بیژن عبدالکریمی

واقعیتی کمتر گفته‌شده این است که روایت رسانه‌ها همیشه بازتاب کامل واقعیت نیست؛ گاهی نتیجهٔ اولویت‌های همان قدرت‌هایی است که آن‌ها را تأمین مالی می‌کنند. گزارش ۲۱ آبان #بی‌بی‌سی_فارسی دربارهٔ #جنگ_سودان، #ایران و #ترکیه را به‌عنوان بازیگران مداخله‌گر در مقابل #امارات برجسته می‌کند—از پهپادهای ایرانی تا حمایت احتمالی ترکیه از ارتش دولتی سودان—اما نقش #انگلیس را کاملاً حذف می‌کند. این در حالی است که اسناد موجود نشان می‌دهد لندن با مجوزهای آزاد تسلیحاتی، قراردادهای مالی و فشارهای دیپلماتیک، یکی از مهم‌ترین بازیگران پشت‌پردهٔ این جنگ است؛ بازیگری که حضورش نه در میدان، بلکه در سیاست‌گذاری و روایت‌سازی معنا پیدا می‌کند. #سودان سال‌هاست از سلطهٔ نظامی #بریتانیا رها شده، اما تا زمانی که جنگ با امضاهای لندن ادامه دارد، #استعمار تنها شکلش را تغییر داده—نه ماهیتش. #جنگ_روایتها #رسانه #انگلستان #استعمار_نو #Sudan #MediaPolitics #UKPolicy #Colonialism⁩⁩

گاهی یک غفلت، ریشه را از چشم پنهان می‌کند. عصر سنت همچنان به‌عنوان لایه‌ای زنده و جاری در جان انسان حضور دارد؛ نه گذشته‌ای مرده که در موزه‌ها بماند، بلکه حافظه‌ای که پیاپی در فهم ما تنفس می‌کند. مدرنیته نیز در امتداد همین ریشه حرکت می‌کند؛ حتی آنجا که ظاهرش بر گسست تأکید دارد، باز در عمق، پیش‌فهم‌هایی دارد که از همان سنت تغذیه می‌شوند. همان روحی که حکمای قدیم در نظریه تذکار بیان می‌کنند—این‌که فهم، یادآوری حقیقتی است که پیش‌تر در ما نهاده شده—در مدرنیته با نام «پیش‌فهم» در جریان است؛ یعنی هیچ شناختی از خلأ آغاز نمی‌شود، هر فهمی از چیزی که پیشاپیش در ما رسوب کرده، نیرو می‌گیرد. در میانه قرن بیستم، موج‌های تازه‌ای در فلسفه، هنر و علوم انسانی سر برمی‌آورند که ادعا می‌کنند سنت دیگر کارکرد خود را از دست داده و مدرنیته به مرزهایش رسیده است. این جریان تازه، که بعدها با عنوان «پسامدرنیته» خوانده می‌شود، می‌کوشد از هر چارچوب ثابت عبور کند؛ گویی جهان می‌تواند بدون ریشه‌ها نیز ادامه پیدا کند. امّا همین تلاش برای عبور، شکافی ایجاد می‌کند که خودِ تفکر را بی‌تکیه‌گاه می‌سازد. پسامدرنیته نمی‌کوشد چیزی را جایگزین کند؛ بیشتر در پی لغزاندن معناست. از دل همین لغزندگی است که نسبی‌گرایی قوت می‌گیرد. حقیقت به روایت تبدیل می‌شود، اخلاق به سلیقه، فرهنگ به بازی نشانه‌ها، و هویت به چیزی سیال و بی‌مرز. این سیالیت در ظاهر جذاب است، اما در عمق، آرام‌آرام توان داوری را می‌فرساید. ذهنی که هیچ معیار ثابت در اختیار ندارد، میان کثرت‌ها معلق می‌ماند؛ گویی انسان در فضایی بی‌جاذبه حرکت می‌کند: بسیار شناور، اما بی‌فرود. بااین‌حال، آنچه کمتر به آن توجه می‌شود این است که نوآوری همیشه از دل سنت زاده می‌شود. سنت یک «گذشته» نیست، یک «منبع» است؛ سرچشمه‌ای که معنا، فهم و حتی جسارتِ نو شدن از آن نیرو می‌گیرد. مدرنیته نیز، هرچند خود را چهره تغییر و تازگی می‌نمایاند، اما همچنان بر همان پیش‌فهم‌های رسوب‌کرده‌ای استوار است که ریشه در سنت دارند. بریدن این رشته، نه ما را آزاد می‌کند و نه راه تازه‌ای می‌گشاید؛ فقط ثبات را می‌گیرد و در عوض چیزی نمی‌دهد. از همین‌جا نقد اصلی بر پسامدرنیته روشن می‌شود: این جریان در پی عبور از سنت و مدرنیته است بی‌آنکه بداند سنت همچنان جاری است و مدرنیته همچنان توان نو شدن دارد. نتیجه، نوعی بی‌ثباتی گسترده است؛ جامعه‌ای که میان روایت‌های متکثر، اما بی‌معیار، رها می‌شود و اخلاق و حقیقت در آن قدرت هدایت‌گری خود را از دست می‌دهند. پسامدرنیته نه آغاز عصری نو است و نه پایان عصری قدیم؛ بیشتر نوعی سرگشتگی است که وقتی سنت را «تمام‌شده» فرض می‌کند، خود نیز قدرت معنا بخشیدن به جهان را از دست می‌دهد. سنت همچنان جاری است و مدرنیته همچنان امکان تحول دارد؛ و نوآوری واقعی نه در عبور از این دو، بلکه در بازشناسی همان ریشه‌های زنده است که در ما استمرار دارند. #نقدی_بر_پس_مدرنیته https://t.me/Javadjafaiy1414

