سرمست•

عزیزدلم برات یه شهر رو به آتیش می‌کشم.🦢 -وی دچار شرم نیابتی شده که پی‌وی سین نکرده چنلتو چک می‌کنه.

*لبخند گوش تا گوش از سطح توجهت به گیله‌وا.

«تو فصل تموم کردی، من یه کتابخونه رو آتیش زدم.»

لبخندِ گشاد زدم:)

فقط غزل حمیدی میتونه از پیاز اینطوری بنویسه

سلام. امیدوارم روحش در آرامش باشه. -فرستادم اینجا که شما هم شرکت کنید:>

سلام لطفا میشه برای یکی از دوستام که فوت شده یه صلوات بفرستید همش ۱۷ سالش بود💔🙃

برید به بچه‌ی قشنگم ریکت بدید.🦢

با قلبی لبریز از دلتنگی، روی گوشه ترین صندلی پارک نشسته بود و چشمانش را میان وسیله های بازی می‌گرداند. چه زود گذشته بود! گویی همین دیروز بود که با ذوقی توصیف ناشدنی با دوستانش در صف تاب ایستاده بودند و از هیجان رفتن به مدرسه می‌گفتند. اه از آن وقت ها! از آن آدم ها! آخرین آدم های بی‌ریای زندگی‌اش... حالا دیگر بغض مهمان گلوی بی‌نوایش شده‌‌ بود. مظلومانه به چرخ و فلک خالی زل زد و گفت: دیدی دوست خوب من؟ دیدی چقدر ابلهانه انتظار بزرگ شدن را می‌کشیدیم؟ کسی نبود به ما بگوید بزرگسالی زیادی بزرگ است برای گنجانده شدن در ما، اسباب و اثاثیه شادی را از خانه درونمان بیرون می‌کند. او و فرزندانش صداقت و پاکی آواره خیابان می‌شوند! سر آخر هم آه‌ شان ما را نگون بخت می‌کند.. وگرنه که ما آدم های بی‌رحمی نبودیم اگر گفته بودند آخرش به اینجا ختم می‌شود همانجا جل و پلاس بزرگسالی را بیرون می انداختیم و اکنون آه شادی و فرزندانش هم گریبان زندگی‌مان نمی‌‌گرفت که من امروز اینجا، آواره و با قلبی زهرآگین بنشینم و از فرط تنهایی با چرخ و فلک بی‌جانی چون تو حرف بزنم و قلب کوچکش را بیازارم‌..

تو بگو مامان‌جان. http://t.me/HidenChat_Bot?start=6288400778

٫/فیه ما فیه گفت: «منع کردن تنها رغبت را زیاد می‌کند.»

«چه کنیم دیگر... عزیزدلم، زندگی همین است! گاهی پیاز می‌شود، مُژگان را می‌سوزاند، اشک را جاری می‌کند و چَشم را دو کاسه‌ی پُر خون می‌کند، اما تو را در برابرِ احتمالِ ناملایمات و بیماری‌ها مقاوم می‌کند. چه کنیم، زندگی همین است دیگر، نمی‌شود با چشمانی قرمز و اشک‌آلود به جنگِ پیاز رفت که! درس بگیر و رها کن پیاز را عزیزدلم.»

-غزل‌حمیدی

«وصل تو گر در نفس آخر است از همه عمر آن نفسم آرزوست»

اون چیزی که خدا برات کنار گذاشته، سهم هیچکس نمیشه، عجله نکن.