ تومان @tarjomaanweb

@tarjomaanweb👇

🎯 کشتن آدم‌ها در صف غذا جنایت است، اما جنایت بزرگ‌تر شیوۀ توزیع غذا در غزه است 🔴 گرسنگی دردناک است. ولی انسان‌ها از ابتدای تاریخ این درد را می‌شناخته‌اند. قحطی فاجعه‌بار است، اما قحطی هم فاجعۀ جدیدی نیست که کسی چیزی دربارۀ آن نداند. و مثل پزشکی باتجربه که بدون آنکه نیاز به دماسنج یا آزمایش خون داشته باشد، می‌فهمد که بیمارش تب دارد، متخصصانی که دربارۀ شرایط کمبود غذایی کار کرده‌اند، در همان نگاه اول تشخیص می‌دهند که نه آنچه این روزها در غزه رخ می‌دهد یک قحطی عادی است، نه هدف کمک‌های بشردوستانه‌ای که در آنجا انجام می‌شود، نجات مردم از قحطی است. 🔴 الکس دی‌ وال، دانشمندی که چهل‌سال است دربارۀ قحطی تحقیق می‌کند و سال‌ها در برنامه‌های بشردوستانه شرکت داشته، می‌نویسد: طبق تعریفی ساده، وقتی ۲۰٪ از خانواده‌های یک جامعه با کمبود شدید غذا روبه‌رو باشند، از وضعیت «ناامنی غذایی حاد» به «قحطی» می‌رسیم. الان در غزه ۱۰۰٪ از مردم در چنین وضعیتی قرار دارند. 🔴 اولین اصل در مواجهه با قحطی این است: گرسنگی ضعیف‌ترین‌ها را می‌کشد، نه قوی‌ترین‌ها را. پس اگر می‌خواهید به مردمی قحطی زده کمک کنید، بیش از میزان غذایی که تهیه می‌کنید، نحوۀ توزیع آن مهم است. آن دورترین خانه‌هایی که در حاشیه مانده‌اند، آن سالخوردگانی که نمی‌توانند از خانه‌هایشان بیرون بیایند، آن زن‌ها و بچه‌هایی که مرد جوانی ندارند که دنبال غذا بگردد، اولین کسانی هستند که در خطر نابودی قرار دارند. بنابراین اول از همه باید به آن‌ها کمک کنید. 🔴 در شرایط قحطی، رقابت برای یافتن غذا شدید و خشونت‌آمیز می‌شود. دوست علیه دوست، همسایه‌ علیه همسایه و خویشاوند در برابر خویشاوند می‌ایستد. در چنین وضعیتی، بدترین کار این است چند نقطه را تعیین کنید و بگویید آنجا قرار است غذا توزیع شود. بدین ترتیب، تضمین می‌کنید که مردم در فشار و ازدحام کشته خواهند شد. 🔴 اما کاری که اسرائیل می‌کند، خیلی بدتر از این است. اسرائیل انحصار ورود و توزیع غذا به غزه را در دست گرفته، سپس چهار «نقطۀ امن» تعیین کرده که چند ساعت کوتاه در روز باز می‌شود و مردم قبل از رسیدن به آن، باید از بازرسی‌های نظامی متعدد هم عبور کنند. کاملاً تعمدی شرایطی ترتیب داده شده است تا مردم ازدحام کنند، افراد نیرومند شانس بیشتری برای دسترسی به غذا داشته باشند، ترس از شلیک‌های کور مردم راوحشت‌زده‌شان کند و در آخر هم نتوانند حداقل غذای مورد نیاز خودشان برای زنده ماندن را تأمین کنند. 🔴 اسرائیل مکرراً می‌گوید مشکلاتی که در مسیر توزیع غذا پیش می‌آید، تقصیر خود فلسطینیان است که نظم را رعایت نمی‌کنند یا ناشی از «خطاهای پیش‌بینی‌نشده» است. اما الکس دی وال تأکید می‌کند: هیچ اشتباهی در کار نیست. همه‌چیز طراحی شده است برای نابودی یک جمعیت. 🔴 او در مقالۀ اخیرش در گاردین می‌نویسد: فروپاشی اجتماعی‌ای که شاهد آن هستیم، و این تحقیر انسان‌ها، پیامد ناخواستۀ عملیات‌های نظامی یا بمباران‌های اسرائیل نیست. بلکه بخشی از عنصر مرکزی جنایتی است که اسرائیل در پی آن است: نابودی جامعۀ فلسطینی. هیچ نشانه‌ای وجود ندارد از اینکه دولت اسرائیل کوچک‌ترین اهمیتی به زنده‌ماندن یا مرگ فلسطینی‌ها می‌دهد. و بنیاد بشردوستانه غزه صرفاً بهانه‌ای است تا مسئولان اسرائیلی به سخنرانی‌های فریبکارانۀ خودشان دربارۀ صلح و نظم ادامه بدهند. 📌 این مطلب برگرفته از یادداشتی است با عنوان «Israel’s food points are not just death traps – they’re an alibi for the starvation of Gaza» نوشتۀ الکس دی وال که در تاریخ ۲۶ ژوئیه ۲۰۲۵ در گاردین منتشر شده است. @tarjomaanweb