روزنامه همدلی . روز یکشنبه ۱۶ آذر ۱۴۰۴ . دسامبر ۲۰۲۵ روزنامه همدلی . یکشنبه ۱۶ آذر ۱۴۰۴ - ۷ دسامبر ۲۰۲۵ به یاد روز ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ روز دانشجو سیف الرضا شهابی در ۷۲ سال قبل و حدود چهار ماه و نیم بعد از کودتای آمریکائی انگلیسی درباری ۲۸ امرداد سال ۱۳۳۲ و سقوط دولت ملی دکتر محمد مصدق ، نیکسون معاون رئیس آمریکا یکی از طراحان کودتا و مخالف مصدق نخست وزیر ایران و ملی شدن صنعت نفت ، تصمیم گرفت از نزدیک حاصل هزینه ای که برای کودتا کردند و دلگرمی به محمدرضا پهلوی سفری به تهران داشته باشد. انتشار خبر همان اندازه که برای رژیم کودتا مسرت بخش بود برای مردم ایران حکایت از ذلت در زیر یوغ امپریالیسم بود ؛ به این خاطر، ایرانیان وطن پرست این سفر را بر نتابیدند ؛ آن‌هائی که دل در گرو ایرانی مستقل داشتند نتوانستند ورود نیکسون را پذیرا باشند بر آن شدند به اشکال مختلف : از پخش اعلامیه تا راهپیمائی اعتراض کنند. رژیم که آینده خودش را به سفر نیکسون گره زده بود در پی آن بود تا استقبال گرمی از معاون رئیس جمهور آمریکا داشته باشد همچنین ضربه شصتی به مخالفان سفر نیکسون بزند و هر گونه اعتراض را به زعم خودش برای همیشه سرکوب کند ! در چنین وضعیت ، دانشجویان دانشگاه تهران پیشگامان اعتراضات مدنی به سفر غیر مسئولانه نیکسون معترض بودند. گردانندگان امنیتی و نظامی و انتظامی رژیم کودتا بر آن شدند مرکز ثقل سرکوب را در دانشگاه بگذارند زیرا تصور می‌کردند با سرکوب دانشجویان شیرازه اعتراضات در درون و بیرون دانشگاه گسسته خواهد شد! چند روز قبل از ورود نیکسون ، نیروهای انتظامی وارد دانشگاه تهران شدند تقریبا تمام دانشکده‌های دانشگاه صحنه تظاهرات اعتراضی و شعار علیه آمریکا و انگلیس و دولت کودتا بود. نیروهای نظامی اسلحه‌ها را به جای این که به سوی دشمن خارجی بگیرند به سمت دانشجویان گرفتند سه دانشجوی دانشکده فنی به اسامی : قندچی ، شریعت رضوی و یزرگ نیا را به شهادت رساندند . ۱۶ آذر اگر چه روزی غمبار برای مردم ایران در سوگ سه جوان دانشجو است ولی روز پر افتخار در مبارزات ضد سلطه مردم این مرز و بوم است به آین خاطر به نام روز دانشجو نامیده شد . از آن روز مشت و درفش، مردم ایران بر علیه قاتل جوانانشان کینه‌ای انقلابی به دل گرفتند کینه ای که به سادگی پاک نخواهد شد خصوصا این که هر سال با فرا رسیدن ۱۶ آذر زنده تر می‌شود.

