توئیتیسم | 𝗧𝘄𝗲𝗲𝘁𝗶𝘀𝗺𝗲

@allegez_on_me دای وره پی کاک h.........

کاکی من بیله قلس نابم دی

بگیانی دایکم ورده ورده اعصابم دیگی جا حوصلم نیه یا وامکه یا بجوانی بله کاکه فلان نفرم

بو خدایی حالی بونی نیه

اخر جا توشی جوان دبیت اوا لین دبیته ناخوشی

باش بقوربان پیم خوشه اوجار لسر اوی پکنینکی دانه ولی جنوم دان قلس نبی

دوا مله وابو واچو بو جنوت دا

بگیانی دایکم جنوان ددم جا او پیم کوتی ب خوشی وره پیوی بزانم بوادکی 😂

😂 پیموابی ورده ورده فشارم بو دی توشی جنو شتی بم

شوخوش 🧐☕

زندگی به کسایی که می‌فهمن خیلی سخت می‌گذره‌ .چون هر سکوتی رو می‌شنون، هر دردی رو حس می‌کنن، و هر چیزی رو عمیق‌تر از بقیه میبینن. اما همین سختی باعث می‌شه نگاه‌شون عمیق‌تر، قلب‌شون مهربان‌تر و مسیرشون روشن‌تر از بقیه باشه

استرس تنها در ذهن شما نیست؛ در شانه‌های منقبض، فک‌های سفت و سنگینی قفسه سینه نیز حضور دارد. وقتی مدام فکر می‌کنید و ذهن خود را درگیر می‌کنید، بدن همچنان در حالت مقاومت باقی می‌ماند و آرامش واقعی ایجاد نمی‌شود. رهایی واقعی باید به زبان بدن بیان شود: یک تکان، یک دایره، یک نفس عمیق، یک پیچش، یا لحظه‌ای در آغوش گرفتن خود. این حرکات نمایشی نیستند؛ آن‌ها به سیستم عصبی یادآوری می‌کنند که علاوه بر تنش، مسیر دیگری هم وجود دارد: مسیر آرامش و آزادی جسمی و روانی. اگر سال‌هاست استرس همراهتان است، تنها ده دقیقه در روز به بدن خود اختصاص دهید. نه برای حل همه چیز یک‌باره، بلکه برای اینکه کمی سبک‌تر، آزادتر و با حس حضور بیشتر در پوست خود زندگی کنید.

او کیه او پیکنینی دا دنی بخدای پی ناراحتم دای پیامک بنره گیانی دایکت بزانم بووا ب جوانی پی دکنی

‌ بيخيال نشو آخر جاده هاي سخت معمولا يه مقصد زيبا وجود داره  به قول سعدي :    نگفتم روزه بسياري نپايد   رياضت بگذرد سختي سر آيد  پس از دشواري آسانيست ناچار   وليكن آدمي را صبر بايد

باشه ب چی پدکنی دیاره زور خون شیرنی 😂 شایدیش کم اقل بی

امروز رو قبلا هرگز نديده بودى! از هر ثانيه اش لذت ببر .

ترس در ذهن بزرگ میشه و با اقدام کاهشی.