روز دانشجو را به یکایک دانشجویان کنش‌گر دغدغه مند کشورم تبریک عرض میکنم ۱۶ آذر یادآور سه دانشجوی ایرانی است که در اعتراض به سفر نیکسون به ایران، در فضای خفقان پس از کودتای ننگین ۲۸ مرداد توسط حاکمیت دست‌نشانده امپریالیسم جان باختند. روزی که بر خشم فروخفته‌ی توده‌ها افزود و ملت را بر ضد حاکمیتی غیرملی به کنش واداشت. بیاییم پاس بداریم یادشان را و بیاموزیم از شریف‌مردانی که ایستادند تا صدای دانشجو خاموش نماند. از این رو باید آموخت که دانشجو باید بخواند، باید کنش‌گر باشد و باید تحلیل عینی با دیدی واقع‌گرایانه داشته باشد. باشد روزی که دانشجویان ما عرصه عمل را از مزدوران بی‌وطنی که در فضای فکری جولان می‌دهند بازپس گیرند؛ آنان که با تاختن به مصدق و شریعتی می‌کوشند ستون‌های فکری این سرزمین را پوچ و بی‌اثر جلوه دهند. زنده باد دانشجو، زنده باد اندیشه، زنده باد عدالت، زنده باد ایران. #روز_دانشجو #فکر #اندیشه #ایران @havarpress

رابرت رایش بنای یادبود فساد ترامپ و یکی از اولین کارهایی که باید پس از بازگشت سلامت عقل و قانون انجام داد رابرت رایش 6 دسامبر 2025 دوستان، ترامپ فقط کاخ سفید را برای ایجاد فضایی برای یک سالن رقص روباز تخریب نمی‌کند - او آن را به بالاترین پیشنهاد دهندگان می‌فروشد، کسانی که به راحتی به لطف رژیم او نیاز دارند. این سالن رقص غول پیکر، بنای یادبود فساد ترامپ است. گوگل و آمازون هر دو با کمک‌های مالی هنگفتی در حال مشارکت هستند. هر دو اتفاقاً پرونده‌های ضد انحصار گسترده‌ای دارند که در دادگاه‌ها در حال بررسی است. آمازون همچنین در حال شکایت از هیئت ملی روابط کار است تا خلاف قانون اساسی اعلام شود. اما مطمئنم که کمک‌های مالی آنها به سالن رقص هیچ ارتباطی با این موضوع ندارد، درست است؟ من گمان می‌کنم حمایت اپل از سالن رقص به مشکلات قانونی خودش - یا تمایلش به معاف ماندن از تعرفه‌های ترامپ - مربوط نمی‌شود. اوه، و متا. این شرکت همچنین در حال حاضر درگیر یک دعوی بزرگ ضد انحصار با کمیسیون تجارت فدرال است. اما مطمئنم که این شرکت فقط به این دلیل کمک مالی می‌کند که مارک زاکربرگ یک میهن‌پرست است. مطمئناً به این دلیل نیست که اگر ترامپ سیاست هوش مصنوعی سازگار با شرکت‌ها را حفظ کند، متا و سایر شرکت‌های بزرگ فناوری سود زیادی خواهند برد. دیگر اهداکنندگان سخاوتمند به این پروژه شامل بازیگران ارزهای دیجیتال مانند کوین‌بیس، ریپل و حتی دوقلوهای وینکلووس هستند. مطمئنم دوقلوهای وینکلووس اگر ترامپ سیاست‌های سازگار با ارزهای دیجیتال خود را که از آن سود هم می‌برد، ادامه دهد، بسیار هیجان‌زده خواهند شد. و کمک مالی کوین‌بیس احتمالاً هیچ ارتباطی با تحت بررسی فعال بودن این شرکت تحت تحقیقات نظارتی ندارد، درست است؟ یکی دیگر از اهداکنندگان: غول راه‌آهن یونیون پاسیفیک، که در حال بررسی یک ادغام بزرگ ۷۲ میلیارد دلاری است که نیاز به تأیید نهادهای نظارتی فدرال دارد. یکی دیگر: کامکست، که برای ادغام‌ها و اکتساب‌هایی که دنبال می‌کند به تأیید دولت نیاز دارد. استفن شوارتزمن، میلیاردر و مدیر اجرایی شرکت‌های خصوصی و مدیرعامل بلک‌استون، نیز همین کار را می‌کند. شرکت‌هایی که با ارتباطات دولتی سرپا می‌مانند، از جمله پالانتیر و لاکهید مارتین، نیز در حال ورود به این عرصه هستند. چقدر مهربانند. دیوان عالی کشور تعریف «رشوه» را تا جایی محدود کرده است که باید قبل از پرداخت، درخواست خاصی برای دریافت کمک مالی شود. بنابراین نمی‌توانیم بگوییم که این دقیقاً رشوه است... اما این اتفاق روی دیوار افتاده است - شاید به معنای واقعی کلمه. احتمالاً نام این اهداکنندگان روی خود ساختمان جدید کاخ سفید حک خواهد شد. آیا می‌توان بنای یادبود مناسب‌تری برای ریاست جمهوری ترامپ وجود داشت؟ به این دلیل است که در کاخ سفید ترامپ، همه چیز برای فروش است - حتی خود ساختمان. یادداشتی برای همه ما: یکی از اولین کارهایی که باید پس از بازگشت سلامت عقل و قانون به واشنگتن انجام شود، تخریب بنای یادبود فساد ترامپ در سالن رقص است. Trump’s Monument to Corruption - Robert Reich https://robertreich.substack.com/p/trumps-monument-to-corruption?

رهبرپور, [2025-09-13 16:24] #بیژن_عبدالکریمی در اوج در زمانه‌ای که محیط‌های دانشگاهی و علمیِ ما در تسخیر باورها و اندیشه‌های به شدّت سوگیرانه‌ی غرب‌گرایانه است و حتی استادان و پژوهشگران و نویسندگانی با نگاه مخالف و یا اندیشه‌های کمی زاویه‌دار با باورهای رایج و غالب، برای حفظ جایگاه علمی و موقعیت دانشگاهیِ خود سعی می‌کنند تا چهره‌ای لیبرال و مسلکی هم‌سو و ایده‌ای هم‌دلانه از خود به نمایش بگذارند و تحسین و تشويق جریان مسلّط را برای خود به ثمن بخس خریداری کنند، بیژن عبدالکریمی اندیشمندی بی‌باک و سخنوری تواناست که شیردلانه بر صفِ عوام‌فریبی زده و کرکره‌ی دکان تحمیق و سواری از توده‌ها را پایین کشیده است. این روزها که به بهانه‌ی یک جمله چند ثانیه‌ای از مناظره‌ای که بیش از دو ساعت به طول انجامیده، تمامیِ مخالفانِ حقیقی ایران و امر شکوه‌مندِ ملیِ آن، اعمّ از براندازان، معاندان، زاویه‌داران، خودحقیرپنداران و فلک‌زدگان سیاسی و فرهنگی به خط شده‌اند و از میان موافقان و اصولگرایان نیز یارکشی کرده‌اند تا صدای رَسایی را که بی‌محابا و واهمه از سرکوب‌گری‌های به ظاهر عالمانه و دیکتاتورمآبی‌های متجدّدانه، به روشنگری و ترسیم افق‌های گسترده فراروی دیدگان جامعه مشغول است، خاموش سازند که تا زین‌ پس و البته همچون گذشته، کمتر کسی جرات و مجال عرض اندام و بلند کردن فریاد خود را در همراهی و همدلی با افراد منصف، منتقد و البته میهن‌دوستی چون بیژن عبدالکریمی داشته باشد، ضروری است تا با ستودن شجاعت بی‌نظیر امثالِ عبدالکریمی‌ها در عرصه‌ی دفاع از ایرانِ ضعیف‌پنداشته‌شده، هم‌گام و هم‌راه و هم‌دلانه با اندیشه‌ی راستین و پولادین مقاومت به اعتلای وطن، ایران عزیز بیندیشیم و از ملامت و سرزنش ملامت‌گران نهراسیم. قلمت همیشه مانا و صدایت هماره رسا پاینده و پایا باشی استاد گرامی🌹 براتون آرزوی موفقیت و پای‌مردی در راه اعتلای ایران بزرگ اسلامی دارم. محمدرضا رهبرپور-دانشکده حقوق دانشگاه علامه طباطبائی

واکنش به حملات اخیر به شریعتی و جلال 🔸 امروز به شریعتی و جلال حمله می‌کنند و فردا به فردید و داوری و پس‌فردا به حافظ و مولانا! 🔸 با بی‌ادبی و فحاشی به اهالی قلم و تفکر می‌خواهند در جامعه ایرانی جایی باز کنند. زهی خیال باطل! 🔸 اینگونه بی‌ادبی‌ها خارج از لوگوس (خرد) ایرانی است و کسی که خارج از لوگوس ایرانی باشد قادر به گفت‌وگو با فرهنگ ایرانی نیست‌. 🔸 امروز به شریعتی و جلال حمله می‌کنند و فردا به فردید و داوری و در ادامه به اسم عرفان‌بازی و تصوف‌گرایی به حافظ و مولوی و تمام سرمایه‌های فرهنگی ما حمله خواهند کرد. 🔸 اینگونه بی‌ادبی‌ها و بی‌احترامی‌ها نشان‌دهنده‌ی اوج نیهیلیسم است. نیهیلیسم است از این جهت که نفی مطلق است بی‌آنکه بخواهند چیزی را اثبات بکنند. 🔸 این حملات بیشتر یک پروژه‌ی سیاسی است. وجه مشترک شریعتی و جلال اینست که در برابر غرب‌پرستی و غرب‌سالاری ایستاده‌اند.

@BE_WAGHTE_KETAB 📹بیژن عبدالکریمی به این پرسش پاسخ میدهدکه آیاحاکمیت به سمتِ ملی‌گرایی مایل شده است؟/کانال جرعه @BE_WAGHTE_KETAB

🔻پس از سبعیّت: غزه، نسل‌کشی و توهم تمدن در غرب؛ مصاحبه با حمید دباشی (استاد ایران‌شناسی و ادبیات تطبیقی، دانشگاه کلمبیا). لینک به نسخه‌ی تصویری مصاحبه. در این مصاحبه دباشی، به بهانه‌ی کتاب جدید خود، به نقد ساختاری و فلسفی غرب مدرن در واکنش به جنگ غزه می‌پردازد. 🔻۱. ورشکستگی ساختاری فلسفه و اخلاق غربی نکته محوری بحث، نه فقط نقد سیاست‌های کنونی غرب، بلکه زیر سؤال بردن بنیادهای اخلاقی و فلسفی غرب است. دباشی استدلال می‌کند که فلسفه روشنگری، به‌ویژه در آثار متفکرانی چون کانت و هگل، از اساس بر حذف غیراروپاییان و انسان‌های مستعمره بنا شده است. این فلسفه، حقوق و کرامت انسانی را تنها برای «سفیدپوستان متمدن» محفوظ می‌داند و به این ترتیب، زمینه فکری برای توجیه نسل‌کشی فراهم می‌شود. روشنفکران لیبرال معاصر غربی که مدعی مدافع حقوق بشر و اخلاق جهان‌شمول هستند (مانند یورگن هابرماس)، با حمایت یا سکوت در برابر کشتار غزه، نشان دادند که اصول اخلاقی‌شان در عمل تنها در خدمت منافع و هویت اروپامحور قرار دارد و توهم تمدن را برملا ساختند. 🔻۲. ماهیت استعماری اسرائیل و توهم تمدن در این مصاحبه دباشی تأکید می‌کند که اسرائیل یک پدیده‌ی استثنایی نیست؛ بلکه نتیجه منطقی و عصاره‌ی پروژه استعماری غرب است. او ادعا می‌کند که تمدن غربی صرفاً توهمی است که پشت آن «سبعیت» نهفته است. حمایت بلامنازع غرب از نسل‌کشی، نشان می‌دهد که این «تمدن» تا چه حد بر شالوده‌های خشونت استعماری و نژادپرستی بنا شده است. دباشی معتقد است که «وحشی» (Savage) که غرب همواره در بیرون جستجو می‌کرد، اکنون در درون خود غرب و در عملکرد متحدانش (اسرائیل) هویدا شده است. 🔻۳. فلسطین به مثابه افق رهایی‌بخش بحث از نقد صرف فراتر رفته و به افقی برای آینده اشاره دارد. مقاومت فلسطین و حمایت‌های گسترده از آن در کشورهای جنوب جهانی (Global South)، به عنوان نیرویی برای بازتعریف انسانیت و اخلاق مطرح می‌شود. پس از این حجم از تخریب و «سبعیت»، جهان نیازمند «تخیل رهایی‌بخش» است تا بتواند از زیر آوار گفتمان‌های غرب‌محور خارج شود. این رهایی، نه از طریق فلسفه‌های قدیمی، بلکه از طریق آفرینش‌های ادبی، هنری و شعر مقاومت حاصل می‌شود. غزه، بر این اساس، نماد تمدن آینده است.🔴 @YMirdamadi

بیژن عبدالکریمی: عموم روشنفکران ما درک نمی کنند که گروه های مقاومت، حافظ منافع ملی ما هستند. آمریکا و اروپا برای خودشان اتحادیه تشکیل داده اند، ولی برای کشور های مسلمان بر روی ملی گرایی دست می گذارند 🇮🇷 @iran_emrooz

◇ از زاویه ای که بهتر میتوان عبدالکریمی را دید ..

🔹در پاسخ به پرسشی که خود از بدو آشنایی با دیدگاهایش داشتم (بنا به توصیه یکی از نزدیکان) به این قطعه از نظراتش برخوردم که چگونه فلسفه ای به کار روزگار ما می آید؟! 🔹میگوید؛ در پاسخ به این سوال نخست باید به این پرداخت که تفکر و سرشت آن چیست؟ ▫️آیا تفکر را میتوان به یک پروژه تبدیل کرد یا نه تفکر یک فرآیند است؟ ▫️تفکر با برنامه ها و پروژه ها و تصمیمات ما چه نسبتی دارد؟ ▫️اساسا آیا میتوان برای تفکر یک نقطه آغاز و بالتبع ایستگاه پایان متصور شد؟ 🔹وی خود در پاسخ به این پرسش مطروحه میگوید: این پرسش را در دو سطح میتوان به پاسخ نشست: سطح انتولوژیک و سطح اپیستمولوژیک 🔹در سطح انتولوژیک تفکر رویدادی بدون آغاز و بدون نقطه پایان است، درست مانند زندگی؛ لذا بر خلاف تفکر دکارتی که تلاش بیهوده ای برای پیدا کردن نقطه آغاز تفکر بود و سودای آنرا داشت که تفکر را ریاضیاتی کرده و مبنایی برای آن پیدا کند و این مبنا را در کوجیتو طرح میکند؛ برعکس باید گفت که تفکر یک امر تاریخی است تفکر یک رویدادگی است که اندیشمند با این رویداد نسبتی برقرار میکند .. 🔹اما در سطح اپیستمولوژیک، تلاش میشود که این رویدادگی را بنوعی ساختاربندی و سیستم بخشی کنند که در مسیر چنین کاری بسیاری از مولفه های زندگی مغفول میمانند! لذا یک مفهوم صرفا انتزاعی از رویدادی بنام تفکر و فهم تولید میشود که این اشکال اساسی را پیدا میکند. 🔹عبدالکریمی بعد از طرح این مقدمات در تشریح مساله اصلی خود میگوید: ▫️در پرتاب شدگی یی که داشتم، با امکانی از امکانات بشر مواجه شدم .. ▫️در اوان کودکی و نوجوانی تجربه دینی را در زیستم داشتم، مسجد میرفتم، نماز را از کودکی تجربه کردم؛ نمیدانم چرا، اما در ده سالگی در سجده نمازی گریستم؛ چرا؛ نمیدانم، اما میدانم که عامل یا عواملش فکری نبود .. ▫️این امکانی بود که جامعه و فرهنگ و تاریخ من در اختیارم قرار داده بود .. 🔹در آشنایی با نگاه مدرن؛ وقتی بزرگتر شدم در محیطم نغمه هایی را شنیدم که این تجربه را با تمسخر به انکار میگرفتند و تقلیلش میدادند .. یحتمل مواجهه ام با شخصیتی مانند شریعتی این پرسش را برایم بهتر صورتبندی کرد .. 🔹از دوران نوجوانی به بعد طی چند دهه مساله ام این بود که چگونه میتوانم از امر دینی در برابر جهان سکولار شده و در برابر عقلانیت جدید؛ دفاع بکنم .. 🔹از دورانی که محصل دوران لیسانس و فوق لیسانس بودم؛ داشتم فکر میکردم در جهانی که سوبژکتویسم دکارتی-کانتی سیطره پیدا کرده و در جهانی که معرفت پدیداری شد؛ چگونه میتوانم روزنی بسوی ساحت حقیقت پیدا کنم .. 🔹میگوید هیچگاه حقیقت پدیداری را باور نکردم و همواره میخواستم حقیقت را همان حقیقتی که سرمایه زیستنم را میخواستم برای آن هزینه کنم؛ در آغوش بگیرم .. 🔺این متن را اگر همینجور بنویسم؛  مطول میشود؛ بدوستان و مخاطبین توصیه میکنم این چند دقیقه واگویه های دکتر عبدالکریمی را بشنوند؛ مطمئنم همچو من میتوانید به لایه هایی از باطن این مرد و انگیزه هایش در بحثی را که اینجا روی آن متمرکز شده است؛ پی ببرید و عبدالکریمی را واژگونه نخوانید و نادرست قضاوتش نکنید .. 🔺خود من نیز بتوصیه برادر بزرگترم که این کلیپ را مدتی قبل برایم فرستاد و توصیه کرد؛ تو که در پی شناخت پروژه فکری این مرد هستی؛ از اینجا شروع کن ..       آذر ۱۴۰۴ ساری.زارع (حکیم) @Sokhan_Sari

@BE_WAGHTE_KETAB 📹بیژن عبدالکریمی به این پرسش پاسخ میدهدکه آیاحاکمیت به سمتِ ملی‌گرایی مایل شده است؟/کانال جرعه @BE_WAGHTE_KETAB

فراگیر شدن بلاهت، یکی از پیامدهای تلخ جوامع شبه‌مدرن است؛ یعنی تهی شدن جامعه از خودآگاهی تاریخی و وجودی. دکتر بیژن عبدالکریمی در کتاب فلسفه در برهوت جامعه شبه‌مدرن را چنین توصیف می‌کند: جایی که تمامی ارکان آن از هویت واقعی تهی‌اند. او برای توضیح این وضعیت، به شهرک‌های سینمایی اشاره می‌کند جایی که سینما، بیمارستان و خیابان وجود دارد، اما درون آن‌ها از معنا و هویت تهی است. نماد انسانی چنین تفکری، کسی است که بدون شناخت خودآگاهی تاریخی ملت ایران، و با نادیده گرفتن بخش اعظم وجودیت این سرزمین، به ناسیونالیسمی چنگ می‌زند که دیگر وجود ندارد؛ ناسیونالیسمی تهی‌شده و ناشناخته برای ایران امروزی. این حجم از بلاهت، حاصل فقدان نظام پرورشی است که نتیجه آن متکثر شدن جامعه ایران است. @havarpress

🎥 ببینید | به مناسبت ۱۶ آذر ؛ روز دانشجو 👤صحبت های دکتر بیژن عبدالکریمی در رابطه با نیرو‌های انقلاب و جنبش دانشجویی 📌بسیج دانشجویی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی‌(ره) 🆔 بله: @basijatu_ssd1 🆔 تلگرام: @basijatu_ssd 🆔 اینستاگرام: @mojj_atu

فایل تصویری جلسه‌ی «نقد و بررسی کتاب در جست‌وجوی بنیادی برای امر سیاسی» «بخش دوم: پرسش‌وپاسخ» @PhilosophiaSBU

فایل تصویری جلسه‌ی «نقد و بررسی کتاب در جست‌وجوی بنیادی برای امر سیاسی» «بخش اول» سخنران: دکتر امیرحسین ساکت‌اف @PhilosophiaSBU

فایل تصویری جلسه‌ی «نقد و بررسی کتاب در جست‌وجوی بنیادی برای امر سیاسی» «بخش اول» سخنران: دکتر احمد بستانی @PhilosophiaSBU

فایل تصویری جلسه‌ی «نقد و بررسی کتاب در جست‌وجوی بنیادی برای امر سیاسی» «بخش اول» سخنران: دکتر بیژن عبدالکریمی @PhilosophiaSBU

در هیچ دوره ی به اندازه روزگارما این خود حقارتی، خود زنی و خود بیزاری درمیان نسل های ما رواج پیدا نکرده بود چه کردیم  که جامعه ما به این جا رسید؟!